DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#0226
6
347
do: tune enim teneret?
ſed conceſſit ad tempus;
& etiam interim muta-
t vide gl. je uit voluntatẽ:ideo quia
e ſi diligenti. ex cum vnum ſpeciale pro
trà de foro cõp. eo qui conceditur indu-
& l. . de reſcin catur: ſcilicèt ne tenea-
end.C. tur niſi de dolo & lata
culpa: & hoc contra e
inducitur: vrff. de iure
iur l.eum qui, in princ. &
quib-ex cau mal.j. & de
precariol. quaſitu: . eum
quoque ſecundum 1o.21.
Iten ff commu. diui l in
hoc iudicium. S ſi conue-
niat. ſed ibi vt euitetur
infinitas.2 2. Itẽ & alius.
ffde tranſact. l de his.23.
Item & alius ff. de offic.
praſidl penult.
SOmnes licentiam ha-
bere. Cicero 3. in Ver.
Quod mihi lex mea cau-
v adhanc ſa dat,eo mihi nõ vti li-
Forcatulu Ne- cebit. Vide ſcripta ad l.2.
comantit . jde reſcind. vend CVI.
numero 4.V a Iudicesordinarij.
4 obſeruent. ſi de hoc
lpſo aliqua corãeis cau-
ſa eſt vt non audita alle-
atione fori procedant.
Pedaneus iu e J Pedaneos i. delega-
dex quis dica- tos, & ponitur in auth.
de iud. S vetus. colla. vi.
aliàs ponitur etiam pro
ordinario qui tantum
de minimis cognoſcit
vt infrà de peda. iudi. l.
ſin Sſit quodſubicit,
raaaae compromiſſarios P, le cum
leontsrpronis s iuaribitros cle-
larij & arbitri l.....
differentia, ctos, ſcilicêt ſine pœna.
Vel dic, compromiſſarios.
5
Codicis Liber ſecundi-
L
odicis Liber ſecundus.
princ. Solu ſpéciale ibi.17 Item ffde pigno actio. l. ij in fin. ſed eſt
ſpeciale, vt ibi notaui.88Item j, de aduo.diuer. iudil. ne quis. Sol
vt ibi ot1y. Item ffade lib cauſl.ij. & iij. ſed ibi non tantûm re-
nunciantis, ſed etiam mei cauſa eſt: vt in eo.titl quoniam.20.Itẽ
ff de preca.llcum precario. Sed ibi non fecit pactum de non petẽ-
omnes licentiam habere , his
quæ pro ſe introducta ſunt, re-
nunciare ? omnes itaque iudi-
ces noſtri hoc in litibus obſer-
uentl: & huiuſmodi obſeruatio;
& ad pedaneos c iudices, & ad
compromiſſarios, & arbitros ele-
ctos perueniat: ſcituri, quod ſi
neglexerint, etiam litemſuam
facere intelligantur . Dat. Ral.
Sept. Conſtantinop. poſt cõſula-
tú Lampadij & Oreſtis VV.CC.
Pactum quo diſponitur de heredi-
tate viuentis, nõ valet:niſi ille con-
ſenſerit, & in eodem conſenſu per-
ſeuerauerit vſque ad mortemh. d
SAL.& ALEXAND.
xx. Idem A. Ioanni PP.
E* quaeſtione tali à Cæſa-
aArienfi aduocatione f inter-
rogati ſumus: Duabus vel plu-
ribus perſonis ſpes alien he-
reditatis fuerat ex cognatione
forte ad eos deuoluendæ! pa-
ctéque inter éos inita ſunt pr
aduentura heréditate, quibus h
ſpecialiter declarabatur i, ſi ille
mortuus fuerit, & hereditas ad
eos peruenerit, certos modos in
eadem hereditate obſeruari:
vel ſi forté ad quoſdã ex his he-
reditatis commodú peruenérit,
certas pactiones euenire. Et du-
bitabatur ſi huiuſmodi pacta
ſcilicet arbitros & electos: vt ponatur tantûm proeo, qui datur
in locum recuſati iudicis:vt j-de iudi.-l. apertiſſimi. vel dic, vt
prius. Vel quod ſubiicit; eleſtos, ſ.in locum recuſati.
dSuam. ſed qualiter poreſt habere locum in arbitro? Reſpõ-
deo:vt quia compromiſimus de cauſa principali: & ſic ſunt duæ
rationes. ſquia cõpromiſit, & quia renunciauit. 2. Vel dic quod
de hoc ipſo compromiſſum an recunciatio valeat.
e Intelligantur. & ſic actione in factum ex quaſi maleficio te-
nentur: vt Inſt. detbliga qua ex quaſi delicto in princ. J Sed videtur
quôd arbiter non faciat litem ſuam: vt j. de arb. auth. decerni-
mus. qu eſt contrà. Sol. ibi deliquerunt partes compromitten-
do contra legem: & ita arbiter non tenetur eis.
De l A a vs. Hie quaritur ſi duo vel plures de
cognatis alicuius qui ſuam hereditatem ad ſe ſperant de-
uoluendam, non tamen neceſſariô, ſub hac forma pacta confi-
ciant, ſi hereditas cognati mei, putà auunculi, ad aliquem no-
ſtrum, pro parte, vel in ſolidum perueniat; inter nos pro virili-
bus portionibus diuidatur, vtrum valeat, nécne? dicitur, quod
348
non ſunt domini, ſed proptera ſpem dicuntur quaſi dominivt a Liberipr
Iaſtit. de here, quali. & dif S ſui. Cum ergo ſit eadem ratio, ergo Pter ſpem he.
idem ius:vtl proxi & ff.de verb.oblig. l.à Titio.
h Quibus pactis.
i Declarabatur per ſtipulationem, putà, dabo tibi tertiam par-
ſeruari oporteret. Faciebat autẽ
eis quaeſtionem, quia adhucl,
ſuperſtite eo de cuius heredita-
te ſperabatur, huiuſmodi pactio
proceſſir: & quia non ſunt ita
cõfecta, quaſi omnimodô here-
ditate ad eos peruentura, ſed ſub
duabus conditionibus cõpoſita
ſunt: Si ille mortuus fuerit, & ſi ad
hereditatem vocentur hi qui huiuſ-
modi pactionem fecerũt. Sed nobis
omnes huiuſmodi pactiones o¬
dioſæ eſſe videntur y, & plene
triſtiſſimi, & periculoſi euentus
. Quare enim quodã viuente &
ignorãte, de rebus eius quidam
paciſcentes conueniut e? Secun-
dûm veteres itaque regulas s
ſancimus, omnimod huiuſmo-
di pacta que cõtra bonos mores
inita ſunt, repelli, & nihil ex his
pactionibus obſeruari pniſi ipſe
forte, de cuius hereditate pactu
eſt, voluntaté ſuã eis accommo-
dauerit & in ea vſque ad ex-
tremú vite ſue ſpatiu perſeuera-
uerit. tuc ſetenim ſublata acer-
biſſimat ſpe, licebit eis illo ſciẽte
& iubẽte huiuſmodi pactiones
ſeruare. quod etiã anterioribus
legib.e & conſtitutionibus u nõ
eſt incognitû, licet à nobis cla-
riùs eſt introductú x. Iubemusy
etenim neq; donationes tali z
reditatis
ternz, quaſ
uali
domini di-
arr cuntur.
tem hereditatis, ſi ad me bVbi eade
peruenerit tota, & tu tatio,ibiider
mihi idem facies, vel ſi lus eſt.
mihi & tihi obuenerit,
promitto quod diuidam
æquàliter. Nam ita de-
mum eſt pactum; ſi vni
ab alrero quid eſt dan-
dum vel faciendum, non
ab alio tertio alteri eo-
eum: yel ab altero eo-
rum alteri tertio.. Et ita
non placet poſitio quo-
rundam, qui in præmiſ-
ſis caſibus admittut pa-
ctionem: & hanc iprel¬,.
ligunt, cu promiſi quod lVide de hoe
tu ſuccedas vel poſſis nulo. cumec
rCACedA ſequen extrà de
ſuccedere. Sed hoc cer- conceſ praben.
tè nõ eſſet pactum:quia & crelatumin
etiam ex voluntate par¬ GlLde praben-
tium nullus eorum al- u addee.
teri eorum de aliquo eſadade d
dando vel faciendo q el prabendi vj.
ſtringitur. Pactum ergo
erat, vt dixi de diſpo-
nendis rebus per ſucceſ-
ſionem deuoluendis.
8 In eadem hereditate.
ſpartienda. CVIAC.
Quaſtionem, id e eſt, cQurens du.
dubitationem. bitatvnde hie
l Quia adhuc. hac e ueſls ro
rat rario quare non va¬ proinde nõ yt
lent: vt ff de vulga & pu¬ impia adfir-
pil ſubſtit. l.ij.S prius, a- matio aut ne-
liàs interdum. gatio, ita qua-
mJ Et quia. hac eſt ra. trininien
tio ecõtrà quare valeãt. tee.
. Pactiones odioſa. In-
honeſta eſt hac conuẽ-
tio & prœmatura, corui-
na. vide ſcripta ad l.26.
de verb. oblig. CVrAc.
n Euentus propter inſidias, quæ parantur eius vitæ ſuper cu-
ius bonis paciſcuntur:vt j.tit.j l.de fideicommiſſo.
O Conueniunt. aliàs, conuenerunt, vt quaſi futuri ei heredes.
ô SVeteres itaque regulas. Inter has vna eſt, l. vlt. C. Th famil.er-
ciſc. CVIAC.
pJ Obſeruari. ſed potius aufertur eis hereditas: vt ab indignis,
etiam ſi eis deferatur: vt ff de dona l. quidam. S. vlt. & l ſequ. &
de his quibus vt indig. l. ij. fin.
J Item no. hic argu. ſecundûm quoſdam quod non tenet con-
ceſſio prœbend non vacantis , vel feudi nondum aperti do¬ d Prabéda nõ
minoivt argff de iure todi.l litera. Sed falſum eſt: vt pro ſocio atts ſuen.
liij. S.de illo. & j. vt actio ab herede & contra heredem. l.j. ffde ri non potelt.
dona cauſa mortis.l mortis cauſa capimus. in prine.
e Feudui non
apertû & hu-
q J Accommodauerit ſed ipſe non poreſt paciſci: vt j. cum ;ſmodi digni
donationis. & de pactis conuen. l. hereditas.
tates nondum
SEt ſic not quod f non poteſt facere, ſcilicet paciſci; alij ta- vacantes an&
men conſentit. ſic ff.de manu. vind. l. ſi pator. in fin. Item fructua-
rius manumittere non poteſt. vt infrà, de vſufru. l. vſufruct. ma-
quẽadmodum
concedi poſ-
ſint.
videbatur valere, co quod neque de ſuccedendo, neque de non
ſuccedendo tractabatur, ſieut ſi conueniſſet de ipſa diſponenda:
ſed quia ex pactione diſpoſitionis futuræ ſucceſſionis alicuius
tri tamen conſentire poteſt manumittenti: vt infrà, communi ç Concorc ac-
de manu. lj. Sic econtrà quandoque poteſt per ſe quod nou cent mut C
poreſt per alium vt ffide ſol. l fugitiuus. & de vi & vi arml.cum Gloſ. extr de
idem periculum poſſir prouenire, quod de ipſa ſucceſſione con-
tingere conſueuit:omnia huiuſmodi pacta tanquàm contra bo-
nos mores inita penitus prohibentur; niſi de voluntate ipſius
proceſſerint, de cuius heredirare hc talia tractabantur. & hec
vera ſunt quocumque genere contractuum huiuſmodi pacta
fiant. S Nota primô in hac l.quod pactum de hereditate viuen-
tis certo modo diſponenda poſt mortemeius, cenſetur eſſe con-
tra bonos mores, & ided non valet, niſi conſentiat dominus, &
vſque ad mortem in conſenſu perſeueret. 2. Secundô not. quôd
licet quis poſſit hypothecare bona praſentia, & futura; non ta-
men poteſt hypothecare bona viuentis, quæ ſperat ſibi per ſuc-
ceſſionem deferri, ſecundûm Bald. hâc.
f Aduocatione. id eſt, ab aduocatis Cſaris.
gJAliena. hc lex ſecundûm quoſdam non loquitur de libe-
ris, duplici ratione Primum, quia ipſi non inſidiarentur vitæ pa-
rentum, vtextranei. vnde Ouidius: Filius ante diem patrios in-
uirit in annos. Item quia non de aliena, ſed de ſua hereditare di-
eldem eſſet in cerentur paciſcirvt ffde lib & poſthd in ſuis.2. Tu dic idem in li-
parentibus. Ia, beris , quia & ipſi inſidianturrvt Inſtit. quod cum eoS penult. &
fundum. & j. de theſau. lnemo. Per h ſtipulationem tamen poteſt pa-
fieri, vt ſi promittam tibi bona mea poſt mortem meam: vt
Conſentien-
do alteri que-
J vt actio ab heredel.j. & erit donatio cauſa mortis, vel inter dmpoſſumus
viuos.
uz ſoli non
ADTr10. Dic quod ille caſus eſt penitus diuiſus à caſu legis poſſumus
noſtræ, ſeeundûm Iaſon glo. tamen eſt vera in ſe, ſecundum h
eundem. Bart. & Paul.
r In ea. ſ.voluntate.
ſ Tunc. ſ quando ille de cuius hereditate fit diuiſio, conſenſit poſſums.
diuiſioni, quam iſti faciebant.
er nos qu
dã facere pol-
ſumus, qua
er alium non
IStipuliti he-
.. .enc: .E-... reditaté ſi re-
t Acerbiſſima i vt præſumitur, quod iſti inſidientur vitæ eius, reditat
quia niſi eſſent boni, non præſumitur quôd iſte conſentiret di-
uiſioni quam iſti faciebant de bonis eius.
Anterioribus legibus-d. l. vlt. C. Theod. CVIAC.
uJ Conſtitutionibus, quas non habemus.
x Introductum per hanc l.
J Iubemus redit ad primum caſum.
2 Talium.ſcilicet, ſic factas propter ſpem ſucceſſionis: vt fuit
in primo caſu.
mittere poſſu-
mus, at noſt
aciſcenti.
l Stipulanti
hereditatem,
uẽadmodun
romittere
ean poſimus.
a Rerum.