Kunstwart und Kulturwart (32,3.1919)

Dat treckt mi rein mit Macht na't Finster,
As weert wat rechts, wat buten glinster,
Un dreiht mi denn en Barg Gespinster
Vaern Ogen rund —

Ik kenn ni „heure" oder „winster",

Ik dwattsche Hund.

n de Maan

at will He mi int Finster lüstern?

Ik seet je ganz tofredn in Düstern
lin hör min braten Appeln grüstern
— Dat mag ik geern —

An will mi ebn en Pip anpüstern
Un spikeleern.

Ik weet ni, seeg ik Em sddenni,

So ward mi op en Art elenni,

Mi kamt, ik mark ni rech wodenni,
De Rimelsch op,

lin brummt mi, as de Im, lebenni
tzerum in Kopp.

Ik weet wul, dat tze allns ant Band hett,
Wat phantaseert un keen Verstand hett,

As Rimers, oder wat en Brand hett
Bi'n Hochtid kregn,

Doch dacht ik nich, dat He de Hand sett
Ann plattdütsch Bregn.

Wi sünd je ganz un gar vernünfti,
bin mank de Rimsmed nich mal zünfti,

Ok hebbt wi jümmer unvernünfti
Vel Klei to knedn;

So be ik, lat tze mi inskünfti
Man ganz tofredn.


tze lurt von mi wul op sin Kringel?
He meent, Em hört sin Deel Geklingel