Notae Numismaticae - Zapiski Numizmatyczne (11.2016)

NUMIZMATYKA W BADANIACH NAUKOWYCH...

zamieścił krótką, trzyzdaniową informację o wydawanym w Pradze czasopiśmie
czeskiego Towarzystwa Przyjaciół Starożytności Casopis Spolećnosti Pratel
StaroźitnostP. Uważni czytelnicy kolejnego rocznika WNA mogli odnaleźć Koperę
w przedrukowanym sprawozdaniu z posiedzeń Komisji Historii Sztuki Akademii
Umiejętności w Krakowie (dalej: AU) w związku z relacją z jednego z jej posiedzeń,
na którym omawiana była praca Kopery „Grobowiec Olbrachta w katedrze na
Wawelu i pierwsze prace w stylu odrodzenia na zamku królewskim”, stanowiąca
podstawę uzyskanego przez niego w 1896 r. doktoratu6 7. Zbliżenie w tym czasie
Kopery do środowiska numizmatyków widoczne było również w sprawozdaniu
z czynności Wydziału TNK za lata 1892-1895, gdzie wymieniony został jako
członek zwyczajny, wchodzący w skład tegoż Wydziału w funkcji sekretarza8.
Trudno jest dokładnie określić, kiedy Kopera przystąpił do TNK, ale można się
domyślać, że uczynił to w trakcie ostatnich lat studiów. Na taką datację wskazuje
zapis zamieszczony we wzmiankowanym sprawozdaniu, gdzie czytamy: „[...]
w chwili, gdy to piszemy [1895] Towarzystwo pozyskało sekretarza w osobie p.
dr. Feliksa Kopery”, oraz fakt, że od listopada 1896 r. Kopera przebywał już na
studiach w Bazylei9.
Zaangażowanie Kopery w prace TNK w tym czasie wynikało prawdopodobnie
z problemów organizacj i związanych z chorobą ówczesnego sekretarza dr. Wacława
Bartynowskiego (1868-1923), który posiłkując się właśnie tym argumentem,
ustąpił w tymże 1895 r. ze sprawowanej funkcji po niespełna trzech latach jej
pełnienia. Sama akcesja Kopery do TNK, połączona z powierzeniem mu zadań
sekretarskich, nie powinna być natomiast rozpatrywana jako forma nobilitacji
czy specjalnego uznania środowiska numizmatycznego dla jego wiedzy. Możliwe
też, że na decyzję członków TNK wpłynął Sokołowski, który chciał, aby była to
organizacja działająca prężnie i aktywnie.
Wyznaczenie na to stanowisko młodego, mającego wówczas około 24 lat
Kopery było zgodne z dotychczasową praktyką - w takim samym wieku był
Wacław Bartynowski, gdy powierzono mu te obowiązki. I choć raczej wynikało
to z pragmatyzmu starszych i bardziej zasłużonych członków organizacji,
to niewątpliwie dla młodego i aktywnego mężczyzny pełnienie takiej funkcji było

6 KOPERA 1893a: 32. Notatka ta nie jest podpisana przez Koperę, ale jako jej autor występuje on w dołą-
czonym do tego rocznika WNA „Spisie rzeczy”.
7 KOPERA 1893b: 334; IDEM 1898a oraz w rozszerzonej wersji IDEM 1904a; AUJ, sygn. WF II 504,
Kopera Feliks - teczka doktorska.
8 ANONIM 1896: 1.
' W sprawozdaniu za rok 1895 (ANONIM 1896:1, stąd cytat), Kopera występuje już jako doktor, choć
stopień ten uzyskał dopiero w 1896 r., czyli w roku druku sprawozdania: AUJ, sygn. WF II 121, Kopera Feliks
— teczka habilitacyjna. Curriculum vitcie, [1900 r.]; Ibidem, sygn. WF II 96, odpis pisma Marszałka Krajowego
do Wydziału Krajowego z 11 listopada 1896 r.