DOI Artikel:
Skrzyniarz, Sławomir: Diabolus tamquam leo rugiens: z badań nad znaczeniem motywu lwa na sarkofagach chrześcijańskich epoki przedkonstantyńskiej
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.17164#0027
f
t
i
8. Święty Jeździec zabijający 9. Pieczęć Salomona, amulet późnoantyczny
demona kobiecego, amulet póź- (wg Schlumbergera)
noantyczny (wg Bonnera)
rjrj ... ^ -i
interpretowania . Ważnym w kontekście niniejszych rozważań dziełem
jest płyta grobowa Beratiusa Nikatorosa w Museo Pio Clementino, datowa-
kim symbolem solarnym (por. H. Móbius, Griechisch-orienłalische Bleimedalions aus Ionien,
„Archaologischer Anzeiger. Beiblatt zum Jahrbuch des Archaologischen Instituts" 1/2, 1941,
zwłaszcza szp. 1-11, zob. il. 1-3), na zabytkach chrześcijańskich zaś symbolem Chrystusa,
o czym świadczą inskrypcje z motywem Leonis de tribu Iudae oraz wezwania In Christo Leo,
por. Leclercą (przyp. 72), szp. 1823-1824; 1835-1837. Za interpretowaniem wspomnianych
wizerunków lwa jako personifikacji Złego przemawia po pierwsze jego miejsce w układzie kom-
pozycyjnym - znajduje się on poniżej świętego, co jest sugestią odniesionego nad nim triumfu,
lub asystuje Złemu Oku. Po drugie, należy mieć na względzie szeroko rozumiany kontekst ar-
tystyczno-ideowy porównywania Szatana do „lwa ryczącego". Możliwe zatem jest, że lew (po-
konany lub asystujący Złemu) rozumiany był przez chrześcijan używających amulety jako
„przeciwnik (...) Diabeł".
77 Na prawdopodobieństwo takiej interpretacji zwróciła moją uwagę Pani dr Marlia Mu-
nell-Mango z Ashmolean Museum w Oksfordzie.
23
t
i
8. Święty Jeździec zabijający 9. Pieczęć Salomona, amulet późnoantyczny
demona kobiecego, amulet póź- (wg Schlumbergera)
noantyczny (wg Bonnera)
rjrj ... ^ -i
interpretowania . Ważnym w kontekście niniejszych rozważań dziełem
jest płyta grobowa Beratiusa Nikatorosa w Museo Pio Clementino, datowa-
kim symbolem solarnym (por. H. Móbius, Griechisch-orienłalische Bleimedalions aus Ionien,
„Archaologischer Anzeiger. Beiblatt zum Jahrbuch des Archaologischen Instituts" 1/2, 1941,
zwłaszcza szp. 1-11, zob. il. 1-3), na zabytkach chrześcijańskich zaś symbolem Chrystusa,
o czym świadczą inskrypcje z motywem Leonis de tribu Iudae oraz wezwania In Christo Leo,
por. Leclercą (przyp. 72), szp. 1823-1824; 1835-1837. Za interpretowaniem wspomnianych
wizerunków lwa jako personifikacji Złego przemawia po pierwsze jego miejsce w układzie kom-
pozycyjnym - znajduje się on poniżej świętego, co jest sugestią odniesionego nad nim triumfu,
lub asystuje Złemu Oku. Po drugie, należy mieć na względzie szeroko rozumiany kontekst ar-
tystyczno-ideowy porównywania Szatana do „lwa ryczącego". Możliwe zatem jest, że lew (po-
konany lub asystujący Złemu) rozumiany był przez chrześcijan używających amulety jako
„przeciwnik (...) Diabeł".
77 Na prawdopodobieństwo takiej interpretacji zwróciła moją uwagę Pani dr Marlia Mu-
nell-Mango z Ashmolean Museum w Oksfordzie.
23