DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#0915
1725
cipatis, qux corrigit illã
ad Tertullianum: habet
totum vſumfructu. Sed
hodie iſta lex eſt pror-
aPater ſucce ſus correcta: cum pater?
dit filio, fra admittatur ad ſucceſſio-
tribus tia pem etiam extantibus
extantibus atribus: ve S. ad Ter-
tull. authent. defuncto. &
S. titu.j. auth ceſſante. Itẽ
& quia fit hic mentio de
fratribus vtrinque, & ex
vno latere tantûm ſibi
coniunctis, qualiter in-
ter ſe ſuccedant.
a 5 Ad eos. filios, vel
fratres.
bJ Remanſuro. iure po-
teſtatis.
IEque Cas ys Ler
antiqua dicit quid iu-
ris ſit, quando viuit pa-
ter. Hæc authentica di-
cit, quid obtineat mor-
tuo patre: quia tunc il-
le, qui decedit, trãſmit-
tit, quod lucratus eſt, ad
filios, ſi non ſunt filij,
tranſmittit ad illos fra-
tres, qui coniuncti ſunt
ex vtroque parente.
c Itaque. lex enim
Codicis loquitur patre
viuente tantûm.
d Filius. poſt mor-
tem patris.
e Inteſtatus. vnus de
liberis.
f. Vtroque parente. Dic
mortuo aliquo, qui fra-
tres habet:aut enim sut
b Dux ratio vtrinque coniuncti, &
nes vincunt ſuccedunt eitaut ex vno
vnicam latere tantum:putà vte-
rini tantum, vel conſan-
guinei tantum: & tunc
idem:vt S.aitj auth ceſ-
ſante. & authen poſt fra-
tres autẽ ex vtroque pa-
eAdde GlNo rente. Aur conſangui-
uell. de conjan nei tantum:item & vte-
guines a4in rini tantum: & tunc pa-
verbo, meliores. iter admittuntur: quia
agnatio nõ differt à co-
gnatione, vt dauth. ceſ-
ſante. & hoc in bonis à
ſe queſitis. In bonis au-
tem queſitis à patre,
prferuntur conſangui-
nei tantumtin quaeſitis
à matre, prferuntur
vterini: vt S.titul. jl. de
emancipatis. in fin. Item
& in cor. huius authen-
ticæ, in fine: dicit ſer-
nanda vetera iura. Sed
P. dicit illam legem de
emancipatis, in fin corri-
gi: nam dicit hic diſtin-
cte vtrinque coniunctos
præferri illis, qui ex al-
tera parte tantum con-
iuncti ſunt:& ſic in pa-
ternis, & maternis: er-
go & ibi:vbi ſunt vteri-
ni tantûm, & conſan-
guinei tantûm, non de-
bet fieri horum bono-
rum diſtinctio. Item di-
cta authen ceſſante. &,
poſt fratres, dicit vte-
rinos, & conſanguineos
ſimul admittendos: cum
non differat agnatio à
cognatione: nec diſtin-
guit paterna bona à ma-
ternis, vel ab his, qua
aliunde quaſiuit. ſed
hoc non placetnã & ibi
De bonis maternis, &c TitI.
nibus bonis. SAL.
Taquee mortuo patrefami-
Ias, i flius d decdat inte-
ſtatus ſine liberis, relictis
fratribus, & ſororibus, aliis con-
ſanguineis, aliis vterinis, &
quibuſdam ex vtroque paren-
te f coniunctis: in eos ſo-
los tranſmittit hereditatem,
qui ex vtroque latere connexi
ſunt.
eos* peruenit, apud parentes
remanſuro P. Dat.XV. Ralend.
Octo. Chalcedone, Decio V. C.
Cons.
IN AVTHENTIC. DE
conſang. & vterfrat.Sj. colla.
vj conſtit.xij.
Fratres ex vtroque parente co-
iuncti, in ſucceſſione fratris inte-
ſtati præferuntur aliis ex altero
tantum parente cõiunctis in om-
DE BONIS MATERNIS, ET
materni generis.
TITVLVS LX.
Ve hactenus dicta ſunt de hereditatibus inteſtatorum ad patresfam. perti-
nent:non ad filiosf. nam lex XII. tab qua ſucceſſionum ab inteſtato ordinem
fecit, de patrefam loquitur, non de filiof. vt M. Tullius retulit, Si paterf. inteſtatô
moritur, reſumpto patrisfam verbo ex anteriori capite Paterf. vti legaſſit, &e. &
ide qua filiusfam relinquit poſt morté ſuam, bona potius, aut peculia, quam here-
ditates dicütur. Poteſt enim quadam habere propria, aut tanquam propria. Ea vero
aut caſtrenſia ſunt, ſius militaria;aut pagana, & caſtrenſijaut caſtrenſia, & qua-
ſi caſtrenſia: & pagana rurſus aut profectitia,aut aduentitia. Caſtrenſia qua ad-
quirit occaſione armata militi. Quaſi caſtrenſia, qua occaſione togata, vrbana,
forenſis, literatæ militi. Profectitia,que ex re patris, in cuius poteſtate eſt; quod pro-
prie patrimonium dicitur, vt bona materna matrimonium Senecæ, Suetonio, Va-
lerio, D.Auguſtino, & bona fraterna Fratrimonium in libro notarum Senec. Ad-
uentitia, que alius quilibet ei dedit, vel reliquit; vt bona materna, & materni ge-
neris, de quibus eſt hic titulus. Materna ſunt, qua mater ei dedit, vel reliquit. Ma-
terni generis, qua auus, aut proauus maternusiauia aut proauia matprna. Et ca-
ſtrenſia quidem, ac quaſi caſtrenſia propria ſunt filuf pleno iure, vt nec vſisfru. ad
patrem pertineat, nec pramium emancipationis, l.6. & S. cum autem. tit. ſeq.
& mortuo patre pracipua ab eo retinentur, nec conferuntur fratribus: & in his
quandiu viuit iure patrisf fungitur, & teſtamentarium heredem habere poteſt: ſed
ſi moriatur inteſtatus, vel capite damnetur, ſuperſtite patre, legitimum heredem ha-
bere non poteſt: quia pater ea bona tanquam rem ſuamnon tanquam rem, heredi-
tatémve fili ſuo iure occupatatque ita quantum ad ea bona attinet filiusfam, vi-
uit vt paterf moritur vt filiusf.ſi testatus non ſit. Sic virgo Vestalis testamenta-
rium heredem habere potuit: & tamen, vt Labeo ſcribit in commentariis
ad leges XII. tabei ab intestato nemo heres eſſe potuit: ſed bona in publicum re-
digebantur. Sic ſpado cubicularius principis testamentarium heredem habere po-
tuit: non legitimum; vt docui Obſ. 17. cap. 24. Profectitia autem bona procul-
dubio patris ſunt pleno iurenon per vſumfructum tantum, & in eis filiusfam neq;
testamentarium, neque legitimum heredem habere poteſt. Idem olim obtinuit in
bonis aduentitiis quibuſcunque. Nam & bona materna filiifam patri pleno iure
adquirebantur; vt Thalelaus, & Accurſius notant recte in l. 1huius tit, & pro-
bat l.6. in pr. & l.filiusfamil. D. de ad. her. la.. qui operas. ad Tertyl. l... S.
verbu de don. int, vir. & vx.l..infrà de lib. exh. At ex edicto Constantini: id eſt
l. 1huius titul. vſusfructus tantum bonorum maternorum pertinet ad patrem:
quod l. 2 trahit etiam ad bona materni generis, vt & ſicut castrenſia filiusfam.
mortuo patre ea pracipua habeat, nec conferat fratribus: vt l. 4tit. ſequ. l. vlt.
ſuprà de collat. & nihil mutat, ſi pater ſecundis nuptiis occupauerit dom, l. vlt.
hoc titull.de emancipatis, ſuprà de leg hered. No 22. abrogatal. 3. Cod. Th.
eod titul. Addit edictum Constantini debere patrem vti frui boni viri arbitratu;
nec tamen ab eo exigit ſatisdationom fructuariam; vt l. vlt.S ſin autem non ha-
beat. tit. ſeq. eundémque actiones ex cauſa eorum bonorum deſcendentes exercere:
quia filiifam. perſona in iudicio legitima non eſt ſine voluntate patris, per ſe, vel
per procuratorem, cum & ſuo nomine agat pater perinde, vt ait, ac ſi pleno iure
dominus eſſet, & ſuis ſumptibus. Nec tamen ius alienandi, vel pignerandi ha-
bet. Hanc abſurditatem, quam vocat l. ait prxtor. D. de iur. delib. hoc caſu
admitti. Si quaras quid ſit dicendum, ſi poſteaquam ea bona obuenerunt filiofam.
is à patre emancipatus ſit, dicam emancipatione vſumfructum, quem in eis bonis
iure potestatis habuit pater, extingui. Sed pro premio emancipationis placuiſſe
olim, vt pater, ſi vellet eorum bonorum trientem retinere pleno iure, l.1. 2.S.
pen. Cod. Th eod. hodie ſemiſſem tantum vſufr retinere poſſe, l.6.Scûm autem.
titul. ſeq l. vltim infrà de emlib. ad remunerandum beneficium emancipationis,
quod eſt beneficium bonorum quarendorum; vt ait l.r. ſi à par. man, fuer. Et
rur ſus ſi quaras, quid ſit dicendum, ſi ea bona obueniant filio iam emancipato, hoc
expediet l.3. qua patri concedit virilens portionem vſusfructus, non tanqum ad-
quiſitam (nec enim per liberam perſonam quidquam adquiri poteſt ſed tanquâm
munus lege oblatum reuerentia patris manumiſſoris. CVIAC.
rum: ſed ſui:ſic & eius fideiuſſoris.
SALYC. Vel ſic diuiditur. Primo
ponit, quod ius habet pater, & fi-
lius in bonis maternis. Secund cui
competat eorum administratio.
Tertiô interdicit eorum aliena-
In rebus maternis delatis filio in
poteſtate cõſtituto, pater habet ho-
die ſolum vſumfructi: & pro ipſis
rebus perſequendis etiam in iudi-
cio pater habet legitimam perſo-
nam, ac ſi earum perfectum habe-
ret dominiumenon tamen poteſt il-
las alienare in praiudicium filio-
LYCETVS.
1726
aliqua habetur differẽtia
inter vtrinque coniun-
ctos, & eos, qui ex vno
latere tantûm. Aut ſunt
vtrinque coniuncti cum
conſanguineis tantûm,
vel cum vterinis tãtm,
vel cum vtriſque: id eſt,
quia ſunt conſanguinei
tantum, & vterini tan-
tum cum vrrinque con-
iunctis: & tune vrrinque
coniuncti præferuntur
in bonis vndecunque
queſitis:vt hic:quia du-
plicia iura habentes,
prferuntur vnum ha-
bentibus tantum: vt &
in cor. . hac omnia. &
ſuprà de edi. diu. Hadria.
tol. lfi. S. j. ACCVR-
SIVS.
DE BONIS MA-
ternis, & materni
generis.
Dixit ſuprà de iure,
quod habemus in bonis
mortuorumenunc vult di-
cere de iure, quod habe-
mus in bonis viuentium.
in hoc &ſeq.tit.2. Vel dic;
quia quadam ſpecialia
ſeruantur in ſucceſſione
delata filiis à linea mater-
na; ide. de ea ſucceſſions
ſpecialiter dicit: nam non
quaritur patri: ſicut aliæ
ſucceſſiones ei delatæ: ſe-
cundum hac tempora an-
te Iustinianum. 3. Vel ha-
ctenus de ſucceſſionibus
patrumfamilias dictum
eſt tam ciuilibus, quam
pratoriis: item tam teſta-
tis, quam inteſtatis: nune
de ſucceſſione filiorumfa-
milias. Porr ſuccedi eis
non poteſt, niſi habeant
aliquid ſuum, in quo ſuc-
cedatur eis: pradicendum
ergo fuerat quibus modis
res eorum fiant: & prius
quidem quomodo quara-
tur eis aliquid à matre,
vel à linea matorna, &c.
Es,qua.J CASVS.
Ex materna ſucceſ-
ſione filiis ex teſtamen-
to, vel ab inteſtato quæ.
ſitarum rerum vſusfru-
ctus patri acquiritur:
proprietate apud filios
remanẽte. debet autẽ pa-
ter actiones, ſi quæ ma-
tri competebant, nomi-
ne filiorum intentares
ſumptus ex fructibus fa-
cere: actiones etiam ſu-
ſcipere: & ſi res illas di-
ſtrahere voluerit, vel
donare; emptor, vel do-
natarius neque ſeiens,
neque ignorans eas ac-
cipiat, niſi pater doceat
eas ſuas proprias eſſe: &
emptor fideiuſſorem de
euictione accipere de-
bet: quia nulla opponen-
da exceptione filij eas
vindicare poterunt.
a Res.
tionem. Secunda ibi, Parentes. Tertia ibi, Ita vt. SA-
1.Imp.