Iustinianus <Imperium Byzantinum, Imperator, I.>: Corpus Ivris Civilis Ivstinianei (Band 3): Digestum Nouum, Sev Pandectarvm Ivris Civilis Tomvs Tertivs: Ex Pandectis Florentinis quoad eius fieri potuit, repraesentatus (Lyon, 1627)

1595 Digeſtorum Liber xlix. Tit. iiij. 1596

2 a Pratorio prœfectus, quod dic vt Authent. de appell. coll vijS. iuriſdictio, appellari ad eum, qui mandauit, quod falſum eſt
fin. & de ſan epiſeS ſi quis contra aliquem coll-ix. Nam appellatur ad ſuperiorem liſuprà eo. tit Si quoniam ipſe-
b JQui. vel eius ſucceſſor. mer qui iudicauerit, videtur appellari, quoniam delegantis vice
a Ipſe erit prouocandus qui eum iudicem dederit. Quoniam ei iudicauit. Sed dicendum hoc ſpeciale eſſe in legato proconſulis.
tantum notionem dedit, non iuriſdict. CVIAc. vt abipſis ad procõſules prouocetur. Nam legati proconſulis

c Ab eo. delegato
2 Delegatus ad a vnam cauſam. Et
ad vnam ca pone caſum ſecundûm
ſam, eam ſu¬ foan prſes prouinci

delegare non eurre:......
poteſt: contra delegauit vniuerſitatẽ

ſi delegatus ſit cauſarum Titio quaſ-

ad vniuerſita- cunque contingeret
ten aaus moueri in talil caſtro:
prafetus qui Titius ſubdelega-
uit vnam de dictis cau-
ſis Seio ſi igitur appel-
letur à Seio, cognoſcet
prſes. dic ergo ab eo,
ſcil. Seio:cui quis, ſcili-
cet Titius: non ipſe ſc.
Titius, &c. poſito ſic

caſu non oſt Co uu

pro ſua iuriſdi. l. j.in fin.
quia ibi fuit princeps
primus delegaus. Item
non eſt contrà Cod, de
iud là iudie, quia ſin-
erati ſim Plex D delegatus non
bpelgoe ſs Rol legart d
ad vniuerſita- ſuprà de iuriſdom, iudic.
tem cauſarum l more. ſed delegatus ad
differentia. vniuerſitatem cauſarú
ſic vnam:vt hic, & ſupr.
de iuriſdi om-iudil. ſolet.
& de iud. l. cum prator.
S. j non autem ipſam
vniuerſitatem: vt ſu-
Jal, à legate, prà de offi eius cui mãd.
eſt iu. l fin. Alj retento
pradicto caſu dicunt
lite conteſt coram pri-
mo delegato ad inſtar
procon. vt Cod. de pro-
cur. l. neque. quod ſta-

& ſi prœfectus vrbi iudicem de-
derit, vel prætorio* ipſe erit
prouocandus, qui P eum dederit
iudicem .

A delegato non appellatur ad pro-
ximum ſub delegantem, ſed ad ordi-
narium. h. d. ſecundum lectu. gl. Vel
aliter. A vicdrio non appellatur ad
eum, qui eum dedit vicarium, ſed
ad ſuperiorem ipſius dantis. BA R¬
TOLVS.

1. Ab eo cui quis manda-
uit iuriſdictionem ſ, non ipſe d
prouocabitur. Nam generaliter
is erit prouocandus abeof cui
mandata eſt iuriſdictio, qui é pro-
uocaretur ab eoP qui mandauit

iuriſdictionem.



II. VENVLEIVS SATVRNINVS
libro ſecundo de officio
Proconſulis.

Ppellari à f legatis d
proconſul poreſt: & ſi mul-
tam dixerit, poteſt de iniquitate
eiust proconſul cognoſcere: &
quod optimum putauerit, ſtatue-
rel.

II1. MODESTINVS libro octauo
Regularum.

Ato iudice à magiſtratibus
Dponit Romani cuiuſeun-
que ordinis, etiamſi ex auctorita-
te principis: licet nominatim iu-
dicem declarantis dederint: ipſi
tamen magiſtratus appellabun-

tur (.

A 1

QVANDO APPELLAN-
dum ſit, & intra quæ tem-
pora.

TITVLVS IV.

Et tẽpore quo ſententia lata eſt vel nomi-
natio facta ad honoré munûſve publicum,
vel edita conſultatio editumve reſcriptum,
appellari ſecunda die in propria cauſa;tertia
die in aliena, qua tempora lex aliqua defi-
niuit, l. 27. de re iudic. hodie decima die in-
diſtincte. CVIAc.

Poteſt appellari cum principi ſcribi-
tur, & cum ſecundum eius reſcriptum
ſententiatur. BART.

1. VLPIANVS libro primo de
Appellationibus.

delinquuntur iudicio
proconſulis, ſed le-
gantur à rep. vt ait
Cic in li. de petitione
conſulatus, & cis ſo-
lis proconſul poteſt
mandare iuriſdictio-
nem. Prœtor vero cui-
libet mandat ſuam iu-
riſdictionem, nec ab

co ad prætorem appel-

latur. A iudice vere

dato appellatur ad eú,.

qui dedit, quoniam ei
tantum notionem de-
dit, non iuriſdictio-

nem. Siue itaque is eû

elegerit, ſiue partes,
ſiue princeps, ad eum
appellatur, qui dedit.
l. 3.eod. tit. CVIAc.
8 A legato. Leg.vt
Florent. à legatis. Nam

proconſuli plures le-

gati dabantur. l. legati.
ſupr. de off proconſulum.
(& ſi mulctam indi-
xerit. )Hi poſſunt mul-
ctam dicere, quoniam
proconſul omnem eis
iuriſdictionem man-
dauit. Vide etiam ſcri-
pta ad l.1.S. de iuriſdict.
CVIAC.
De iniquitate eius.
Hoc abſurdum eſſet,
niſi legatus haberet
quid proprium, ne idẽ
à ſeipſo appellet. Vide

re poteſt. Tertij, vt
Al dicunt vnum tan-
tum delegatu à praſide in quo diſtinguunt:aut mãdata eſt ei cau-
ſa cognoſcenda, & tune delegans:vt in prin. huius leg. aut iuriſdi-
ctio: & tunc ille qui appellaretur à delegante:vt hic, quaſi dele-
gans non reſeruauerit ſibi iuriſdictionem cuius prtextu poterat
ad eum redire etiam iure appellationis. quibus ob. S de offipraſi. l.
legatus, ſed poſſunt dicere, quod alius modus eſt ille deſinedi habe-
re iuriſdictionẽ: quia hoc ſecundûm l. ibi contrà. Item ob quia ſic
sẽper ad principẽ: quod eſt falſum: vt S de ap.l.Imperatores. Quarti
vt P.dicunt retenta prima poſitione, quod ad vtrumque appella-
tur, & quodhîc dicit non ipſe, ſcilicet tantûm. Et quôd ſubiicit erit.
ſub etiam. non autem ponas in delegato principis qui ſubdele-
s Appellatur get. Et vr omnia comprehendas:dic c cûm appellatur ab ordi-
ab ordinario nario, tunc ad maiorem, non parem:vt Cod de appell l. pracipimus.
Ia at. Shae ſi & authent de appellS fin coll vii aut à d ententia delegati
I Appelaur abordinario: & tunc ad delegantem tantum: vt in princip. huius
àſententia de¬ l. cum concor. aut à ſententia ſubdelegati e: & tunc ſi primus fuit
legati ab ordi¬ princeps, ad eumavt C.qui pro ſua iuriſdiljin fine. ſi ab alio (quod
nario, ad ips poteſt eſſe poſt litem conteſtatam, vel quando ad vniuerſitatem
deleganten cauſarum tunc obtinet quod hie dicitur. S Quod autem dixi
quis lebeata quod àdelegato deber appellari ad delegantem, tallt f cum
ſubdelegato: princeps delegat: quod dic vtC.de appellat. l pracipimus. S. huic, &
ſeu ad quem in alio caſu:vt eo tit. eo caſu. Item ex pradictis paret ſol. contra-
appellari or rij h stit ijl. Imperatores quia poſſumus hic ſubdelegari à delega-
porteat a ſub to Item contra extra de appelle nos Solvtibi Alij dicunt quod no
Appellari au eſt hie Sab eote, & continuant cum pracedentibus, & tenent
delegatum à tertiam poſitionem, quod vnus tantûm ſit delegatus. & dicunt,
delegato qui- ipſe, quem ſcilicet præfectus dedit iudicem. ſed hoc eſt contra l.
bus caſibus nõ prædictam Imperatores. quia ſic ſemper ad principem qui facit or-
ms hoeaa dinarios appelaret, &e. ſAn EO eVI QVIS Quis delegatus
Ien arit ad vniuerſitatem cauſarum. A
Nam appella- S Ab eo, cui quis mandauit iuriſdictionem. Excepto legato pro-
tur ad princi- conſulis. Vide not, ad l.2.Jeodd & ſcripta ad l. 2. S. vlt.S. de iudiciis.
pem delegan- CVIAC.
,at n. d Non ipſe delegatus ad vniuerſitatem cauſarum ſub. ſed pri-
ria eſt princi¬ mus delegatus.
pis, cognoſcat. e Is. ſe. primus delegans.
AApeaai aul f J uu eelegato ai man cauſan.
qué oporteat Qui. ſe primus delegans.
t ordinrf B a’ e delegaro ad oueſtaten cauſarun.
fbbdlegatoA Ppellari. CASVS. Aſententia legati proconſulis poteſt
Aape lars compſe preccnnſi de voeelaone cogooſi t F
J Appellari. Hinc quidam colligunt abeo, cui mandata eſt

ſcripta ad l.1. ſup.de iu-
2. riſd. CVIAC.
i 5 Statuere.facit infr. de verb ſign.l.ſi qua pœna. & S. de offi. pro-
conſ.l. ſolent. S. legatos. & C.de appell. l. & in multis. & quando prouoc.
non eſt ne l. circa.
Daet l aAv, Magiſtratus popul Roman delega-
uerunt iudicem iuſſu principis: qui princeps forte mandaut
eis certum iudicem dari. dicitur quod à ſententia delegati appel-
lari debet ad ipſos magiſtratus Romæ. FRANC.
Appellabuntur. ad hoc in auth. de iud.. illo. in fin. & Codeod.
de appell. nouum. & l. eos. ij.
Ipſi tamen magiſtratus appellabuntur. Quoniam iudici tantûm
notio data eſt, non iuriſdictio. vide not. ad l. 2.S.eo. CVIAc.

QVANDO APPELLANDVM SIT,
& intra qua tempora.

J Iquidem. C ASVS. Præſes iudicauit Titium in inſulam de-
portandum:tandem cum nõ haberet inſulam, reſcripſit im-
peratori vt inſulam aſſignaret. quritur quando iſte poſſit ap-
ellare: an ſtatim, an etiam poſt reſponſum principis? Et dicitur
quod vel ſtatim, vel poſt reſponſionem principis poteſt appella-
re, quo iſtorum tempore vult Secundô dicit:præſes tener in car-
cere decurionẽ qui deliquerat, non tamen poteſt eû punire. miſit
litteras ad principem vt cognoſceret de hoc, & mandaret ei quam
penam imponeret: & princeps de hoc reſcripſit dicitur quod hic
decurio poteſt appellare poſt hoc reſcriptum. Tertiô dicit: Tutor
datus non appellat: ſed excuſationes ſuas allegat: & ſi reiecta ſit
excuſatio, poreſt appellare. ſecus in electo ad aliquod aliud mu-
nus, vel ad honorem, cum ditat ſe velle excuſare nã appellare de-
bet, alias non poteſt ſe excuſare.(SOLENT.JDic caſum vt in
gloſſ quæ incipit, ordo, &cBrDvvVM.J Duo vel tres dies qui dan-
tur ad appellandum, eurrere incipiunt ex die ſententiæ lat. Sed
quid ſi eſt ſententia lata ſub conditione?certe non debet dari ſub
condit. & lata non tenet: & incipiunt dies currere à tempore latt
ſententiæ: & quod de diebus qui dantur ad appellandum in ſen-
tentiis, dicitur:idẽ intelligas vbicunque appellatur, vr ab electione
alicuius muneris, vel ſimili de cauſa:& iſti dies qui dantur ad ap-
pellandum, quoad quid ſunt vtiles: & de hoc dat exemplum. Po-
ſtea dicit, in propria cauſa datur biduum ad appellandum: in
aliena triduum. & que dicatur propria cauſa, declarat, item qua
dic atur aliena cauſa. Vltimô dicit: ſi aduerſus abſentem eſt lata

1 ! .....
ſententia, dies intra quos poreſt appellare, incipiunt currere à tõ-
por-