DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.19138#0267
Diilertatio Secunda. 251
C A P V T XIV.
Artauasdis ArmenU regis obitus . Ttgranes pro fuccessione fcribens ad
Augufium, Caium adire iubetur. Ttberij apud Rhodum anxietas. Caij
Cafaris cum silio regis JParthorum colloquium . Pax inter Romanos ac
Parthos conuenit. Lollius Caij rector 3 eiufdem gratia exclufus . ‘Tibe-
rius Romam 9 Caio permittente, reuertitur. JM* Lollij mors. Eiufdem
domi sorifque dignitates recenfita. Horatij epifioU ad Lollium, ad J\dar-
ri silium fcripta contra Glandorpium. Saliani de Lollio iudicium reijci-
tur. Annus quo Tiberius Romam redijt, demonfiratur. Lucius Csfar
in Hispaniam mittitur. Cafauboni interpretatio correcta. Idem per-
peram Strabonis locum emendat. Aemilia Lepida Lucio Cafarispon-
sa defiinata . Pater Lepida Glandorpio ignoratus , ofienditur .
nefus ac Lipfius epitaphium ab Atteio Philologo pofitum , minus fe-
liciter explicant. Vjserj prochronifmus refellitur,
ANnum V. C. 755. P. Vinicius ac P. Alfenus consules aperuere, qui vti
initio lastus, ita Augusto postea lu£hiostis euasit. Artauasdes, quem ab
Armenijs eie£him, Caius Cassar Augusti iussu in regnum reducere conabatur,
morbo oppressiis, interijt. Tum Tigranes, qui ab Armenijs vocatus, Parthis
ctiam auxilia mittentibus, regnum inuaserat, atmulo sublato, legatos cum mu-
neribus ad Angustum misit, nec regio titulo in literis vsus, supplex Impera-
torem rogauit, vt mortuo iam Artauasde , regnum sibi permitteretur . Au-
gustus donis acceptis, ac simul dubiam Parthici belli fortunam veritus, bona
cum spe Tigranem in Syriam proficisci iussit ad Caium, quem rebus Orien-
tis impositum, sperabat cnn6ta qux e re publica forent, esse fadrurum. Ho-
rum amftor est Dio in Grxcis excerptiseditis aFuluio Vrsino legatione 30. II-
le tamen in castra Caij Cxsaris descendere recusauit, suspicatus, ne cum eius
belli aucftor fuisset, quicqnam acerbius contra se a Cxsarestatueretur. Itaque
satius duxit Armenix vrbes au6to prxsidio munire, cum Romani procula re-
gni finibus a Parthis in Syria distinerentur. Phraates Rex Parthorum ienio
grauatus, duodequadringinta enimannos Parthis imperabat, cumfe plerisque
primatibus oaio esse intelligeret, veritus ne per occasionem externi domesti-
cum bellum a seditiosis conssaretur, confilia de pace restauranda secum agita-
re coepit. Artauasdis mors, ac missx vtrinque d£ pace literx, expeditioni
iam contra Parthos feliciter susceptx, moras iniec^rant. Etenim cum Caio in-
iun6lum fuiiSet, vt ArtanasHem , expulso Tigrahe , in Armenix regnum re-
duceret, eodem defun6lo, Cxsar dubius quid consilij caperet , literas ad
Augustum dedit, quibus significabat Parthorum regem ad pacem inclinare,
nescire tamen se quemnam Armenijs regem prasficeret.
Tiberius Caij C^saris vitricus post eiusdem aduentum in Orientem, contemptior
in dies inuifior euaserat, teste Suetoniocap. 13, de eiusdem vita, ita vt rami-
Ii i liari
C A P V T XIV.
Artauasdis ArmenU regis obitus . Ttgranes pro fuccessione fcribens ad
Augufium, Caium adire iubetur. Ttberij apud Rhodum anxietas. Caij
Cafaris cum silio regis JParthorum colloquium . Pax inter Romanos ac
Parthos conuenit. Lollius Caij rector 3 eiufdem gratia exclufus . ‘Tibe-
rius Romam 9 Caio permittente, reuertitur. JM* Lollij mors. Eiufdem
domi sorifque dignitates recenfita. Horatij epifioU ad Lollium, ad J\dar-
ri silium fcripta contra Glandorpium. Saliani de Lollio iudicium reijci-
tur. Annus quo Tiberius Romam redijt, demonfiratur. Lucius Csfar
in Hispaniam mittitur. Cafauboni interpretatio correcta. Idem per-
peram Strabonis locum emendat. Aemilia Lepida Lucio Cafarispon-
sa defiinata . Pater Lepida Glandorpio ignoratus , ofienditur .
nefus ac Lipfius epitaphium ab Atteio Philologo pofitum , minus fe-
liciter explicant. Vjserj prochronifmus refellitur,
ANnum V. C. 755. P. Vinicius ac P. Alfenus consules aperuere, qui vti
initio lastus, ita Augusto postea lu£hiostis euasit. Artauasdes, quem ab
Armenijs eie£him, Caius Cassar Augusti iussu in regnum reducere conabatur,
morbo oppressiis, interijt. Tum Tigranes, qui ab Armenijs vocatus, Parthis
ctiam auxilia mittentibus, regnum inuaserat, atmulo sublato, legatos cum mu-
neribus ad Angustum misit, nec regio titulo in literis vsus, supplex Impera-
torem rogauit, vt mortuo iam Artauasde , regnum sibi permitteretur . Au-
gustus donis acceptis, ac simul dubiam Parthici belli fortunam veritus, bona
cum spe Tigranem in Syriam proficisci iussit ad Caium, quem rebus Orien-
tis impositum, sperabat cnn6ta qux e re publica forent, esse fadrurum. Ho-
rum amftor est Dio in Grxcis excerptiseditis aFuluio Vrsino legatione 30. II-
le tamen in castra Caij Cxsaris descendere recusauit, suspicatus, ne cum eius
belli aucftor fuisset, quicqnam acerbius contra se a Cxsarestatueretur. Itaque
satius duxit Armenix vrbes au6to prxsidio munire, cum Romani procula re-
gni finibus a Parthis in Syria distinerentur. Phraates Rex Parthorum ienio
grauatus, duodequadringinta enimannos Parthis imperabat, cumfe plerisque
primatibus oaio esse intelligeret, veritus ne per occasionem externi domesti-
cum bellum a seditiosis conssaretur, confilia de pace restauranda secum agita-
re coepit. Artauasdis mors, ac missx vtrinque d£ pace literx, expeditioni
iam contra Parthos feliciter susceptx, moras iniec^rant. Etenim cum Caio in-
iun6lum fuiiSet, vt ArtanasHem , expulso Tigrahe , in Armenix regnum re-
duceret, eodem defun6lo, Cxsar dubius quid consilij caperet , literas ad
Augustum dedit, quibus significabat Parthorum regem ad pacem inclinare,
nescire tamen se quemnam Armenijs regem prasficeret.
Tiberius Caij C^saris vitricus post eiusdem aduentum in Orientem, contemptior
in dies inuifior euaserat, teste Suetoniocap. 13, de eiusdem vita, ita vt rami-
Ii i liari