DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.1979#1012
119
Codicis Liber ſeptimus.
Specialiter dicit qualiter ſentẽtia non valet ra
vel alioqui, id eſt, ſi diſplicuerit Sed prima probatur etiam iure
canonum:vt extrà de mu pe c.ex literis. Tertij diſtinguunt inter
delegatum & ordinarium: vt coram delegato incontinenti, ſed
coram ordinario quandocunque. Sed quando dicitur fieri incõ-
a Incontinen aaaa.
ti recõuentio euictionis,ff. de euict. l ſi
quando fieri rem, quam mihi. fi. Vel
dicatur. ſtatim poſt litem conte.
.. quodam ſpatio inter-
b Spatia tem eniente ad arbitrium
porum rebus udicis, qui arbitretur
& negotiis ex ludieis, qui arbitretur
plicandis iu- ante confeſſiones factas,
ſta atq; legiti- vel productiones teſtiu?
ma arbitrio vt ff. de ſoll ratum. Ac-
iudicis defi cvs.
niuntur. Vm ſolitum.J CA-
Cres, poreſtas Bon.
delegauit te iudicem ad
aliquam cauſam, & ita
dixit: nullus recuſet ta-
lem iudicem ante ſen-
tentiam, vel ab eius ſen-
tentia appellet, an poſ-
ſit talis iudex recuſari,
e Recuſatio quœritur? Reſpon. quod
iudicis fieri ſic ante li-cont. & ap-
debet ante li- pellabitur d poſtquam
tẽ conteſtatã tulerit ſententiam.
d’Appellatur a In ſententiis. ſinter-
poſt lententà jocutoriis: vel delegati-
iure ciuill. IOCUOOII0. V L¬
uis:vt quia iudices ordi-
narij delegant cauſam
cognoſcendam appella-
tione remota, & recuſa-
tione ante ſententiam.
b Appellare. ante vel
poſt litem cont ante de-
finitiuam ſententiam:vt
imfrà quorum app nõ reci.
lLante. & de appel. l. eos,
qui.S. ſuper his. & ſupra
de epiſc. aud l ij.
c Vetitum eſt. Imô per-
p Recuſare iu miſſum eſt recuſare e, ſ
dex delegats delegatum, ſicut hic e¬
E Appellatio rat:ves. de iudi l apertiſ-
nõ eſt niſi a ſimi.& de iu om iu. l ne-
ſententia ali mo.
qua iamlata, d’( Sine certa diſtinctio-
non à furr ne &c.debet f enim ver-
E nmo npel bum appellationis poſt
dices rem- ſententiams accommo-
ueant appella dari, & ante non: quia
tionem nte & ſine tali prohibitione
ſententiam ſe non poteſt appellari an
cundu Bart & te: recuſatio h verô be-
iecuſatio- nè poreſt fieri ante & per
nis & appella- delegantem remoueri.
tionis differẽ- Sed & ſi ſimul ponãtur,
Sl, tenet poſitio ſecundûm
iAppellari an- o. ſcilicet vt recuſatio-
re ſententiam ,1
iure canonito nem prohibuerit ante
poreſt. ſententiam quandocun-
l Recuſatio que & ſic ante litẽ cont.
ſuſpendit, iu vt hic, ſecundûm allos
riſdictionẽ ſi-
in nullo tempore tenet.
cut appellatio.,.A
V. Capellam & hic, ſec. lo.ſub. veritu
Tholoſanam eſt, ſcilicet aliàs. Sed iu-
deciſi-478 re canonico etiã appel-
IAppeliation lari poreſt anté ſenté-
renora recula tiam: ideô vtroque re-
tio remoueri
intelligitur de ſmoto poteſt cauſa com-
au ¬
hac clauſula mitti, & remota l appel-
..
v Baibum latione tantûm, etia re-
deciſt. 4b3. cuſatiol remoueri vi-
m Appelate detur, vt extra de ap-c.
ne remota ſ nar on vorn Cadr
quoties cauſa ſuper eo vero Sed argum.
alicui com contra.j ne liceat in vna
L1 .. II
mittitur, re- eadémque cauſa ter pro.
euſari iudex l. j. in fin. vbi innuitur
poteſt, gt quod non m tollitur re-
n AppellatiO cuſatio, licet remota
ne friuola re-
mota index a
lius quã prin
ceps delegari
poreſt. adde
Bartolum in
l1 tterdum
pellatio. Sed qui iudices
ibi ſed hic ante, vt dixi.
tinentia? Reſp ante apertos teſtes, vt dicimus in denuciatione
mum & ego admittar.
XV. Auroxgtg ligussac A.
Aits etbes, on ôvror o vn
Hiis ve auits, d’rrcce leo ’’us lis
tvi lir r vyæ oyeu opooir leneor,
ôr ué (ntis ei toy
Py tgeeeſi ouxr ¬
Oar, uù vayxeeu iu o or,
meg vy p ?ei Tr neuuqsr.
Latine Anton. Conti.
Onſtitutio ſancit cu multa
ſunt in lite capitula, poſſe
iudicem ſuper quibuſdam ca-
pitulis pronunciare ſententiam
definitiuam, & tunc iterum in-
quirere de aliis, & iterum pro-
nuntiare ſententiam quæ ipſi
viſa fuerit, & non cogi vnam
ſententiam de omnibus ſimul
dicere capitulis.
Coniunctio copulatiua non debet
poni inter ea circa quæ nõ poteſt v¬
niformiter diſponere. BALD. Vel
ſic: Quando duo vocabula veniunt
ad determinationem eiuſdem ver-
bi, debent intelligi vt vniformiter
operẽtur BART. Hac lex in ſe eſt
valde obſcura, & habet varios in-
tellectus, & hoc dicit ſecundum vnà
lecturam: Quando vna determina-
C
debet ea pariter determinare, etiãſi
ſubeſt ratio in contrarium. Secun-
dum aliã lecturam dicit totum con-
trarium, quod quando ſubeſt ratio
in contrarium, nõ determinat pari-
ter, ſed ſecundim quod cõgruit de-
terminabilibus, quia textus eſt ali-
quantulum obſcurus. hoc dicit ſe-
cundum PAVL. DE CAST.
XVI.Idem A. Iuliano PP.
Vm ſolitum eſt in ſenten-
Chs iuieum ſie inrerlo-
cutionem proferri, vt non liceat
partibus ante definitiuam ſen-
tentiam ad appellationis vel re-
cuſationis venire auxilium, qui-
dam putabant non licere ante
litem conteſtatam, nec iudicem
recuſare, quemadmodum nec
ab eo appellare P. Cum enim
ſimul vtruque vocabulum po-
nitur tam appellationis, quam
recuſationis, prouocatio autem
ante litem conteſtatam non po-
teſt porrigi: putabant quod nec
recuſare quidem iudicem cui-
quam concedatur ante litem
conteſtatam: quod minime veti-
tum eſt. Caucãt itaque iudices
huiuſmodi ſermonẽ ſimul & ſi-
tio decernit plura determinabilia, ne certa diſtinctione d proferre.
DE SENTENTIA QV SINE CERTA QVAN-
tirate profertur *. TITVLVS
XLVI.
QV’o diee eſt itulo ſuperiore l’à & ſententian certs fnibus concludi, ia
ita ſpecialiter in hoc tit doclaratur, t qua de re actum eſt certam ſentẽtiam
Vm. CASVS. Petij à te centum, ſuccub
dex appellationis confirmauit primam
cepit vt prſtares vſuras donec ſolueresc.
cum certa quantitas vſurarum in ſententi.
ſa, quritur? Reſp. quôd
eſſe oporteat.i pecuniæ vel reicert, alioquin ſententia non eſt, id eſt, iudicij & litii
finis, & intellige in hoc tit. vel certa re, ex S.curare. Inſt. de act. Certa autem eſt pe-
cuniæ quantitas vel rei qualitas nõ tantum ſi nominatim exprimatur: ſed & ſi in-
telligatur & repeti poſſit ex libello conuentionis vel instrumento obligationis vel
parte aliqua actoruml.3 hoc tit. l.5 S. vlt. l.59. D. de re iud. vel ex legibus ipſis &
iure publico, vt in ſpecie l. ſi ita iudex pronunciauerit, L.TitioG. Seium ex cauſa
venditionis C. debere videri, cuius pecunia quoad eam perſoluerit L. Titio G.Seium
vſuras dependere placet. Nam qua non eſt expreſſa vſurarum quantitas, ſatis in-
telligitur ex ipſo iure & titde vſuris rei iud. Et obſeruandum ex l.1. diem legiti-
mum iudicati faciendi iudicé non tantum prorogare vel coarctare poſſe, vt l.2..D.
de re iud ſed & ne dare quidem, vt ſi iubeat vſuras praſtari ſtatim à die ſententia
quoad ſors omnis qua in condemnationem deducta eſt perſoluta ſit, Rata etiam ſen-
tentia eſt & iuſta ſi procurator Caſaris ſiſco, vel ſi curator Reip indemnitatem pra-
ſtari iubeat.l. 2.hoc tit. l.5. S.tit.prox. (Iuhere eſt verbum commune ſententiæ &
interlocutionis) quod tamen non ita erit ſi quis alius iudex inter priuatos ſimilem
ſententiam ferat, quia priuatorum domestice rationes hodie non ſunt certa, vt &
Aſconius notauit, publica fiſci vel Reip: rationes ſunt liquida & certe, ex quibus
indemnitatis quod eſt in ſententia nomen facile explicari poteſt. Aliàs voro ſenten-
tia ſine certa quantitate prolata, ipſoiure nulla eſt. l3. & 4. CVIAC.
Valet ſententia de fituro ſi de-
pendeat à iure quod eſt de præſenti.
h.d. ſecundum vltimam lecturam
hic poſitã in gl.quæ eſt vera ſecun-
dum BALD. & eam approbat &
confirmat PAVL.DE CAST. Vel
ſic: Hac lex habet quinque lecturas
in gloſſa, & quinta cõmuniter ap-
appellatione ſit cauſa commiſſa. Sed ibi per legem tollitur ap-
ſunt iſti qui ſic committuntur, cum
nulli permittatur niſi principi, vt ffà qui appel. non licet l.j.
in fi. quæ eſt contra? Reſp. hoc verum eſt poſt ſententiam, vt
fſ a quibus ap-
plandum.
DE SENTENTIA QVE SINE, &c.
probatur, vt indubitabilior & lite-
ræ conueniẽtior: & ſecundum illam
h.d. Sententia lata ſuper futuro de-
pendente à praſente, valet. SALYC.
I. Impp. SEVER. y ANT.AA. Elian*.
& Vn iudicem ae quo
E ad pecunia condem-
nationis ſoluta fuiſſet,
1920
tione incertitudinis.
uiiti, appellaſti, iu-
ſententiam, & pra-
an valeat ſententia,
a nõ ſit comprehen-
tenet, aliis modis poni-
tur vt in gl.
a Cum iudicem. Addi-
ctum actione iudicati.
Diuerſa eſt ſpecies l.I.
Sff de vſuris. CVIA.
CIVS.
e Cum iudicem. pete-
bam à te centum, & cõ-
demnatus mihi fuiſti,
conuenit inter nos de
preſtandis mihi certis
vſuris ſingulis mẽſibus,
quibus illa centum reti-
neres, donec mihi ſolue-
res. ſtipulatuſque ſumà
te ſtetiſti per x. menſes,
nec ſoluiſti: egi apud
alium iudicem contra
te ſuper vſuris, hic con-
demnauit te ſuper vſu-
ris prteriti temporis
præſtandis, & hoc ſecú-
dum iuris formam: nam
de futuris non potuit:
quia tractus futuri tem-
poris non ſpectat ad iu-
dicem: vtffde vſuljS.
j. Vel dic quod debitor
damnatus, fruſtratorie
appellauit, quo caſu cur.
runt vſuræ medij tem-
poris: vt ff.de vſuris.l tu-
tor.in prine. & de re iudi.
l. fin. & de appl. negotio-
rum. Et non ob. J. de vſu.
rei iud lL ii. quia illud ob.
tinet, quia non currunt
vſuræ per iiij. menſes
poſtquã ſententia tran-
ſiuit in rem iudicatam.
Vel dic tertiô, credito-
rem victum appellaſſe,
quo caſu currunt ſimili-
ter, cûm nihil noui ſit
faciepdum: vtff. nihil
ne. l.j. & pendente pri-
moiudicio currebãt, vt
S. de iudil.j. & ſecudum
hos duos caſus dic iudi-
cem, ſcilicet appellatio-
nis. Vel quarto ſec.all-
quos, ſcilicet Bul. & Hu.
& Vu. quod petebam à
tex.pro ſorte, & v. pro
vſuris actione in factum
ex quadam ſententia in
qua damnatus fueras
mihi in tãtum. negabas
iudicatum, iudex iudi-
cauit iudicatu, & quan-
tum ſortis & vſurarum
nomine deberetur, ſua
ſententia declarauit. Sed
contrà ff de re iudi. l. poſt
rem. vbi dicit nil quari
poſt ſententiam. Sed dic
quod ibi nemo contra-
dicebat ſententiæ: & dic
quoad pecuniam, &c. id
eſt, pro quo tempore
debuiſſet condemnatio
ſolui. Vel quintô dicas
iudicem principalis cau-
ſe iudicaſſe de vſuris
futuri temporis donec
ſoluéretur ſors. Et ſec.hunc caſum eſt contrà. ffade vſuris.l.j Sj.
ſedibi dices quod ibi iudicis officio debebantur, hit per ſtipula-
tionem. Vel hic in ſententia præcepit, ibi aliter in quadã inter-
locutoria.Item ſimiliter contra huic poſitioni, ff-de iudic l non
quemadmodu. Sed reſp. illud tenere cum vnu debitum eſt de fu-
turothic autẽ cùm plura mẽſtrua, vel annuatvnde bene fieri po-
teſt de talibus condemnatio, nec cogar omni mẽſe repetere, vel
ſuper
Codicis Liber ſeptimus.
Specialiter dicit qualiter ſentẽtia non valet ra
vel alioqui, id eſt, ſi diſplicuerit Sed prima probatur etiam iure
canonum:vt extrà de mu pe c.ex literis. Tertij diſtinguunt inter
delegatum & ordinarium: vt coram delegato incontinenti, ſed
coram ordinario quandocunque. Sed quando dicitur fieri incõ-
a Incontinen aaaa.
ti recõuentio euictionis,ff. de euict. l ſi
quando fieri rem, quam mihi. fi. Vel
dicatur. ſtatim poſt litem conte.
.. quodam ſpatio inter-
b Spatia tem eniente ad arbitrium
porum rebus udicis, qui arbitretur
& negotiis ex ludieis, qui arbitretur
plicandis iu- ante confeſſiones factas,
ſta atq; legiti- vel productiones teſtiu?
ma arbitrio vt ff. de ſoll ratum. Ac-
iudicis defi cvs.
niuntur. Vm ſolitum.J CA-
Cres, poreſtas Bon.
delegauit te iudicem ad
aliquam cauſam, & ita
dixit: nullus recuſet ta-
lem iudicem ante ſen-
tentiam, vel ab eius ſen-
tentia appellet, an poſ-
ſit talis iudex recuſari,
e Recuſatio quœritur? Reſpon. quod
iudicis fieri ſic ante li-cont. & ap-
debet ante li- pellabitur d poſtquam
tẽ conteſtatã tulerit ſententiam.
d’Appellatur a In ſententiis. ſinter-
poſt lententà jocutoriis: vel delegati-
iure ciuill. IOCUOOII0. V L¬
uis:vt quia iudices ordi-
narij delegant cauſam
cognoſcendam appella-
tione remota, & recuſa-
tione ante ſententiam.
b Appellare. ante vel
poſt litem cont ante de-
finitiuam ſententiam:vt
imfrà quorum app nõ reci.
lLante. & de appel. l. eos,
qui.S. ſuper his. & ſupra
de epiſc. aud l ij.
c Vetitum eſt. Imô per-
p Recuſare iu miſſum eſt recuſare e, ſ
dex delegats delegatum, ſicut hic e¬
E Appellatio rat:ves. de iudi l apertiſ-
nõ eſt niſi a ſimi.& de iu om iu. l ne-
ſententia ali mo.
qua iamlata, d’( Sine certa diſtinctio-
non à furr ne &c.debet f enim ver-
E nmo npel bum appellationis poſt
dices rem- ſententiams accommo-
ueant appella dari, & ante non: quia
tionem nte & ſine tali prohibitione
ſententiam ſe non poteſt appellari an
cundu Bart & te: recuſatio h verô be-
iecuſatio- nè poreſt fieri ante & per
nis & appella- delegantem remoueri.
tionis differẽ- Sed & ſi ſimul ponãtur,
Sl, tenet poſitio ſecundûm
iAppellari an- o. ſcilicet vt recuſatio-
re ſententiam ,1
iure canonito nem prohibuerit ante
poreſt. ſententiam quandocun-
l Recuſatio que & ſic ante litẽ cont.
ſuſpendit, iu vt hic, ſecundûm allos
riſdictionẽ ſi-
in nullo tempore tenet.
cut appellatio.,.A
V. Capellam & hic, ſec. lo.ſub. veritu
Tholoſanam eſt, ſcilicet aliàs. Sed iu-
deciſi-478 re canonico etiã appel-
IAppeliation lari poreſt anté ſenté-
renora recula tiam: ideô vtroque re-
tio remoueri
intelligitur de ſmoto poteſt cauſa com-
au ¬
hac clauſula mitti, & remota l appel-
..
v Baibum latione tantûm, etia re-
deciſt. 4b3. cuſatiol remoueri vi-
m Appelate detur, vt extra de ap-c.
ne remota ſ nar on vorn Cadr
quoties cauſa ſuper eo vero Sed argum.
alicui com contra.j ne liceat in vna
L1 .. II
mittitur, re- eadémque cauſa ter pro.
euſari iudex l. j. in fin. vbi innuitur
poteſt, gt quod non m tollitur re-
n AppellatiO cuſatio, licet remota
ne friuola re-
mota index a
lius quã prin
ceps delegari
poreſt. adde
Bartolum in
l1 tterdum
pellatio. Sed qui iudices
ibi ſed hic ante, vt dixi.
tinentia? Reſp ante apertos teſtes, vt dicimus in denuciatione
mum & ego admittar.
XV. Auroxgtg ligussac A.
Aits etbes, on ôvror o vn
Hiis ve auits, d’rrcce leo ’’us lis
tvi lir r vyæ oyeu opooir leneor,
ôr ué (ntis ei toy
Py tgeeeſi ouxr ¬
Oar, uù vayxeeu iu o or,
meg vy p ?ei Tr neuuqsr.
Latine Anton. Conti.
Onſtitutio ſancit cu multa
ſunt in lite capitula, poſſe
iudicem ſuper quibuſdam ca-
pitulis pronunciare ſententiam
definitiuam, & tunc iterum in-
quirere de aliis, & iterum pro-
nuntiare ſententiam quæ ipſi
viſa fuerit, & non cogi vnam
ſententiam de omnibus ſimul
dicere capitulis.
Coniunctio copulatiua non debet
poni inter ea circa quæ nõ poteſt v¬
niformiter diſponere. BALD. Vel
ſic: Quando duo vocabula veniunt
ad determinationem eiuſdem ver-
bi, debent intelligi vt vniformiter
operẽtur BART. Hac lex in ſe eſt
valde obſcura, & habet varios in-
tellectus, & hoc dicit ſecundum vnà
lecturam: Quando vna determina-
C
debet ea pariter determinare, etiãſi
ſubeſt ratio in contrarium. Secun-
dum aliã lecturam dicit totum con-
trarium, quod quando ſubeſt ratio
in contrarium, nõ determinat pari-
ter, ſed ſecundim quod cõgruit de-
terminabilibus, quia textus eſt ali-
quantulum obſcurus. hoc dicit ſe-
cundum PAVL. DE CAST.
XVI.Idem A. Iuliano PP.
Vm ſolitum eſt in ſenten-
Chs iuieum ſie inrerlo-
cutionem proferri, vt non liceat
partibus ante definitiuam ſen-
tentiam ad appellationis vel re-
cuſationis venire auxilium, qui-
dam putabant non licere ante
litem conteſtatam, nec iudicem
recuſare, quemadmodum nec
ab eo appellare P. Cum enim
ſimul vtruque vocabulum po-
nitur tam appellationis, quam
recuſationis, prouocatio autem
ante litem conteſtatam non po-
teſt porrigi: putabant quod nec
recuſare quidem iudicem cui-
quam concedatur ante litem
conteſtatam: quod minime veti-
tum eſt. Caucãt itaque iudices
huiuſmodi ſermonẽ ſimul & ſi-
tio decernit plura determinabilia, ne certa diſtinctione d proferre.
DE SENTENTIA QV SINE CERTA QVAN-
tirate profertur *. TITVLVS
XLVI.
QV’o diee eſt itulo ſuperiore l’à & ſententian certs fnibus concludi, ia
ita ſpecialiter in hoc tit doclaratur, t qua de re actum eſt certam ſentẽtiam
Vm. CASVS. Petij à te centum, ſuccub
dex appellationis confirmauit primam
cepit vt prſtares vſuras donec ſolueresc.
cum certa quantitas vſurarum in ſententi.
ſa, quritur? Reſp. quôd
eſſe oporteat.i pecuniæ vel reicert, alioquin ſententia non eſt, id eſt, iudicij & litii
finis, & intellige in hoc tit. vel certa re, ex S.curare. Inſt. de act. Certa autem eſt pe-
cuniæ quantitas vel rei qualitas nõ tantum ſi nominatim exprimatur: ſed & ſi in-
telligatur & repeti poſſit ex libello conuentionis vel instrumento obligationis vel
parte aliqua actoruml.3 hoc tit. l.5 S. vlt. l.59. D. de re iud. vel ex legibus ipſis &
iure publico, vt in ſpecie l. ſi ita iudex pronunciauerit, L.TitioG. Seium ex cauſa
venditionis C. debere videri, cuius pecunia quoad eam perſoluerit L. Titio G.Seium
vſuras dependere placet. Nam qua non eſt expreſſa vſurarum quantitas, ſatis in-
telligitur ex ipſo iure & titde vſuris rei iud. Et obſeruandum ex l.1. diem legiti-
mum iudicati faciendi iudicé non tantum prorogare vel coarctare poſſe, vt l.2..D.
de re iud ſed & ne dare quidem, vt ſi iubeat vſuras praſtari ſtatim à die ſententia
quoad ſors omnis qua in condemnationem deducta eſt perſoluta ſit, Rata etiam ſen-
tentia eſt & iuſta ſi procurator Caſaris ſiſco, vel ſi curator Reip indemnitatem pra-
ſtari iubeat.l. 2.hoc tit. l.5. S.tit.prox. (Iuhere eſt verbum commune ſententiæ &
interlocutionis) quod tamen non ita erit ſi quis alius iudex inter priuatos ſimilem
ſententiam ferat, quia priuatorum domestice rationes hodie non ſunt certa, vt &
Aſconius notauit, publica fiſci vel Reip: rationes ſunt liquida & certe, ex quibus
indemnitatis quod eſt in ſententia nomen facile explicari poteſt. Aliàs voro ſenten-
tia ſine certa quantitate prolata, ipſoiure nulla eſt. l3. & 4. CVIAC.
Valet ſententia de fituro ſi de-
pendeat à iure quod eſt de præſenti.
h.d. ſecundum vltimam lecturam
hic poſitã in gl.quæ eſt vera ſecun-
dum BALD. & eam approbat &
confirmat PAVL.DE CAST. Vel
ſic: Hac lex habet quinque lecturas
in gloſſa, & quinta cõmuniter ap-
appellatione ſit cauſa commiſſa. Sed ibi per legem tollitur ap-
ſunt iſti qui ſic committuntur, cum
nulli permittatur niſi principi, vt ffà qui appel. non licet l.j.
in fi. quæ eſt contra? Reſp. hoc verum eſt poſt ſententiam, vt
fſ a quibus ap-
plandum.
DE SENTENTIA QVE SINE, &c.
probatur, vt indubitabilior & lite-
ræ conueniẽtior: & ſecundum illam
h.d. Sententia lata ſuper futuro de-
pendente à praſente, valet. SALYC.
I. Impp. SEVER. y ANT.AA. Elian*.
& Vn iudicem ae quo
E ad pecunia condem-
nationis ſoluta fuiſſet,
1920
tione incertitudinis.
uiiti, appellaſti, iu-
ſententiam, & pra-
an valeat ſententia,
a nõ ſit comprehen-
tenet, aliis modis poni-
tur vt in gl.
a Cum iudicem. Addi-
ctum actione iudicati.
Diuerſa eſt ſpecies l.I.
Sff de vſuris. CVIA.
CIVS.
e Cum iudicem. pete-
bam à te centum, & cõ-
demnatus mihi fuiſti,
conuenit inter nos de
preſtandis mihi certis
vſuris ſingulis mẽſibus,
quibus illa centum reti-
neres, donec mihi ſolue-
res. ſtipulatuſque ſumà
te ſtetiſti per x. menſes,
nec ſoluiſti: egi apud
alium iudicem contra
te ſuper vſuris, hic con-
demnauit te ſuper vſu-
ris prteriti temporis
præſtandis, & hoc ſecú-
dum iuris formam: nam
de futuris non potuit:
quia tractus futuri tem-
poris non ſpectat ad iu-
dicem: vtffde vſuljS.
j. Vel dic quod debitor
damnatus, fruſtratorie
appellauit, quo caſu cur.
runt vſuræ medij tem-
poris: vt ff.de vſuris.l tu-
tor.in prine. & de re iudi.
l. fin. & de appl. negotio-
rum. Et non ob. J. de vſu.
rei iud lL ii. quia illud ob.
tinet, quia non currunt
vſuræ per iiij. menſes
poſtquã ſententia tran-
ſiuit in rem iudicatam.
Vel dic tertiô, credito-
rem victum appellaſſe,
quo caſu currunt ſimili-
ter, cûm nihil noui ſit
faciepdum: vtff. nihil
ne. l.j. & pendente pri-
moiudicio currebãt, vt
S. de iudil.j. & ſecudum
hos duos caſus dic iudi-
cem, ſcilicet appellatio-
nis. Vel quarto ſec.all-
quos, ſcilicet Bul. & Hu.
& Vu. quod petebam à
tex.pro ſorte, & v. pro
vſuris actione in factum
ex quadam ſententia in
qua damnatus fueras
mihi in tãtum. negabas
iudicatum, iudex iudi-
cauit iudicatu, & quan-
tum ſortis & vſurarum
nomine deberetur, ſua
ſententia declarauit. Sed
contrà ff de re iudi. l. poſt
rem. vbi dicit nil quari
poſt ſententiam. Sed dic
quod ibi nemo contra-
dicebat ſententiæ: & dic
quoad pecuniam, &c. id
eſt, pro quo tempore
debuiſſet condemnatio
ſolui. Vel quintô dicas
iudicem principalis cau-
ſe iudicaſſe de vſuris
futuri temporis donec
ſoluéretur ſors. Et ſec.hunc caſum eſt contrà. ffade vſuris.l.j Sj.
ſedibi dices quod ibi iudicis officio debebantur, hit per ſtipula-
tionem. Vel hic in ſententia præcepit, ibi aliter in quadã inter-
locutoria.Item ſimiliter contra huic poſitioni, ff-de iudic l non
quemadmodu. Sed reſp. illud tenere cum vnu debitum eſt de fu-
turothic autẽ cùm plura mẽſtrua, vel annuatvnde bene fieri po-
teſt de talibus condemnatio, nec cogar omni mẽſe repetere, vel
ſuper