plere officii mei effe putavi, atque propterea ftatim fub
initium hujus anni primis fcholis ad bene longas & fatis
litigiofas illas difputationes fum aggreffus. Et licet non
pauca ciam palamve in leftionum mearum invidiam aut
impedimentum, ab Adverfariis eorumque patronis, qui
per emisfos & deftinatos coryca;os fuos disfertata mea ve-
nabantur, jadtitarentur, tanti tamen non erant, ut me a
neceffario propofito diverterent, quin potius ad pertexen-
dam teiam animarent. Interea reliquis demandati mihi a
Superioribus muneris partibus deefTe necvolui, nec de«
bui, quapropter privatis publicisque Lectionibus acDifpu-
tationibus, diebus extraordinariis habendis, Theologiam
Fidei Audirores meos docere inftitui. More autem in Aca-
derniis recepto per Programma quoddam publice propofi-
tum idCivibus Academia? noftrae fignificandum erat. Prae-
buit autem occafionem,ut eo ipfo pr^fentes publicas Ec-
clefiae noftrae calamitates ex corde puro dolerem. Valde
momordit illud Adverfarios, maxime vero eorum Pro-
machum, qui leclis meis ita excanduit , ut in Germanico
quodam impio prorfus fcriptoProgramma meum invade-
re primum, mox autem incitatus a fuis commilitonibus ,
3ufta,ut loquitur, Animadverfione, refutare, infelicipror-
fus & vano conatu, aufus fit,
§. II. Erat quidem Animadverfor jam antemihinon
omnis ignotus ex iis, quae Hannoverze, Lyneburgi &Cel-
lis egerat, nunc autern notisfimus, poftquam in chartis
iftis, feipfum ad vivum, melius quam Apelles aliquis , de-
pinxir,atque imaginem fui infixit, opere fpeclabili ad po-
fteros eam transmittens. Lineas fuae imaginis, quas ipfe
in jufta fui Animadverfione duxit,ordine & diftincle chri-
ftiani lectoris oculis & fincero judicio hic veluti in tabula
expono.
initium hujus anni primis fcholis ad bene longas & fatis
litigiofas illas difputationes fum aggreffus. Et licet non
pauca ciam palamve in leftionum mearum invidiam aut
impedimentum, ab Adverfariis eorumque patronis, qui
per emisfos & deftinatos coryca;os fuos disfertata mea ve-
nabantur, jadtitarentur, tanti tamen non erant, ut me a
neceffario propofito diverterent, quin potius ad pertexen-
dam teiam animarent. Interea reliquis demandati mihi a
Superioribus muneris partibus deefTe necvolui, nec de«
bui, quapropter privatis publicisque Lectionibus acDifpu-
tationibus, diebus extraordinariis habendis, Theologiam
Fidei Audirores meos docere inftitui. More autem in Aca-
derniis recepto per Programma quoddam publice propofi-
tum idCivibus Academia? noftrae fignificandum erat. Prae-
buit autem occafionem,ut eo ipfo pr^fentes publicas Ec-
clefiae noftrae calamitates ex corde puro dolerem. Valde
momordit illud Adverfarios, maxime vero eorum Pro-
machum, qui leclis meis ita excanduit , ut in Germanico
quodam impio prorfus fcriptoProgramma meum invade-
re primum, mox autem incitatus a fuis commilitonibus ,
3ufta,ut loquitur, Animadverfione, refutare, infelicipror-
fus & vano conatu, aufus fit,
§. II. Erat quidem Animadverfor jam antemihinon
omnis ignotus ex iis, quae Hannoverze, Lyneburgi &Cel-
lis egerat, nunc autern notisfimus, poftquam in chartis
iftis, feipfum ad vivum, melius quam Apelles aliquis , de-
pinxir,atque imaginem fui infixit, opere fpeclabili ad po-
fteros eam transmittens. Lineas fuae imaginis, quas ipfe
in jufta fui Animadverfione duxit,ordine & diftincle chri-
ftiani lectoris oculis & fincero judicio hic veluti in tabula
expono.