DOI Artikel:
Żurowska, Klementyna: Geneza zachodniej części tak zwanej drugiej katedry wawelskiej
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.26676#0067
Rys. 14. Trewir, katedra, rzut poziomy części zachodniej, skala 1 : 500
Willigisa, spłonęła w dniu konsekracji 80. Odbudowana została następnie w latach
1009-1049, zapewne w oparciu o formy pierwotne. Ottońska katedra w Mo-
guncji nie zachowała się do naszych czasów i znana jest jedynie z odkopanych
reszt (rys. 13). Część wschodnia trójnawowej bazyliki ukształtowana została
na pięciu osiach. Środkową stanowił krótki chór na rzucie prostokąta leżącego,
nie posiadający krypty, od wschodu zamknięty apsydą, której reszt nie odna-
leziono wprawdzie, ale jej istnienie potwierdzają źródła pisane. Chór flanko-
wany był przez dwa pomieszczenia na rzucie kwadratu. Od zachodu łączyły
się one z nawami bocznymi, w murze zaś wschodnim mieściły się wejścia. Dwie
wieże schodowe na rzucie kolistym, których jądro istnieje w obecnie zachowa-
nych, przylegały do pomieszczeń bocznych chóru od południa i północy.
Bryła fasady wschodniej katedry w Moguncji rekonstruowana bywa w trojaki
sposób, zawsze z apsydą i okrągłymi klatkami schodowymi: jako masyw trans-
wersalny z wieżą czworoboczną w środku, jako masyw poprzeczny z wieżą
ośmioboczną w środku i wreszcie jako masyw z dwiema wieżami wieńczącymi
80 Por. wyżej przypis 70.
57
Willigisa, spłonęła w dniu konsekracji 80. Odbudowana została następnie w latach
1009-1049, zapewne w oparciu o formy pierwotne. Ottońska katedra w Mo-
guncji nie zachowała się do naszych czasów i znana jest jedynie z odkopanych
reszt (rys. 13). Część wschodnia trójnawowej bazyliki ukształtowana została
na pięciu osiach. Środkową stanowił krótki chór na rzucie prostokąta leżącego,
nie posiadający krypty, od wschodu zamknięty apsydą, której reszt nie odna-
leziono wprawdzie, ale jej istnienie potwierdzają źródła pisane. Chór flanko-
wany był przez dwa pomieszczenia na rzucie kwadratu. Od zachodu łączyły
się one z nawami bocznymi, w murze zaś wschodnim mieściły się wejścia. Dwie
wieże schodowe na rzucie kolistym, których jądro istnieje w obecnie zachowa-
nych, przylegały do pomieszczeń bocznych chóru od południa i północy.
Bryła fasady wschodniej katedry w Moguncji rekonstruowana bywa w trojaki
sposób, zawsze z apsydą i okrągłymi klatkami schodowymi: jako masyw trans-
wersalny z wieżą czworoboczną w środku, jako masyw poprzeczny z wieżą
ośmioboczną w środku i wreszcie jako masyw z dwiema wieżami wieńczącymi
80 Por. wyżej przypis 70.
57