DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.44051#0058
vcrfitles Voluntatis antecedentis eum pertinere aut non credit, aut certe
dubitat. Involuntate DEI confequente necejsarid ejlparticalaritas, nec ex illd
fundamenta confolationis cxftruumur, fedjudiciorum divinorum re ssitudo per-
cipitur, in^it B. Dorfcheusin Traci.de Gratidip. 7. S?d ad Treces inquit,
converti oportet MiniflrUm,«r tentatm vim folatiianimofentiat; Diatr. ist’
si. Optime quidem hassenus: multum euim valet deprecatio jujli
er^y^svn h. e. ut interpretatur vocem Erafmtu Sehmidius in Comm.
itacomparata, utpojfitpfle esficax attenta & (tria Jacob.
V. 16. Quomodo autem serio & efficaciter precari aut petere potessiqui
promissiones de Gratia revocante usque ad mortem, iteranda nullas ha-
bet,uti diserte docet Diatr. Lat. § 46. precesve Deus exaudiet nullo
aut certe dubio fundamento nixas ? quales utique ssint, qua citra pro-
missionem divinam, imo contra eandem concipiuntur.
XIII. Possemushic imponere finem Di Certationi de Termino
Gratiae jam ultra terminum primitus definitum longius protradat; sed
quando dissentientibus placet conquisitis Theologorum nostrorun/for-
mulis, colorem addere asserto suo recens nato, haud abs re fuerit tum
antiquiorum Ecclesia Dodorum, tum recentiorum tefiimonia nonnulla
subnedere, ex quibus conslabit luculenter, hanc fuisse semper receptam
in Ecclesia nostra dodrinam divinamque veritatem, osstum Gratia conver-
tent u non procludi homini in hac vttd, fed mifericordem Deum gratiam fuam
revocantem etiam gravissimts & prossigatissimispeccatoribus, ante obitum, non
denegare, multo minus per terminum diu ante vitat sinem sixum protinus auser,
re. Ordimur autem merito ab antiquioribus, & hunc in finem allegamus
Cyprianum seculi III. Patrem in Trad. i. contra Demecrian. fol.
I s 1. Hic vita aut amittitur aut tenetur: hiefaluti aternx cultu D EI &
sruflu sidei providetur. N.ec quisquam aut peccatis retardetur , aut annis, quo
minus veniat ad consequendam falutem. In i sso adhuc mundo manenti, 'perni-
tentia nulla fera ess. Tatet ad indulgentiam adittu, & quterentibus atque in-
telligeuttbus veritatem facilis acceffus efl. Tu fub ipfo hcet exitu & vim
temporalis otcafu,pro deliUts roges Deum, qui unu s& vertu ejl,conselfionem &
sidem ejus agnitionis implores; Venia consit enti datur & credenti mduloentia
salutaris de Divind pietate conceditur & ad immortalitatem fub ipsa morte
transitur. Hanc gratiam ChrisUs impertit, hoc munus misertcordiceju<e tribuit,
sMbigend0 mortem tropheo crucis , redimendo credentem pretio fangvinis fui,
reconciliando hominem DEO patri vivisicando mortalem, regeneratione coelefti.
In
dubitat. Involuntate DEI confequente necejsarid ejlparticalaritas, nec ex illd
fundamenta confolationis cxftruumur, fedjudiciorum divinorum re ssitudo per-
cipitur, in^it B. Dorfcheusin Traci.de Gratidip. 7. S?d ad Treces inquit,
converti oportet MiniflrUm,«r tentatm vim folatiianimofentiat; Diatr. ist’
si. Optime quidem hassenus: multum euim valet deprecatio jujli
er^y^svn h. e. ut interpretatur vocem Erafmtu Sehmidius in Comm.
itacomparata, utpojfitpfle esficax attenta & (tria Jacob.
V. 16. Quomodo autem serio & efficaciter precari aut petere potessiqui
promissiones de Gratia revocante usque ad mortem, iteranda nullas ha-
bet,uti diserte docet Diatr. Lat. § 46. precesve Deus exaudiet nullo
aut certe dubio fundamento nixas ? quales utique ssint, qua citra pro-
missionem divinam, imo contra eandem concipiuntur.
XIII. Possemushic imponere finem Di Certationi de Termino
Gratiae jam ultra terminum primitus definitum longius protradat; sed
quando dissentientibus placet conquisitis Theologorum nostrorun/for-
mulis, colorem addere asserto suo recens nato, haud abs re fuerit tum
antiquiorum Ecclesia Dodorum, tum recentiorum tefiimonia nonnulla
subnedere, ex quibus conslabit luculenter, hanc fuisse semper receptam
in Ecclesia nostra dodrinam divinamque veritatem, osstum Gratia conver-
tent u non procludi homini in hac vttd, fed mifericordem Deum gratiam fuam
revocantem etiam gravissimts & prossigatissimispeccatoribus, ante obitum, non
denegare, multo minus per terminum diu ante vitat sinem sixum protinus auser,
re. Ordimur autem merito ab antiquioribus, & hunc in finem allegamus
Cyprianum seculi III. Patrem in Trad. i. contra Demecrian. fol.
I s 1. Hic vita aut amittitur aut tenetur: hiefaluti aternx cultu D EI &
sruflu sidei providetur. N.ec quisquam aut peccatis retardetur , aut annis, quo
minus veniat ad consequendam falutem. In i sso adhuc mundo manenti, 'perni-
tentia nulla fera ess. Tatet ad indulgentiam adittu, & quterentibus atque in-
telligeuttbus veritatem facilis acceffus efl. Tu fub ipfo hcet exitu & vim
temporalis otcafu,pro deliUts roges Deum, qui unu s& vertu ejl,conselfionem &
sidem ejus agnitionis implores; Venia consit enti datur & credenti mduloentia
salutaris de Divind pietate conceditur & ad immortalitatem fub ipsa morte
transitur. Hanc gratiam ChrisUs impertit, hoc munus misertcordiceju<e tribuit,
sMbigend0 mortem tropheo crucis , redimendo credentem pretio fangvinis fui,
reconciliando hominem DEO patri vivisicando mortalem, regeneratione coelefti.
In