Polska Akademia Umieje̜tności <Krakau> / Komisja Historii Sztuki [Hrsg.]; Polska Akademia Nauk <Warschau> / Oddział <Krakau> / Komisja Teorii i Historii Sztuki [Hrsg.]: Folia Historiae Artium (N.S. 8/9.2002/3)

14. Carlo Maratta, Narodzina Marii, miedzioryt
(wg The lllustrated Bartsch, t. 44)

tra da Cortona. W praktyce powszechnie posługi-
wano się też studiami i sztychami z ich dzieł46. W
XVIII wieku do nurtu tego należeli uczniowie
i uczniowie uczniów Carla Maratty (1625—1713),
tacy jak: Giuseppe Chiari (1654-1727), Agostino
Masucci (1691-1758), Stefano Pozzi (1707-1768)47,
oraz szukający wytrwale własnych dróg, tacy jak
Pompeo Battoni (1708-1787)48. Kształtując świat
artystyczny osiemnastowiecznego Rzymu uczyli oni
i inspirowali malarzy skromniejszego talentu. Odby-
wało się to w Akademii Św. Łukasza i innych szko-
łach artystycznych Wiecznego Miasta, w pracow-

46 Na ten temat ostatnio np.M.Fabiański, The Madonna

and Child in Frombork and Her Artistic Sources, Folia Historiae

Artium 27: 1992, s. 105; tamże literatura przedmiotu.

niach i przy konkretnych realizacjach. W ten właśnie
sposób zdobyli zapewne wykształcenie fachowe
rzymscy malarze Pompeo Bicchierari i Carlo Vallo-
ni — autorzy sześciu „naszych” malowideł.

Pewnymi wzorami w zakresie budowy formy ar-
tystycznej we wszystkich właściwie elementach były
malowidła i grafiki Carla Maratty, takie jak np.
Narodziny Marii (il. 14), Adoracja Pasterzy, czy
Śmierć sw. Józefa oraz prace jego licznych uczniów
i kontynuatorów. Z wcześniejszych można tu wy-
mienić rozpowszechnioną przez sztych Cesare Fanet-
tiego kompozycję Andrea Sacchiego Śmierć św.

47 Twórca obrazu Św. Jan Kanty, znanego z reprodukcji.

48 F. Bell o n z i, Pittura italiana, t. 4: Dal seicento allćttocen-
to, Milano 1968, s. 132.

61