DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.2603#0816
re vt a corrigat:vt ſuprad Turp.l j.in fi & ſupr.l in prin. J Item in
ſes c onſirmadbil qeil
: pell. l. eos. J Sed qui
l pefsin it rl videamus sS pen.
1593 A quibus appellari non licet.
arg contrà ſupr. de acquiren. here. l. qui ſuperſtitis. & de ſucceſſor.
hoc caſu an iudex appellationis faciet iterum iurare? Reſpon. non.
t vel infirmabit primam ſententiam: vt Cod de ap-
ſi videtur minus eſſe iuratum? Reſp. taxat:
Idem eſt in omni
iureiur iudiciali, id eſt
quod ex ſola auctori-
tate iudicis venit. Re
enim potius quã iure-
iurando tranſigi vide-
tur. At poſt iuſiurand,
quod in iudicio ab ad-
uerſario defertur, ap-
pellari nõ poteſt, quia
& id, ſieut voluntariu
ex conuentione profi-
ciſeitur. l. vlt.S. de iure-
iur. Huc pertnet ti. 32.
lib. 5. ſent. Pauli. CVIAC.
a 5 Legitimi. remoti
vt ſuſpecti forté.
b Cum eo tutore le-
gitimo.
c S Condemnauit. tu-
tel iudicio, non ad-
mittendo ipſum. ſe iu-
dicium.
d Quam. ſcilicet tu-
telam: id eſt tutelæ ra-
tionem, &c. 2. Vel dic
quod cõdemnauit ali-
ter quam, &c. pura mi-
nus quam debuit: &
tunc eſt ſic, C. de iudicl.
properandum. S fin.
e Huius. appellatio-
nis dicebant enim ma-
le appellaſſe, vel ſi ha-
beas accuſatio. vel exe-
cutio. planum eſt. Azo.
f Eorumid eſt eius.
g Contra quos.id eſt
quem ſic C. de in ius vo-
can l qui in poteſtate.
h Dicentium. id eſt
dicentis prohibendos.
ſic j.an per alium. l. fi-
& Cod eod.l. ſi actor. &
ſupreod. l. tutor cum ſuis
concor..
A QVIBVS AP-
pellari b non licet.
lil andon eſ?
l CASVS. Non
poteſt appellari à ſen-
tentia principis: item
nec à ſentẽtia ſenatus.
Itẽ cu aliqua pars ante
ſententiam iudicis di-
xit ſe non appellaturã,
2 5
nõ poterit amodo ap-
pellare. Itẽ cum prin-
ceps delegat cauſam,
hoc expreſſo quod nõ
poſſit appellari à ſen-
tentia delegati, nõ po-
terit amodo appellari:
& excepto principe a¬
lius index non poſſet
hoc vetare. FR.
i Stultumid eſt ſu-
peruacuum quia on-
nes ſciunt: ſed ab eius
reſcripto poteſt:vt ſup.
tit. j. & Cod de ap-
pell.l. nouum, quod poſtu-
las, non eſt.
Prouocatur. ſic in auth. de ſanct. epiſc. S. j. colix.
l A ſenatu. ſub-etiam.ſic & S, de poſtull.j.S-de qua & de leg. &
ſenatuſcon l. non ambigitur. & ſupr. de flu. l. quo minus.
m Perdidit.hoc cſi in iudicio. ſecus ſi extra:vt C.de iur. & fact.
igno lcum falſa niſi d extra ius pariſceretur cum aduerſariovtC.
de temp. appell. lfi. in fin, item facit C. de fide inſtrl ſi aduerſarius &
C.de pact.l.ſi quis in conſcribendo. J Item ar. contrà ſup quorum leg.
l.j.S. quod ait. ſed ibi ideo, quia quod ſequitur, non eſt legitimum.
& lain actionibus. ADDITO.
Finito officio tutoris ad petitionem
eor contra quos litigabat, ex cauſa
litem exercere cogetur. BART.
2. q Subſtituti rutores in lo-
cum legitimi a tutoris, experti cu
eo P tutelæ iudicio, cum arbiter
inique condemnauit , quam d
rei equitas exigebat, à ſententia
eius prouocauerunt. pendente
cauſa appellationis iuuenes ado-
leuerunt. qua ſitum eſt, cum om-
nis executio huiuss ad adultos
pertineat, & cauſam ad ſe perti-
nentem idoneè tueri poſſunt: an
poſtulatio eorum f contra quos S
appellatum erat, dicentium il-
los debuiſſe cauſas appellationis
reddere, qui primi ſunt experti,
admittenda non ſit. Reſpond.eos
quorum tutela geſta eſſet, ſi vel-
lent cauſam exequi, non prohi-
bendos. Idem & in curatoribus
obſeruandum eſt, ſi interim adul-
tus ad legitimam ætatem perue-
nit.
A QVIBVS APPE L¬
lari non licet .
TITVLVS II.
Poſt generalem titu. ſpecialiter varias de
appellationibus queſtiones nobis explicat,
ac primum, à quibus appellari non licet.
Nõ licere à principe, à ſenatu, à iudice, à cu-
ius ſententia rei cauerunt ſe non prouoca-
turos, vt l. vlt. S vlt. C. de temp.appell. Vel ab
eo iudice quem extra ordinẽ ita dedit prin-
ceps ne ab eo appellare liceret. CVIAC.
A principe vel à ſenatu non ap-
pellatur. BART.
1. VLPIANVS libro primo de
Apppellationibus.
RACTANDV M
Z eſt, à quibus appel-
lare non liceat.
. 5Et quidem
VNy ſtultumi eſt illud
admonere, à principe appellare
fas non eſſe: cum ipſe ſit qui pro-
uocatur l.
2. J Sciendum eſt, appella-
ri à ſenatul non poſſe principem.
idque oratione diui Hadriani ef-
fectum.
3. J Si quis ante ſententiam
profeſſus fuerit ſe à iudice non
edi l. j. S decretalis.
1594
n Abeo prouocare . & tune non appellat. ſecus iure canoni-
co. nam nihilominus appellat. & eſt ratio: quia niſi hoc operetur
hic, nihil operatur at ibi cum poterat appe
prouocaturum: indubitatè pro-
uocandi auxilium perdidit .
Imperator poteſt delegare cauſam
appellatione remota, non alius.
BART.
4. 5 Interdum Imperator ita
ſolet iudicem dare, ne liceret ab
eo prouocare P: vt ſcio ſpiſſime
à diuo Marco iudices datos. An &
alius poſſit ita iudicem dare, vide-
bimus. Et puto non poſſe.
Ad reprobandum arbitros à dele-
gato poteſt appellari, & poteſt ex of-
ficio delegationis quod factum eſt per
eos corrigi. BART.
I1. PAVLVS libro ſingulari de
Appellationibus.
Væſitum eſt, in arbitros
qui ad fideiuſſores proban-
dos dantur, an appellare liceat :
quamuis hoc caſu & ſine appel-
latione quidam putent P ab eo
qui eum dedit, ſententiam eius
corrigi poſſe.
QVIS*AQVO AP-
PE LLETVR.
TITVLVS III.
Ad hanc quaſtionem ita reſpondet, à iu-
dice dato appellari eum qui dedit vel ſuc-
ceſſorem eius, etiam ſi ex reſcripto principis
iudicem extra ordinem dederit. l. iij. hoc
titu. l.1. S. denique de appellat. & inde
Polluci & Moſchopulo definitio appellatio-
nis huiuſmodi, E’ooi ao n pa-
ſane ds.
Ab eo autem cui quis mandauit iuriſdictio-
nem ſuam, non appellari eum qui manda-
uit, ſed maiorem iudicem, excepto legato à
quo proconſul appellatur. nam & ſi iuriſdi-
ctionem ei proconſul mandauerit, tamen
proprium aliquid & ſuo iure legatus habet.
CVIAC.
A iudice appellatur ad eum qui
eum dedit: vel ad ſucceſſorem ſuum
BART.
1. VLPIANVS libro primo de
Appellat ionibus.
Vod dicitur , eum
a appellari qui de-
dit iudicem: ſic
accipiendum eſt,
it appellari. Proinde?
& ſucceſſorr
e
u.
te
tur à ſententia delega
llari à quocunque gra-
uamine, operatur illud
vt ab aliis nõ appellet
niſi iuſta cauſa: & ſie
ſolû friuola remouet.
vt arS. de leg-j l.ſi quã-
do Sed quare facilius
iure canonu? Reſpon.
...
mitius eo modo agi-
tur. Inde eſt quod hoc
iure punitur temerè
appellas, non illo:vtC.
quorum app l. ab execu-
tione.S. fi. J Itẽ núquid
hoc caſu poterit recu-
ſari ante lit. cõteſt. Re-
ſpond. ſic c,vtC. ne in
vna eadémque cauſa.l.
j. & de ſententiis. lfi. &
de iudic l. apertiſſimi. in
eo enm tantum nocet
in quo eſt prohibitum:
vt C.ad Velle. liubemus.
& S. de ſucedil.j.S qui-
bus. decretalis tamen
dicit cõtrà extrà de ap.
c ſuper eoniſi in caſu vt
extr de appell.c.ad aures.
5 In hac igitur leg no.
quatuor caſus din qui-
bus non appellatur. Eſt
v.à praefect præt.vtC.
de ſenten. praf. prat. l.j.
Eſt & ſext? ab arbitro,
vt C. de arbljj & eſt ra-
tio quia eſt nulla. Eſt
ſeptim’ S. de iniuſt. teſt.
l. ſi quis filio ex. S. hi.in fi-
Itẽ alius C.quorum app.
l.j. Et alij qui sut in eo
tit. Sed non ſunt pro-
pter iudicem, ſed pro-
pter cauſ naturam.
Veſitum eſt.JC A¬
SVS. Arbiter, id
eſt udex delegatus ad
fideiuſſores probãdos,
ſi iudicet ſuper hoc, po
teſt appellari ab cius
ſententia quidã tamen
dicunt quod delegans
ſine appellatione poſſit
cam corrigere. FR.
0 SLiceat. reſpond.ſic,
vt qui ſatiſd cog. l. ar-
bitro quamuis, &c. Sed
ſic eſt cõtrà C. de arbit.
l.j. Sol.e vt d. l. arbitrio.
Item fac. S. qui ſatiſd.
cog.l.ſi ab arbitro.
p Quidam putent. &
bene, ſecundûm quoſ-
dam. imô f malé g ſe-
cundum nos:vt C. ſen-
tentiam reſcin non poſſl.
j.& plene dic vt no ſu-
prà qui ſatiſd. cog l. arbi-
tro.
QVIS A QVO
appelletur.
Vod dicitur. C a¬
SVS. Quod dici-
ti appellari ad delegantem, adeô eſt verum quod & ſi delegans
... n, .
deceſſerit, ad eius ſucceſſorem in codem officio appellabitur à
ſententia delegati. In ſecunda parte ibi, abeo cui quis, &c. pone
caſum vt in gloſ ibi poſita.
q5 Quod dicitur. vt Cod.
h de app. l pracipimus. S.hac ſi. & l. fin-
& ſuprà tit.j l. Imperatores. & in Authent. de iudic. S. illoin fin. col.
U).....
r Et ſucceſſor- in officio.ad quod ſuprà de offic. proconſul. l. me
miniſſe.
ſcilicet poſſeſſionis apprehenſio. hic ſic, ſcilicet ſententia. JItem ſ Proinde. id eſt igitur.
a J Prato
a Appellari
non poreſt à
ſententia cius
cui princepe
commiſit cau-
ſam, appella-
tione remota.
v. Lanfrancum
in praxi, cap.a
num. IO.
b Appellantis
malé pena, de
qua in lſi cle-
ricus. Cod. de
epiſc. audien.
locum nõ ha-
bet de iure ca-
nonico. Guido
Pap ſing.32.
hoc eſt appel-
lationis remo-
tio non impe-
dit, niſi appel-
latione finita.
tpaſtoralis.c.vt
debitus.exir. de
appella. Im
idem iure ci-
uili, vt probat
hic Bar. Appel
latione enim
ſimpliciter re-
mota cauſa cõ
mitti non po-
teſt iure ciuili
& canonico:
ſed ſi expreſse
remoueatur à
definitiua, va-
let vtroque iu.
re.
c Appellatio-
ne remota ſi
cauſa commiſ-
ſa ſit, iudex re-
cuſari poteſt
ante ſenten-
tiã vt hîc, re-
pudiata Glol.
vlt. C. de ſen-
tent & inter-
locu tionibus.
* Olim omniu
poteſtat di-
gnitatf appel-
lationes ad
præfectum vr-
bi erant, vt re-
fert Flauius
Vopiſcus in
Floriano Im-
peratore.
d Appellari
quibus caſibus
nõ poſſit à iu-
dice, ratione
iuriſdictionis.
e Dic, hic lo-
qui in delega-
t0.
f Sententia e¬
nim male la-
ta non poteſt
mutari, niſi
ap pellationis
remedio.
g Imô bene,
ſecdum Bar-
tolum hic. Nã
cum hc ſen-
tẽtia ſit inter-
locutoria, mu-
tari poteſt. l.
quod iußit. ſup.
de re iudicata.
atque ita de-
legatus pote-
rit remouere
ſententiã de-
legati ſui, vt &
totam iuriſdi-
ctionẽ. l. iudi-
tum ſoluitur.
ſup. de iudiciis.
Appellari
debet ad eum
qui dedit iudi-
cem.
ſes c onſirmadbil qeil
: pell. l. eos. J Sed qui
l pefsin it rl videamus sS pen.
1593 A quibus appellari non licet.
arg contrà ſupr. de acquiren. here. l. qui ſuperſtitis. & de ſucceſſor.
hoc caſu an iudex appellationis faciet iterum iurare? Reſpon. non.
t vel infirmabit primam ſententiam: vt Cod de ap-
ſi videtur minus eſſe iuratum? Reſp. taxat:
Idem eſt in omni
iureiur iudiciali, id eſt
quod ex ſola auctori-
tate iudicis venit. Re
enim potius quã iure-
iurando tranſigi vide-
tur. At poſt iuſiurand,
quod in iudicio ab ad-
uerſario defertur, ap-
pellari nõ poteſt, quia
& id, ſieut voluntariu
ex conuentione profi-
ciſeitur. l. vlt.S. de iure-
iur. Huc pertnet ti. 32.
lib. 5. ſent. Pauli. CVIAC.
a 5 Legitimi. remoti
vt ſuſpecti forté.
b Cum eo tutore le-
gitimo.
c S Condemnauit. tu-
tel iudicio, non ad-
mittendo ipſum. ſe iu-
dicium.
d Quam. ſcilicet tu-
telam: id eſt tutelæ ra-
tionem, &c. 2. Vel dic
quod cõdemnauit ali-
ter quam, &c. pura mi-
nus quam debuit: &
tunc eſt ſic, C. de iudicl.
properandum. S fin.
e Huius. appellatio-
nis dicebant enim ma-
le appellaſſe, vel ſi ha-
beas accuſatio. vel exe-
cutio. planum eſt. Azo.
f Eorumid eſt eius.
g Contra quos.id eſt
quem ſic C. de in ius vo-
can l qui in poteſtate.
h Dicentium. id eſt
dicentis prohibendos.
ſic j.an per alium. l. fi-
& Cod eod.l. ſi actor. &
ſupreod. l. tutor cum ſuis
concor..
A QVIBVS AP-
pellari b non licet.
lil andon eſ?
l CASVS. Non
poteſt appellari à ſen-
tentia principis: item
nec à ſentẽtia ſenatus.
Itẽ cu aliqua pars ante
ſententiam iudicis di-
xit ſe non appellaturã,
2 5
nõ poterit amodo ap-
pellare. Itẽ cum prin-
ceps delegat cauſam,
hoc expreſſo quod nõ
poſſit appellari à ſen-
tentia delegati, nõ po-
terit amodo appellari:
& excepto principe a¬
lius index non poſſet
hoc vetare. FR.
i Stultumid eſt ſu-
peruacuum quia on-
nes ſciunt: ſed ab eius
reſcripto poteſt:vt ſup.
tit. j. & Cod de ap-
pell.l. nouum, quod poſtu-
las, non eſt.
Prouocatur. ſic in auth. de ſanct. epiſc. S. j. colix.
l A ſenatu. ſub-etiam.ſic & S, de poſtull.j.S-de qua & de leg. &
ſenatuſcon l. non ambigitur. & ſupr. de flu. l. quo minus.
m Perdidit.hoc cſi in iudicio. ſecus ſi extra:vt C.de iur. & fact.
igno lcum falſa niſi d extra ius pariſceretur cum aduerſariovtC.
de temp. appell. lfi. in fin, item facit C. de fide inſtrl ſi aduerſarius &
C.de pact.l.ſi quis in conſcribendo. J Item ar. contrà ſup quorum leg.
l.j.S. quod ait. ſed ibi ideo, quia quod ſequitur, non eſt legitimum.
& lain actionibus. ADDITO.
Finito officio tutoris ad petitionem
eor contra quos litigabat, ex cauſa
litem exercere cogetur. BART.
2. q Subſtituti rutores in lo-
cum legitimi a tutoris, experti cu
eo P tutelæ iudicio, cum arbiter
inique condemnauit , quam d
rei equitas exigebat, à ſententia
eius prouocauerunt. pendente
cauſa appellationis iuuenes ado-
leuerunt. qua ſitum eſt, cum om-
nis executio huiuss ad adultos
pertineat, & cauſam ad ſe perti-
nentem idoneè tueri poſſunt: an
poſtulatio eorum f contra quos S
appellatum erat, dicentium il-
los debuiſſe cauſas appellationis
reddere, qui primi ſunt experti,
admittenda non ſit. Reſpond.eos
quorum tutela geſta eſſet, ſi vel-
lent cauſam exequi, non prohi-
bendos. Idem & in curatoribus
obſeruandum eſt, ſi interim adul-
tus ad legitimam ætatem perue-
nit.
A QVIBVS APPE L¬
lari non licet .
TITVLVS II.
Poſt generalem titu. ſpecialiter varias de
appellationibus queſtiones nobis explicat,
ac primum, à quibus appellari non licet.
Nõ licere à principe, à ſenatu, à iudice, à cu-
ius ſententia rei cauerunt ſe non prouoca-
turos, vt l. vlt. S vlt. C. de temp.appell. Vel ab
eo iudice quem extra ordinẽ ita dedit prin-
ceps ne ab eo appellare liceret. CVIAC.
A principe vel à ſenatu non ap-
pellatur. BART.
1. VLPIANVS libro primo de
Apppellationibus.
RACTANDV M
Z eſt, à quibus appel-
lare non liceat.
. 5Et quidem
VNy ſtultumi eſt illud
admonere, à principe appellare
fas non eſſe: cum ipſe ſit qui pro-
uocatur l.
2. J Sciendum eſt, appella-
ri à ſenatul non poſſe principem.
idque oratione diui Hadriani ef-
fectum.
3. J Si quis ante ſententiam
profeſſus fuerit ſe à iudice non
edi l. j. S decretalis.
1594
n Abeo prouocare . & tune non appellat. ſecus iure canoni-
co. nam nihilominus appellat. & eſt ratio: quia niſi hoc operetur
hic, nihil operatur at ibi cum poterat appe
prouocaturum: indubitatè pro-
uocandi auxilium perdidit .
Imperator poteſt delegare cauſam
appellatione remota, non alius.
BART.
4. 5 Interdum Imperator ita
ſolet iudicem dare, ne liceret ab
eo prouocare P: vt ſcio ſpiſſime
à diuo Marco iudices datos. An &
alius poſſit ita iudicem dare, vide-
bimus. Et puto non poſſe.
Ad reprobandum arbitros à dele-
gato poteſt appellari, & poteſt ex of-
ficio delegationis quod factum eſt per
eos corrigi. BART.
I1. PAVLVS libro ſingulari de
Appellationibus.
Væſitum eſt, in arbitros
qui ad fideiuſſores proban-
dos dantur, an appellare liceat :
quamuis hoc caſu & ſine appel-
latione quidam putent P ab eo
qui eum dedit, ſententiam eius
corrigi poſſe.
QVIS*AQVO AP-
PE LLETVR.
TITVLVS III.
Ad hanc quaſtionem ita reſpondet, à iu-
dice dato appellari eum qui dedit vel ſuc-
ceſſorem eius, etiam ſi ex reſcripto principis
iudicem extra ordinem dederit. l. iij. hoc
titu. l.1. S. denique de appellat. & inde
Polluci & Moſchopulo definitio appellatio-
nis huiuſmodi, E’ooi ao n pa-
ſane ds.
Ab eo autem cui quis mandauit iuriſdictio-
nem ſuam, non appellari eum qui manda-
uit, ſed maiorem iudicem, excepto legato à
quo proconſul appellatur. nam & ſi iuriſdi-
ctionem ei proconſul mandauerit, tamen
proprium aliquid & ſuo iure legatus habet.
CVIAC.
A iudice appellatur ad eum qui
eum dedit: vel ad ſucceſſorem ſuum
BART.
1. VLPIANVS libro primo de
Appellat ionibus.
Vod dicitur , eum
a appellari qui de-
dit iudicem: ſic
accipiendum eſt,
it appellari. Proinde?
& ſucceſſorr
e
u.
te
tur à ſententia delega
llari à quocunque gra-
uamine, operatur illud
vt ab aliis nõ appellet
niſi iuſta cauſa: & ſie
ſolû friuola remouet.
vt arS. de leg-j l.ſi quã-
do Sed quare facilius
iure canonu? Reſpon.
...
mitius eo modo agi-
tur. Inde eſt quod hoc
iure punitur temerè
appellas, non illo:vtC.
quorum app l. ab execu-
tione.S. fi. J Itẽ núquid
hoc caſu poterit recu-
ſari ante lit. cõteſt. Re-
ſpond. ſic c,vtC. ne in
vna eadémque cauſa.l.
j. & de ſententiis. lfi. &
de iudic l. apertiſſimi. in
eo enm tantum nocet
in quo eſt prohibitum:
vt C.ad Velle. liubemus.
& S. de ſucedil.j.S qui-
bus. decretalis tamen
dicit cõtrà extrà de ap.
c ſuper eoniſi in caſu vt
extr de appell.c.ad aures.
5 In hac igitur leg no.
quatuor caſus din qui-
bus non appellatur. Eſt
v.à praefect præt.vtC.
de ſenten. praf. prat. l.j.
Eſt & ſext? ab arbitro,
vt C. de arbljj & eſt ra-
tio quia eſt nulla. Eſt
ſeptim’ S. de iniuſt. teſt.
l. ſi quis filio ex. S. hi.in fi-
Itẽ alius C.quorum app.
l.j. Et alij qui sut in eo
tit. Sed non ſunt pro-
pter iudicem, ſed pro-
pter cauſ naturam.
Veſitum eſt.JC A¬
SVS. Arbiter, id
eſt udex delegatus ad
fideiuſſores probãdos,
ſi iudicet ſuper hoc, po
teſt appellari ab cius
ſententia quidã tamen
dicunt quod delegans
ſine appellatione poſſit
cam corrigere. FR.
0 SLiceat. reſpond.ſic,
vt qui ſatiſd cog. l. ar-
bitro quamuis, &c. Sed
ſic eſt cõtrà C. de arbit.
l.j. Sol.e vt d. l. arbitrio.
Item fac. S. qui ſatiſd.
cog.l.ſi ab arbitro.
p Quidam putent. &
bene, ſecundûm quoſ-
dam. imô f malé g ſe-
cundum nos:vt C. ſen-
tentiam reſcin non poſſl.
j.& plene dic vt no ſu-
prà qui ſatiſd. cog l. arbi-
tro.
QVIS A QVO
appelletur.
Vod dicitur. C a¬
SVS. Quod dici-
ti appellari ad delegantem, adeô eſt verum quod & ſi delegans
... n, .
deceſſerit, ad eius ſucceſſorem in codem officio appellabitur à
ſententia delegati. In ſecunda parte ibi, abeo cui quis, &c. pone
caſum vt in gloſ ibi poſita.
q5 Quod dicitur. vt Cod.
h de app. l pracipimus. S.hac ſi. & l. fin-
& ſuprà tit.j l. Imperatores. & in Authent. de iudic. S. illoin fin. col.
U).....
r Et ſucceſſor- in officio.ad quod ſuprà de offic. proconſul. l. me
miniſſe.
ſcilicet poſſeſſionis apprehenſio. hic ſic, ſcilicet ſententia. JItem ſ Proinde. id eſt igitur.
a J Prato
a Appellari
non poreſt à
ſententia cius
cui princepe
commiſit cau-
ſam, appella-
tione remota.
v. Lanfrancum
in praxi, cap.a
num. IO.
b Appellantis
malé pena, de
qua in lſi cle-
ricus. Cod. de
epiſc. audien.
locum nõ ha-
bet de iure ca-
nonico. Guido
Pap ſing.32.
hoc eſt appel-
lationis remo-
tio non impe-
dit, niſi appel-
latione finita.
tpaſtoralis.c.vt
debitus.exir. de
appella. Im
idem iure ci-
uili, vt probat
hic Bar. Appel
latione enim
ſimpliciter re-
mota cauſa cõ
mitti non po-
teſt iure ciuili
& canonico:
ſed ſi expreſse
remoueatur à
definitiua, va-
let vtroque iu.
re.
c Appellatio-
ne remota ſi
cauſa commiſ-
ſa ſit, iudex re-
cuſari poteſt
ante ſenten-
tiã vt hîc, re-
pudiata Glol.
vlt. C. de ſen-
tent & inter-
locu tionibus.
* Olim omniu
poteſtat di-
gnitatf appel-
lationes ad
præfectum vr-
bi erant, vt re-
fert Flauius
Vopiſcus in
Floriano Im-
peratore.
d Appellari
quibus caſibus
nõ poſſit à iu-
dice, ratione
iuriſdictionis.
e Dic, hic lo-
qui in delega-
t0.
f Sententia e¬
nim male la-
ta non poteſt
mutari, niſi
ap pellationis
remedio.
g Imô bene,
ſecdum Bar-
tolum hic. Nã
cum hc ſen-
tẽtia ſit inter-
locutoria, mu-
tari poteſt. l.
quod iußit. ſup.
de re iudicata.
atque ita de-
legatus pote-
rit remouere
ſententiã de-
legati ſui, vt &
totam iuriſdi-
ctionẽ. l. iudi-
tum ſoluitur.
ſup. de iudiciis.
Appellari
debet ad eum
qui dedit iudi-
cem.