DOI issue:
Artikuły / Articles
DOI article:Woźniak, Mateusz; Błońska, Diana: Numizmatyka w badaniach naukowych i działalności Feliksa Kopery
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.41338#0285
NUMIZMATYKA W BADANIACH NAUKOWYCH...
Wólfflin' w istocie dziwił się, że tyle rzeczy w Paryżu
mnie interesowało. Dawniej jeszcze nie mógł zrozumieć,
jak historyk sztuki może nawet patrzeć się na numizmatykę,
gdy widział, że skrzętnie oglądałem tutejsze numizmatyczne
zbiory i robiłem notaty1 2.
Feliks Jan Kopera (tab. 1) to dyrektor instytucji o wielkiej randze narodowej,
ekspert w zakresie funkcjonowania muzeów w Polsce oraz poza jej granicami,
historyk sztuki średniowiecznej, numizmatyk, pisarz i popularyzator wiedzy,
redaktor periodyków poświęconych szeroko pojmowanej kulturze oraz ochronie
zabytków, dydaktyk, działacz społeczny, w końcu krakowianin oddany miastu
i jego zabytkom.
Urodził się w Krakowie 12 maja 1871 r. W 1891 r. ukończył Gimnazjum
św. Anny. W roku akademickim 1891/1892 rozpoczął studia na Wydziale
Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (dalej: UJ). Ukończył je doktoratem
25 kwietnia 1896 r., po czym wyjechał na zagraniczne studia do Szwajcarii,
Francji, Niemiec, Wielkiej Brytanii, w końcu Rosji. Po powrocie do Krakowa
został zatrudniony przez Elżbietę Hutten-Czapską (1833-1916), aby przygotować
do otwarcia muzeum prezentujące kolekcję jej zmarłego kilka lat wcześniej męża
Emeryka Hutten-Czapskiego (1828-1896). 9 maja 1900 r. Kopera uzyskał na
UJ docenturę prywatną - veniam legendi w zakresie historii kultury w Polsce
i w Europie Wschodniej. 22 kwietnia 1901 r. został wybrany na dyrektora Muzeum
Narodowego w Krakowie (dalej: Muzeum). Funkcję tę pełnił aż do końca 1949 r.,
zarządzając instytucją w czasie pokoju - w okresie zaborów, odrodzonej Polski
i w Polsce Ludowej - oraz podczas dwóch wojen światowych. Zmarł w Krakowie
27 marca 1952 r.3.
Niniejszy artykuł poświęcony jest jednej z dziedzin jego zainteresowań -
numizmatyce.
* * *
Numizmatyka zaciekawiła Koperę już w okresie studiów uniwersyteckich.
Bywał wtedy w pracowni numizmatycznej Władysława Bartynowskiego (1832—
1918), która mieściła się w mieszkaniu tego numizmatyka w Krakowie przy ul.
1 Henryk Wólfflin (1864-1945), szwajcarski historyk sztuki, wykładowca na Uniwersytecie Bazylejskim,
za: http://www.biografie-niemieckie.pl/osoba/Heinrich/W%C3%B61fflin/2701 (dostęp 31.08.2016).
2 AUJ, sygn. 98/4, Spuścizna M. Sokołowskiego, Kopera do Sokołowskiego, Bazylea, 25 stycznia 1897 r.
3 Artykuły biograficzne poświęcone Koperze zob.: ŁOZA 1938: 360; BUCZKOWSKI 1952: 95-98;
BOCHNAK 1968: 636-638 (tu dalsza bibliografia); STANISŁAWSKA-ADAMCZEWSKA i ADAMCZEWSKI
2000: 115; SKORUPSKA-SZARLEJ 2004: 29-30; BŁOŃSKA 2012: 313-331 (tu bibliografia). Zob. również:
AUJ, sygn. WF II 504, Kopera Feliks - teczka doktorska; ibidem, sygn. WF II 121, Kopera Feliks - teczka
habilitacyjna; ibidem, sygn. S II 619, Kopera Feliks - teczka pracownicza; ibidem, sygn. 98/4, Spuścizna
M. Sokołowskiego, korespondencja przychodząca (Kopera Feliks); MNK, DzVIIIa, sygn. 505/54, Dyplom
doktorski z 25 kwietnia 1896 r.; Arch. MNK, sygn. TO 15, Feliks Kopera - akta osobowe.
Wólfflin' w istocie dziwił się, że tyle rzeczy w Paryżu
mnie interesowało. Dawniej jeszcze nie mógł zrozumieć,
jak historyk sztuki może nawet patrzeć się na numizmatykę,
gdy widział, że skrzętnie oglądałem tutejsze numizmatyczne
zbiory i robiłem notaty1 2.
Feliks Jan Kopera (tab. 1) to dyrektor instytucji o wielkiej randze narodowej,
ekspert w zakresie funkcjonowania muzeów w Polsce oraz poza jej granicami,
historyk sztuki średniowiecznej, numizmatyk, pisarz i popularyzator wiedzy,
redaktor periodyków poświęconych szeroko pojmowanej kulturze oraz ochronie
zabytków, dydaktyk, działacz społeczny, w końcu krakowianin oddany miastu
i jego zabytkom.
Urodził się w Krakowie 12 maja 1871 r. W 1891 r. ukończył Gimnazjum
św. Anny. W roku akademickim 1891/1892 rozpoczął studia na Wydziale
Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (dalej: UJ). Ukończył je doktoratem
25 kwietnia 1896 r., po czym wyjechał na zagraniczne studia do Szwajcarii,
Francji, Niemiec, Wielkiej Brytanii, w końcu Rosji. Po powrocie do Krakowa
został zatrudniony przez Elżbietę Hutten-Czapską (1833-1916), aby przygotować
do otwarcia muzeum prezentujące kolekcję jej zmarłego kilka lat wcześniej męża
Emeryka Hutten-Czapskiego (1828-1896). 9 maja 1900 r. Kopera uzyskał na
UJ docenturę prywatną - veniam legendi w zakresie historii kultury w Polsce
i w Europie Wschodniej. 22 kwietnia 1901 r. został wybrany na dyrektora Muzeum
Narodowego w Krakowie (dalej: Muzeum). Funkcję tę pełnił aż do końca 1949 r.,
zarządzając instytucją w czasie pokoju - w okresie zaborów, odrodzonej Polski
i w Polsce Ludowej - oraz podczas dwóch wojen światowych. Zmarł w Krakowie
27 marca 1952 r.3.
Niniejszy artykuł poświęcony jest jednej z dziedzin jego zainteresowań -
numizmatyce.
* * *
Numizmatyka zaciekawiła Koperę już w okresie studiów uniwersyteckich.
Bywał wtedy w pracowni numizmatycznej Władysława Bartynowskiego (1832—
1918), która mieściła się w mieszkaniu tego numizmatyka w Krakowie przy ul.
1 Henryk Wólfflin (1864-1945), szwajcarski historyk sztuki, wykładowca na Uniwersytecie Bazylejskim,
za: http://www.biografie-niemieckie.pl/osoba/Heinrich/W%C3%B61fflin/2701 (dostęp 31.08.2016).
2 AUJ, sygn. 98/4, Spuścizna M. Sokołowskiego, Kopera do Sokołowskiego, Bazylea, 25 stycznia 1897 r.
3 Artykuły biograficzne poświęcone Koperze zob.: ŁOZA 1938: 360; BUCZKOWSKI 1952: 95-98;
BOCHNAK 1968: 636-638 (tu dalsza bibliografia); STANISŁAWSKA-ADAMCZEWSKA i ADAMCZEWSKI
2000: 115; SKORUPSKA-SZARLEJ 2004: 29-30; BŁOŃSKA 2012: 313-331 (tu bibliografia). Zob. również:
AUJ, sygn. WF II 504, Kopera Feliks - teczka doktorska; ibidem, sygn. WF II 121, Kopera Feliks - teczka
habilitacyjna; ibidem, sygn. S II 619, Kopera Feliks - teczka pracownicza; ibidem, sygn. 98/4, Spuścizna
M. Sokołowskiego, korespondencja przychodząca (Kopera Feliks); MNK, DzVIIIa, sygn. 505/54, Dyplom
doktorski z 25 kwietnia 1896 r.; Arch. MNK, sygn. TO 15, Feliks Kopera - akta osobowe.