DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.21947#0048
COMMENTARII CAPVT IL
Ibi Honor, nonniii inscriptioms ipiius perhonorificae politione-, totus
absolvitur: tunc, ut uno dicam verbo, το ίτ[μν\<η respondet illi for-
mulae latinorum Honoris ergo pofuit ? vel Titulum posuit. N am & Grae-
ci ipsi pro simplici τιμησαι, interdum copiosius dixere, tyiv τιμγ,ν
dvcLTwaa , vel Tm τιμήν α,να,&ζιναι (2) quod ad Latinorum Titu-
lum ponere propius accedit . 'Titulm autem ea , qua Horatius usiis
eil, notione accipiendus eil: Qui ssupet in titulis & imaginibus &c.
Quae cum ita sint nequeo perspicere., cur Vandalus Differt. VL
■de Concil. Amphid:. p. 496. in laudatis adnot. 2. rnscriptionibus
rο τιμνν pro Statua positum contenderit -. Non alia , puto , ratio
afferri poterit , ^quam quod Falconerius in ea opinione illi prae-
•luserit.. Atqui Vandalus eo magis Falconerio culpandus esl, quod
ille in promptu habuit Herodiani locum ·; unde facile doceri po-
terat , quid vocem τιμήν in hujusmodi inscriptionibus interpretari
ipse deberet. Herodianus ergo de Maximino iic inquit: ΑΝΔΡΙ-
ANTAS ovv occffi EIKONES , TIMAI re HASAI tou Mi-
ίζΐμίνου KATESilslNTO . 'Quae in Maximinum hoilem judica-
tum atrociter decreta fuerunt , ea in hujusmodi homines trala-
ticia erant, & veluti ex formula(3,) peragebantur. Nam & Suetonius
D z eadem
-causa vox ipsa τψαν judicio le&oris
supplenda reLinquitur . E. g. ubi in
numismatis haec aut illa civitas hono-
raffe ( & quidem suppreiso verbo
hIsAurt) legitur ογεςπαςιανον, Τρα-
ϊανόν &c. haud difficile diftu eil, in
quo honor ille coniliterit : nimirum
in ipso numismate, quod in Impera-
toris honorem cusum fuerat.
(2.) Apud Vandal. p. 496. H /3et<-
Asj noli ο ίτεμ'/,<ταν Ουλπιαν Μαρκέλ-
λαν . . . , ΑΝΑΣΤΗΣΑΝΤηΝ ΤΗΝ Τ£Ι-
ΑίΗΝ Λν^ρονίκα και Έ,τρατονιαία . Apud
Spon. Miscell. pr 560, num. CIV. *
K-pcc %unx>) σ-υνο^ος ( supple sτίμητε )
AI. Ονλπι»ν Δομίνικον . . . ΤΗΝ TEI-
ΜΗΝ ΑΝΑΌΕΝΤΟΣ Μ. Μεττιου Αμέριμνου.
Quibus in locis nullum Latinorum
verbum voci rs τιμγ, aptius e regione
respondet , quam titulus . His adde,
quod τιμν, ac titulus , ut notione iic
etymologia conveniunt. Vox enim ti-
tulus , utroque Scaligero probante , a
verbo aeque ac τρ*'»., descendit»
Propria ergo ea eil tituli acceptio 9
& refla , tamquam ex propagine in
traducem, derivata.
(3) Hiiloria Auguila affatim exem-
plorum hujusmodi suppeditat . illud
praecipue indignatione an risu exci-
piendum eil, quod Nero slatuit con-
tra hieronicas, quos visloriarum sua-
rum luminibus obstruere suspicabatur:
ita certe in hos , tamquam in capita*·
les hoites, animadvertit , ut ex illa,
quam dixi , formuld videatur expri-
mere voluiise exemplar. Suetonius ire
eius vita 14. Ac ne alterius , inquit,
hieronicarum memoria, aut vefiigium
exjlaret ufpuam , fttbverti & unca
trahi , abjicique in latrinas omnium
ssatuas & imagines imperavit . Sa-
bellicus illud imagines interpretatur ta-
bulas . Nimis arfle jejaneque. Statuae
& imagines sunt , quas alibi Sueto-
nius Clypeos & imagines , -& Hero-
dianus
Ibi Honor, nonniii inscriptioms ipiius perhonorificae politione-, totus
absolvitur: tunc, ut uno dicam verbo, το ίτ[μν\<η respondet illi for-
mulae latinorum Honoris ergo pofuit ? vel Titulum posuit. N am & Grae-
ci ipsi pro simplici τιμησαι, interdum copiosius dixere, tyiv τιμγ,ν
dvcLTwaa , vel Tm τιμήν α,να,&ζιναι (2) quod ad Latinorum Titu-
lum ponere propius accedit . 'Titulm autem ea , qua Horatius usiis
eil, notione accipiendus eil: Qui ssupet in titulis & imaginibus &c.
Quae cum ita sint nequeo perspicere., cur Vandalus Differt. VL
■de Concil. Amphid:. p. 496. in laudatis adnot. 2. rnscriptionibus
rο τιμνν pro Statua positum contenderit -. Non alia , puto , ratio
afferri poterit , ^quam quod Falconerius in ea opinione illi prae-
•luserit.. Atqui Vandalus eo magis Falconerio culpandus esl, quod
ille in promptu habuit Herodiani locum ·; unde facile doceri po-
terat , quid vocem τιμήν in hujusmodi inscriptionibus interpretari
ipse deberet. Herodianus ergo de Maximino iic inquit: ΑΝΔΡΙ-
ANTAS ovv occffi EIKONES , TIMAI re HASAI tou Mi-
ίζΐμίνου KATESilslNTO . 'Quae in Maximinum hoilem judica-
tum atrociter decreta fuerunt , ea in hujusmodi homines trala-
ticia erant, & veluti ex formula(3,) peragebantur. Nam & Suetonius
D z eadem
-causa vox ipsa τψαν judicio le&oris
supplenda reLinquitur . E. g. ubi in
numismatis haec aut illa civitas hono-
raffe ( & quidem suppreiso verbo
hIsAurt) legitur ογεςπαςιανον, Τρα-
ϊανόν &c. haud difficile diftu eil, in
quo honor ille coniliterit : nimirum
in ipso numismate, quod in Impera-
toris honorem cusum fuerat.
(2.) Apud Vandal. p. 496. H /3et<-
Asj noli ο ίτεμ'/,<ταν Ουλπιαν Μαρκέλ-
λαν . . . , ΑΝΑΣΤΗΣΑΝΤηΝ ΤΗΝ Τ£Ι-
ΑίΗΝ Λν^ρονίκα και Έ,τρατονιαία . Apud
Spon. Miscell. pr 560, num. CIV. *
K-pcc %unx>) σ-υνο^ος ( supple sτίμητε )
AI. Ονλπι»ν Δομίνικον . . . ΤΗΝ TEI-
ΜΗΝ ΑΝΑΌΕΝΤΟΣ Μ. Μεττιου Αμέριμνου.
Quibus in locis nullum Latinorum
verbum voci rs τιμγ, aptius e regione
respondet , quam titulus . His adde,
quod τιμν, ac titulus , ut notione iic
etymologia conveniunt. Vox enim ti-
tulus , utroque Scaligero probante , a
verbo aeque ac τρ*'»., descendit»
Propria ergo ea eil tituli acceptio 9
& refla , tamquam ex propagine in
traducem, derivata.
(3) Hiiloria Auguila affatim exem-
plorum hujusmodi suppeditat . illud
praecipue indignatione an risu exci-
piendum eil, quod Nero slatuit con-
tra hieronicas, quos visloriarum sua-
rum luminibus obstruere suspicabatur:
ita certe in hos , tamquam in capita*·
les hoites, animadvertit , ut ex illa,
quam dixi , formuld videatur expri-
mere voluiise exemplar. Suetonius ire
eius vita 14. Ac ne alterius , inquit,
hieronicarum memoria, aut vefiigium
exjlaret ufpuam , fttbverti & unca
trahi , abjicique in latrinas omnium
ssatuas & imagines imperavit . Sa-
bellicus illud imagines interpretatur ta-
bulas . Nimis arfle jejaneque. Statuae
& imagines sunt , quas alibi Sueto-
nius Clypeos & imagines , -& Hero-
dianus