DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.39779#0593
D s Ambitu* S"8/
TiT. X s.
DE LEGE JU L. IA AMBITU S,;
C A T. 1.
QJU ID A M B1TU S.
1. Ambitui undedistus? 14. An hac accusatio rejlitutz d lusin.
2. ^Amb endi ratio qua licita} I no'®. 8.?
3. Leges de ambitu lata? / I 4. Quibus praterea modis contrahatur
I hoc crimen?
A Mbitus verbum quid signifket, ex etymo intelligimus.
/ ’Pro> c*rcum veteres usurpabant: indeambire , pro,
/ % circumire. Et quia praecipue eorum qui honores pete-
/ J&^banr, in prensiandu partes erant, quod ime circutione
fieri non poterat ; ideo ambire didi sunt. Ancipi: i tamen (ignifica-
^ione: nam qui ita uti erat ambierant, his ambitus laudi j qui secias,
his crimini dabatur, itaque eleganter Varro dixit; G^ui populum can-
didatus circumit , ambit: qui aliter facit, ex ambitu causur/i dicit.
Quemadmodum autem populus circumeundus cibet, ex libro Q.
Ciceronis de Conulam diseimus: cujus listnma huc cst. Omnis
petitionis ratio polita fuit in amicorum & populi voluntate conci-
lianda. Amicos intellige , non solum qui aliqua pecessitudinc con-
jungi siunt, sed & qui aliquid in teostendun voluntatis. Pr i'oris ge-
neris eram cognati, adfines„ sodales, vicini, collegae, contabules,
clientes, municipes. Pofierioris lalutatores, dedu&ores,se<9:atorcs,
sufFragatores: cuibulcum omnibus ita agendum erat , utsentirent
studia siua gratisilma-nobis clle. Populi studia conciliabantur no-
menclatione ,! landitia, alsiduetate, & benignitate» Nomenclatio-
ne, ut homines nossset candidatus , suo quemque*saltftaret nomine:
quem in finem & servos nomenclatores habebant. Blanditia in eo
considebat , ut & frons & vultus candidati, & sermo ad eorum
quoseunque conveniet, lenium & voluntatem commutaretur.
Quod et si vitiolum est & turpe in cretera vita, tamen in petitione ne-
cellarium habebatur. Itaque L. Crassum legimus, cum peteret ma-
gistratUs i dimittere ^ le Scaevolam solitum , cum ei ita diceret, velle
Eeee 2 _ le
1.
Macr-eb. i.
Satui. 14.
Var. de
ling. lac.
Cic. pi®
-Mur». t
Hqiat.i,
EpHt. 4.
Donat.in
lhorm.
Cic. 1. de
orat.
TiT. X s.
DE LEGE JU L. IA AMBITU S,;
C A T. 1.
QJU ID A M B1TU S.
1. Ambitui undedistus? 14. An hac accusatio rejlitutz d lusin.
2. ^Amb endi ratio qua licita} I no'®. 8.?
3. Leges de ambitu lata? / I 4. Quibus praterea modis contrahatur
I hoc crimen?
A Mbitus verbum quid signifket, ex etymo intelligimus.
/ ’Pro> c*rcum veteres usurpabant: indeambire , pro,
/ % circumire. Et quia praecipue eorum qui honores pete-
/ J&^banr, in prensiandu partes erant, quod ime circutione
fieri non poterat ; ideo ambire didi sunt. Ancipi: i tamen (ignifica-
^ione: nam qui ita uti erat ambierant, his ambitus laudi j qui secias,
his crimini dabatur, itaque eleganter Varro dixit; G^ui populum can-
didatus circumit , ambit: qui aliter facit, ex ambitu causur/i dicit.
Quemadmodum autem populus circumeundus cibet, ex libro Q.
Ciceronis de Conulam diseimus: cujus listnma huc cst. Omnis
petitionis ratio polita fuit in amicorum & populi voluntate conci-
lianda. Amicos intellige , non solum qui aliqua pecessitudinc con-
jungi siunt, sed & qui aliquid in teostendun voluntatis. Pr i'oris ge-
neris eram cognati, adfines„ sodales, vicini, collegae, contabules,
clientes, municipes. Pofierioris lalutatores, dedu&ores,se<9:atorcs,
sufFragatores: cuibulcum omnibus ita agendum erat , utsentirent
studia siua gratisilma-nobis clle. Populi studia conciliabantur no-
menclatione ,! landitia, alsiduetate, & benignitate» Nomenclatio-
ne, ut homines nossset candidatus , suo quemque*saltftaret nomine:
quem in finem & servos nomenclatores habebant. Blanditia in eo
considebat , ut & frons & vultus candidati, & sermo ad eorum
quoseunque conveniet, lenium & voluntatem commutaretur.
Quod et si vitiolum est & turpe in cretera vita, tamen in petitione ne-
cellarium habebatur. Itaque L. Crassum legimus, cum peteret ma-
gistratUs i dimittere ^ le Scaevolam solitum , cum ei ita diceret, velle
Eeee 2 _ le
1.
Macr-eb. i.
Satui. 14.
Var. de
ling. lac.
Cic. pi®
-Mur». t
Hqiat.i,
EpHt. 4.
Donat.in
lhorm.
Cic. 1. de
orat.