DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#0187
269
a Similis Gloſ-
ſa eſt n l.1.in-
i- ff de consti-
lt.ia princip-
b Reſcripta
cõtra ius Dei,
naturale, gen-
tium, & ciuile,
an, & quando
valere poſſint.
c i. Petr. 2.
Eſtote ſubditi Principi,
tanquam pracellenti, &
ducibus abeo miſſis. Si
verô contra ius huma-
num: ſi cõtra ius natu-
rale, vel gentium, non
valet:vt ſi petam, quod
res alterius mihi detur.
nam dominia rerum
ſunt de iure gentiú: vt
ff.de iuſtitia & iur lex
hoc. & tunc non valet,
cum ſint immutabilia:
ve Inſtitut. de iur natu.
S. penult. (Fallit tamen
in caſibus:vt J. de vend.
re. fiſc. l. j. lib.x. & J. de
quadri. præſcript. l. fin. &
fallit ratione delicto-
rum:vr per totum titu-
lum de bonis damnator.
d Lex, & Prin-item ratione publica d
ceps cum cau- vtilitatis:vt ff. de relig.
ſa, praſertim l ſi quis ſepulchrum. cir-
propter locum ca princip.)Si autem eſt
publici, & C cõtra ius ciuile, vt cir-
cauſa public:. -
vtilitatis poſ- ca actiones, qu st de
ſunt alicui au- iure ciuili: veff. de origi.
ferre dominiu iur. ij. S. omniu. ſi qui-
rei ſux. l. ite dem vt prorſus tollan-
ſi verberatne tur, nõ valet: ſi vt diffe-
de rei vindi¬ ,
cat. l. Luci.. rãtur, valet:vt S. de pre-
de euict. vide cib imper. offer.l. quoties.
Balbum tract. Quid autem ſi dixe-
de praſcript rit Imperator, non ob-
part.I.quaſt. ſante tali lege? Reſpon-
detur, valet:vt ff. de leg.
iij-l. ſi quis. in princip. &
in authent. de teſta. im-
perfect.S, penult. col. viij.
Alij hoc non exigunt,
ſed diſtinguunt, an ex
certa ſcientia cõcedat,
vel non argu. ſ i quis
cau. l.ſed & ſi quis.S5fin.
Si autem eſt contra pu-
blica veilitatem, valet
tunc demum, ſi ſecunda
e Geminatus, iuſſio intercedat: non
& iteratus aliter:vt hic, & in auth.
Principis iuſ- de md. princip.S. deinde
ſese ro er competens, col. ij, & in
mort proprio athẽtt vt nulli iudic.S.
reputatur. hoc verô iubemus. col.
x. ſi verô per menda-
cium, valet; ſed ſecun-
dum veritatem iudex
datus debet procedere:
vt S. eod l.i ſed P. dixit
etiam tune valere, ſi
modicam cõtineat l¬
ſionem. & hoc not. ff.de
conſtit. princip.l. j.in fin.
1ſ .
DE DIVERSIS
RESCRIPTIS,
& pragmaticis ſan-
ctionibus.
tl i inpaſi DixitS. de reſeriptis
vnus ex plurib. contra ius elicitis, nunc
appell. generaliter de omnibus
pragmaticis factis. Vel
ſic: Dictum eſt S. de re-
ſcriptis, quæ ſunt contra
ius: nuẽc audiamus de di-
uerſis ab his, id eſt, con-
trariis, id eſt, de his, quæ ſunt
de reſcriptis in ſpecie: nune ponit in genere. Primô dicit de diuerſis,
id eſt, devariis reſcriptis, ſicut & illa rubrica intelligitur, de diuerſis,
& temporalibus praſcriptionibus in ff. Azo.
Si l a svs A ndcoun fatre ſuo acceſie ad mpe.
ratorem: & de quadam ſua communi cauſa, quam cum Titio
habebant, obtulerunt libellum Imperatori: & cum Imperator de-
Codex.
De diuerſis reſcriptis, &c. Tit.
Et diſtingue:* quia ſi reſcriptum eſt contra bius Dei, vel, beret reſcribere, non fecit in reſcripto mentionem, niſi ſolum
de M. voluit frater M.agere:obiiciebatur ei, quod non poſſir: quia
reſcriptum non fecit de eo mentionem. quritur, quid iuris ſit?
Dicitur, quod bene poteſt agere, eo maximé, quod libellum ſi-
rVL cOunis.VIVIAN.
Euangeliorum, nou valet:vt f. de arbitr. l. nan magistratus.
(Diſtinguere tamen poreſt lex humana legem Dei: vt illud,
In ore duorum, &c. nam diſtinguitur teſtamentum ab aliis? &
eſt ratio: vt j. de fideicommiſſ. l fin. cum & Apoſtolus f dicat:
mul obtulerunt, & eo quod cauſa erat c
deatur, in diſceptationem cu- ſtitutiones modis omnibus non
inſliber litigij patiantur pro¬ dubitent obſeruandas. Dat. Ia-
ferri: ſed generales ſacras con-lend. Iul. Conſtantinopoli.
DE DIVERSISRESCRIPTIS,
& pragmaticis ſanctionibus.
XXIII.
E precibus ſupplicantium egit principaliter ſuperioribus titulis quatuor,
nunc agit de reſcriptis Principum, veluti de his, quæ duobus ſupplicanti-
bus in cauſa communi diriguntur ad vnum tantum, vt proſint vtrique:
l.r de his quæ ad ius pertinent. vt ſint perpetua, nec anno finiantur: l.2.
TITVLVS
& l. vlt. Cod. Th.eod. Iure veteri annalia fuiſſe videntur, quod nos ſequimur exc.
plerumque. de reſcript. Item de ipſis authenticis reſcriptis iudicibus inſinuandis, non
exemplisl3. & de his, quæ ſunt ſine die, & Conſule: l. 4. vt non valeant, ſi ſint benefi-
cia perſonalia. Idémque de ordinationibus Epiſcoporum cautum eſt in Concilio Mile-
uitano. Nam generalia reſcripta, quæ modô relata ſunt in corpus iuris, valent, etiamſi
diem, vel Conſulem adſcriptum non habeant, vt constat ex Constitutionibus Iusti-
niani de no. Cod fac. & de Iuſtin. Cod. conf. D. Augustinus in collatione terti diei
cum Donatistis, euidentiſſimis legibus definitum eſſe Imperialia constituta, etiamſi
Conſules non legerentur, in dubium non vocari. Item de iiſdem beneficiis Principum:
l.5. precibus extortis, veluti tribunatu militari, centurionatu, prapoſitura, prafectura,
primatu numeri: qua & Cicero, & Suetonius, & Lampridius beneficia vocant ad
ararium delata, & vt Hygenus ait, adſcripta in librum beneficiorum, v hhc ſcilicet
beneficia, y promotiones à iudicibus non reiiciantur, aut contemnantur. Item l. 6. de
reſcriptis, quæ non ſunt ſubſcripta encauto ſacro, & manu Principis, vt non valeant.
Encauto ſcribo, non encauſto: quia ſic omnibus locis ſcriptum inueni, atque etiam in
Gloſſis Encautum ixxexaééor. Et ait, Diuerſis. nam ex his alia ius faciunt, alia
non faciunt, alia ſunt perſonalia, alia generalia, alia perpetua, alia temporalia, alia
valent, alia non valent, alia adnotationes, & ſubſcriptiones ad libellum breues:l.I. S.
de prec. Imper offer alia epiſtola: l. 12. Cod. Theodoſ-de epiſc. & cler. alia prag-
maticæ iuſſiones, ſiue ſanctiones, quibus ſcilicet tractatu, & conſilio adhibito Princeps
diligentius, diffuſiuſque respondet ad precos, relationem, vel ſuggeſtionem iudicum,
vel aliorum & aliis quidem reſcriptis preces inſeruntur, non pragmaticis. D. Augu-
ſtinus in collatione ſupradictà inquit in pragmatico reſcripto preces inſeri non ſolere.
De omnibus autem reſcriptis etiam illud generaliter conſtituitur l. vlt. vt non aliter
valeant, (quod tamen ius pontificium non probat) quam ſi hac ſit eis iniecta clauſula,
Si qui reſcriptum impetrauit, docuerit eſſe vera omnia ea, que contulit in pre-
ces. Qua & aliis verbis vari ſolet inſeri, Si ita res habet, vt à præſentibus ſuppli-
catur: Si preces veritate nitantur: Si deſideria petitorum veritate ſubſiſtunt: Si
veram cognoſcis eſſe querimoniam ſupplicantis: Si vera eſt fides ſuggerentis.
Denique vt iudici, cui reſcriptum inſinuatur, prima hac ſit cura de veritate, & fide
precum, & ſpecialiter de pragmaticis iuſſionibus, ne fiant ad preces ſingulorum in pri-
uatis cauſis, ſed in publicis ad preces ciuitatum, vel prouinciarum, vel ſcriniorum,
vel officiorum, vel cuiuſcunque corporis, aut vniuerſitatis. Fiunt tamen ſape ad rela-
tionem, vel ſuggeſtionem iudicum. CVIAC.
Reſcriptum communiter impetra-tamen proſpectum eſt P. Dat.
tum, preſumitur vtrique conceſſum. Id. Iul. Alexandro A. II. & Mar-
BALD. Vel ſic: Praiudici par cello COSs.
uitas, & rationis identitas facit, quod
in responſione intelligatur repetita
perſona, qua in interrogatione præ-
ceſſit. h. d. ſecundum Bartol. Vel
ſic: Reſcriptum in cauſa communi
vni de ſupplicantibus directum, ad
vtrumque porrigit ſuum effectum.
SALYCET.
Reſcriptum eſt perpetuum, non
autem eſt annale, niſi aliud tem-
pus definiatur in reſcripto. & eſt not.
text. BALD. Vel ſic: Reſcripta de
iustitia ſunt perpetua, niſi in eis ap-
ponatur certum tempus.h. d. PAVL.
de CASTR.
II1. Imp. CLAVDIVS A.
1. Imp. ALEXANDER A.
Epagatho.
Supero.
Ie libellum? de
communi cauſa,
tu, fratérve tuus
dediſti: quamuis
reſcriptû ad vnius
perſonam directum ſit, vtrique
Alsô adſeueratur aucto-
ritatem reſcriptorum deuo-
luto ſpatio anni * obtinere fir-
mitatem ſuam non oportere:
cum ea, que ad ius reſcribun-
tur, perenniat eſſe debeant, ſi
..¬
ſecundum ius. Vel ſic: Suprà tractauit
cium ſingularis perſonæ.
XXIIj.
verius, ſi ad agendum, tune vſque ad triginta annos: vt j.
præſcriptione triginta annorum. l. ſicut. ſi ad excipiendum, tunc ch. 2. de arbi-
perpetuô: vt ff de dol. exception. l. purè. S. fin ſecus autern, ad
faciondum: vt ff. de nundinis. l j. que eſt contrà. Et eſt ratio,
quia priuilegium nundinarum I decennio perit, vt ibi: quia
in S priudicium vniuerſorum impetratur: ſed alia in praiudi- vniuerſorum
270
Nota ex hoc textu,
ſecundum Iaſo. hic re-
gulam, quod reſcriptû
ambiguum? debet in-
telligi ſecundum ſup-
plicationem. facit l. ſi
defeſor. S. qui interroga-
tus ff de interrogat. act.
a Coniunge l vlt. J.
ſi vnus ex pluribus ap-
pell. & ex hac illius in-
ſcriptionem emenda, &
adde ſubſcriptionem.
CVIAC.
a Si libellum. in quo
continetur, quod Prin-
ceps deleget iudicem
in cauſa, quam vult in-
tentare contra quem-
dam pro impetrande
iudice.
b Proſpectum eſt. qula,
qua b in prafationibus
dicuntur, &c.vt eſt ff.de
verbo. obligatio.l. Titia.
S. idem reſpondit. Item
nota, quod beneficium
ratione conſortis ad
aliú porrigitur: vt hic,
& ff quemadmodu ſer-
uit.amit. l. ſi cõmunem.
in principff.& ſi ſeruit.
vindic. l loci.S. ſi fudus.
&facit in authét. vt lic.
ma. & aui. . ad hoc, in
fi.S. & j ſi vnus ex plu-
ribus appellati.l j. & ij
& j. ad exhiben l ſi res.
5 Sed argum. contrà, ff.
de minor. l. quod ſi mi-
nor. S ſi ſeruus. & ff. de
condict fur.l. vj.
Alsô.J CASVS.
Impetranit reſcri-
ptum, quo vſus non eſt
intra annum: poſt an-
num vult vti: conſu-
luit ſapientem ſuum,
qui reſpondit ei, quod
reſcriptum non valuit,
ex quo annus lapſus
eſt poſt impetrationé.
adiuit Imperatorem,
volẽs aliud reſcriptum
iimpetrare ſuper eaden
cauſa. dicit ei Impera-
tor; Nonne alind re-
ſcriptum habuiſti? re-
ſpondet Imperatori:
Domine, ſicsſed ſapiens
meus dicit poſt annum
non valere, ex quo vſus
non ſum. vade ad do-
mum, & vtere reſcripto
tuo; quia falsô perſua-
ſum eſt tibi: imô ſcias,
quod huiuſmodi re-
ſcripta perpetua ſunt.
VIVIAN.
c Falsô aduerbium.
dV Ad ius. id eſt, ad
cauſam.
e Perennia. idd eſt,
ſine fine. ſic ponitur ff.
de flu. l.jS ij. & argum.
J. de pœn.l. ſeruus.2. Vel
T de
1 4 Quid
a Ambigua
reſcripta in-
telligi oportet
ſecundim ſup..
plicationem.
b Repetita in
fine intelli-
guntur, que in
prfationibus
dicuntur.
e Beneficium
ratione con-
ſortis, an, &
quando ad a¬
liú porrigitur.
d Perẽnia funt
qu ſine fine
ſunt, vel de-
cennalia.
e Reſcripta in
dubio an perẽ-
nia, ac perpe-
tua.
fNundinarum
priuilegiu de-
cennio perit,
& cur.
J Concor. c.
veneraltlis. de
iudin Gloſſ
Gloſ.1. ine. ſi
autem, extr de
reſcript.
x Reſcriptum
eſt perpetuu,
nõ annale, niſi
certum tem-
pus in eo ſit
adiectum, vide
Guidonẽ Pape
q.135. Meno-
tris. 3.caſ.2 04.
& 202.
g Nundinæ in
prœiudicium
impetrantur.
a Similis Gloſ-
ſa eſt n l.1.in-
i- ff de consti-
lt.ia princip-
b Reſcripta
cõtra ius Dei,
naturale, gen-
tium, & ciuile,
an, & quando
valere poſſint.
c i. Petr. 2.
Eſtote ſubditi Principi,
tanquam pracellenti, &
ducibus abeo miſſis. Si
verô contra ius huma-
num: ſi cõtra ius natu-
rale, vel gentium, non
valet:vt ſi petam, quod
res alterius mihi detur.
nam dominia rerum
ſunt de iure gentiú: vt
ff.de iuſtitia & iur lex
hoc. & tunc non valet,
cum ſint immutabilia:
ve Inſtitut. de iur natu.
S. penult. (Fallit tamen
in caſibus:vt J. de vend.
re. fiſc. l. j. lib.x. & J. de
quadri. præſcript. l. fin. &
fallit ratione delicto-
rum:vr per totum titu-
lum de bonis damnator.
d Lex, & Prin-item ratione publica d
ceps cum cau- vtilitatis:vt ff. de relig.
ſa, praſertim l ſi quis ſepulchrum. cir-
propter locum ca princip.)Si autem eſt
publici, & C cõtra ius ciuile, vt cir-
cauſa public:. -
vtilitatis poſ- ca actiones, qu st de
ſunt alicui au- iure ciuili: veff. de origi.
ferre dominiu iur. ij. S. omniu. ſi qui-
rei ſux. l. ite dem vt prorſus tollan-
ſi verberatne tur, nõ valet: ſi vt diffe-
de rei vindi¬ ,
cat. l. Luci.. rãtur, valet:vt S. de pre-
de euict. vide cib imper. offer.l. quoties.
Balbum tract. Quid autem ſi dixe-
de praſcript rit Imperator, non ob-
part.I.quaſt. ſante tali lege? Reſpon-
detur, valet:vt ff. de leg.
iij-l. ſi quis. in princip. &
in authent. de teſta. im-
perfect.S, penult. col. viij.
Alij hoc non exigunt,
ſed diſtinguunt, an ex
certa ſcientia cõcedat,
vel non argu. ſ i quis
cau. l.ſed & ſi quis.S5fin.
Si autem eſt contra pu-
blica veilitatem, valet
tunc demum, ſi ſecunda
e Geminatus, iuſſio intercedat: non
& iteratus aliter:vt hic, & in auth.
Principis iuſ- de md. princip.S. deinde
ſese ro er competens, col. ij, & in
mort proprio athẽtt vt nulli iudic.S.
reputatur. hoc verô iubemus. col.
x. ſi verô per menda-
cium, valet; ſed ſecun-
dum veritatem iudex
datus debet procedere:
vt S. eod l.i ſed P. dixit
etiam tune valere, ſi
modicam cõtineat l¬
ſionem. & hoc not. ff.de
conſtit. princip.l. j.in fin.
1ſ .
DE DIVERSIS
RESCRIPTIS,
& pragmaticis ſan-
ctionibus.
tl i inpaſi DixitS. de reſeriptis
vnus ex plurib. contra ius elicitis, nunc
appell. generaliter de omnibus
pragmaticis factis. Vel
ſic: Dictum eſt S. de re-
ſcriptis, quæ ſunt contra
ius: nuẽc audiamus de di-
uerſis ab his, id eſt, con-
trariis, id eſt, de his, quæ ſunt
de reſcriptis in ſpecie: nune ponit in genere. Primô dicit de diuerſis,
id eſt, devariis reſcriptis, ſicut & illa rubrica intelligitur, de diuerſis,
& temporalibus praſcriptionibus in ff. Azo.
Si l a svs A ndcoun fatre ſuo acceſie ad mpe.
ratorem: & de quadam ſua communi cauſa, quam cum Titio
habebant, obtulerunt libellum Imperatori: & cum Imperator de-
Codex.
De diuerſis reſcriptis, &c. Tit.
Et diſtingue:* quia ſi reſcriptum eſt contra bius Dei, vel, beret reſcribere, non fecit in reſcripto mentionem, niſi ſolum
de M. voluit frater M.agere:obiiciebatur ei, quod non poſſir: quia
reſcriptum non fecit de eo mentionem. quritur, quid iuris ſit?
Dicitur, quod bene poteſt agere, eo maximé, quod libellum ſi-
rVL cOunis.VIVIAN.
Euangeliorum, nou valet:vt f. de arbitr. l. nan magistratus.
(Diſtinguere tamen poreſt lex humana legem Dei: vt illud,
In ore duorum, &c. nam diſtinguitur teſtamentum ab aliis? &
eſt ratio: vt j. de fideicommiſſ. l fin. cum & Apoſtolus f dicat:
mul obtulerunt, & eo quod cauſa erat c
deatur, in diſceptationem cu- ſtitutiones modis omnibus non
inſliber litigij patiantur pro¬ dubitent obſeruandas. Dat. Ia-
ferri: ſed generales ſacras con-lend. Iul. Conſtantinopoli.
DE DIVERSISRESCRIPTIS,
& pragmaticis ſanctionibus.
XXIII.
E precibus ſupplicantium egit principaliter ſuperioribus titulis quatuor,
nunc agit de reſcriptis Principum, veluti de his, quæ duobus ſupplicanti-
bus in cauſa communi diriguntur ad vnum tantum, vt proſint vtrique:
l.r de his quæ ad ius pertinent. vt ſint perpetua, nec anno finiantur: l.2.
TITVLVS
& l. vlt. Cod. Th.eod. Iure veteri annalia fuiſſe videntur, quod nos ſequimur exc.
plerumque. de reſcript. Item de ipſis authenticis reſcriptis iudicibus inſinuandis, non
exemplisl3. & de his, quæ ſunt ſine die, & Conſule: l. 4. vt non valeant, ſi ſint benefi-
cia perſonalia. Idémque de ordinationibus Epiſcoporum cautum eſt in Concilio Mile-
uitano. Nam generalia reſcripta, quæ modô relata ſunt in corpus iuris, valent, etiamſi
diem, vel Conſulem adſcriptum non habeant, vt constat ex Constitutionibus Iusti-
niani de no. Cod fac. & de Iuſtin. Cod. conf. D. Augustinus in collatione terti diei
cum Donatistis, euidentiſſimis legibus definitum eſſe Imperialia constituta, etiamſi
Conſules non legerentur, in dubium non vocari. Item de iiſdem beneficiis Principum:
l.5. precibus extortis, veluti tribunatu militari, centurionatu, prapoſitura, prafectura,
primatu numeri: qua & Cicero, & Suetonius, & Lampridius beneficia vocant ad
ararium delata, & vt Hygenus ait, adſcripta in librum beneficiorum, v hhc ſcilicet
beneficia, y promotiones à iudicibus non reiiciantur, aut contemnantur. Item l. 6. de
reſcriptis, quæ non ſunt ſubſcripta encauto ſacro, & manu Principis, vt non valeant.
Encauto ſcribo, non encauſto: quia ſic omnibus locis ſcriptum inueni, atque etiam in
Gloſſis Encautum ixxexaééor. Et ait, Diuerſis. nam ex his alia ius faciunt, alia
non faciunt, alia ſunt perſonalia, alia generalia, alia perpetua, alia temporalia, alia
valent, alia non valent, alia adnotationes, & ſubſcriptiones ad libellum breues:l.I. S.
de prec. Imper offer alia epiſtola: l. 12. Cod. Theodoſ-de epiſc. & cler. alia prag-
maticæ iuſſiones, ſiue ſanctiones, quibus ſcilicet tractatu, & conſilio adhibito Princeps
diligentius, diffuſiuſque respondet ad precos, relationem, vel ſuggeſtionem iudicum,
vel aliorum & aliis quidem reſcriptis preces inſeruntur, non pragmaticis. D. Augu-
ſtinus in collatione ſupradictà inquit in pragmatico reſcripto preces inſeri non ſolere.
De omnibus autem reſcriptis etiam illud generaliter conſtituitur l. vlt. vt non aliter
valeant, (quod tamen ius pontificium non probat) quam ſi hac ſit eis iniecta clauſula,
Si qui reſcriptum impetrauit, docuerit eſſe vera omnia ea, que contulit in pre-
ces. Qua & aliis verbis vari ſolet inſeri, Si ita res habet, vt à præſentibus ſuppli-
catur: Si preces veritate nitantur: Si deſideria petitorum veritate ſubſiſtunt: Si
veram cognoſcis eſſe querimoniam ſupplicantis: Si vera eſt fides ſuggerentis.
Denique vt iudici, cui reſcriptum inſinuatur, prima hac ſit cura de veritate, & fide
precum, & ſpecialiter de pragmaticis iuſſionibus, ne fiant ad preces ſingulorum in pri-
uatis cauſis, ſed in publicis ad preces ciuitatum, vel prouinciarum, vel ſcriniorum,
vel officiorum, vel cuiuſcunque corporis, aut vniuerſitatis. Fiunt tamen ſape ad rela-
tionem, vel ſuggeſtionem iudicum. CVIAC.
Reſcriptum communiter impetra-tamen proſpectum eſt P. Dat.
tum, preſumitur vtrique conceſſum. Id. Iul. Alexandro A. II. & Mar-
BALD. Vel ſic: Praiudici par cello COSs.
uitas, & rationis identitas facit, quod
in responſione intelligatur repetita
perſona, qua in interrogatione præ-
ceſſit. h. d. ſecundum Bartol. Vel
ſic: Reſcriptum in cauſa communi
vni de ſupplicantibus directum, ad
vtrumque porrigit ſuum effectum.
SALYCET.
Reſcriptum eſt perpetuum, non
autem eſt annale, niſi aliud tem-
pus definiatur in reſcripto. & eſt not.
text. BALD. Vel ſic: Reſcripta de
iustitia ſunt perpetua, niſi in eis ap-
ponatur certum tempus.h. d. PAVL.
de CASTR.
II1. Imp. CLAVDIVS A.
1. Imp. ALEXANDER A.
Epagatho.
Supero.
Ie libellum? de
communi cauſa,
tu, fratérve tuus
dediſti: quamuis
reſcriptû ad vnius
perſonam directum ſit, vtrique
Alsô adſeueratur aucto-
ritatem reſcriptorum deuo-
luto ſpatio anni * obtinere fir-
mitatem ſuam non oportere:
cum ea, que ad ius reſcribun-
tur, perenniat eſſe debeant, ſi
..¬
ſecundum ius. Vel ſic: Suprà tractauit
cium ſingularis perſonæ.
XXIIj.
verius, ſi ad agendum, tune vſque ad triginta annos: vt j.
præſcriptione triginta annorum. l. ſicut. ſi ad excipiendum, tunc ch. 2. de arbi-
perpetuô: vt ff de dol. exception. l. purè. S. fin ſecus autern, ad
faciondum: vt ff. de nundinis. l j. que eſt contrà. Et eſt ratio,
quia priuilegium nundinarum I decennio perit, vt ibi: quia
in S priudicium vniuerſorum impetratur: ſed alia in praiudi- vniuerſorum
270
Nota ex hoc textu,
ſecundum Iaſo. hic re-
gulam, quod reſcriptû
ambiguum? debet in-
telligi ſecundum ſup-
plicationem. facit l. ſi
defeſor. S. qui interroga-
tus ff de interrogat. act.
a Coniunge l vlt. J.
ſi vnus ex pluribus ap-
pell. & ex hac illius in-
ſcriptionem emenda, &
adde ſubſcriptionem.
CVIAC.
a Si libellum. in quo
continetur, quod Prin-
ceps deleget iudicem
in cauſa, quam vult in-
tentare contra quem-
dam pro impetrande
iudice.
b Proſpectum eſt. qula,
qua b in prafationibus
dicuntur, &c.vt eſt ff.de
verbo. obligatio.l. Titia.
S. idem reſpondit. Item
nota, quod beneficium
ratione conſortis ad
aliú porrigitur: vt hic,
& ff quemadmodu ſer-
uit.amit. l. ſi cõmunem.
in principff.& ſi ſeruit.
vindic. l loci.S. ſi fudus.
&facit in authét. vt lic.
ma. & aui. . ad hoc, in
fi.S. & j ſi vnus ex plu-
ribus appellati.l j. & ij
& j. ad exhiben l ſi res.
5 Sed argum. contrà, ff.
de minor. l. quod ſi mi-
nor. S ſi ſeruus. & ff. de
condict fur.l. vj.
Alsô.J CASVS.
Impetranit reſcri-
ptum, quo vſus non eſt
intra annum: poſt an-
num vult vti: conſu-
luit ſapientem ſuum,
qui reſpondit ei, quod
reſcriptum non valuit,
ex quo annus lapſus
eſt poſt impetrationé.
adiuit Imperatorem,
volẽs aliud reſcriptum
iimpetrare ſuper eaden
cauſa. dicit ei Impera-
tor; Nonne alind re-
ſcriptum habuiſti? re-
ſpondet Imperatori:
Domine, ſicsſed ſapiens
meus dicit poſt annum
non valere, ex quo vſus
non ſum. vade ad do-
mum, & vtere reſcripto
tuo; quia falsô perſua-
ſum eſt tibi: imô ſcias,
quod huiuſmodi re-
ſcripta perpetua ſunt.
VIVIAN.
c Falsô aduerbium.
dV Ad ius. id eſt, ad
cauſam.
e Perennia. idd eſt,
ſine fine. ſic ponitur ff.
de flu. l.jS ij. & argum.
J. de pœn.l. ſeruus.2. Vel
T de
1 4 Quid
a Ambigua
reſcripta in-
telligi oportet
ſecundim ſup..
plicationem.
b Repetita in
fine intelli-
guntur, que in
prfationibus
dicuntur.
e Beneficium
ratione con-
ſortis, an, &
quando ad a¬
liú porrigitur.
d Perẽnia funt
qu ſine fine
ſunt, vel de-
cennalia.
e Reſcripta in
dubio an perẽ-
nia, ac perpe-
tua.
fNundinarum
priuilegiu de-
cennio perit,
& cur.
J Concor. c.
veneraltlis. de
iudin Gloſſ
Gloſ.1. ine. ſi
autem, extr de
reſcript.
x Reſcriptum
eſt perpetuu,
nõ annale, niſi
certum tem-
pus in eo ſit
adiectum, vide
Guidonẽ Pape
q.135. Meno-
tris. 3.caſ.2 04.
& 202.
g Nundinæ in
prœiudicium
impetrantur.