DOI article:
Rdesińska, Maria: O pochodzeniu sarkofagów króla Zygmunta III Wazy i królowej Konstancji Austriaczki: przyczynek do dziejów gdańskiego konwisarstwa
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.28101#0166
Maria
Rdesińska
II. 4. Sarkofag
Konstancji Austriaczki,
detal, fot. M. Rdesińska
na pierwszym planie, wyobrażono siedzącą postać ludzką. Na jej kolanach
spoczywa księga, prawą rękę zaś wspiera na niewielkim podwyższeniu. U jej
stóp, z prawej strony, spoczywa wół. Za nimi po lewej stronie widoczne są ełe-
menty architektoniczne: filary zaopatrzone w gzymsy, po prawej zaś elementy
pejzażu (wzgórza, niewielkie drzewa). Pozwala to wysunąć przypuszczenie,
że przy opracowywaniu tych grawerunków posłużono się tymi samymi (lub
bardzo do siebie zbliżonymi) wzorami25.
Ślady polichromii, jakich można doszukać się na obydwu omawianych
sarkofagach (na tarczach herbowych, listwach zaznaczających krawędzie
skrzyń i wiek), a także archiwalne rysunki sarkofagów wykonane w trakcie
ich dziewiętnastowiecznej konserwacji26 pozwalają przypuszczać, że trumny
te łączyły podobieństwa w zakresie kolorystycznym.
25 Wszystkie przedstawienia ewangelistów wzorowane były prawdopodobnie na powstałych
przed 1590 r. rycinach Adriaana de Weerdta. Reprodukcje rycin publikowane są w: Hollstein’s
Dutch and Flemisch Etchings, Engravings and Woodcuts. 1450-1700, Vol. LVIII: The Wierix
Family, Part V, ed. J. van der Stech, M. Leesberg, Rotterdam 2004, s. 204.
26 W latach 1868-1876 przy okazji przebudowy krypt wawelskich i odnowienia niektórych
spośród królewskich sarkofagów (na ten temat m.in.: J. Urban, Katedra na Wawelu (1795-1918),
Kraków 2000; A. Witko, Nowe urządzenie krypt królewskich na Wawelu w latach siedemdzie-
siątych XIX wieku, „Studia Waweliana” 1992, nr 1, s. 97-110) wykonana została przez Józefa
Łepkowskiego i jego współpracowników rysunkowa dokumentacja trumien królewskich.
Na sporządzonych tuszem i ołówkiem rysunkach zaznaczono również za pomocą kolorowych
162
Rdesińska
II. 4. Sarkofag
Konstancji Austriaczki,
detal, fot. M. Rdesińska
na pierwszym planie, wyobrażono siedzącą postać ludzką. Na jej kolanach
spoczywa księga, prawą rękę zaś wspiera na niewielkim podwyższeniu. U jej
stóp, z prawej strony, spoczywa wół. Za nimi po lewej stronie widoczne są ełe-
menty architektoniczne: filary zaopatrzone w gzymsy, po prawej zaś elementy
pejzażu (wzgórza, niewielkie drzewa). Pozwala to wysunąć przypuszczenie,
że przy opracowywaniu tych grawerunków posłużono się tymi samymi (lub
bardzo do siebie zbliżonymi) wzorami25.
Ślady polichromii, jakich można doszukać się na obydwu omawianych
sarkofagach (na tarczach herbowych, listwach zaznaczających krawędzie
skrzyń i wiek), a także archiwalne rysunki sarkofagów wykonane w trakcie
ich dziewiętnastowiecznej konserwacji26 pozwalają przypuszczać, że trumny
te łączyły podobieństwa w zakresie kolorystycznym.
25 Wszystkie przedstawienia ewangelistów wzorowane były prawdopodobnie na powstałych
przed 1590 r. rycinach Adriaana de Weerdta. Reprodukcje rycin publikowane są w: Hollstein’s
Dutch and Flemisch Etchings, Engravings and Woodcuts. 1450-1700, Vol. LVIII: The Wierix
Family, Part V, ed. J. van der Stech, M. Leesberg, Rotterdam 2004, s. 204.
26 W latach 1868-1876 przy okazji przebudowy krypt wawelskich i odnowienia niektórych
spośród królewskich sarkofagów (na ten temat m.in.: J. Urban, Katedra na Wawelu (1795-1918),
Kraków 2000; A. Witko, Nowe urządzenie krypt królewskich na Wawelu w latach siedemdzie-
siątych XIX wieku, „Studia Waweliana” 1992, nr 1, s. 97-110) wykonana została przez Józefa
Łepkowskiego i jego współpracowników rysunkowa dokumentacja trumien królewskich.
Na sporządzonych tuszem i ołówkiem rysunkach zaznaczono również za pomocą kolorowych
162