DOI article:
Kalinowski, Lech: Karolina Lanckorońska (1898 - 2002) a Folia Historiae Artium
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.20620#0013
Folia Historiae Artium
Seria Nowa, t. 8-9 (2002/2003)
ISSN 0071-6723
f Lech Kalinowski
Karolina Lanckorońska (1898-2002)
a Folia Historiae Artium
Karolina Lanckorońska, badaczka nowożytnej
sztuki włoskiej, wybitna znawczyni twórczości Mi-
chała Anioła, habilitowała się w roku 1935 na Uni-
wersytecie Jana Kazimierza we Lwowie i objęła tam
stanowisko docenta historii sztuki. Jej świetnie za-
powiadającą się karierę uniwersytecką przerwały w
roku 1939 wybuch wojny, a następnie działalność
konspiracyjna, pobyt w więzieniach gestapo i w obo-
zie koncentracyjnym w Ravensbruck. W roku 1945
wybrała los emigranta politycznego — bezpaństwow-
ca. Odrzucając propozycję objęcia katedry uniwer-
syteckiej w szwajcarskim Fryburgu, świadomie zre-
zygnowała z dalszego uprawiania historii sztuki, za
swój patriotyczny obowiązek uznając innego rodzaju
działalność na rzecz kultury i nauki polskiej. W za-
łożonym wspólnie z ks. Walerianem Meysztowiczem
w roku 1952 i finansowanym przez Nią Polskim In-
stytucie Historycznym (Istituto Storico Polacco) w
Rzymie podjęła ogromne dzieło wydawania dotyczą-
cych Polski dokumentów z archiwów watykańskich;
z czasem do tej pracy wciągnęła licznych historyków
z kraju. Gdy — po okresie stalinizmu — stawały się
możliwe kontakty polskich uczonych z Zachodem,
Karolina Lanckorońska wspomagała polską humani-
stykę fundując stypendia zagraniczne, zakupując
książki do bibliotek i wspierając finansowo instytu-
7
Seria Nowa, t. 8-9 (2002/2003)
ISSN 0071-6723
f Lech Kalinowski
Karolina Lanckorońska (1898-2002)
a Folia Historiae Artium
Karolina Lanckorońska, badaczka nowożytnej
sztuki włoskiej, wybitna znawczyni twórczości Mi-
chała Anioła, habilitowała się w roku 1935 na Uni-
wersytecie Jana Kazimierza we Lwowie i objęła tam
stanowisko docenta historii sztuki. Jej świetnie za-
powiadającą się karierę uniwersytecką przerwały w
roku 1939 wybuch wojny, a następnie działalność
konspiracyjna, pobyt w więzieniach gestapo i w obo-
zie koncentracyjnym w Ravensbruck. W roku 1945
wybrała los emigranta politycznego — bezpaństwow-
ca. Odrzucając propozycję objęcia katedry uniwer-
syteckiej w szwajcarskim Fryburgu, świadomie zre-
zygnowała z dalszego uprawiania historii sztuki, za
swój patriotyczny obowiązek uznając innego rodzaju
działalność na rzecz kultury i nauki polskiej. W za-
łożonym wspólnie z ks. Walerianem Meysztowiczem
w roku 1952 i finansowanym przez Nią Polskim In-
stytucie Historycznym (Istituto Storico Polacco) w
Rzymie podjęła ogromne dzieło wydawania dotyczą-
cych Polski dokumentów z archiwów watykańskich;
z czasem do tej pracy wciągnęła licznych historyków
z kraju. Gdy — po okresie stalinizmu — stawały się
możliwe kontakty polskich uczonych z Zachodem,
Karolina Lanckorońska wspomagała polską humani-
stykę fundując stypendia zagraniczne, zakupując
książki do bibliotek i wspierając finansowo instytu-
7