Notae Numismaticae - Zapiski Numizmatyczne (9.2014)

WŁADYSŁAW BARTYNOWSKI (1832-1918)...

Po ukończeniu studiów Maksymilian pracował w wyuczonym zawodzie,
a obowiązki swoje wykonywał z „pilnością, gorliwością i zdolnością"'".
Jego zainteresowania numizmatyką sięgają roku 1825". Kolekcjonował me-
dale i monety polskie, które po jego śmierci zostały w 1841 roku sprzedane przez
rodzinę do zbiorów byłego Okręgu Naukowego Warszawskiego, aby następnie
stanowić podstawę zbioru numizmatycznego Uniwersytetu Warszawskiego'^.
W roku akademickim 1851/1852, w wieku 19 lat, syn Maksymiliana, Włady-
sław Bartynowski, wpisał się - jako słuchacz nadzwyczajny - na semestr zimowy na
ten sam Wydział Prawa UJ. W swojej karcie - tzw. rodowodzie - podał, że jest Pola-
kiem i poddanym austriackim, z rzymskokatolickiej rodziny, zamieszkuje przy ulicy
Gołębiej 28 3/4 w Gminie !H, oraz że jego ojciec Maksymilian zmarł, a matka Emilia
to „obywatelka krakowska tu zamieszkała" i od niej otrzymuje wsparcie. Podstawą
wpisu - jako słuchacza nadzwyczajnego - były świadectwa ukończenia V i VI kla-
sy gimnazjum krakowskiego'^. Według spisu uczniów zachowanego w Archiwum
UJ, Władysław Bartynowski był uczniem liceum w roku szkolnym 1847/1848'k
Co ciekawe, w wydawnictwie jubileuszowym autorstwa Jana Lenka, zawierającym
spis wszystkich uczniów tego gimnazjum (liceum), nazwisko Bartynowskiego nie
występuje'", choć według zachowanych w Archiwum Narodowym w Krakowie ma-
teriałów był w tym roku uczniem klasy V. Natomiast przed tym rokiem Władysław
był uczniem tzw. prywatnym (zob.: Aneks)'". W dniu 22 VH 1845 roku zdał egzamin
ustny jako uczeń prywatny z zakresu klasy ł i otrzymał noty dobre'2 Po zakończe-
niu następnego roku szkolnego (1845/1846) przystąpił do egzaminów pisemnych,
a następnie, pomiędzy 21 a 24 VH 1846 roku - do egzaminu ustnego z zakresu

AMNK, Spuścizna 60 W. Bartynowskiego, sygn. i, iisty M. Bartynowskiego do prezesa Trybunału
I Instancji z 15 III 1831, 3 VIII 1833.
" „Bartynowski Maksymilian", [w:] IŁZe/ła Ewcył/oper//oPowszec/7w<3..., seria I, t. 7, Warszawa 1892, s. 26.
'-7ó/r/ew, s. 26; M. GUMOWSKI, „Bartynowski Maksymilian", [w:] E. ROSTWOROWSKI (red.), Po/sł/
t. I, Kraków 1935, s. 334.
AUł, S II 475B, rodowody studentów UJ za rok szkolny 1886/87,1 semestr. K.W. KUMANIECKI, Zb/ór
wą/ważH/g/śzyc/y^rzepMÓwMw/wer^ytecł/c/?, Kraków 1913, s. I i n.
AUJ, S I 659, lista uczniów do Liceum ś[wię]tej Anny w roku 1847/48 uczęszczających, poz. 6. Zob.:
T. GRAFF, G. URBANEK (red.), 420 /ot PzA:ó/Aowor/wor^Ł/cA. (Łyr/ow/e ŁoOt/eMSzowe, Kraków 2008; H. BA-
RYCZ, T/Ator/r? óz/;ó/ Aowor/wor^A/c/r. zo/oże/r/o r/o re/orwy 77. Ko/Łpo/o, Kraków 1988; J. BĄK, Yewper /w
o/t:/w. ZDz/g/bwPzAb/Aowor/worsP/c/?, Kraków 1976.
Wydawnictwo notuje czterech Bartynowskich: Franciszka, Napoleona, Stanisława oraz Wacława, zob.:
J. LENIEK (oprać.), TGZęźAo /?ow/Ątłowa ło Mczczew/My'Mb//gMszM trzgcAygtwg/ roczw/cy zo/ożew/o G/wMozyMw
św. Zwny w AToAow/e, Kraków 1888, s. 205.
'6 W ten sposób zaliczał również klasy w Szkole Wydziałowej Krakowskiej, zob.: AMNK, Spuścizna 8,
sygn. i, świadectwo z egzaminu prywatnego po klasie drugiej z 17 VII 1843.
Archiwum Narodowe w Krakowie (dalej: AN), Gimnazjum i Liceum im. Bartłomieja Nowodworskiego
(dalej: GLN) 180, poz. 123.