DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.39779#0171
De Injuriis. 161
est,nos quoque hoc loco quaeramus, redene, ea pars xi i.Tah. anti-
quata sit. Placuit olim retaliatio, quam dixere , Pytago-
reis Rhadamanthum audorem ejus laudantibus, celcbraturqueeis
vcrsiculus iste,
E'tx.i to y' tssfy > AW «■’
Et videtur lan e naturali rationi maxime consentaneum , pati u-
numquemque quod fecit: rationem autem experientia subsequitur:
experimur enim, quo genere admissi quisque alios lsscrit, eodem se
quoque puniri. Cyrus languinem, Craslus aurum sidebat: vidi ille
sanguine , hic auro tandem satiati sunt. St qui alienorum matrimo-
niorum sublesfores fuere, similia plerunque patiuntur. Sed praecipu-
um talionis firmamentum divina lex , qux aperte oculum oculo,
dentem dente, manum manu, pedem pede, ultionem ustione, vul-
nus vulnere, tumicem tumice pensari punirique voluit, Exod. 21.
v. 24. quam legem quis ausit iniquitatis accusare ? His tamen
non obftandbus verius cst hmplicern talionem justitias diUri-
butivse non clTe consenraneam : ad quod confirmandum par-
tim uremur Favorini contra Sextnm Ctecilium , partim sum-
mi viri Aristotelis argumentis. Favorinus ita arguebat : Con-
fisiere lex talionis non potest, cion propter ulcifcendi acerbitatem, tum
quod excquutio procedere non p essit, cum quis membrum alteri imprudens
rupit: non enim retaliari per imprudentiam pote fi. Sed etfiprudens ru-
perit, nequaquam se qua efl retaliatio, cumfojsit aut altius ladi, aut lati-
us , nec (it inpotcstatepunientis rupturse aequilibriumfervare: quin et-
am fi quid plus erit, ahterve commisfum, res siet ridiculas atrocitatis, ut
contraria aci 10 mutuas talionis objiciatur, & adoles <sat insinita quadam
reciprocatio talionum. His argumentis occurrit Caecilius ita: Ttmetfi,
rni Favorine, talionipsr non sit talio , neque rumpi membrum siacile pofi-
sit ad alterius rupturse aequilibrium> non tamenpropterea talio miqua vi-
deri debet: non enim eundem rumpendi cafitm exigere debemus, siid potius
eundem animum, eundem que impetum rumpe?idi, in eadem corporis par-
te : quoniam modus voluntatis prjssiaripetejf: cafi'us iffus non potest. Et
cum lex pacisc:i de membropermisiterit, si quis talionem redimere nolletjn-
siuptr habendum censuerunt Decemviri, prudens, an imprudens id secerit,
(fiuas autem ,obsiecro te, ista acerbitas ejl, fi idem fiat in te , quod tute in
alio seceris iprasertim cum habeas sacultatem pacisicendi: & non ne ce (J'e
fih peti talionem ,msi eam tu elcgerisilta Caecilius,qui ut apparet posteri-
us Favorini argumentum, si non admodum, utcunque tamen dislolvit:
X quod
est,nos quoque hoc loco quaeramus, redene, ea pars xi i.Tah. anti-
quata sit. Placuit olim retaliatio, quam dixere , Pytago-
reis Rhadamanthum audorem ejus laudantibus, celcbraturqueeis
vcrsiculus iste,
E'tx.i to y' tssfy > AW «■’
Et videtur lan e naturali rationi maxime consentaneum , pati u-
numquemque quod fecit: rationem autem experientia subsequitur:
experimur enim, quo genere admissi quisque alios lsscrit, eodem se
quoque puniri. Cyrus languinem, Craslus aurum sidebat: vidi ille
sanguine , hic auro tandem satiati sunt. St qui alienorum matrimo-
niorum sublesfores fuere, similia plerunque patiuntur. Sed praecipu-
um talionis firmamentum divina lex , qux aperte oculum oculo,
dentem dente, manum manu, pedem pede, ultionem ustione, vul-
nus vulnere, tumicem tumice pensari punirique voluit, Exod. 21.
v. 24. quam legem quis ausit iniquitatis accusare ? His tamen
non obftandbus verius cst hmplicern talionem justitias diUri-
butivse non clTe consenraneam : ad quod confirmandum par-
tim uremur Favorini contra Sextnm Ctecilium , partim sum-
mi viri Aristotelis argumentis. Favorinus ita arguebat : Con-
fisiere lex talionis non potest, cion propter ulcifcendi acerbitatem, tum
quod excquutio procedere non p essit, cum quis membrum alteri imprudens
rupit: non enim retaliari per imprudentiam pote fi. Sed etfiprudens ru-
perit, nequaquam se qua efl retaliatio, cumfojsit aut altius ladi, aut lati-
us , nec (it inpotcstatepunientis rupturse aequilibriumfervare: quin et-
am fi quid plus erit, ahterve commisfum, res siet ridiculas atrocitatis, ut
contraria aci 10 mutuas talionis objiciatur, & adoles <sat insinita quadam
reciprocatio talionum. His argumentis occurrit Caecilius ita: Ttmetfi,
rni Favorine, talionipsr non sit talio , neque rumpi membrum siacile pofi-
sit ad alterius rupturse aequilibrium> non tamenpropterea talio miqua vi-
deri debet: non enim eundem rumpendi cafitm exigere debemus, siid potius
eundem animum, eundem que impetum rumpe?idi, in eadem corporis par-
te : quoniam modus voluntatis prjssiaripetejf: cafi'us iffus non potest. Et
cum lex pacisc:i de membropermisiterit, si quis talionem redimere nolletjn-
siuptr habendum censuerunt Decemviri, prudens, an imprudens id secerit,
(fiuas autem ,obsiecro te, ista acerbitas ejl, fi idem fiat in te , quod tute in
alio seceris iprasertim cum habeas sacultatem pacisicendi: & non ne ce (J'e
fih peti talionem ,msi eam tu elcgerisilta Caecilius,qui ut apparet posteri-
us Favorini argumentum, si non admodum, utcunque tamen dislolvit:
X quod