DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.43376#0215
THOTH, MERCVRIVS. igj
Adytis Templorum depo/uit. Primus nempe Mer-
curius artem inuenit , animi fenfa per charaderes
hieroglyphicos declarandi, ac lapidibus infcribendi.
Hoc teftatur etiam ammianvs marcellinvs,
ciiius verba dedi §. 14. Teftantur id et alii, et res
ipfa loquitur. Secundus Mercurius, charaderibus
his ignorabilibus, vt loquitur ammianvs, fubfti-
tuit literas veri nominis, certum oris fonum expri-
mentibus, quarum plures inter fe iundae5 fyllabas
et voces conftituunt. Subitituit ille, inquam, lite-
ras; fed Sacerdotales, quarum tantum in rebus fa-
cris, ad Sacerdotes pertinentibus, vfus erat, diftin-
das a communibus et popularibus. Mentionem
hic etiam fieri videmus Dialecti Sacrae , Sacerdoti-
bus nempe in tradendis difcipfinis arcanis vfitatae,
ex qua Mercurius fecundus, ea quae hac dialedo
erant confignata, in linguam graecam transtulerit
Verum dialedo Sacerdotali, opponenda potius erat
lingua communis et vulgaris, omnium vfti
trita et cognita. Et certe tempore Mercurii fecun-
di, graeca lingua apud Aegyptios nullo nec in vfu,
nec in pretio; fed penitus incognita erat. Quare
voci huic ελλ^/Ja , videtur aliquod fubefle men-
dum. Forte tamen id non librario tribuendum;
fed MANETHONi ipfi, cuius apud me, in per-
multis, fides magnopere vacillat. Secundus porro
Mercurius, pater dicitur Agathodaemonis, fiue Cmt·
phis, et auus Tati. Latet hic aliquid veri, dum
negotio huic literario Agathodaemon ingeritur. Nam
Agathodaemonem, fiue Cnuphin, eundem efle cum
Phtha, vel Vulcano, * loco fuo ad liquidum per-
duxi. Vulcanum vero habitum fuiife et Sacerdo-
tum, et fcientiarum, lapidibus infculptarum, Praefi-
dem lummum, harumque verum audorem, intel-
ligi poteft ex 12. Sed hoc quicquid eft veri, hic
M 5 qui-
* Lib. i. c. IV. 7.
Adytis Templorum depo/uit. Primus nempe Mer-
curius artem inuenit , animi fenfa per charaderes
hieroglyphicos declarandi, ac lapidibus infcribendi.
Hoc teftatur etiam ammianvs marcellinvs,
ciiius verba dedi §. 14. Teftantur id et alii, et res
ipfa loquitur. Secundus Mercurius, charaderibus
his ignorabilibus, vt loquitur ammianvs, fubfti-
tuit literas veri nominis, certum oris fonum expri-
mentibus, quarum plures inter fe iundae5 fyllabas
et voces conftituunt. Subitituit ille, inquam, lite-
ras; fed Sacerdotales, quarum tantum in rebus fa-
cris, ad Sacerdotes pertinentibus, vfus erat, diftin-
das a communibus et popularibus. Mentionem
hic etiam fieri videmus Dialecti Sacrae , Sacerdoti-
bus nempe in tradendis difcipfinis arcanis vfitatae,
ex qua Mercurius fecundus, ea quae hac dialedo
erant confignata, in linguam graecam transtulerit
Verum dialedo Sacerdotali, opponenda potius erat
lingua communis et vulgaris, omnium vfti
trita et cognita. Et certe tempore Mercurii fecun-
di, graeca lingua apud Aegyptios nullo nec in vfu,
nec in pretio; fed penitus incognita erat. Quare
voci huic ελλ^/Ja , videtur aliquod fubefle men-
dum. Forte tamen id non librario tribuendum;
fed MANETHONi ipfi, cuius apud me, in per-
multis, fides magnopere vacillat. Secundus porro
Mercurius, pater dicitur Agathodaemonis, fiue Cmt·
phis, et auus Tati. Latet hic aliquid veri, dum
negotio huic literario Agathodaemon ingeritur. Nam
Agathodaemonem, fiue Cnuphin, eundem efle cum
Phtha, vel Vulcano, * loco fuo ad liquidum per-
duxi. Vulcanum vero habitum fuiife et Sacerdo-
tum, et fcientiarum, lapidibus infculptarum, Praefi-
dem lummum, harumque verum audorem, intel-
ligi poteft ex 12. Sed hoc quicquid eft veri, hic
M 5 qui-
* Lib. i. c. IV. 7.