Matthaeus, Antonius: Antonii Matthaei, J. C. In illustri Academia Ultrajectina Antecessoris, Commentarius Ad Lib. XLVII. & XLVIII. Dig. De Criminibus: Adjecta est brevis & succincta Juris Municipalis Interpretatio, Cum Indice triplici: Rerum & Verborum, nec non Legum, qua strictius, qua fusius explicatarum (Dusseldorpii, 1732) [VD18 14358069]

S9

LIB. XLVII. D1G. TIT. I.
D E


CA ¥ VT L

Quid Iit furtum.
S U M M ji 2^ 1 js.
1. Furtum unit diclum ? s cibum ausert}
2. Furti desinitio examinatur. | 8. jQuarum rerum surtum sit}
3. Quitvtum cmtn&nt,partem auserte j 9. jin surtum natura prohibitum}
an totius sur} i 10. jQuidfitsurtum maniseilam^ net
4. Infitiando an jit furtum* ) maniscTium ?
5. Quii (tt dt&yliothcca in I.67. D. h. J tl. An detur unium sunumrmanis,•
tit. ? ' sium swmltS nec maniscFtum t
6. Cur adjiciatur in dtsinitione ,sr *udu~ I 12. £)uihus casibus denegetur suit, a*
loja} j clio ?
7. An surtum sacit, qui urgente same \
OUoniam quarto prolegomenon capite occupavimus di-
cere, quid sit privatum seu extraordinarium crimen,
ideo reda adspecies, titulumque de furtis progredi-
mur. Quem quidem in quatuor partes distribuimus:
pritxu, ^uid sit furtum : sesunda, de poena: tertia , de ulu : quarta, de
concur u adionumcumaccusationetradituri.
Furtum Sabinus a fraude didumexistimavit: Labeo atque Varro
a furvo, quod clam &c obscure h it, & plerunque node : -alii ^ seren-
do Sc auferendo j vel a Graeco sermone , qui $£{& , appellant fures.
Imo & Gratd^ g- ^«», id est : serendo <p$p#s dixerunt/. 1 D.
de surt. Ex his notationibus postremam probo , condrmatara a Gel-
lio > lib. 1 noti. Attic. capt 18. priores non ver® sunt , quamvis ad rem
eleganter alludant.
Definitur autem furtum ik JC ita: Furtum est conir essatio fraudu»
losa, lucri saciendi gratia, velipsius rei,vel etiam ujus ejus,poj]tjfiamsvey
quod lege naturali prohibitum esi admittere d. I. j, §. ult. D. de surt. Hi-
jus definitionis singula verba nobis expendenda suni. Conrredfcaso
H z cutn