DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.39779#0476
Oi»I. lib.7.
art. 43.
Mechl.tir.
^. art. x >,
Moll.j . se-
meUr. t.
Laadr.Iib.
3 art. 1.
Coler, de-
ciC 176.
n. 1 ©7.
Diss- Gu-
del s de
jtir. nov.
j S. n. 6s.
9-
Rebuf In
psocxm»
cbnst. ieg.
g J • 34-
sit de
xap. iib. 9.
Instr. van’t
JHe&rubr.
van proces
exim, arr.j r
'Grot. 3.
panaci. 35.
4/0 Ll Tl. X L V I Ile D I G. T I T, IV.
nis, Gmlandis, Mechlinicnsibus. Saxonibus quoque idem placuid
se, si modo fuiprum non accedilTet. Daniel Mollerus testatur: cum
tamen alioquiln vindicando hoc flagitio fuerit ita rigidi; ut equum
quoque, quo mulier vedta esset, perimi voluerit, & atdes quibus vis
fadia edet, destriti, quem admodum legibus eorum > quibus titulus
esfc Lnnrlrecht?, seu Speculum Saxonicura, continetur. Quin imo,
etsi sluprum fuerit (ecutum muliere consentiente poenam gladii ces-
sare, seripsit Coieras. Sed vehementer adverfari videtur constitutio
ordinum nostrorum modo laudata , quae quantum ad raptum attinet,
ad jus commune stu seriptum recurri jubet: quod jubet etiam con-
stitutio politica ordinum Hollandbe;<2«. 15-80.promulgata, art. 1 8.
nec non epilogus slaturorum inclutae hujus ci vitatis. Quid dicemus?
an clausulis hisce contraria populi consuetudine derogatum ede? Non
eunecedeureb confugiamus, ac ne eonsuitiim quidem : quoniam
replicari facile poterat ex l.z.C. Qg# Jitleng. confiet, non pode con-
suetudine populi antiquari reseripta principum. Planius ita dicemur j
per jus seriptum in d. art. 4.9. nonsolumjus civile, sed& Pontificium
inteliigendum: utrumque enim seriptum est. Ac licet prius atque an-
tiquius civile nobis ede debeatrquippe conditum ab iis.aui citra con-
troversam poteshtem condendi h buerunt: non paucis tamen casi-
bus mores Pontificium praetulerant civili.Id fa&um etiam in praesenti
qutestione : etfm jure civili cautum edet.ut pro raptore pledetur , &
qui volentem abduxidet;Pomifices mitigaturi rigorem,adeo non pu-
niunt hunc pro raptore, ut etsi ah initio invita rapta sit vitium tamen
sijbsequente puellae consensu purgari putent c.ven, & ult. de raptor.
Ad hoc igitur Pontificium jus d. art. 19. reserendus est. Atque ex eo-
detnfundamemo illud quoque defendi potest, moribus nostris non
ede capite pledendum sponsium , qui sponsam rapu it: nam & huic
parcit jus Pontificium, d. c.ven. de rapter. Non ede parentes pudite
puniendos exilio , si pactione , aut diisimulatione injuriam rerfuse-
rint. Cum enim raptae injuriam dissimulare liceat, & subtequenti
consensu vitium antecedens p rgare , qui minus parentibus id licere
debet ? Non ede permittendum parentibus aut consanguine;scra-
ptae raptorem in flagranti crimine deprehensum occidere. Periculose
enim serrum privatis porrigitur, quod ii magi liratu disfringendum
est. Postremo vix est ut naoribus nostris bona raptoris addici pos-
sint raptat? quandoquidem generaliter placuit neminem ex causa cri-
minis perpetrati simul & bono & vitam amittere, excepto crimine
art. 43.
Mechl.tir.
^. art. x >,
Moll.j . se-
meUr. t.
Laadr.Iib.
3 art. 1.
Coler, de-
ciC 176.
n. 1 ©7.
Diss- Gu-
del s de
jtir. nov.
j S. n. 6s.
9-
Rebuf In
psocxm»
cbnst. ieg.
g J • 34-
sit de
xap. iib. 9.
Instr. van’t
JHe&rubr.
van proces
exim, arr.j r
'Grot. 3.
panaci. 35.
4/0 Ll Tl. X L V I Ile D I G. T I T, IV.
nis, Gmlandis, Mechlinicnsibus. Saxonibus quoque idem placuid
se, si modo fuiprum non accedilTet. Daniel Mollerus testatur: cum
tamen alioquiln vindicando hoc flagitio fuerit ita rigidi; ut equum
quoque, quo mulier vedta esset, perimi voluerit, & atdes quibus vis
fadia edet, destriti, quem admodum legibus eorum > quibus titulus
esfc Lnnrlrecht?, seu Speculum Saxonicura, continetur. Quin imo,
etsi sluprum fuerit (ecutum muliere consentiente poenam gladii ces-
sare, seripsit Coieras. Sed vehementer adverfari videtur constitutio
ordinum nostrorum modo laudata , quae quantum ad raptum attinet,
ad jus commune stu seriptum recurri jubet: quod jubet etiam con-
stitutio politica ordinum Hollandbe;<2«. 15-80.promulgata, art. 1 8.
nec non epilogus slaturorum inclutae hujus ci vitatis. Quid dicemus?
an clausulis hisce contraria populi consuetudine derogatum ede? Non
eunecedeureb confugiamus, ac ne eonsuitiim quidem : quoniam
replicari facile poterat ex l.z.C. Qg# Jitleng. confiet, non pode con-
suetudine populi antiquari reseripta principum. Planius ita dicemur j
per jus seriptum in d. art. 4.9. nonsolumjus civile, sed& Pontificium
inteliigendum: utrumque enim seriptum est. Ac licet prius atque an-
tiquius civile nobis ede debeatrquippe conditum ab iis.aui citra con-
troversam poteshtem condendi h buerunt: non paucis tamen casi-
bus mores Pontificium praetulerant civili.Id fa&um etiam in praesenti
qutestione : etfm jure civili cautum edet.ut pro raptore pledetur , &
qui volentem abduxidet;Pomifices mitigaturi rigorem,adeo non pu-
niunt hunc pro raptore, ut etsi ah initio invita rapta sit vitium tamen
sijbsequente puellae consensu purgari putent c.ven, & ult. de raptor.
Ad hoc igitur Pontificium jus d. art. 19. reserendus est. Atque ex eo-
detnfundamemo illud quoque defendi potest, moribus nostris non
ede capite pledendum sponsium , qui sponsam rapu it: nam & huic
parcit jus Pontificium, d. c.ven. de rapter. Non ede parentes pudite
puniendos exilio , si pactione , aut diisimulatione injuriam rerfuse-
rint. Cum enim raptae injuriam dissimulare liceat, & subtequenti
consensu vitium antecedens p rgare , qui minus parentibus id licere
debet ? Non ede permittendum parentibus aut consanguine;scra-
ptae raptorem in flagranti crimine deprehensum occidere. Periculose
enim serrum privatis porrigitur, quod ii magi liratu disfringendum
est. Postremo vix est ut naoribus nostris bona raptoris addici pos-
sint raptat? quandoquidem generaliter placuit neminem ex causa cri-
minis perpetrati simul & bono & vitam amittere, excepto crimine