Notae Numismaticae - Zapiski Numizmatyczne (11.2016)

284

DIANA BŁOŃSKA, MATEUSZ WOŹNIAK

Pędzichów 12. Opracowywano i katalogowano tam zbiór Andrzeja Potockiego
(1861-1908). Bartynowski jako przedstawiciel i kontynuator najlepszej szkoły
numizmatycznej - jego mentorem z kolei był Karol Beyer (1818-1877) -
gwarantował młodemu adeptowi tej dyscypliny znakomite podstawy. Z dużą dozą
prawdopodobieństwa można założyć, że tutaj należy szukać początków fascynacji
Kopery numizmatyką. W następnych latach współpraca z osobami będącymi
ekspertami i jednocześnie prawdziwymi pasjonatami tej dziedziny podtrzymywała
jego zainteresowanie.
Kopera nawiązał kontakty z Bartynowskim i skupionymi wokół niego
numizmatykami zapewne za pośrednictwem Mariana Sokołowskiego (1839—
-1911). Ten wybitny historyk sztuki, konserwator zabytków i muzeolog, przyjmując
na siebie rolę opiekuna naukowego Kopery, przez wiele lat kierował jego życiem,
poczynając od wskazywania tematyki zajęć uniwersyteckich4 5.
Kopera uczęszczał zatem na zajęcia z łaciny do prof. Kazimierza Morawskiego
(1852-1925), cenionego w środowisku naukowym historyka i filologa klasycznego,
oraz do prof. Adama Miodońskiego (1861-1913). Epigrafikę łacińską poznawał
u prof. Piotra Bieńkowskiego (1865-1925), archeologa i twórcy „polskiej szkoły
archeologicznej”. Brał też udział w zajęciach prof. Leona Sternbacha (1864-1940),
filologa klasycznego i bizantynisty, inicjatora badań bizantynologicznych w Polsce.
Drugą grupę stanowiły przedmioty związane z nauką języka starosłowiańskiego,
które studiował u językoznawcy i współtwórcy Seminarium Filologii
Słowiańskiej UJ prof. Lucjana Malinowskiego (1839-1898). Pokrewieństwo
języków słowiańskich zgłębiał z kolei u innego wybitnego uczonego i eksperta
w tej dziedzinie - prof. Jana Niecisława Baudouina de Courtenay (1845-1929).
Dodatkowo odbył u indologa dr. Leona Mańkowskiego (1853-1909) semestralny
kurs praktyczny sanskrytu, a u dr. Stanisława Krzyżanowskiego (1865-1917),
mediewisty, specjalisty w zakresie nauk pomocniczych historii, brał udział
w praktycznych zajęciach z paleografii i sfragistyki średniowiecznej".
Wiedza teoretyczna zdobywana podczas zajęć uniwersyteckich była
poddawana konfrontacji z praktyką, a kontakty z krakowskimi numizmatykami,
skupionymi w powstałym w 1889 r. w Krakowie Towarzystwie Numizmatycznym
(dalej: TNK), ulegały coraz większemu zacieśnieniu. W 1893 r. nazwisko
Kopery po raz pierwszy pojawiło się na łamach Wiadomości Numizmatyczno-
-Archeologicznych (dalej: WNA), organu TNK. W pierwszym numerze z owego roku

4 GUMOWSKI 1965: 19. Na temat Mariana Sokołowskiego zob. KALINOWSKI 1997: 175-183; IDEM
2000-2001: 161-165 (tu bibliografia); KUNIŃSKA 2012.
5 AUJ, sygn. S II 485B, k. 25; S II 486B, k. 22; S II 487B, k. 33; S II 488B, k. 36; S II489B, k. 35; S 11 490B,
k. 27; S II 491B, k. 38; S II 492B, k. 35; S II 493B, k. 41; S II 494B, k. 38; WF II 504, Kopera Feliks - teczka
doktorska. Przebieg mojego życia i studiów, [1895].