DOI Artikel:
Żurowska, Klementyna: Studia nad architekturą wczesnopiastowską
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.26757#0012
Rys. 1. Kraków — Wawel, rzut poziomy wzgórza wraz z budowlami wczesnośredniowiecznymi
znacznic wiedza o drewniano-ziemnych obwarowaniach zarówno samego
wzgórza waw^elskiego, jak i położonych poniżej części wczesnośredniowiecz-
nego podgrodzia 10. Nie ulega wątpliwości, że te znaleziska nie dają jeszcze
pełnego obrazn wczesnośredniowiecznego Y/awelu. Przyszłe badania ukażą
zapewne dalsze elementy rozpłanowania i zabudowy tego, jednego z naj-
ważniejszych, grodów piastowskich. Już teraz można jednak powiedzieć,
że wzgórze wawełskie stało się, w okresie ostatnich lat dwudziestu, najwięk-
szym i najważniejszym stanowiskiem architektury wczesnośredniowiecznej
w Polsce. Wzbogacony obraz wczesnośredniowiecznej zabudowy Wawełu
stanie się niewątpliwie w przyszłości tematem syntetycznego opracowania.
Przedsięwzięcie to musi jednak być poprzedzone analitycznymi opracowa-
niami poszczegółnych obiektów i problemów. Ten właśnie postulat nakazuje
przyjrzeć się raz jeszcze problematyce czteroapsydowej rotundy wawelskiej
i rozpatrzyć ją w nowym kontekście materiału zabytkowego.
10 Por. K. Radwański, Kraków przedlokacyjny. Rozwój przestrzeimy, Kraków 1975, s. 110—
129; Z. Pianowski, Wawel obronny, „Z otchlani wieków”, XLIII, 1977, nr 4, s. 271 i nast.;
Kozieł, Fraś, o. c., s. 115—117.
10
znacznic wiedza o drewniano-ziemnych obwarowaniach zarówno samego
wzgórza waw^elskiego, jak i położonych poniżej części wczesnośredniowiecz-
nego podgrodzia 10. Nie ulega wątpliwości, że te znaleziska nie dają jeszcze
pełnego obrazn wczesnośredniowiecznego Y/awelu. Przyszłe badania ukażą
zapewne dalsze elementy rozpłanowania i zabudowy tego, jednego z naj-
ważniejszych, grodów piastowskich. Już teraz można jednak powiedzieć,
że wzgórze wawełskie stało się, w okresie ostatnich lat dwudziestu, najwięk-
szym i najważniejszym stanowiskiem architektury wczesnośredniowiecznej
w Polsce. Wzbogacony obraz wczesnośredniowiecznej zabudowy Wawełu
stanie się niewątpliwie w przyszłości tematem syntetycznego opracowania.
Przedsięwzięcie to musi jednak być poprzedzone analitycznymi opracowa-
niami poszczegółnych obiektów i problemów. Ten właśnie postulat nakazuje
przyjrzeć się raz jeszcze problematyce czteroapsydowej rotundy wawelskiej
i rozpatrzyć ją w nowym kontekście materiału zabytkowego.
10 Por. K. Radwański, Kraków przedlokacyjny. Rozwój przestrzeimy, Kraków 1975, s. 110—
129; Z. Pianowski, Wawel obronny, „Z otchlani wieków”, XLIII, 1977, nr 4, s. 271 i nast.;
Kozieł, Fraś, o. c., s. 115—117.
10