DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#0827
poſtquam & atg. ffex qui cau in poſea l. ſi diu. & de bo au.
iudic.
poſſilL iij. & de cu bon. dan. lj. & ad Trebellial. ſed & ſi.S. plane.
y de interrog. ac. l. qui interrogatur. & de iureiuran, l. iuſiuran-
dum & ad pocunias.ij reſpon.
Ite.J CASVS. Si filiofam. maiori axxv. ann. delata ſit pa-
terna hereditas: pu-
tà quia pater eum here-
dem inſtituit, & ei ſe
immiſcuerit:an prtex-
tu quod minus ſoluen-
do ſit:quia pater inopia
laborabat: vel quia fra-
ter ſuus aliquid de por-
tione ſua, que ſua crede-
batur eſſe, rumpẽdo te-
ſtamentum eripuit: an
à creditoribus heredi-
tariis ſe liberare poſſit,
quô minus ab eis con-
ueniatur pro portione
ſua, quæritur? Reſpond.
quod non.
a Maior ſi maior eſ-
ſes, reſtitui poſſes.
a Et bene:niſi b Inopia. nam etiam
hodie quando vltra vires hereditatis
non confece creditoribus tenetur he
rit inuentari res: ſed non legatariis :
aun, ſed cin vr ſiau Trebeli sis a
teſtatorinfrà ad Vt ffad Trebell.S.is, qui
leg. Falaid. Bal. quadringenta.
Pau. & Iaſ. c Fratris. quod eſt
nullum.
d Arcere. id eſt, li-
berare, & dicitur ab ar-
ce, quod eſt locus tutiſ-
ſimus, per ſimilitudi-
nem: vt ff.ad leg. Iul.
maie. l. iij.
5 Sic not. quôd licët
ab aliquo patiaris iniu-
riam: non tamen alij
per hoc iniurioſus eris:
vt ff famil. erciſcund. l.
ſi filia. in princ. ADDI-
TI0. Aduertas quod de
iure canonico admitti-
tur aliquando exceptio
ſpoliationis factæ à ter-
tio: de quo videas inc.
frequens. in princ. & S.j
de reſti. ſpo.lib. vj.
a JIure ciuili. Id eſt, leg.
12.tab. vt docet l. jde
except. & l. j ſuprà ſi cer-
tum pet & l. 2. ffde nox.
act. Vide ſcripta ad d. l.
jſi certum pet. CVIAC.
a Enitente. CASVS.
R fliofan legiti.
ma fuerit delata here-
ditas:an ſi eo renitente,
& contradicente pater
eam repudiauerit, ſibi
præiudicetur? Reſpond.
quod non. nec etiam ſi
ſeruum hereditari ma-
numiſerit, pater ei præ-
iudicabit.
Renitente. Idem ob-
tinet in bon. poſſ.l. 2. ſup.
de rep. bon poſſ.CVIAC.
e Renitente. id eſt,
contradicente.
f Abſumere. ſcilicet
repudiando : ſic ſuprà
* al.Aſclepidi.
Abſumere
tem intelligi-
functi, vel iniuria illata à tertio,
non excuſat heredem, quin tenea-
tur creditoribus. ALEX.
x. Iidem.AA. & CC. Sabinæ.
Sl e onis parernis maior?
immiſcuiſti:
quinque, & viginti annis
neque inopiaP
patris te excuſat, neque vis fra-
tris f portionem tuam, vel te-
ſtamentum eripientis arcere d te
de exactione creditorum, qui iu-
re ciuili a pro hereditaria por-
tione te conueniunt, poteſt. S.
XVI. Ralend. lanuar. Sirmij, CC.
CosS.
Pater hereditatem filio delatam
ſine filiy voluntate repudiare non
poteſt. h. d. ALEX. Vel ſeruos he-
reditarios manumittere. BALD.
& SALYC.
X1. Iidem AA. CC. Philumene.
REniteente ee te pater tus,
in cuins fuiſti poteſtate,
neque ſpem delatæ tibi legiti-
mœ quœrendæ ſucceſſionis ab-
ſumere, neque hereditarios
manumittendo ſeruos , his
prſtare libertatem potuit. S.VI.
Id. Februar. Sirmij, CC. CosS.
Agnoſcens bonorum poſſeſſionem
de iure prætorio, conſequitur in ef-
fectu illud, quod cõſequitur ille, qui
adit de iure ciuili. h. d. ſecundum
vnum intellecti. Vel ſic: Secũdum
ntellectum B. Qui agnoſcit de iure
prtorio, videtur adire de iure ci-
uili.hd. ſecundum BART. ſubdẽ-
tem hoc eſſe verum, niſi primo fuiſ-
ſet excluſus de iure ciuili.ALEx.
XII. Iidem AA. CC. Antonio.
PVberen agnoſcentenl
bonorum poſſeſſionem, po-
ſteaquâm ei fuit hereditas dela-
ta, pro herede gerere non am-
bigitur i. S. Ralend. Decemb.
CC. Coss.
Omiſſo praætoris beneficio, poteſt
ſuus heres ſuccedere de iure ciuili.
BALD. & SALYC. Vel ſic: Qui
perdidit bonorum poſſeſſionem, non
proptereà à iure adeundi excludi-
tur de iure ciuili. ALEXAND.
XIII. Iidem AA. & CC. Sclepolidi *.
S on h reden l omiſa?
bonorum poſſeſſione pa-
tur, qui eam de repu bono poſſl filio. & infrà de bo.qua lib.l. fin. Sj. & ff de ac-
tepudiat:
que ita dilapi-
dationis ſpe-
cies eſt repu-
diatio.
at-qui. hered l.is, qui heres. S fin.
Seruos.vt j de his qui à non do.mal.j.
Vberem. CASVS. Si puberi delata fuerit hereditas: & de iure
prætorio bonor. poſſeſſ. vnde agnati, vel vnde liberi, non
curo, agnouerit an pro herede gerere videatur, quœritur? Re-
ſpond. quod ſic, & intellige quod gerit pro herede de iure præ-
torio. Et pores ponere quando non habuit tutorem, & erit tunc
quſtio, an per ſe poſſet petere bonor poſſeſſ & ſic pro herede
c Adire iure
ciuili: & pra-
torio heredi-
erere: ſed prima poſitio verior eſt. VIVIAN.
h Puberem agnoſcentem. olim per decretum:hodie non.
1 ’II. ;
i JAmbigitur mirabile eſt, quod hîc dicitur: nam ſecundûm
tatem poſſu- hoc, quod hic dicitur, quicumque e de iure ciuili adire poteſt:ſi
mus.
Codex.
petat bon. poſſ- videtur pro herede gerere: & ita adire de iure
ternam ſucceſſionem obtinere
otuiſſeP, certi iuris eſt. S. III.
Idib. Decembr. Nicomediæ, CC.
Coss.
Hereditas poteſt quæri, licèt bona
non poſſideantur. BALD. Vel ſie:
Apprehenſio bonorã non eſt de ſub-
ſtantia aditionis hereditatis. SAL.
Vel ſic: Per aditionem heredita-
tis acquirit heres dominium rerum
hereditariarum: etiam ſi poſſeſſio-
nem non apprehendat, & eas vin-
dicare poteſt aduersus poſſidentes.
ALEXANDER.
XIV. Iidem AA. & CC. Flauiæ.
Iſorori ſuæ frater tuus ciui-
li, vel honorario ſucceſſit
iure: licèt res ex eius bonis de-
ſcendentes non probetur te-
nuiſſe P: heres tamen effectus,
contra poſſidentes experiri po-
teſt P. S. XII. Ralend. Ian. Nico-
comedi, CC.COSS.
In quærendo hereditatis commo-
do, tẽpus aditionis inſpicitur BAL.
Vel ſic: In quarendo commodo he-
reditatis patri, tenpus aditionis fi-
lij inſpicitur. SAL. Vel ſic: Si tem-
pore aditæ hereditatis reperiatur
quis eſſe ſui iuris, acquirit eamſibi,
licet tempore, quo fuit delata, eſſet
in patria poteſtate. ALEX..
XV. Imp. CONSTANTIVS A. ad Leon-
tium comitem Orientis.
On eſt dubium, ſi priuſ-
quàm filius iuſſu patris
adierit hereditatem, propriæ
poreſtatis effectus ſit, arbirrio
ſuo eundem hanc ſibi potuiſſe
quœrere P. D. XVII. Ralend.
April. Limenio, & Catulino
Coss.
Ad contrahendum, vel quaſi,
nemo inuitus compellitur. BALD.
& SALYC.
XVI. Impp.ARCAD. & HONO. AA.
Annodio *.
Ec *emere, nec donatu
adſequi, nec damnoſam
quiſquam hereditatemr adire
compellitur. Dat. VI. Ralend.
Ianuar. Olybrio, & Probino
Coss.
Quolibet die poteſt hereditas
adiri. SALYC. & ALEX.
tionem.
r J Hereditatem. nec bonorum poſſeſſionem:vt ffde bonor. poſſ.
CCc
1549 De iure deliberandi, &c. Tit XxX. 1550
ciuili. Quid ergo facit ei poſteà data bonorum poſſeſſio decre-
talis? Reſpond pro? hrede gerit: ſcilicet de iure prætorio: & a Pro herede
ſic impropriè ponitur pro herede. nam licet vno iure repudia-
re, & altero amplecti: vt f. de iniuſt. teſt. l. filio. & de leg. pre-
ſtan. l. is, qui in poteſtate. & j.l proxim. Sed non eſt hodie ne-
gerimus iure
prætorio quo-
ties bonorum
nac nC poſſeſſionem
ceſſe, vt à iudice decer- petimus, atque
natur r P qi aimit a , ipro lain,
ad bonor. peſſeſſ l. penul- de no,
i t es peſ l penul ure ciui gge
Vum heredemJCA- pratorio.
SSVS. Suus heres ſuc-¬b Improprie
cedere poreſt de iure etiam prohe-
prætorio, petendo bo rede gerimus,
norum poſſeſſion. Po¬ nn, anrnm
ne etiam de iure ciuili, proprie bono-
ſi repudiauit bonorum rum poſſeſſio-
poſſeſſionem, ſucceſſie ne petitapro-
ad eundem iure ciuili prie adita he-
defertur, & cam adire nano un
poteſt. VIVIAN. poſſeſſionem à
5 Suum heredem. ſe- iudice decerni
cus in emancipato.vt S. hodie non eſt
eo. l. j. Item hoc intel- neceſſe.
lige, niſi ſit inſtitutus, &
habeat ſubſtitutumd, ad d Reprobatur
quem prius poſſeſſio de. ſecndumou-
fertur: vt S. de impu. & lex Cor &
al ſub. l. iij. Iaſ-
l5 Omiſſa, id e eſt, e omittit, qui
repudiata. repudiat.
m Potuiſſe. de iure
ciuili.
I ſorori. CASVS.
3 Si fratri tuo in bo-
nis ſororis ſux delata
eſt bon. poſſ vnde agna-
ti: licèt ea corporaliter
non apprehendir here-
ditatem: tamen eo ipſo,
quod voluit heres eſſe,
contra poſſidentes pro
herede, vel pro poſſeſſo-
re experiri, vel conſiſte-
re poreſt.
n qTenuiſſe. non enim
hoc, &c. vt ſuprà vnde
cog.l. non hoc. & ff de rei
vindil ſi ager. & ad Tre-
bell l facta. & de bo. poſ-
ſeſ l. iijS hereditas. &S.
bonorum.
o Experiri poreſt. pe-
titione hereditatis con-
tra poſſidentes pro he-
rede, vel pro poſſeſſore.
ſi aute titulo tunc rei.
vindicatione: vt S. de
pe. heredl. hereditatis.
On eſt dubium..
CASVS. Si filio-
famil delata ſit heredi-
tas, iuſſu patris eam adi-
re poteſt. Si ergo tem-
pore delationis fuit in
poreſtate: & antequam
iuſſu parris adiret, ſui
iuris effectus ſit:an eam
ſuo arbitrio adire, & fi-
bi acquirere poſſit, quœ-
ritur? Reſp. quod ſic.
p Quarere. idem in
legato f: veff. de regul.
iur. l. qua legata. & ff.
quando dile ce. l ſi vſus
fructus. S. fina. ſecus in
* al EnnodioC.
Th. Ennoio.
C. T.12.1.149.
t Hanc mate-
riam tractant
Flatea in l. de
cuprelib.1o &
Panor. in c.1de
empt.& vend.
f Scilicet con-
ditionalis: ſe-
cus in puro.
Pau. & Alex.
ſtipulatione:vt ffde verborum oblig. l ſi filiusfam. ſic & in ſeruo:
vt & Inſtit. de hered. inſtit. . ſeruus autem à domino.
Ec emere. CASvS. Si aliquis vult mihi rem ſuam vendere,
non compellor emere. Item nec ſi mihi donare velit, non
compellor accipere. An autem ſi mihi delata ſit hereditas, eam
adire compellendus ſim, quæritur? Reſpond. quod non.
qJ Nec emere. regulariter ghoc accipe: vt ſuprà de contra-
hen empt l. inuitum. Sed fallit vt dixiff. de act. empti. l. Iulia-
nus. S.idem Cel ſus. Secundum ſimiliter regulare; vtſf.de re-
gu. iu l.inuito & de don. l. hoc iure. Snon poteſt. & hoc directô: ſed
per medium fallir, vt ſi quis meo creditori ſoluat: vt Inſtit. qui.
mo. toll.obli in princip. & ff.de nog. geſtl. ſoluendo. & de ſolu. l. ſolu-
g Vide ad hãe
regulam alias
exceptiones
apud Socinum
regula 435. ad-
de Boërium
decij.322.
4 l.ii
iudic.
poſſilL iij. & de cu bon. dan. lj. & ad Trebellial. ſed & ſi.S. plane.
y de interrog. ac. l. qui interrogatur. & de iureiuran, l. iuſiuran-
dum & ad pocunias.ij reſpon.
Ite.J CASVS. Si filiofam. maiori axxv. ann. delata ſit pa-
terna hereditas: pu-
tà quia pater eum here-
dem inſtituit, & ei ſe
immiſcuerit:an prtex-
tu quod minus ſoluen-
do ſit:quia pater inopia
laborabat: vel quia fra-
ter ſuus aliquid de por-
tione ſua, que ſua crede-
batur eſſe, rumpẽdo te-
ſtamentum eripuit: an
à creditoribus heredi-
tariis ſe liberare poſſit,
quô minus ab eis con-
ueniatur pro portione
ſua, quæritur? Reſpond.
quod non.
a Maior ſi maior eſ-
ſes, reſtitui poſſes.
a Et bene:niſi b Inopia. nam etiam
hodie quando vltra vires hereditatis
non confece creditoribus tenetur he
rit inuentari res: ſed non legatariis :
aun, ſed cin vr ſiau Trebeli sis a
teſtatorinfrà ad Vt ffad Trebell.S.is, qui
leg. Falaid. Bal. quadringenta.
Pau. & Iaſ. c Fratris. quod eſt
nullum.
d Arcere. id eſt, li-
berare, & dicitur ab ar-
ce, quod eſt locus tutiſ-
ſimus, per ſimilitudi-
nem: vt ff.ad leg. Iul.
maie. l. iij.
5 Sic not. quôd licët
ab aliquo patiaris iniu-
riam: non tamen alij
per hoc iniurioſus eris:
vt ff famil. erciſcund. l.
ſi filia. in princ. ADDI-
TI0. Aduertas quod de
iure canonico admitti-
tur aliquando exceptio
ſpoliationis factæ à ter-
tio: de quo videas inc.
frequens. in princ. & S.j
de reſti. ſpo.lib. vj.
a JIure ciuili. Id eſt, leg.
12.tab. vt docet l. jde
except. & l. j ſuprà ſi cer-
tum pet & l. 2. ffde nox.
act. Vide ſcripta ad d. l.
jſi certum pet. CVIAC.
a Enitente. CASVS.
R fliofan legiti.
ma fuerit delata here-
ditas:an ſi eo renitente,
& contradicente pater
eam repudiauerit, ſibi
præiudicetur? Reſpond.
quod non. nec etiam ſi
ſeruum hereditari ma-
numiſerit, pater ei præ-
iudicabit.
Renitente. Idem ob-
tinet in bon. poſſ.l. 2. ſup.
de rep. bon poſſ.CVIAC.
e Renitente. id eſt,
contradicente.
f Abſumere. ſcilicet
repudiando : ſic ſuprà
* al.Aſclepidi.
Abſumere
tem intelligi-
functi, vel iniuria illata à tertio,
non excuſat heredem, quin tenea-
tur creditoribus. ALEX.
x. Iidem.AA. & CC. Sabinæ.
Sl e onis parernis maior?
immiſcuiſti:
quinque, & viginti annis
neque inopiaP
patris te excuſat, neque vis fra-
tris f portionem tuam, vel te-
ſtamentum eripientis arcere d te
de exactione creditorum, qui iu-
re ciuili a pro hereditaria por-
tione te conueniunt, poteſt. S.
XVI. Ralend. lanuar. Sirmij, CC.
CosS.
Pater hereditatem filio delatam
ſine filiy voluntate repudiare non
poteſt. h. d. ALEX. Vel ſeruos he-
reditarios manumittere. BALD.
& SALYC.
X1. Iidem AA. CC. Philumene.
REniteente ee te pater tus,
in cuins fuiſti poteſtate,
neque ſpem delatæ tibi legiti-
mœ quœrendæ ſucceſſionis ab-
ſumere, neque hereditarios
manumittendo ſeruos , his
prſtare libertatem potuit. S.VI.
Id. Februar. Sirmij, CC. CosS.
Agnoſcens bonorum poſſeſſionem
de iure prætorio, conſequitur in ef-
fectu illud, quod cõſequitur ille, qui
adit de iure ciuili. h. d. ſecundum
vnum intellecti. Vel ſic: Secũdum
ntellectum B. Qui agnoſcit de iure
prtorio, videtur adire de iure ci-
uili.hd. ſecundum BART. ſubdẽ-
tem hoc eſſe verum, niſi primo fuiſ-
ſet excluſus de iure ciuili.ALEx.
XII. Iidem AA. CC. Antonio.
PVberen agnoſcentenl
bonorum poſſeſſionem, po-
ſteaquâm ei fuit hereditas dela-
ta, pro herede gerere non am-
bigitur i. S. Ralend. Decemb.
CC. Coss.
Omiſſo praætoris beneficio, poteſt
ſuus heres ſuccedere de iure ciuili.
BALD. & SALYC. Vel ſic: Qui
perdidit bonorum poſſeſſionem, non
proptereà à iure adeundi excludi-
tur de iure ciuili. ALEXAND.
XIII. Iidem AA. & CC. Sclepolidi *.
S on h reden l omiſa?
bonorum poſſeſſione pa-
tur, qui eam de repu bono poſſl filio. & infrà de bo.qua lib.l. fin. Sj. & ff de ac-
tepudiat:
que ita dilapi-
dationis ſpe-
cies eſt repu-
diatio.
at-qui. hered l.is, qui heres. S fin.
Seruos.vt j de his qui à non do.mal.j.
Vberem. CASVS. Si puberi delata fuerit hereditas: & de iure
prætorio bonor. poſſeſſ. vnde agnati, vel vnde liberi, non
curo, agnouerit an pro herede gerere videatur, quœritur? Re-
ſpond. quod ſic, & intellige quod gerit pro herede de iure præ-
torio. Et pores ponere quando non habuit tutorem, & erit tunc
quſtio, an per ſe poſſet petere bonor poſſeſſ & ſic pro herede
c Adire iure
ciuili: & pra-
torio heredi-
erere: ſed prima poſitio verior eſt. VIVIAN.
h Puberem agnoſcentem. olim per decretum:hodie non.
1 ’II. ;
i JAmbigitur mirabile eſt, quod hîc dicitur: nam ſecundûm
tatem poſſu- hoc, quod hic dicitur, quicumque e de iure ciuili adire poteſt:ſi
mus.
Codex.
petat bon. poſſ- videtur pro herede gerere: & ita adire de iure
ternam ſucceſſionem obtinere
otuiſſeP, certi iuris eſt. S. III.
Idib. Decembr. Nicomediæ, CC.
Coss.
Hereditas poteſt quæri, licèt bona
non poſſideantur. BALD. Vel ſie:
Apprehenſio bonorã non eſt de ſub-
ſtantia aditionis hereditatis. SAL.
Vel ſic: Per aditionem heredita-
tis acquirit heres dominium rerum
hereditariarum: etiam ſi poſſeſſio-
nem non apprehendat, & eas vin-
dicare poteſt aduersus poſſidentes.
ALEXANDER.
XIV. Iidem AA. & CC. Flauiæ.
Iſorori ſuæ frater tuus ciui-
li, vel honorario ſucceſſit
iure: licèt res ex eius bonis de-
ſcendentes non probetur te-
nuiſſe P: heres tamen effectus,
contra poſſidentes experiri po-
teſt P. S. XII. Ralend. Ian. Nico-
comedi, CC.COSS.
In quærendo hereditatis commo-
do, tẽpus aditionis inſpicitur BAL.
Vel ſic: In quarendo commodo he-
reditatis patri, tenpus aditionis fi-
lij inſpicitur. SAL. Vel ſic: Si tem-
pore aditæ hereditatis reperiatur
quis eſſe ſui iuris, acquirit eamſibi,
licet tempore, quo fuit delata, eſſet
in patria poteſtate. ALEX..
XV. Imp. CONSTANTIVS A. ad Leon-
tium comitem Orientis.
On eſt dubium, ſi priuſ-
quàm filius iuſſu patris
adierit hereditatem, propriæ
poreſtatis effectus ſit, arbirrio
ſuo eundem hanc ſibi potuiſſe
quœrere P. D. XVII. Ralend.
April. Limenio, & Catulino
Coss.
Ad contrahendum, vel quaſi,
nemo inuitus compellitur. BALD.
& SALYC.
XVI. Impp.ARCAD. & HONO. AA.
Annodio *.
Ec *emere, nec donatu
adſequi, nec damnoſam
quiſquam hereditatemr adire
compellitur. Dat. VI. Ralend.
Ianuar. Olybrio, & Probino
Coss.
Quolibet die poteſt hereditas
adiri. SALYC. & ALEX.
tionem.
r J Hereditatem. nec bonorum poſſeſſionem:vt ffde bonor. poſſ.
CCc
1549 De iure deliberandi, &c. Tit XxX. 1550
ciuili. Quid ergo facit ei poſteà data bonorum poſſeſſio decre-
talis? Reſpond pro? hrede gerit: ſcilicet de iure prætorio: & a Pro herede
ſic impropriè ponitur pro herede. nam licet vno iure repudia-
re, & altero amplecti: vt f. de iniuſt. teſt. l. filio. & de leg. pre-
ſtan. l. is, qui in poteſtate. & j.l proxim. Sed non eſt hodie ne-
gerimus iure
prætorio quo-
ties bonorum
nac nC poſſeſſionem
ceſſe, vt à iudice decer- petimus, atque
natur r P qi aimit a , ipro lain,
ad bonor. peſſeſſ l. penul- de no,
i t es peſ l penul ure ciui gge
Vum heredemJCA- pratorio.
SSVS. Suus heres ſuc-¬b Improprie
cedere poreſt de iure etiam prohe-
prætorio, petendo bo rede gerimus,
norum poſſeſſion. Po¬ nn, anrnm
ne etiam de iure ciuili, proprie bono-
ſi repudiauit bonorum rum poſſeſſio-
poſſeſſionem, ſucceſſie ne petitapro-
ad eundem iure ciuili prie adita he-
defertur, & cam adire nano un
poteſt. VIVIAN. poſſeſſionem à
5 Suum heredem. ſe- iudice decerni
cus in emancipato.vt S. hodie non eſt
eo. l. j. Item hoc intel- neceſſe.
lige, niſi ſit inſtitutus, &
habeat ſubſtitutumd, ad d Reprobatur
quem prius poſſeſſio de. ſecndumou-
fertur: vt S. de impu. & lex Cor &
al ſub. l. iij. Iaſ-
l5 Omiſſa, id e eſt, e omittit, qui
repudiata. repudiat.
m Potuiſſe. de iure
ciuili.
I ſorori. CASVS.
3 Si fratri tuo in bo-
nis ſororis ſux delata
eſt bon. poſſ vnde agna-
ti: licèt ea corporaliter
non apprehendir here-
ditatem: tamen eo ipſo,
quod voluit heres eſſe,
contra poſſidentes pro
herede, vel pro poſſeſſo-
re experiri, vel conſiſte-
re poreſt.
n qTenuiſſe. non enim
hoc, &c. vt ſuprà vnde
cog.l. non hoc. & ff de rei
vindil ſi ager. & ad Tre-
bell l facta. & de bo. poſ-
ſeſ l. iijS hereditas. &S.
bonorum.
o Experiri poreſt. pe-
titione hereditatis con-
tra poſſidentes pro he-
rede, vel pro poſſeſſore.
ſi aute titulo tunc rei.
vindicatione: vt S. de
pe. heredl. hereditatis.
On eſt dubium..
CASVS. Si filio-
famil delata ſit heredi-
tas, iuſſu patris eam adi-
re poteſt. Si ergo tem-
pore delationis fuit in
poreſtate: & antequam
iuſſu parris adiret, ſui
iuris effectus ſit:an eam
ſuo arbitrio adire, & fi-
bi acquirere poſſit, quœ-
ritur? Reſp. quod ſic.
p Quarere. idem in
legato f: veff. de regul.
iur. l. qua legata. & ff.
quando dile ce. l ſi vſus
fructus. S. fina. ſecus in
* al EnnodioC.
Th. Ennoio.
C. T.12.1.149.
t Hanc mate-
riam tractant
Flatea in l. de
cuprelib.1o &
Panor. in c.1de
empt.& vend.
f Scilicet con-
ditionalis: ſe-
cus in puro.
Pau. & Alex.
ſtipulatione:vt ffde verborum oblig. l ſi filiusfam. ſic & in ſeruo:
vt & Inſtit. de hered. inſtit. . ſeruus autem à domino.
Ec emere. CASvS. Si aliquis vult mihi rem ſuam vendere,
non compellor emere. Item nec ſi mihi donare velit, non
compellor accipere. An autem ſi mihi delata ſit hereditas, eam
adire compellendus ſim, quæritur? Reſpond. quod non.
qJ Nec emere. regulariter ghoc accipe: vt ſuprà de contra-
hen empt l. inuitum. Sed fallit vt dixiff. de act. empti. l. Iulia-
nus. S.idem Cel ſus. Secundum ſimiliter regulare; vtſf.de re-
gu. iu l.inuito & de don. l. hoc iure. Snon poteſt. & hoc directô: ſed
per medium fallir, vt ſi quis meo creditori ſoluat: vt Inſtit. qui.
mo. toll.obli in princip. & ff.de nog. geſtl. ſoluendo. & de ſolu. l. ſolu-
g Vide ad hãe
regulam alias
exceptiones
apud Socinum
regula 435. ad-
de Boërium
decij.322.
4 l.ii