DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#0251
397 Vt quæ deſunt aduocatis, &c. Titx. 398
A quaJC4 SVS.Si in cauſa mea aduocatus fuiſti, & aliqua! Principe, vt retractetur ſententia. an ſit audienda, quaritur?Et re-
ſpond. quod non nam negotia per ſententiam, &c. maximè cûm
me praſente, & intelligente allegaſti, perinde allegara ſunt,
ae ſi egomet allegaſſem, & intelligo idem quoad effectum: quia
ſieut ego ſi erraſſem, reuocare poſſem errorem vſque ad ſenten-
tiamteodem modo & tu.
a Praſentibus. & in-
telligentibus.
b Perinde. quoad iuris
rationem. ſieut ergo
ſuum errorem poreſt
corrigere vſque ad ſen-
tentiarm:vt S de iuris, &
fac. igno. l. error. ſic &
aduocati ſecundû Ioan.
& H. quidam contrà:vt
J.eodl.fin dices.
a Aduocati er-
ror, ſeu con-
feſſio per erro-
rem facta in
iudicio nõ no-
cet cliẽti præ-
ſonti, & non
intelligenti,
ſeu idiotæ.
bErrorẽ ſuum,
ve ab aduocato
admiſſum, ſe
praſente, po-
teſt quis corri-
gere vſque ad
ſententiam.
Rrores. JCASVS.
Habebam cauſam
contra te. dedit iudex
contra me interloquu-
toriam ſententiã, ſciens
me grauatum. volo pe-
tere reſtitutionem in
integrum:qui forte erã
minor. in libello ſup-
plicatorio quidam ſeri.
pſit ita, petit reſtitutio-
nem, cum ſit condem-
natus. nec tamen eram
condemnatus, an ille
error mihi noceat, que-
ritur? Et reſpond. quod
non, ſi probare poſſim,
quod non fui condem-
natus. VIVIAN.
Not. primô ex iſta
lege, quod error ſeri-
bentis libellum ſuppli-
catorium, vel conuen-
tionalem, non prœiudi-
cat veritati, ſecundûm
Bald. 2. Not. ſecundô
argum. quod quando d
quis reſpondet confi-
tendo poſitionem, ad-
dit tamen, prout in tali
inſtrumento contine-
tur: quod ſi in illo in-
ſtrumento non ſic con-
tinetur, illa confeſſio
non habetur pro con-
feſſata, licèt dixerit, cõ-
fiteor: quia eſt poſitio
inefficax. caſus eſt hîc
e Probari ne. ſecundûm Bald. 3. Vlti-
gatiua interdu mô not. negatiuam-
poteſt. probari, ſecundum eun-
dem.
c Preces vel Principi,
vt delegetur iudex, vel
Iudici ordinario datas.
d Manifeſtum eſtvt f
ff de offic. praſid. l. illici-
tas. S veritas. & de reg.
iur. l. ſi librarius. & j.
de teſta. L error.ACcvRS.
e Inſertam. errore
e Veritati non
priudicat er-
ror ſcribentis.
d Cõfeſſio fa-
cta relatione
ad inſtrumen-
tum non obli-
gat, ſi aliud in-
umentum
contineat, quã
ſit confeſſum.
f Error à ſup-
plicante pre-
cibus admiſ-
ſus veritati nõ
nocet.
VIVIAN.
Quod praſente parte aduocatus
profert, ipſa pars proferre videtur.
1. Imp. ALEXANDERA.
Aurelia.
A, quæ aduocati
præ ſentibus a his,
quoru cauſa agun-
tur, allegant, per-
inde habenda
ſunt, ac ſi ab ipſis dominis litium
proferantur. PP. Ralend. Mart.
Albino, & Maximo Coss.
Error ſcribentium libellum non
nocet parti, probato errore. BALD.
I1. Imp. GORDIANVS A.
Rogato militi.
Rrores eorum, qui deſide-
ria, id eſt, preces ſcribunt,
veritati prœiudicium afferre non
poſſe manifeſtum eſt d. Et ideô
ſi condemnationem, cuius men-
tionem libello inſertam s eſſe
proponis, manifeſtè probare
potes non interceſſiſſe f: alle-
hæc mulier intra triduum, errorem aduocati non reuocauit, ne-
que à ſententia appellauit, cim appellare potuit.
1 2 L. .. .à . ai... ......-IC:....1
Not. quod incontinenti dicitur fieri, quod fit intra triduutm,
gationes tuas ldi non oporte-
re, is, qui ſuper negotio diſce-
praturus 6 eſt non ignorabit.PP.
X. Ralend. Iul. Pio, & Pontiano
COSS.
Error aduocati poteſt reuocari
vſque ad ſententiam, & etiam in
cauſa appellationis. BALD.
II1. Impp. DIOCLETIANVS, &
MAXIMIANVS AA. &
CC. Vlpiæ.
SEntentis finita negotia, re-
ſcriptis reuocari non opor-
tet P. Nec enim que conſtituta
ſunt, (id eſt) vt aduocatorum
error litigatoribus non noceat,
tibi etiam opitulari poſſunt: cum
te præſente neque cauſe palàm
ex continenti, id eſt, triduo!
proximo contradixiſſe, neque
poſt ſententiam appellationis re-
medio (ſi tibi hac diſplicebant)
vſam eſſe proponas. Dat. VI. Ral.
Sept. Viminacij CC. Coss.
VTTQV DESVNT ADVOCATIS
partium, iudex ſuppleat.
TITVLVS
S
X.
Oe quoque dignum erat de aduocatis proprio titulo iudicari poſſe iudicem
ſupplere ea, qua desit partibus, vel aduocatis, dicere putà, & quarere ea,
qua dicto, quaſitõque opus ſunt,etiamſi is, cuius res eſt,ea neque dicat, ne-
que poſtulet: qua de re dubitabatur, proptereà quod, vt eſt apud Gellium,
xiv. cap.ij patrocinari hoc videtur eſſe, non iudicare. Sed vt negotio poſſit iudex con-
gruam imponere ſententiam, & certam, ſane nonnunquam cogitur vice ſupplere ad-
uocatorum, aut partium, & ſimiliter recte l.vlt.j. de appell. iudicem abſentis litiga-
toris partes adimplere, atque ea re hunc titulum malimita concipere, Vt qua deſunt
aduocatis vel partibus, iudex ſuppleat. CVIAC.
Iudex ex officio ſuoſupplere poteſt
in iure, non in facto. ALEXAND.
1. Impp. DIOCLETIANVS, &
MAXIMIANVS AA. & ce.
ad Honoratum.
ſeribentis. volebam enim ſeribi in libello me petere reſtitutio-
nem à contractu: ille adiecit à ſententia, qua dicebam me eſſe
condemnatum, ſed non eram condemnatus, vel non in tantum.
FInterceſſiſſe. Quomodo b probatur negatiua? vt j. de proba. l.
g Negatiua
variis modis
probatur. adde
Gloſſam in l.j
in verbis, non
occidendi ani-
mo inf. de ſicar.
hId eſt, à ſuf-
ficienti partiũ
enumeratione.
vide Euerard.
in loco, à partiũ.
enumeratione.
i Negatiua rius, ſublato errore.
probatur con-
feſſione partis.
vide Guidonẽ
Papae, ſingul.
1b.
Codex.
actor Reſpond. eo h ipſo, quod non probatur, contrà, ſecundûm
quoſdamvt j. qui mili. non poſſl. ſuper ſeruis lib. xij. 2. Vel ſecun-
dûm Placen probo non interceſſiſſe, ſcilicèt ſicut dicit iactor. nã
dicebat in quinquaginta, eo quod in precibus meis ſic contineba-
tur: & ſie probabo contrà, per ſententiam, qua dicit, in quantum
ſim condénatus. & ſie ſecundum Placen, aliter ponitur caſus, qua
dictum eſt in prima gloſſa. 3. Vel tertiô probabo tunc iudicem
fuiſſe alibi, vel mortuum: cum à certo iudice dicas datam ſenten-
tiam:vt j.de contrahen ſtipula.l. l optimam.
5 Diſceptaturus. Quis iſte? Reſpondeo, delegatus, vel ordina-
Ententiis. JCASVS. Eras aduocatus in cauſa mulieris: ea
Upreſente, & non contradicente, confeſſus es eam debere
decem. triduo clapſo lata eſt ſententia contra eam: non appel-
lauit intra decem dies, cum potuit, vult impetrare
1
On dubitandum * eſt, iu-
dicem, ſi quid à litigatori-
bus, vel ab his l, qui ne-
gotiis adſiſtãt, minus P fuerit di-
ctum:id ſupplere n, & proferre
17.
fert iudex. 2. Vel ſi dicat obligatum re, non tamen adducat legẽ. nam
& ſic ſi quis inconti-
nenti offert ſe aliquid
probaturum, ſufficit, ſi
hoc probat intra tri-
duumevt hic, & j. de iu-
di. l.fin. Nota vlterius.
quod error poteſt re-
uocari, & corrigi in
cauſa appellationis: &
ſic habes, quod confeſ-
ſus a appellat: quia in
cauſa appellationis por ſus poteſt: & in
teſt reuocare errorem, cauſa appella-
& probare contrarium. tionis errorem
hoc probatur aperté.ff. ſuum reuoca-
de appell. l. creditor. S. re, & probare
iuſſus. Bald-hîc. contrarium.
h Oportet. vt & S. vt
lite pendente. l. j. & j.
ſentent. reſcind. non poſſ.
l. j.& ij. &s. de tranſact.
leauſau d& i de iudie l.
ſi cùm tibi. 2 1.1...:.
i Triduo. Bſi contin- ncluſa i
gat, quod dumtaxat per runt ex poſt
tres dies cauſa durauit facto addita.
oſt errorem, & ſic non De praſcri-
obſtat S. de iu. & fac. ietun, oe
igno l error. Alij, vt Pla¬ Dynum tract.
cen, dicunt errorem ad- de præſcriptio-
uocati intra triduum nibus. num.a.
e A. .¬
tantûm poſſe corrigi: Incontinenti
. v fieri dicitur,
vt hic, & j. de iudi. fin. quod fit intra
3. Prima verior: vt S. triduum, quod
a Appellare
etiam confeſ-
conſtat apud omnes vſ-tinenti como-
diſsime trani-
que ad ſententiam: vt
vide c.1. & 5.
inf. de præſcr.
ſunt aduocatis
partium, tus & implo-
ratus ſuum in-
quid iuris ſit, audiſti: vide tamen
nunc ſi minus dicant. exceptiones
a* incipit, Iudex
eſt ſuprà, qualiter er¬ petttus.
ſum ſuppleatur.
l Aduocatis. De iure
tuaui decem: vnde de uic Facit ad
2.2er, hanc legem
aquitate faciatis mit lane leg
hi ſtipulatus. neſcit au¬ loſſuper ver-
tem dicere debitorẽ obli¬ bo,iurauimus
eod. l.j. ad reum pro-
De errore auté iuris bandi in incõ-
...,.uAnVV ertur. Sic l.
J. de iudi. l.iudices. vlt. inf de iud.
VT QVE DE-CCvrnc.
J Iudex peti-
&c.
..1...., terponit offi-
Si errent aduotati. ne alias.
ADDITIO. 2. Vel ſie apud Socinõ
ſecundim Bald. Dictunm ’e&. 197. que
ror aduocatorum corri¬.1
gatur: hîe qualiter omiſ-
profert iudex, &ſupplet: * al. Dubitau-
vt quia actor dicit, mu¬ dun non
V cap. bona me-
reſtitui licet non ſim mi¬ morie. cun
ext de poſt.
tatum re certe hoc pro-
gatum re, certe hoc pro¬ prel.
tunc iudex ſupplet inducendo legem. 3. Vel cum actor inducat minus
bonam legem, iudex ſupplet bonam. 4. Vel melius potes hit dicere hoc
modo, quod iudex hic proferat, cum actor dicit factum: (vt cum dicit
aliquem obligatum ſibi aliqua actione) ſed non dicit ius, id eſt, nõ ad-
ducit legem: vel ſi dicit factum, & ius, (id eſt, legem, ſed non bonam)
iudex ſupplet meliorem. de facto autem ſupplere, vel proferre non
debet, quod eſt ei notum, vt priuato: ſed ſie, vt iudici, vt per testes.
e Iudex an, &
quando ſup-
plere in facto
Non duibitandam eſt eA ses Si aduocatus tus minis pro poſir vile hie
re allegauit, quâm debuit: vel omiſit, quod omittere non apud inter-
debuit: hoc ſupplere poteſt iudex, & proferre: dummodo iuri Prete:
communi ſit conſonum. VIVIAN.
l Abhis vt aduocatis, vel procuratoribus..
m Minus etiamſi nihil dixerint: quia minus dicit, qui nihil di-
cit: vt ffade verb ſign. l minus.
n Supplere. cum minus continet.
o Et proferre. cum prorſus omiſit. & dictio minus conuenit vtri-
que: vt ff de tribu. l.illud. S. minus.
Minus dicit,
qui nihil dicit.
e Iudex ſupple-
re de iure po-
teſt, & libelli
corrigere: at
non in fato
ſupplere, niſi
ei notum ſit,
Et not. hîe, quod iudex ſupplet de iure, vt hic, inducendo vt iudici,vt hie
reſcriptum à legem, vel arguendo ad cauſam, ſedendo,
non ſtando: vt S. de iu ſ-loſſe.
N 4 poſi.
A quaJC4 SVS.Si in cauſa mea aduocatus fuiſti, & aliqua! Principe, vt retractetur ſententia. an ſit audienda, quaritur?Et re-
ſpond. quod non nam negotia per ſententiam, &c. maximè cûm
me praſente, & intelligente allegaſti, perinde allegara ſunt,
ae ſi egomet allegaſſem, & intelligo idem quoad effectum: quia
ſieut ego ſi erraſſem, reuocare poſſem errorem vſque ad ſenten-
tiamteodem modo & tu.
a Praſentibus. & in-
telligentibus.
b Perinde. quoad iuris
rationem. ſieut ergo
ſuum errorem poreſt
corrigere vſque ad ſen-
tentiarm:vt S de iuris, &
fac. igno. l. error. ſic &
aduocati ſecundû Ioan.
& H. quidam contrà:vt
J.eodl.fin dices.
a Aduocati er-
ror, ſeu con-
feſſio per erro-
rem facta in
iudicio nõ no-
cet cliẽti præ-
ſonti, & non
intelligenti,
ſeu idiotæ.
bErrorẽ ſuum,
ve ab aduocato
admiſſum, ſe
praſente, po-
teſt quis corri-
gere vſque ad
ſententiam.
Rrores. JCASVS.
Habebam cauſam
contra te. dedit iudex
contra me interloquu-
toriam ſententiã, ſciens
me grauatum. volo pe-
tere reſtitutionem in
integrum:qui forte erã
minor. in libello ſup-
plicatorio quidam ſeri.
pſit ita, petit reſtitutio-
nem, cum ſit condem-
natus. nec tamen eram
condemnatus, an ille
error mihi noceat, que-
ritur? Et reſpond. quod
non, ſi probare poſſim,
quod non fui condem-
natus. VIVIAN.
Not. primô ex iſta
lege, quod error ſeri-
bentis libellum ſuppli-
catorium, vel conuen-
tionalem, non prœiudi-
cat veritati, ſecundûm
Bald. 2. Not. ſecundô
argum. quod quando d
quis reſpondet confi-
tendo poſitionem, ad-
dit tamen, prout in tali
inſtrumento contine-
tur: quod ſi in illo in-
ſtrumento non ſic con-
tinetur, illa confeſſio
non habetur pro con-
feſſata, licèt dixerit, cõ-
fiteor: quia eſt poſitio
inefficax. caſus eſt hîc
e Probari ne. ſecundûm Bald. 3. Vlti-
gatiua interdu mô not. negatiuam-
poteſt. probari, ſecundum eun-
dem.
c Preces vel Principi,
vt delegetur iudex, vel
Iudici ordinario datas.
d Manifeſtum eſtvt f
ff de offic. praſid. l. illici-
tas. S veritas. & de reg.
iur. l. ſi librarius. & j.
de teſta. L error.ACcvRS.
e Inſertam. errore
e Veritati non
priudicat er-
ror ſcribentis.
d Cõfeſſio fa-
cta relatione
ad inſtrumen-
tum non obli-
gat, ſi aliud in-
umentum
contineat, quã
ſit confeſſum.
f Error à ſup-
plicante pre-
cibus admiſ-
ſus veritati nõ
nocet.
VIVIAN.
Quod praſente parte aduocatus
profert, ipſa pars proferre videtur.
1. Imp. ALEXANDERA.
Aurelia.
A, quæ aduocati
præ ſentibus a his,
quoru cauſa agun-
tur, allegant, per-
inde habenda
ſunt, ac ſi ab ipſis dominis litium
proferantur. PP. Ralend. Mart.
Albino, & Maximo Coss.
Error ſcribentium libellum non
nocet parti, probato errore. BALD.
I1. Imp. GORDIANVS A.
Rogato militi.
Rrores eorum, qui deſide-
ria, id eſt, preces ſcribunt,
veritati prœiudicium afferre non
poſſe manifeſtum eſt d. Et ideô
ſi condemnationem, cuius men-
tionem libello inſertam s eſſe
proponis, manifeſtè probare
potes non interceſſiſſe f: alle-
hæc mulier intra triduum, errorem aduocati non reuocauit, ne-
que à ſententia appellauit, cim appellare potuit.
1 2 L. .. .à . ai... ......-IC:....1
Not. quod incontinenti dicitur fieri, quod fit intra triduutm,
gationes tuas ldi non oporte-
re, is, qui ſuper negotio diſce-
praturus 6 eſt non ignorabit.PP.
X. Ralend. Iul. Pio, & Pontiano
COSS.
Error aduocati poteſt reuocari
vſque ad ſententiam, & etiam in
cauſa appellationis. BALD.
II1. Impp. DIOCLETIANVS, &
MAXIMIANVS AA. &
CC. Vlpiæ.
SEntentis finita negotia, re-
ſcriptis reuocari non opor-
tet P. Nec enim que conſtituta
ſunt, (id eſt) vt aduocatorum
error litigatoribus non noceat,
tibi etiam opitulari poſſunt: cum
te præſente neque cauſe palàm
ex continenti, id eſt, triduo!
proximo contradixiſſe, neque
poſt ſententiam appellationis re-
medio (ſi tibi hac diſplicebant)
vſam eſſe proponas. Dat. VI. Ral.
Sept. Viminacij CC. Coss.
VTTQV DESVNT ADVOCATIS
partium, iudex ſuppleat.
TITVLVS
S
X.
Oe quoque dignum erat de aduocatis proprio titulo iudicari poſſe iudicem
ſupplere ea, qua desit partibus, vel aduocatis, dicere putà, & quarere ea,
qua dicto, quaſitõque opus ſunt,etiamſi is, cuius res eſt,ea neque dicat, ne-
que poſtulet: qua de re dubitabatur, proptereà quod, vt eſt apud Gellium,
xiv. cap.ij patrocinari hoc videtur eſſe, non iudicare. Sed vt negotio poſſit iudex con-
gruam imponere ſententiam, & certam, ſane nonnunquam cogitur vice ſupplere ad-
uocatorum, aut partium, & ſimiliter recte l.vlt.j. de appell. iudicem abſentis litiga-
toris partes adimplere, atque ea re hunc titulum malimita concipere, Vt qua deſunt
aduocatis vel partibus, iudex ſuppleat. CVIAC.
Iudex ex officio ſuoſupplere poteſt
in iure, non in facto. ALEXAND.
1. Impp. DIOCLETIANVS, &
MAXIMIANVS AA. & ce.
ad Honoratum.
ſeribentis. volebam enim ſeribi in libello me petere reſtitutio-
nem à contractu: ille adiecit à ſententia, qua dicebam me eſſe
condemnatum, ſed non eram condemnatus, vel non in tantum.
FInterceſſiſſe. Quomodo b probatur negatiua? vt j. de proba. l.
g Negatiua
variis modis
probatur. adde
Gloſſam in l.j
in verbis, non
occidendi ani-
mo inf. de ſicar.
hId eſt, à ſuf-
ficienti partiũ
enumeratione.
vide Euerard.
in loco, à partiũ.
enumeratione.
i Negatiua rius, ſublato errore.
probatur con-
feſſione partis.
vide Guidonẽ
Papae, ſingul.
1b.
Codex.
actor Reſpond. eo h ipſo, quod non probatur, contrà, ſecundûm
quoſdamvt j. qui mili. non poſſl. ſuper ſeruis lib. xij. 2. Vel ſecun-
dûm Placen probo non interceſſiſſe, ſcilicèt ſicut dicit iactor. nã
dicebat in quinquaginta, eo quod in precibus meis ſic contineba-
tur: & ſie probabo contrà, per ſententiam, qua dicit, in quantum
ſim condénatus. & ſie ſecundum Placen, aliter ponitur caſus, qua
dictum eſt in prima gloſſa. 3. Vel tertiô probabo tunc iudicem
fuiſſe alibi, vel mortuum: cum à certo iudice dicas datam ſenten-
tiam:vt j.de contrahen ſtipula.l. l optimam.
5 Diſceptaturus. Quis iſte? Reſpondeo, delegatus, vel ordina-
Ententiis. JCASVS. Eras aduocatus in cauſa mulieris: ea
Upreſente, & non contradicente, confeſſus es eam debere
decem. triduo clapſo lata eſt ſententia contra eam: non appel-
lauit intra decem dies, cum potuit, vult impetrare
1
On dubitandum * eſt, iu-
dicem, ſi quid à litigatori-
bus, vel ab his l, qui ne-
gotiis adſiſtãt, minus P fuerit di-
ctum:id ſupplere n, & proferre
17.
fert iudex. 2. Vel ſi dicat obligatum re, non tamen adducat legẽ. nam
& ſic ſi quis inconti-
nenti offert ſe aliquid
probaturum, ſufficit, ſi
hoc probat intra tri-
duumevt hic, & j. de iu-
di. l.fin. Nota vlterius.
quod error poteſt re-
uocari, & corrigi in
cauſa appellationis: &
ſic habes, quod confeſ-
ſus a appellat: quia in
cauſa appellationis por ſus poteſt: & in
teſt reuocare errorem, cauſa appella-
& probare contrarium. tionis errorem
hoc probatur aperté.ff. ſuum reuoca-
de appell. l. creditor. S. re, & probare
iuſſus. Bald-hîc. contrarium.
h Oportet. vt & S. vt
lite pendente. l. j. & j.
ſentent. reſcind. non poſſ.
l. j.& ij. &s. de tranſact.
leauſau d& i de iudie l.
ſi cùm tibi. 2 1.1...:.
i Triduo. Bſi contin- ncluſa i
gat, quod dumtaxat per runt ex poſt
tres dies cauſa durauit facto addita.
oſt errorem, & ſic non De praſcri-
obſtat S. de iu. & fac. ietun, oe
igno l error. Alij, vt Pla¬ Dynum tract.
cen, dicunt errorem ad- de præſcriptio-
uocati intra triduum nibus. num.a.
e A. .¬
tantûm poſſe corrigi: Incontinenti
. v fieri dicitur,
vt hic, & j. de iudi. fin. quod fit intra
3. Prima verior: vt S. triduum, quod
a Appellare
etiam confeſ-
conſtat apud omnes vſ-tinenti como-
diſsime trani-
que ad ſententiam: vt
vide c.1. & 5.
inf. de præſcr.
ſunt aduocatis
partium, tus & implo-
ratus ſuum in-
quid iuris ſit, audiſti: vide tamen
nunc ſi minus dicant. exceptiones
a* incipit, Iudex
eſt ſuprà, qualiter er¬ petttus.
ſum ſuppleatur.
l Aduocatis. De iure
tuaui decem: vnde de uic Facit ad
2.2er, hanc legem
aquitate faciatis mit lane leg
hi ſtipulatus. neſcit au¬ loſſuper ver-
tem dicere debitorẽ obli¬ bo,iurauimus
eod. l.j. ad reum pro-
De errore auté iuris bandi in incõ-
...,.uAnVV ertur. Sic l.
J. de iudi. l.iudices. vlt. inf de iud.
VT QVE DE-CCvrnc.
J Iudex peti-
&c.
..1...., terponit offi-
Si errent aduotati. ne alias.
ADDITIO. 2. Vel ſie apud Socinõ
ſecundim Bald. Dictunm ’e&. 197. que
ror aduocatorum corri¬.1
gatur: hîe qualiter omiſ-
profert iudex, &ſupplet: * al. Dubitau-
vt quia actor dicit, mu¬ dun non
V cap. bona me-
reſtitui licet non ſim mi¬ morie. cun
ext de poſt.
tatum re certe hoc pro-
gatum re, certe hoc pro¬ prel.
tunc iudex ſupplet inducendo legem. 3. Vel cum actor inducat minus
bonam legem, iudex ſupplet bonam. 4. Vel melius potes hit dicere hoc
modo, quod iudex hic proferat, cum actor dicit factum: (vt cum dicit
aliquem obligatum ſibi aliqua actione) ſed non dicit ius, id eſt, nõ ad-
ducit legem: vel ſi dicit factum, & ius, (id eſt, legem, ſed non bonam)
iudex ſupplet meliorem. de facto autem ſupplere, vel proferre non
debet, quod eſt ei notum, vt priuato: ſed ſie, vt iudici, vt per testes.
e Iudex an, &
quando ſup-
plere in facto
Non duibitandam eſt eA ses Si aduocatus tus minis pro poſir vile hie
re allegauit, quâm debuit: vel omiſit, quod omittere non apud inter-
debuit: hoc ſupplere poteſt iudex, & proferre: dummodo iuri Prete:
communi ſit conſonum. VIVIAN.
l Abhis vt aduocatis, vel procuratoribus..
m Minus etiamſi nihil dixerint: quia minus dicit, qui nihil di-
cit: vt ffade verb ſign. l minus.
n Supplere. cum minus continet.
o Et proferre. cum prorſus omiſit. & dictio minus conuenit vtri-
que: vt ff de tribu. l.illud. S. minus.
Minus dicit,
qui nihil dicit.
e Iudex ſupple-
re de iure po-
teſt, & libelli
corrigere: at
non in fato
ſupplere, niſi
ei notum ſit,
Et not. hîe, quod iudex ſupplet de iure, vt hic, inducendo vt iudici,vt hie
reſcriptum à legem, vel arguendo ad cauſam, ſedendo,
non ſtando: vt S. de iu ſ-loſſe.
N 4 poſi.