DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.2603#0443
DE LITIGIOSIS.
r Id eſt, de ereprone reile ruis lie nmitur poſt alie
Quia & hac eſt exceptio: ideo iſte titulus hic ponitur poſt alias ex-
ceptiones.
ieſs ItigiosdJ CASvS.
ſ o pſo quod de
nuntio Titio ne Stichû
: ſeruum quem poſſidet
vendat:licet poſtea vẽ-
dat, non fit res illa ſiti-
gioſa. Secundô dicit,
primus petebat à ſecu-
do Stichum ſeruum, &
lis eſt de hoc conteſta-
t ta. emi iſtû Stichum à
quodam Titio c. eſt
mihi traditus: & poſtea
cû deſij poſſidere:nune
eû petere volo à poſ-
eore. Dieitur onon
obſtat mihi excepti0
litigioſi & redditur ra-
teoin litera. Tertiô di-
eitehi Suichun abeo a
cum cuius tutore vel
curatore vel procura-
tore agebatur ad illum
Stichu: & eſt mihi tra-
ditus ille Stichus: &
poſtea deſij poſſidere
e. dicitur quod ſi vo-
lo petere illum Stichu,
repellar except. litigio-
ſi, ſi ſciens litigioſum
eum emi.FR.
B J Litigioſam. Conl.
alienatum 6y. de verb.
ſig. vide ſcripta adl28.
illo titulo. CVIAC.
a Denciatio facta ?
fuit venditori:vt hic, &
C.e.lj in fi idem ſi em-
ptori: vtC. de reſcind.
vend. l. ſi maior. J Sed
an inducat malam fi-
dé? Reſp.ſic, ſi cœperit
habere malam fidem,
aliàs non:vr õ. de minoll tutor & S quod fal tut. aucto. l, ſi id inquit. &
ſecundú hoc intelligitur C de rei vind. l fundum. In caſu forte præ-
ſumitur smala fides:vtS qua in fraucre.l ait prator. S.ita demum.
7 Non facit denunt: atio. Sed litis conteſtati. CVIAC.
b J Sit lis conteſtata hodie nõ eſt opus conteſtatione:vt in Auth.
de liti in prin col viij niſi d in perſonali actione fortè: vtC. eo. ij.
c JExceptioni. exceptionem e patitur qui rem litigioſam emit:
quia ſi cecidit à poſſeſſione, & petit eã ab aliquorobſtat exceptio
rei litigioſ. & fa. S qua res pig.ob. poſſl.jS. eam rem.
d Quod. aliàs quia.
e J lungant fortè etiam ſimulate. arg.S de tranſactio. lcum hiS.
tranſactionis. verſi. ſi cm lis. ACCVRS.
f J Non poterant idifficile crat Et nota hic quôd vitiú fliti-
gioſi non afficit rem, aliàs noceret cuilibet, vt furtum vitium. Acc.
g J Cum ipſo. minore, vel domino, vel furioſo. Aec.
Pertinere. emi ergo ab eo cum cuius tutore vel curatore vel
procu agebatur repellar exceptione ſi gſciens h emi rem litigio-
ſam:vt j.l.proxi. & agam nunc contra aliquem poſſidentem: & ſic
eſt in i rem l ex parte opponentis hac exceptio: ſicut exceptiol
doli: vtS. de dol. exce.l.ijS j.
I ſeruus.JCASVS. Seruus meus emit rem litigioſam: & ipſe
ſciebat rem litigioſam, ego non:vel econtradicitur quod ſciẽ-
tia ſerui inſpicitur: non mea domini:vt ſi ſciuit: noceat mihi vi-
tium litigioſi, & hæc ſunt vera quando ſine meo mandato emit. ſi
autem meo mandato emit: hoc caſu inſpicitur mea ſcientia vel
ignorantia, non ſerui. FR. Acc.
Si ſeruus emerit. Suo nomine & peculiari. Principali perſon
ſcientia alterius quam ſua nop nocettémque alterius ignorãtia
quam ſua non prodeſt, vide ſcripta ad l.5.S. de iur. & fac. ignor. Cv.
i JCum emerit. rem litigioſam, & nomine peculiari, vel domini-
co ſine mandato domini. Acc.
J Videndum eſt cuius. Eadem diſtinctio adhibetur in ſpecie le-
gis, imo. & l. ſeq de liberali cauſſa. ex qua pleniore diſtinctione
hæc eſt augenda. addenda exceptio ad fin. legis, niſi tempore em
pionis praeſens fuerit dominus poruerirque ſeruunm emere, pro-
ibere. Nam tune ignorantia ſerui domino ſcienti, nec prohibenti
non prodeſt hoc, cum ſeruus ſuo nomine comparauit. nã ſi emit
nomine domini, v dendu eſt vtr dominus certum hominem emi
mandarit, ve Titú tûc enim ſolius domini ſcientia, vel ignorantia
ſpectatur. Si incertû emi mãdauit, eo caſu emptionem videtur po-
ſuiſſe in ſerui poteſtate. Itaque in eo caſu ſcientia ſerui, licet emẽ-
DE LITIGIOSISJa.
TITVLVS VI.
Subiicitur adhue tamen specialis exce-
ptio rei litigioſa. nam alienatio* vel pigne-
ratio rei litigioſa, valet ipſo iure. l. r7.in pr.
l.18. de rei vind. ſed emptori vel creditori
obſtat exceptio litigioſi. CVIAC.
1. VLPIANVS libre ſeptuagenſimo-
ſexto ad Edictum.
ITIGIOSAM B
tem non facit denu-
tiatio? y qua im-
pedienda venditio-
nis cauſa fit.
is duorum primi & ſecundi non
facit rem litigioſam:quæ venditur ab
eo qui litem proea re non patiebatur.
1. Si inter Primu & Secundu
ſit lis conteſtata b, & ego à Tertio
emero, qui nul lam controuerſiam
patiebatur: videamus an exceptio-
ni s locus ſit. Et puté ſubueniendû
mihi:quia is qui mihi vẽdidit, nul-
lã litem habuit: & quod d fieri po-
teſt vt duo in necẽ eins litẽ inter
ſe iungant, qui cum ipſo litigare
non poterant ſ. Si tamen cum pro-
ius iudicium acceptum ſit: conſe-
quens erit dicere, quaſi cum ipſo 8
litigetur, ita eum * ad exceptio-
curatore, tutore, curatoréve alien-
De litigioſis.
e!
882
tis mãdato domini ignorãti domino nocet. Idé dicendû ſi per pro-
curatorem emerit, lnon ſolum. . vl.S. de liberali cauſſa. Sed ommbus
diſtinctionib-his valde obſtat l. cum mancipi.S. de adil. edict. Vide
ſolut. in not. ad dl cum manc. & ſcriptis ad l.5. de iur & fac-ignor.
Eadẽ diſtinctio ſeruatur in vſucapione in l ſecund. S. ſi ſeruus meus.
S. pro emptore. CvIaC.
e Pœna litigioſi i re-
pellitur a exceptione!
qui emit ſi à poſſeſſio-
ne cadat, & vindicet. nõ
enim erat illa pœna
ſtatuta per leges iſtas:
ſed hodie ſtatuitur: vt
C. fi. & fac.S. de publ.
l-ei qui. S.in hacin f&
S de cõtrah. emp. l.in hu-
iuſmodi. & S. de vſucap.
l. ſequitur. S. Labeo.
lSi mandatu. Imô &
ſi mandatu interuenit,
debet inſpiei ſerur ſciẽ-
tia:vt S. de adil. edict. l.
cum mancipium. ibi, &
certû incertûmve. qua
eſt contrà. Sol. hîc de
certo emendo manda-
uit, putà Sticho: quo
caſu ipſe P dominus
videtur emiſſe:ibi mã-
dauit in genere, putà
emas quemdam talem
ſeruum ad tale opus
faciendum. 2. Alij di-
cunt, hic domino pra-
ſente:ibi abſente. & fa-
cit S. de iuris & facti i¬
gno.llaniquiſſimum&S.
quod vi aut clam. l. ſi
opus Sj. & S. de tributo.
acl. ſed & ſi ſeruus. in pr.
& S. j.S. de lib. cau.l.
imo. Acc.
?5 Prohibentur. Lex
duodecim tabul.vr do-
cet inſcriptio. CVIAc.
Em de qua.JCA-
REns te e ai
qua eſt tibi mota lis à
me, & tu eam dediſſes, tenereris in duplum nam iniquum eſſet per
te fieri duriorem mihi aduerſariu ſine pœna. & hoc mihi du-
plum dabitur. & redditur ratio. FR. Acc.
m J Pœnam. non inuenio in alio caſu ponam ſtatutam, niſi
qu ſtatuitur hodie. C.eo.l. fi. quæ eſt contrà.
n NNccimmerit. ſeſtatuimus pœnam dupli:vt ſioterreantur ho-
mines à talibus. J Sed’quritur, an fiat religioſa? Reſpond non. ſi
aliena erat: & hoc innuit in fine huius legis, ſieut nec religioſam
facit quis rem alienam: vt Inſt. de rerum diuiS. religioſam.
O Facere. fit d deterior ſi fiat religioſa, vel ſi fiat ſacra, quantú
in eo eſt: ſi etiã adiungeretur ædibus, cum eſſer tignumavt s. de rei
vindic.l in remjS. tignum. Item ſi fiat alienatio in potentiorem,
arg.s ſi ex noxa caulj S.j non tamen hic dupli pœna locum habet,
niſi in caſu quem hc lex ponit. ACCVRS.
p Traditus eſt ſ actor. AcCVRS.
u Potentiori aduerſario traditus eſt. Nempe ſacro. CVIAe.
nem pertinere h.
Ad hoc vt res fiat litigioſa, inſpici-
tur ſcientia ſiue ignorantia cius qui
emit, & non eius cui adquiritur.
II. IDE M libro ſexto Fideicommiſſorum.
Iſeruus cum emerit ! ſcit,
Sionotauit auren dominus, vel
contra: videndû eſt, cuius s potius
ſpectanda ſit ſcientia. Et magis eſt
vt ſcientia inſpicienda ſit eius qui
comparauit, non eius cui adquire-
tur. & ideo poena litigioſi l com-
petit: ſic tamen, ſi non mãdatu do-
mini emit nam ſi mandatul, etiã
ſi ſcit ſeruus, dominus auté igno-
rauit, ſcientia non nocet. & ita Iu-
lianus in re litigioſa ſcribit.
Patitur pœnã dupli, qui rẽ litigiosã
conſecrat, vel dedicari facit. Jiẽ aqui
eſt eum commodum percipere pœœnæ
commiſſæ, qui damnum ſuſtinuit.h. d.
I11. GAIVS lib. 6.ad leg. duodecim tabularũ.
REn de qua controuerſa eſt,
prohibemur in ſacrum de-
dicare:alioquin dupli pœnã pa-
timur:nec immeritô Pne liceat eo
modo duriorem aduerſarij condi-
tionem facere e. Sed dupl vtrûm
fiſco, an aduerſario prſtandi ſit:
nihil exprimitur. Fortaſſis autem
magis * aduerſario: vt id veluti
ſolatium habeat pro eo quod po-
tẽtiori aduerſario traditus eſt Pn.
DE OBLIGATIONIBVS ET ACTIONIBVS.
I Bligationes.JCASvS. Obligationes quadam naſcuntur ex cõ-
j tractuquædam ex maleficio:quedam ex variis figuris cau-
ſatu quod vltimum expone vt in Gloſhie poſita qu incipit, quari
conſueuit, &c. Secüdo dicit quôd obliga que naſcuntur ex contra-
ctu, quædã fiunt re: quaedam verbis: qudã literis:quedã conſenſu.
De oblig. quæ fiunt re dat quatuor exẽpla, ſin mutuo, item in cõ-
modato,item in depoſito, item in pignore quod datur creditori. nã
eſt obligatus ad rem reddendam ſoluto debito. Sequitur de oblig.
qua fit verbis: & primô qualiter fiat, nã fit ex interrogatione & re-
ſponſione, cûm quid dari fierive nobis ſtipulamur: & quandoque
quis obligatur ſuo nomine, quandoque alieno, & iſte vocatur fi-
deiuſſor. ’oſtea dicit quod cum ſtipulor a’iquid dari, quod dari nõ
poteſt,vt liberum hominem, vel rem ſacram:non valet ſtipulatio.
Item ſi rẽ meam ſtipulor mihi dari-idem ſi ſub impoſſibili condit.
ſtipulornam nõ valet ftipulatio.Itẽ furioſus non poreſt ſtipulari
vel promittere,itẽ puer qui eſt talis atatis vt non intelligat quid
agat nõ poreſt ſtipulari vel promittere, niſi ſit talis ætatis vt poſſir
loqui, & habeat aliquem intellectu item mutus, item ſurdus non
poſſunt ſtipulari vel promittere & redditur ratio in litera.Sequi-
tur de oblig qua fiunt conſenſu:vt eſt venditio, locatio, & ſimiles:
& ideo dicuntur conſenſu, quia non eſt opus ſcriprura, neque li-
teris, neque verbis hinc eſt quod inter abſentes poſſunt fieri.item
in cis venur ca de quibus non eſt actumvt vſur ex mora, & alia
EE 5 de
r Id eſt, de ereprone reile ruis lie nmitur poſt alie
Quia & hac eſt exceptio: ideo iſte titulus hic ponitur poſt alias ex-
ceptiones.
ieſs ItigiosdJ CASvS.
ſ o pſo quod de
nuntio Titio ne Stichû
: ſeruum quem poſſidet
vendat:licet poſtea vẽ-
dat, non fit res illa ſiti-
gioſa. Secundô dicit,
primus petebat à ſecu-
do Stichum ſeruum, &
lis eſt de hoc conteſta-
t ta. emi iſtû Stichum à
quodam Titio c. eſt
mihi traditus: & poſtea
cû deſij poſſidere:nune
eû petere volo à poſ-
eore. Dieitur onon
obſtat mihi excepti0
litigioſi & redditur ra-
teoin litera. Tertiô di-
eitehi Suichun abeo a
cum cuius tutore vel
curatore vel procura-
tore agebatur ad illum
Stichu: & eſt mihi tra-
ditus ille Stichus: &
poſtea deſij poſſidere
e. dicitur quod ſi vo-
lo petere illum Stichu,
repellar except. litigio-
ſi, ſi ſciens litigioſum
eum emi.FR.
B J Litigioſam. Conl.
alienatum 6y. de verb.
ſig. vide ſcripta adl28.
illo titulo. CVIAC.
a Denciatio facta ?
fuit venditori:vt hic, &
C.e.lj in fi idem ſi em-
ptori: vtC. de reſcind.
vend. l. ſi maior. J Sed
an inducat malam fi-
dé? Reſp.ſic, ſi cœperit
habere malam fidem,
aliàs non:vr õ. de minoll tutor & S quod fal tut. aucto. l, ſi id inquit. &
ſecundú hoc intelligitur C de rei vind. l fundum. In caſu forte præ-
ſumitur smala fides:vtS qua in fraucre.l ait prator. S.ita demum.
7 Non facit denunt: atio. Sed litis conteſtati. CVIAC.
b J Sit lis conteſtata hodie nõ eſt opus conteſtatione:vt in Auth.
de liti in prin col viij niſi d in perſonali actione fortè: vtC. eo. ij.
c JExceptioni. exceptionem e patitur qui rem litigioſam emit:
quia ſi cecidit à poſſeſſione, & petit eã ab aliquorobſtat exceptio
rei litigioſ. & fa. S qua res pig.ob. poſſl.jS. eam rem.
d Quod. aliàs quia.
e J lungant fortè etiam ſimulate. arg.S de tranſactio. lcum hiS.
tranſactionis. verſi. ſi cm lis. ACCVRS.
f J Non poterant idifficile crat Et nota hic quôd vitiú fliti-
gioſi non afficit rem, aliàs noceret cuilibet, vt furtum vitium. Acc.
g J Cum ipſo. minore, vel domino, vel furioſo. Aec.
Pertinere. emi ergo ab eo cum cuius tutore vel curatore vel
procu agebatur repellar exceptione ſi gſciens h emi rem litigio-
ſam:vt j.l.proxi. & agam nunc contra aliquem poſſidentem: & ſic
eſt in i rem l ex parte opponentis hac exceptio: ſicut exceptiol
doli: vtS. de dol. exce.l.ijS j.
I ſeruus.JCASVS. Seruus meus emit rem litigioſam: & ipſe
ſciebat rem litigioſam, ego non:vel econtradicitur quod ſciẽ-
tia ſerui inſpicitur: non mea domini:vt ſi ſciuit: noceat mihi vi-
tium litigioſi, & hæc ſunt vera quando ſine meo mandato emit. ſi
autem meo mandato emit: hoc caſu inſpicitur mea ſcientia vel
ignorantia, non ſerui. FR. Acc.
Si ſeruus emerit. Suo nomine & peculiari. Principali perſon
ſcientia alterius quam ſua nop nocettémque alterius ignorãtia
quam ſua non prodeſt, vide ſcripta ad l.5.S. de iur. & fac. ignor. Cv.
i JCum emerit. rem litigioſam, & nomine peculiari, vel domini-
co ſine mandato domini. Acc.
J Videndum eſt cuius. Eadem diſtinctio adhibetur in ſpecie le-
gis, imo. & l. ſeq de liberali cauſſa. ex qua pleniore diſtinctione
hæc eſt augenda. addenda exceptio ad fin. legis, niſi tempore em
pionis praeſens fuerit dominus poruerirque ſeruunm emere, pro-
ibere. Nam tune ignorantia ſerui domino ſcienti, nec prohibenti
non prodeſt hoc, cum ſeruus ſuo nomine comparauit. nã ſi emit
nomine domini, v dendu eſt vtr dominus certum hominem emi
mandarit, ve Titú tûc enim ſolius domini ſcientia, vel ignorantia
ſpectatur. Si incertû emi mãdauit, eo caſu emptionem videtur po-
ſuiſſe in ſerui poteſtate. Itaque in eo caſu ſcientia ſerui, licet emẽ-
DE LITIGIOSISJa.
TITVLVS VI.
Subiicitur adhue tamen specialis exce-
ptio rei litigioſa. nam alienatio* vel pigne-
ratio rei litigioſa, valet ipſo iure. l. r7.in pr.
l.18. de rei vind. ſed emptori vel creditori
obſtat exceptio litigioſi. CVIAC.
1. VLPIANVS libre ſeptuagenſimo-
ſexto ad Edictum.
ITIGIOSAM B
tem non facit denu-
tiatio? y qua im-
pedienda venditio-
nis cauſa fit.
is duorum primi & ſecundi non
facit rem litigioſam:quæ venditur ab
eo qui litem proea re non patiebatur.
1. Si inter Primu & Secundu
ſit lis conteſtata b, & ego à Tertio
emero, qui nul lam controuerſiam
patiebatur: videamus an exceptio-
ni s locus ſit. Et puté ſubueniendû
mihi:quia is qui mihi vẽdidit, nul-
lã litem habuit: & quod d fieri po-
teſt vt duo in necẽ eins litẽ inter
ſe iungant, qui cum ipſo litigare
non poterant ſ. Si tamen cum pro-
ius iudicium acceptum ſit: conſe-
quens erit dicere, quaſi cum ipſo 8
litigetur, ita eum * ad exceptio-
curatore, tutore, curatoréve alien-
De litigioſis.
e!
882
tis mãdato domini ignorãti domino nocet. Idé dicendû ſi per pro-
curatorem emerit, lnon ſolum. . vl.S. de liberali cauſſa. Sed ommbus
diſtinctionib-his valde obſtat l. cum mancipi.S. de adil. edict. Vide
ſolut. in not. ad dl cum manc. & ſcriptis ad l.5. de iur & fac-ignor.
Eadẽ diſtinctio ſeruatur in vſucapione in l ſecund. S. ſi ſeruus meus.
S. pro emptore. CvIaC.
e Pœna litigioſi i re-
pellitur a exceptione!
qui emit ſi à poſſeſſio-
ne cadat, & vindicet. nõ
enim erat illa pœna
ſtatuta per leges iſtas:
ſed hodie ſtatuitur: vt
C. fi. & fac.S. de publ.
l-ei qui. S.in hacin f&
S de cõtrah. emp. l.in hu-
iuſmodi. & S. de vſucap.
l. ſequitur. S. Labeo.
lSi mandatu. Imô &
ſi mandatu interuenit,
debet inſpiei ſerur ſciẽ-
tia:vt S. de adil. edict. l.
cum mancipium. ibi, &
certû incertûmve. qua
eſt contrà. Sol. hîc de
certo emendo manda-
uit, putà Sticho: quo
caſu ipſe P dominus
videtur emiſſe:ibi mã-
dauit in genere, putà
emas quemdam talem
ſeruum ad tale opus
faciendum. 2. Alij di-
cunt, hic domino pra-
ſente:ibi abſente. & fa-
cit S. de iuris & facti i¬
gno.llaniquiſſimum&S.
quod vi aut clam. l. ſi
opus Sj. & S. de tributo.
acl. ſed & ſi ſeruus. in pr.
& S. j.S. de lib. cau.l.
imo. Acc.
?5 Prohibentur. Lex
duodecim tabul.vr do-
cet inſcriptio. CVIAc.
Em de qua.JCA-
REns te e ai
qua eſt tibi mota lis à
me, & tu eam dediſſes, tenereris in duplum nam iniquum eſſet per
te fieri duriorem mihi aduerſariu ſine pœna. & hoc mihi du-
plum dabitur. & redditur ratio. FR. Acc.
m J Pœnam. non inuenio in alio caſu ponam ſtatutam, niſi
qu ſtatuitur hodie. C.eo.l. fi. quæ eſt contrà.
n NNccimmerit. ſeſtatuimus pœnam dupli:vt ſioterreantur ho-
mines à talibus. J Sed’quritur, an fiat religioſa? Reſpond non. ſi
aliena erat: & hoc innuit in fine huius legis, ſieut nec religioſam
facit quis rem alienam: vt Inſt. de rerum diuiS. religioſam.
O Facere. fit d deterior ſi fiat religioſa, vel ſi fiat ſacra, quantú
in eo eſt: ſi etiã adiungeretur ædibus, cum eſſer tignumavt s. de rei
vindic.l in remjS. tignum. Item ſi fiat alienatio in potentiorem,
arg.s ſi ex noxa caulj S.j non tamen hic dupli pœna locum habet,
niſi in caſu quem hc lex ponit. ACCVRS.
p Traditus eſt ſ actor. AcCVRS.
u Potentiori aduerſario traditus eſt. Nempe ſacro. CVIAe.
nem pertinere h.
Ad hoc vt res fiat litigioſa, inſpici-
tur ſcientia ſiue ignorantia cius qui
emit, & non eius cui adquiritur.
II. IDE M libro ſexto Fideicommiſſorum.
Iſeruus cum emerit ! ſcit,
Sionotauit auren dominus, vel
contra: videndû eſt, cuius s potius
ſpectanda ſit ſcientia. Et magis eſt
vt ſcientia inſpicienda ſit eius qui
comparauit, non eius cui adquire-
tur. & ideo poena litigioſi l com-
petit: ſic tamen, ſi non mãdatu do-
mini emit nam ſi mandatul, etiã
ſi ſcit ſeruus, dominus auté igno-
rauit, ſcientia non nocet. & ita Iu-
lianus in re litigioſa ſcribit.
Patitur pœnã dupli, qui rẽ litigiosã
conſecrat, vel dedicari facit. Jiẽ aqui
eſt eum commodum percipere pœœnæ
commiſſæ, qui damnum ſuſtinuit.h. d.
I11. GAIVS lib. 6.ad leg. duodecim tabularũ.
REn de qua controuerſa eſt,
prohibemur in ſacrum de-
dicare:alioquin dupli pœnã pa-
timur:nec immeritô Pne liceat eo
modo duriorem aduerſarij condi-
tionem facere e. Sed dupl vtrûm
fiſco, an aduerſario prſtandi ſit:
nihil exprimitur. Fortaſſis autem
magis * aduerſario: vt id veluti
ſolatium habeat pro eo quod po-
tẽtiori aduerſario traditus eſt Pn.
DE OBLIGATIONIBVS ET ACTIONIBVS.
I Bligationes.JCASvS. Obligationes quadam naſcuntur ex cõ-
j tractuquædam ex maleficio:quedam ex variis figuris cau-
ſatu quod vltimum expone vt in Gloſhie poſita qu incipit, quari
conſueuit, &c. Secüdo dicit quôd obliga que naſcuntur ex contra-
ctu, quædã fiunt re: quaedam verbis: qudã literis:quedã conſenſu.
De oblig. quæ fiunt re dat quatuor exẽpla, ſin mutuo, item in cõ-
modato,item in depoſito, item in pignore quod datur creditori. nã
eſt obligatus ad rem reddendam ſoluto debito. Sequitur de oblig.
qua fit verbis: & primô qualiter fiat, nã fit ex interrogatione & re-
ſponſione, cûm quid dari fierive nobis ſtipulamur: & quandoque
quis obligatur ſuo nomine, quandoque alieno, & iſte vocatur fi-
deiuſſor. ’oſtea dicit quod cum ſtipulor a’iquid dari, quod dari nõ
poteſt,vt liberum hominem, vel rem ſacram:non valet ſtipulatio.
Item ſi rẽ meam ſtipulor mihi dari-idem ſi ſub impoſſibili condit.
ſtipulornam nõ valet ftipulatio.Itẽ furioſus non poreſt ſtipulari
vel promittere,itẽ puer qui eſt talis atatis vt non intelligat quid
agat nõ poreſt ſtipulari vel promittere, niſi ſit talis ætatis vt poſſir
loqui, & habeat aliquem intellectu item mutus, item ſurdus non
poſſunt ſtipulari vel promittere & redditur ratio in litera.Sequi-
tur de oblig qua fiunt conſenſu:vt eſt venditio, locatio, & ſimiles:
& ideo dicuntur conſenſu, quia non eſt opus ſcriprura, neque li-
teris, neque verbis hinc eſt quod inter abſentes poſſunt fieri.item
in cis venur ca de quibus non eſt actumvt vſur ex mora, & alia
EE 5 de