DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#0773
1441 De bonor poſſeſſecuntab. Titxj. 1442
ceſſat legitima ſucceſſio.2. Vel pone ſecundô in liberis emanci-
a Emancipa- patis?, quorum ſucceſſio non eſt legitima per legem xij. tabu-
tor ſucceſſio jarumevt Instit. de ſucceſſio cogna in princ. ſi ergo fuerunt tempo-
re excluſi, cœteri admittuntur: ſi autem eſſent in poteſtate, & ſic
non eſt legiti-
ma per legem
xij. tabul.
Id eſt, intra
ſpatiu ;oan-
n0 ſecus polt,
eſſet legitima ſucceſſio:
& neceſſarij heredes:vt
Inſtit. de heredum quali.
& difſe. S ſui. ſi legitimo
ſecundum la jure: id eſt, ciuili velint
uiu s e ſuccedere: vt Instit. de
du it iſta perpe & tempo. act. in
gloſingularis princ. & ſic fruſtrà dice-
Iaſ. Et ſic iuri ret aliis accreſcere. Itẽ
immiſceni cûm inuiti accipiant, &
raſcribitur ſe non repudiant: er-
triginta a. n nec temoore exclu-
nis: vt hie & go nec tempore exclu
Gioſ in l licët. duntur iure ciuili: ſed
infide ture deli de iure prtorio ſecus:
ter, adde Da vv Instit. de heredu qua-
buſ, parte litate, & diſerentia.
4419n4. ſui. 3. Vel dic tertiôe,
r al partes. quod ſic de facto erat,
c Reprlatur quod ceſſabat legitima
y ir SalP. ſueceſſio. Idem tamen
& ſi non ceſſaret. 4. Vel
planius dic, quod legi-
timam appellat agna-
tos. Et dic ceſſante, i.
reiecta. donec enim sut
liberi, non habet locum
vnde agnati: vt j. vnde
liberi. l.ex teſtamento, &
Instit. de here. qua ab in-
teſta. S. admonendi. &
hunc verſum, Ceſſante,
&c. pone in fine.
a Perpetui.i generalis,
quo duo permitteban-
tur; ſcilicet petere, & in-
tra annum petere.
b Omittentibus. ſ. re-
pudiando, vel tacendo:
vt ffood.l. iij. in fin. & l.
ſequen.
c Accreſcere. Sed an
ipſo iure, vt non habeãt
neceſſe plus petere: an
verô petẽt ſicut ille erat
petiturus, in cuius lo-
cum ſuccedut? Reſpon.
diſtingue. ſi enim eodẽ
iure admittebãtur:ipſo
iure accreſcit: ſi diuerſo,
tunc ſecûs:vt ff de bono.
poſſeſſl. ſed cum patrono.
in prin. Item nunquid
inter heredes de iure ci-
uili accreſcit? Reſp.ſic:
vt j. de cadu. tol S. his
ita. & ffad Tertull.l. 1.S.
ſi no. & eodem mo-
do, vt non ſit neceſſe
iterûm adire, ſi eodem
iure admittebantur: niſi
Alex. & Iaſ-
eſt tamen ſin-
laris ſecun
dum vnum ef-
fectum, quod
ex verbis nar-
ratiuis facti
non eſt licitu
arguere. Lud.
de Raan auth.
ſimiliter, inf.ad
leg. Falcid.
dMale allegat
iſtãl. quia ibi
habet plures
partes ex aſſi-
gnatione te-
ſtatoris, ſe-
cundû lodoç.
perpetuô admittuntur: quia ſunt ſui ſunt ablatiui abſoluti.
Z V6 a.. .......
nẽ nõ petẽtiú accreſcere , in
dubiũ non venit. Dat. Id. Ianua.
Peregrino, & Æmiliano Coss.
perpetui? quibuſdam omitten-
tibus P, his ſolis, qui bonorum
poſſeſſionem agnouerut, portio-
DE BONORVM POSSESSIONE
ſecundum tabulas.
TITVLVS XI.
DOeuit qui admiti poſent ad bon pſſſieen, & intra que tempera, & non
petentium partes quibis accederent, quo pramiſſo, bon poſſeſſionis ſpecies aggre-
ditur. Et cum a ia ex teſta mento competat, alia ab inteſtato:ab ea, quæ ex teſtamen-
to competit, initium facit: ea vero aut eſt contra voluntatem testatoris, aut ſecun-
dum voluntatem, l.6.S. 1.ff.de bon poſſ. & prius quidem in edicto pratoris propo-
nitur ea qua eſt contra voluntatem:id eſt, bon poſſeſſio contra tabulas, lez in princ.
ffde bon poſſeſ. ſec. tab. quare dicitur etiam in libris nostris primum edictum de
bon poſſeſſione, vel prima pars edicti, & hic ordo ſeruatur in titulis Digestorum: in
titulis huius libri interturbatur. Prior enim eſt titulus de bon. poſſeſ. ſec. tab. Hac
datur heredibus ſcriptis tabulis testamẽti ſupremis, & obſignatis, non minus, quam
VII. testium ſignis, & que facta irritæ ſemel per capitis deminutionem, non perſe-
uerauerint irrita eſſe vſque ad mortem testatoris, quem etiam testamenti tempore
habuiſſe testamenti factionem omnimodo exigit prator: & hac ſi concurrant, non
admodum ſpectat an iniustum ſit testamentum, vel nulum, vel ruptum iure ciui-
li, vel irritum, vel falſum: ſed ſi posteà tale id fuiſſe appareat, & alium potiorem
beredem eſſe, bon poſſeſſio ſec. tab. quam dedit, ſine re constituitur. Nam vt cui da-
ta eſt actio,non ſemper rem obtinet: ita nec is, cui data eſt bon. poſſeſſio. Vtrumque
eſt ius perſequendi: &y bon poſſeſſio nonnunquam actio appellatur. Iure autem dire-
cto bon poſſeſſio non datur ſecundum voluntatem defuncti, niſi extent tabulæ. Se-
cundum nuncupationem non datur: & testamenta ſcripta ſolum ius ciuile tuetur,
l.2. hoc tit. S. vlt. Inſt. de teſt.ord. At placet etiam, vt detur vtilis bon. poſſeſſio ſe-
cundum nuncupationem, vel contrà: vt d. l.2v l.vlt j. de cod.L.2. tit. 13. l. ſi ita
ante confirmationem prima ſententiœ.
d’ Pendente appellatione. ſ interpoſita à ſententia.
e Falſum legitimo agente contra ſcriptum.
f Incerto. ſ. exiſtente:id eſt, quia incertum eſt adhue an, &c. &
gJ Bonorum poſſeſſioni.
vnde cognati, vel vn de
agnati: quia quandiu
poreſt eſſe ex teſtamen-
to, &c.vt ff de reg. iurisl.
quandiu. Item quia ni-
hil eſt innouandu pen-
dente appellatione :vt a Idẽ pendẽte
ff.nihil innouar app pen- dubio, an ap-
den l. Tertia ratio eſt anittenda
per l. S. tit. jl. quandiu. & etam iden
Sed nõnne hic diſtin- pendente cau-
guitur, vt dicitur ff. de
ſa nullitatis.
acquiren. herel. cm fal. Iaſ.
ſum. vt ſi dicatur inſti-
tutus feciſſe falſum, cû
ſciat ſe non feciſſe: poſ-
ſit adire, ſi alius nõ poſ-
ſir? Reſp. non ibi enim
erat aditio P, quæ con-
ſiſtit in nuda voluntate:
quod poteſt facere, cûm
habeat bonam conſciẽ-
tiam: bonorum autem
poſſeſſionem conſequi
nõ poteſt quis, niſi cer-
tum ſit iudici teſtato-
rem deceſſiſſeteſtatum,
vel inteſtatu: cûm ipſe
habeat decernere bon.
poſſeſſionem ſecundûm
antiqua iura, vel ſecun-
b Hereditatis
aditio, fit nu-
da voluntate.
c Bonorũ poſ-
ſeſſionem nu-
da voluntate
non conſe-
quimur.
ſcriptum. vlt. ff.eod. CVIAC.
Donec cauſa falſi per appella-
tionem diſcutitur, bonorum poſſeſ-
ſio agnoſci non poteſt h. d. BALD.
& SALYC. Vel ſic: Pendente lite
ſuper viribus teſtamenti, & per
conſequens ſtante dubio, an ha-
beat locum bonorum poſſeſſio ſe-
cundum tabulas, non poteſt peti
bonorum poſſeſſio ab intestato.
ALEX.
1. Imp. ALEXAND. A. Vitali.
Endente appellatio-
ſl ne à ſententia, qua
S falſum e teſtamentum
pronunciatum eſt, incerto f ad-
huc an defunctus inteſtatus de-
ceſſerit: proximitatis nomine
bonorum poſſeſſioni locus
non eſt. Dat. IIl. Ral. Maij, Ma-
in caſu, quando ſeruus meus pro parte purè, & pro parte ſub
conditione fuit inſtitutus: & iuſſu meo ſtatim ex pura inſtitu-
tione adiit. namiterum oportebit adire exiſtente conditione: vt
fde acquir. heredl ſi ſolus.Sfin.
JItem pro qua parte accreſcit ſingulis? Reſp. proea, proquain
prima admittebantur:vt j-de impub. & aliis ſubſtit.l. j.
Item nunquid etiam inuitis? Reſp ſic:arg. ff de acquiren herel.
cum hereditate. & j. de cadu, tollen l’j-S his ita. in prinS. & facit ff.
de ſuis & legil ſi ex pluribus & ff.de bo poſſeſ-lei, qui admiſit. &
ffade inoffi-testal. ſi proponas. S. fin. & j. de iure deliberan. l quidam.
DE BONORVM POSSESSIONE, &c.
Suprà dixit de bonorum poſſeſſione in genere:nunc ponit in ſpecie.
Endente.J CASVS. Fecit quis teſtamentum, & extraneum
Pn adeit e arguitue de flſon Lara ſententia quod ſit ve.
rum, vel falſum, non curo, appellatum eſt. Pendente appellatio-
ne elapſum eſt ſpatium
centum dierum, vel decem annorum.
quæritur, an decennium currat, cum poſſit petere bonor poſſeſ.
vnde agnati, vel cognati? Reſpond. quod non poteſt ei impu-
tari, cur non petat interim, dum dubiratur de veritate teſta-
menti. Vel dic ſic:deceſſit quis extraneo herede inſtitutoiproxi-
mus agnatus arguebat teſtamentum de falſo, & ſecundûm eum
pronunciatum eſt: appellauit: an pendente appellatione poſſit
agnatus petere bonorum poſſeſſ. queritur? Reſpon. quod non:
cum incertum ſit iudici appellationis an inteſtatus deceſſerit
Codex.
dûm noua neceſſe ſit
ad minus quod d vo-
lutas declaretur in præ-
ſentia iudicis: certus
autem non eſt, donec
queſtio falſi ventiletur:
vt S. tit ij. l. quandiu. &
facit j. communia de
ſucc, antequam.
ADDITIO. Bartolus
hic dicit idem hodie in
bonorum poſſeſſione,
quod in aditione here-
ditatis: quia hodie ſuffi-
cit ſola agnitio ſine de-
cretovt S.tit ijl, fin.
Onorum.CASVS.
Certum eſt, quod
heredi inſtituto datur
bonorum poſſeſ ſecun-
dûm tab. ſi teſtament
factum ſit in tabulis, ſi-
ue in chartis, ſiue in
membranis: ſed quali-
ter danda eſt bonorum
poſſeſſio: dicitur in li-
tera. Vel ſic. Quis pete-
re poteſt bon. poſſ. ſecundûm tab.quœritur? Reſp. qud ille cui
leerrre e amento ſolenniter facto, in quo teſtes adhibiti
ſunt, & non ſubſcripſerunt, quod quadam ſolennitate deficien-
te, iure dicetur deferri bonorum poſſeſſio ſecundûm nuncupa-
tionem: vel vtilis ſecundûm tabulas.
h J Signis. id eſt, ſigillis:vt ffeo.l. cum tabulæ. ſubſcriptiones eſſe einſtrument
ibi etiam debent, & alia, que in teſtamento in ſcriptis condito publicum qui
ſunt neceſſaria:vt Instit de teſta.or. S ſed cum paulatim. perdidit, quid
i(Signata id eſt ſigillata. obte fe
. ,...1 n. 1 A beat, v. Afli-
Doceri poteſt duobus e vel tribus teſtib ſecundûm M. & Gu¬ ctu deciſ 274.
lielmu: vtff de teſtil. vbi. & ar.de fid, inſtr l.j & hoc ideo:quia du-
d’Appellatio
pracludit ius
innouandi, nõ
ſolum in actu
contentloſo:
ſed etiam in
voluntari. V.
Guid. Papx
ſingulari 2.
ximII. & Eliano Coss.
Vbi teſtamentum in ſcriptis
conditum eſt, habet locum directa
bon poſſeſſio ſecundum tab. Si au-
tem teſtamentum fuit conditum ſi-
ne ſcriptis per nuncupationem:tuc
habet locum bonorum poſſeſſio ſe-
cundum nuncupationem, ſeu bo-
norum poſſeſſio ſecundum tab. vti-
lis h.d.tex. cum glo.ALEx.
II. Imp. GORDIAN. A. Cornel io.
BOnorun quidenm poſeſſio-
Anem ex edicto prætoris, non
niſi ſecundûm eas tabulas, quæ
ſeptẽ teſtium ſignis l ſignatæ i
ſunt, peti poſſe, in dubium non
venit. Verûm ſi eundem nume-
rum adfuiſſe ſine ſcriptis teſta-
mento condito, doceri poteſt l
f Probatur ex
bitatur de ſolennitate tantûm:ſicur aliàs, Inſtit. de fideicom here. ſolẽnitate vo-
S. Vbi autem dubitatur de voluntate, ſeptem ſunt neceſſarij: luntas defin-
uod improbo omnino quia non poreſt eſſe de ſolénitate qua¬ ti teſtomen-
ſtio, quin ſit de voluntate nam ſi bon poſſeſ ſecundûm tab pe¬ g Iſta non te-
tas, probare debes vij teſtes coram teſtatore fuiſſe, & ide vt te netur ſecun-
heredem inſtitueret, sicque inſtituit. Cûm hoc autem probas, dum Bart Bal.
voluntatem defuncti probas quare ſufficiunt. Iten ſi hoc non Paul. Alex. &
probas, bon, poſſ ſecundûm tab non s habebis, pro nobis eſt j. reſtamento
de fideicom l quastionem. in fi. & j-de codicil. l. ſi quis agere. S. fin. nullo, heredi-
Nec obſtat quod dicut aliud de voluntate, & aliud de ſolennita¬ tas legitimis
te:vt in legato, quod cõfitetur heres relictum:ſed non ſolenni- heredibus ad-
ter quia & tunc eſt de volutate ſolenni quaeſtio, an teſtaror vor iant mn
luerit teſtari, & ſolẽniter ſit teſtatus, ſecundum Bulg. Tudiſtin¬ nNiets
gue vltra, an factum velit probare: & tune per duos: & an ſit volunt. Ia-
Z2 factum
ceſſat legitima ſucceſſio.2. Vel pone ſecundô in liberis emanci-
a Emancipa- patis?, quorum ſucceſſio non eſt legitima per legem xij. tabu-
tor ſucceſſio jarumevt Instit. de ſucceſſio cogna in princ. ſi ergo fuerunt tempo-
re excluſi, cœteri admittuntur: ſi autem eſſent in poteſtate, & ſic
non eſt legiti-
ma per legem
xij. tabul.
Id eſt, intra
ſpatiu ;oan-
n0 ſecus polt,
eſſet legitima ſucceſſio:
& neceſſarij heredes:vt
Inſtit. de heredum quali.
& difſe. S ſui. ſi legitimo
ſecundum la jure: id eſt, ciuili velint
uiu s e ſuccedere: vt Instit. de
du it iſta perpe & tempo. act. in
gloſingularis princ. & ſic fruſtrà dice-
Iaſ. Et ſic iuri ret aliis accreſcere. Itẽ
immiſceni cûm inuiti accipiant, &
raſcribitur ſe non repudiant: er-
triginta a. n nec temoore exclu-
nis: vt hie & go nec tempore exclu
Gioſ in l licët. duntur iure ciuili: ſed
infide ture deli de iure prtorio ſecus:
ter, adde Da vv Instit. de heredu qua-
buſ, parte litate, & diſerentia.
4419n4. ſui. 3. Vel dic tertiôe,
r al partes. quod ſic de facto erat,
c Reprlatur quod ceſſabat legitima
y ir SalP. ſueceſſio. Idem tamen
& ſi non ceſſaret. 4. Vel
planius dic, quod legi-
timam appellat agna-
tos. Et dic ceſſante, i.
reiecta. donec enim sut
liberi, non habet locum
vnde agnati: vt j. vnde
liberi. l.ex teſtamento, &
Instit. de here. qua ab in-
teſta. S. admonendi. &
hunc verſum, Ceſſante,
&c. pone in fine.
a Perpetui.i generalis,
quo duo permitteban-
tur; ſcilicet petere, & in-
tra annum petere.
b Omittentibus. ſ. re-
pudiando, vel tacendo:
vt ffood.l. iij. in fin. & l.
ſequen.
c Accreſcere. Sed an
ipſo iure, vt non habeãt
neceſſe plus petere: an
verô petẽt ſicut ille erat
petiturus, in cuius lo-
cum ſuccedut? Reſpon.
diſtingue. ſi enim eodẽ
iure admittebãtur:ipſo
iure accreſcit: ſi diuerſo,
tunc ſecûs:vt ff de bono.
poſſeſſl. ſed cum patrono.
in prin. Item nunquid
inter heredes de iure ci-
uili accreſcit? Reſp.ſic:
vt j. de cadu. tol S. his
ita. & ffad Tertull.l. 1.S.
ſi no. & eodem mo-
do, vt non ſit neceſſe
iterûm adire, ſi eodem
iure admittebantur: niſi
Alex. & Iaſ-
eſt tamen ſin-
laris ſecun
dum vnum ef-
fectum, quod
ex verbis nar-
ratiuis facti
non eſt licitu
arguere. Lud.
de Raan auth.
ſimiliter, inf.ad
leg. Falcid.
dMale allegat
iſtãl. quia ibi
habet plures
partes ex aſſi-
gnatione te-
ſtatoris, ſe-
cundû lodoç.
perpetuô admittuntur: quia ſunt ſui ſunt ablatiui abſoluti.
Z V6 a.. .......
nẽ nõ petẽtiú accreſcere , in
dubiũ non venit. Dat. Id. Ianua.
Peregrino, & Æmiliano Coss.
perpetui? quibuſdam omitten-
tibus P, his ſolis, qui bonorum
poſſeſſionem agnouerut, portio-
DE BONORVM POSSESSIONE
ſecundum tabulas.
TITVLVS XI.
DOeuit qui admiti poſent ad bon pſſſieen, & intra que tempera, & non
petentium partes quibis accederent, quo pramiſſo, bon poſſeſſionis ſpecies aggre-
ditur. Et cum a ia ex teſta mento competat, alia ab inteſtato:ab ea, quæ ex teſtamen-
to competit, initium facit: ea vero aut eſt contra voluntatem testatoris, aut ſecun-
dum voluntatem, l.6.S. 1.ff.de bon poſſ. & prius quidem in edicto pratoris propo-
nitur ea qua eſt contra voluntatem:id eſt, bon poſſeſſio contra tabulas, lez in princ.
ffde bon poſſeſ. ſec. tab. quare dicitur etiam in libris nostris primum edictum de
bon poſſeſſione, vel prima pars edicti, & hic ordo ſeruatur in titulis Digestorum: in
titulis huius libri interturbatur. Prior enim eſt titulus de bon. poſſeſ. ſec. tab. Hac
datur heredibus ſcriptis tabulis testamẽti ſupremis, & obſignatis, non minus, quam
VII. testium ſignis, & que facta irritæ ſemel per capitis deminutionem, non perſe-
uerauerint irrita eſſe vſque ad mortem testatoris, quem etiam testamenti tempore
habuiſſe testamenti factionem omnimodo exigit prator: & hac ſi concurrant, non
admodum ſpectat an iniustum ſit testamentum, vel nulum, vel ruptum iure ciui-
li, vel irritum, vel falſum: ſed ſi posteà tale id fuiſſe appareat, & alium potiorem
beredem eſſe, bon poſſeſſio ſec. tab. quam dedit, ſine re constituitur. Nam vt cui da-
ta eſt actio,non ſemper rem obtinet: ita nec is, cui data eſt bon. poſſeſſio. Vtrumque
eſt ius perſequendi: &y bon poſſeſſio nonnunquam actio appellatur. Iure autem dire-
cto bon poſſeſſio non datur ſecundum voluntatem defuncti, niſi extent tabulæ. Se-
cundum nuncupationem non datur: & testamenta ſcripta ſolum ius ciuile tuetur,
l.2. hoc tit. S. vlt. Inſt. de teſt.ord. At placet etiam, vt detur vtilis bon. poſſeſſio ſe-
cundum nuncupationem, vel contrà: vt d. l.2v l.vlt j. de cod.L.2. tit. 13. l. ſi ita
ante confirmationem prima ſententiœ.
d’ Pendente appellatione. ſ interpoſita à ſententia.
e Falſum legitimo agente contra ſcriptum.
f Incerto. ſ. exiſtente:id eſt, quia incertum eſt adhue an, &c. &
gJ Bonorum poſſeſſioni.
vnde cognati, vel vn de
agnati: quia quandiu
poreſt eſſe ex teſtamen-
to, &c.vt ff de reg. iurisl.
quandiu. Item quia ni-
hil eſt innouandu pen-
dente appellatione :vt a Idẽ pendẽte
ff.nihil innouar app pen- dubio, an ap-
den l. Tertia ratio eſt anittenda
per l. S. tit. jl. quandiu. & etam iden
Sed nõnne hic diſtin- pendente cau-
guitur, vt dicitur ff. de
ſa nullitatis.
acquiren. herel. cm fal. Iaſ.
ſum. vt ſi dicatur inſti-
tutus feciſſe falſum, cû
ſciat ſe non feciſſe: poſ-
ſit adire, ſi alius nõ poſ-
ſir? Reſp. non ibi enim
erat aditio P, quæ con-
ſiſtit in nuda voluntate:
quod poteſt facere, cûm
habeat bonam conſciẽ-
tiam: bonorum autem
poſſeſſionem conſequi
nõ poteſt quis, niſi cer-
tum ſit iudici teſtato-
rem deceſſiſſeteſtatum,
vel inteſtatu: cûm ipſe
habeat decernere bon.
poſſeſſionem ſecundûm
antiqua iura, vel ſecun-
b Hereditatis
aditio, fit nu-
da voluntate.
c Bonorũ poſ-
ſeſſionem nu-
da voluntate
non conſe-
quimur.
ſcriptum. vlt. ff.eod. CVIAC.
Donec cauſa falſi per appella-
tionem diſcutitur, bonorum poſſeſ-
ſio agnoſci non poteſt h. d. BALD.
& SALYC. Vel ſic: Pendente lite
ſuper viribus teſtamenti, & per
conſequens ſtante dubio, an ha-
beat locum bonorum poſſeſſio ſe-
cundum tabulas, non poteſt peti
bonorum poſſeſſio ab intestato.
ALEX.
1. Imp. ALEXAND. A. Vitali.
Endente appellatio-
ſl ne à ſententia, qua
S falſum e teſtamentum
pronunciatum eſt, incerto f ad-
huc an defunctus inteſtatus de-
ceſſerit: proximitatis nomine
bonorum poſſeſſioni locus
non eſt. Dat. IIl. Ral. Maij, Ma-
in caſu, quando ſeruus meus pro parte purè, & pro parte ſub
conditione fuit inſtitutus: & iuſſu meo ſtatim ex pura inſtitu-
tione adiit. namiterum oportebit adire exiſtente conditione: vt
fde acquir. heredl ſi ſolus.Sfin.
JItem pro qua parte accreſcit ſingulis? Reſp. proea, proquain
prima admittebantur:vt j-de impub. & aliis ſubſtit.l. j.
Item nunquid etiam inuitis? Reſp ſic:arg. ff de acquiren herel.
cum hereditate. & j. de cadu, tollen l’j-S his ita. in prinS. & facit ff.
de ſuis & legil ſi ex pluribus & ff.de bo poſſeſ-lei, qui admiſit. &
ffade inoffi-testal. ſi proponas. S. fin. & j. de iure deliberan. l quidam.
DE BONORVM POSSESSIONE, &c.
Suprà dixit de bonorum poſſeſſione in genere:nunc ponit in ſpecie.
Endente.J CASVS. Fecit quis teſtamentum, & extraneum
Pn adeit e arguitue de flſon Lara ſententia quod ſit ve.
rum, vel falſum, non curo, appellatum eſt. Pendente appellatio-
ne elapſum eſt ſpatium
centum dierum, vel decem annorum.
quæritur, an decennium currat, cum poſſit petere bonor poſſeſ.
vnde agnati, vel cognati? Reſpond. quod non poteſt ei impu-
tari, cur non petat interim, dum dubiratur de veritate teſta-
menti. Vel dic ſic:deceſſit quis extraneo herede inſtitutoiproxi-
mus agnatus arguebat teſtamentum de falſo, & ſecundûm eum
pronunciatum eſt: appellauit: an pendente appellatione poſſit
agnatus petere bonorum poſſeſſ. queritur? Reſpon. quod non:
cum incertum ſit iudici appellationis an inteſtatus deceſſerit
Codex.
dûm noua neceſſe ſit
ad minus quod d vo-
lutas declaretur in præ-
ſentia iudicis: certus
autem non eſt, donec
queſtio falſi ventiletur:
vt S. tit ij. l. quandiu. &
facit j. communia de
ſucc, antequam.
ADDITIO. Bartolus
hic dicit idem hodie in
bonorum poſſeſſione,
quod in aditione here-
ditatis: quia hodie ſuffi-
cit ſola agnitio ſine de-
cretovt S.tit ijl, fin.
Onorum.CASVS.
Certum eſt, quod
heredi inſtituto datur
bonorum poſſeſ ſecun-
dûm tab. ſi teſtament
factum ſit in tabulis, ſi-
ue in chartis, ſiue in
membranis: ſed quali-
ter danda eſt bonorum
poſſeſſio: dicitur in li-
tera. Vel ſic. Quis pete-
re poteſt bon. poſſ. ſecundûm tab.quœritur? Reſp. qud ille cui
leerrre e amento ſolenniter facto, in quo teſtes adhibiti
ſunt, & non ſubſcripſerunt, quod quadam ſolennitate deficien-
te, iure dicetur deferri bonorum poſſeſſio ſecundûm nuncupa-
tionem: vel vtilis ſecundûm tabulas.
h J Signis. id eſt, ſigillis:vt ffeo.l. cum tabulæ. ſubſcriptiones eſſe einſtrument
ibi etiam debent, & alia, que in teſtamento in ſcriptis condito publicum qui
ſunt neceſſaria:vt Instit de teſta.or. S ſed cum paulatim. perdidit, quid
i(Signata id eſt ſigillata. obte fe
. ,...1 n. 1 A beat, v. Afli-
Doceri poteſt duobus e vel tribus teſtib ſecundûm M. & Gu¬ ctu deciſ 274.
lielmu: vtff de teſtil. vbi. & ar.de fid, inſtr l.j & hoc ideo:quia du-
d’Appellatio
pracludit ius
innouandi, nõ
ſolum in actu
contentloſo:
ſed etiam in
voluntari. V.
Guid. Papx
ſingulari 2.
ximII. & Eliano Coss.
Vbi teſtamentum in ſcriptis
conditum eſt, habet locum directa
bon poſſeſſio ſecundum tab. Si au-
tem teſtamentum fuit conditum ſi-
ne ſcriptis per nuncupationem:tuc
habet locum bonorum poſſeſſio ſe-
cundum nuncupationem, ſeu bo-
norum poſſeſſio ſecundum tab. vti-
lis h.d.tex. cum glo.ALEx.
II. Imp. GORDIAN. A. Cornel io.
BOnorun quidenm poſeſſio-
Anem ex edicto prætoris, non
niſi ſecundûm eas tabulas, quæ
ſeptẽ teſtium ſignis l ſignatæ i
ſunt, peti poſſe, in dubium non
venit. Verûm ſi eundem nume-
rum adfuiſſe ſine ſcriptis teſta-
mento condito, doceri poteſt l
f Probatur ex
bitatur de ſolennitate tantûm:ſicur aliàs, Inſtit. de fideicom here. ſolẽnitate vo-
S. Vbi autem dubitatur de voluntate, ſeptem ſunt neceſſarij: luntas defin-
uod improbo omnino quia non poreſt eſſe de ſolénitate qua¬ ti teſtomen-
ſtio, quin ſit de voluntate nam ſi bon poſſeſ ſecundûm tab pe¬ g Iſta non te-
tas, probare debes vij teſtes coram teſtatore fuiſſe, & ide vt te netur ſecun-
heredem inſtitueret, sicque inſtituit. Cûm hoc autem probas, dum Bart Bal.
voluntatem defuncti probas quare ſufficiunt. Iten ſi hoc non Paul. Alex. &
probas, bon, poſſ ſecundûm tab non s habebis, pro nobis eſt j. reſtamento
de fideicom l quastionem. in fi. & j-de codicil. l. ſi quis agere. S. fin. nullo, heredi-
Nec obſtat quod dicut aliud de voluntate, & aliud de ſolennita¬ tas legitimis
te:vt in legato, quod cõfitetur heres relictum:ſed non ſolenni- heredibus ad-
ter quia & tunc eſt de volutate ſolenni quaeſtio, an teſtaror vor iant mn
luerit teſtari, & ſolẽniter ſit teſtatus, ſecundum Bulg. Tudiſtin¬ nNiets
gue vltra, an factum velit probare: & tune per duos: & an ſit volunt. Ia-
Z2 factum