DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.21947#0192
DE PALAESTRA NEAP. PARS ΙΓ.
continebantur, sed peraeque omnes iub honorifica Civium Romanorum
nomenclatione veniebant.
Hinc mihi facultas praebetur illuslrandi uberius locum Strabonis
ex lib. V. p. 246. Ibi Geographus , postquam praesentem , qui suo
tempore obtinebat, reip. Neap. slatum edocuisiet, porro monet, urbem
origine Graecam fuiisie, sed coaddam deinde Campanos , olim inimi-
cissi mos, loco familiarisiimorum habere. Campanos inquit, quos La-
tinos atque adeo Romanos dicere volebat * sed ut a verbo abeiset in-
vidia * Graecus homo, quicquid erat calumniae, in Campanos , cives
utique Romanos, aslute rejecit. Mox prislini Graecismi ve sligi a ca-
ptat hujuimodi: Μηνυ&ι Si tov ΰημχρ'γων ονόμοοτχ, μεν πρωτκ
Ε'ϊληνικχ ον tu , T5o δ’ υτερχ τοΊς Ε'ϊΚψιη,οΊς χνχμίζ τα Κχμττχνικχ °
τλ(Ίζ~χ δ’ Ίγνη της Ε'ϊΚηνιχης αγωγής ivmvdx σώζετσα, γυμνχτιχ
Υ 2. £φ>7-
non longe ab eo anno repetenda vi-
detur . Non citius quidem anno V.
C. DCXLIX. ( eo enim anno apud
Gruter. p. 207. adhuc ejus coloniae
mentio incidit Rutilio ac Mallio Coss.)
nec serius anno V. C. DCXCL quo
tempore consulatum Cicero gerebat.
Medio igitur hoc tempore , quod ab
anno V. C. 649. ad 691. excurrit,
Puteolorum libertas legum consignan-
da eit. Sed si quis hanc epocham li-
matius expolitam malit; equidem an-
te quindecim annos , quam Cicero
contra Rullum peroraret , Puteolo-
rum libertatem rejicerem; quum sci-
licet anno V. C. 616. Puteolani legi-
bus , a Sylla sibi didlatis, uti coepe-
runt . Mecum sane sic sentiet , qui
Plutarchi locum cum Tulliano con-
tulerit . Sed unde unde eam epocham
ordiri placeat ; hoc quidem certum
exploratumque est, Puteolos in libe-
rarum civitatum censum aliquando
venisse , sic ut patientia leddoris abuti
ille videatur , qui e loco Agrariae
II. 31. Puteolos, fuo jure , ( ut Ci-
ceronis asiuescam verbis ) ac liberta-
te utentes, intemperanti critica duddus
exturbare tentaverit . Fui aliquanto
longior , quam res forte pofiulabat.
Sed faddi adhuc non poenitet : inde
enim ingens lux difficili Taciti loco
commodabitur : In Italia ( inquit
lib. XIV· 27. ) vetus oppidum Puteoli
Sus coloniae & cognomentum a Nero-
ne adipiscuntur. Dissicultas inde ori-
tur, quod cum Puteoli, ex anno V»
C. 560. colonia fuerint, qui sieri po-
tuerit , ut rursus sub Nerone idem
jus coloniae adipiscerentur ? Lipsius
nihil hic habuit explicate dicere : Pi-
ghius novum ; Cellarius perfectum,
coloniae jus a Puteolis impetratum
arbitrantur . At, quod pace tantorum
virorum dicam , perperam . Puteoli
jam inde a Ciceronis aevo liberi ac
in sua potestate erant : ut porro rur-
sus conversis populi studiis venirent
in Romanam civitatem ; denuo jus
coloniae & cognomentum restitutuni
ipsis oportuit. Exploratum enim efi,
civitates praesentem fortunam , uti
fit, dedignatas, in aliam subinde atque
aliam, vi vel sponte, commigrasie :
de quo vide Othonem de Aedil. Colon.
& Municip I. 4. Id non latuit Lipsium;
sed hanc publici fiatus vertiginem Pu-
teolanis appingere, supersedit.
continebantur, sed peraeque omnes iub honorifica Civium Romanorum
nomenclatione veniebant.
Hinc mihi facultas praebetur illuslrandi uberius locum Strabonis
ex lib. V. p. 246. Ibi Geographus , postquam praesentem , qui suo
tempore obtinebat, reip. Neap. slatum edocuisiet, porro monet, urbem
origine Graecam fuiisie, sed coaddam deinde Campanos , olim inimi-
cissi mos, loco familiarisiimorum habere. Campanos inquit, quos La-
tinos atque adeo Romanos dicere volebat * sed ut a verbo abeiset in-
vidia * Graecus homo, quicquid erat calumniae, in Campanos , cives
utique Romanos, aslute rejecit. Mox prislini Graecismi ve sligi a ca-
ptat hujuimodi: Μηνυ&ι Si tov ΰημχρ'γων ονόμοοτχ, μεν πρωτκ
Ε'ϊληνικχ ον tu , T5o δ’ υτερχ τοΊς Ε'ϊΚψιη,οΊς χνχμίζ τα Κχμττχνικχ °
τλ(Ίζ~χ δ’ Ίγνη της Ε'ϊΚηνιχης αγωγής ivmvdx σώζετσα, γυμνχτιχ
Υ 2. £φ>7-
non longe ab eo anno repetenda vi-
detur . Non citius quidem anno V.
C. DCXLIX. ( eo enim anno apud
Gruter. p. 207. adhuc ejus coloniae
mentio incidit Rutilio ac Mallio Coss.)
nec serius anno V. C. DCXCL quo
tempore consulatum Cicero gerebat.
Medio igitur hoc tempore , quod ab
anno V. C. 649. ad 691. excurrit,
Puteolorum libertas legum consignan-
da eit. Sed si quis hanc epocham li-
matius expolitam malit; equidem an-
te quindecim annos , quam Cicero
contra Rullum peroraret , Puteolo-
rum libertatem rejicerem; quum sci-
licet anno V. C. 616. Puteolani legi-
bus , a Sylla sibi didlatis, uti coepe-
runt . Mecum sane sic sentiet , qui
Plutarchi locum cum Tulliano con-
tulerit . Sed unde unde eam epocham
ordiri placeat ; hoc quidem certum
exploratumque est, Puteolos in libe-
rarum civitatum censum aliquando
venisse , sic ut patientia leddoris abuti
ille videatur , qui e loco Agrariae
II. 31. Puteolos, fuo jure , ( ut Ci-
ceronis asiuescam verbis ) ac liberta-
te utentes, intemperanti critica duddus
exturbare tentaverit . Fui aliquanto
longior , quam res forte pofiulabat.
Sed faddi adhuc non poenitet : inde
enim ingens lux difficili Taciti loco
commodabitur : In Italia ( inquit
lib. XIV· 27. ) vetus oppidum Puteoli
Sus coloniae & cognomentum a Nero-
ne adipiscuntur. Dissicultas inde ori-
tur, quod cum Puteoli, ex anno V»
C. 560. colonia fuerint, qui sieri po-
tuerit , ut rursus sub Nerone idem
jus coloniae adipiscerentur ? Lipsius
nihil hic habuit explicate dicere : Pi-
ghius novum ; Cellarius perfectum,
coloniae jus a Puteolis impetratum
arbitrantur . At, quod pace tantorum
virorum dicam , perperam . Puteoli
jam inde a Ciceronis aevo liberi ac
in sua potestate erant : ut porro rur-
sus conversis populi studiis venirent
in Romanam civitatem ; denuo jus
coloniae & cognomentum restitutuni
ipsis oportuit. Exploratum enim efi,
civitates praesentem fortunam , uti
fit, dedignatas, in aliam subinde atque
aliam, vi vel sponte, commigrasie :
de quo vide Othonem de Aedil. Colon.
& Municip I. 4. Id non latuit Lipsium;
sed hanc publici fiatus vertiginem Pu-
teolanis appingere, supersedit.