DOI Artikel:
Friedrich, Jacek: Propaganda wizualna Wolnego Miasta Gdańska
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.28101#0195
ftuff©r6erun$ bts 2T!<3§tftr4l*
łxi b*x fidMUd?«n Kdmmmi*
^fafft Dattsig cin^ddft wkb.
Propaganda
wizualna
Wolnego
Miasta
Gdańska
II. 8. Bon na 50 fenigów, proj. Berthold Hellingrath, 1919 r., rewers
wyemitowanych w 1919 r.35 Autorem umieszczonych na tych bonach wido-
ków miasta był ceniony gdański wedutysta Berthold Hellingrath36, który także
w późniejszych latach projektować będzie gdańskie banknoty i znaczki pocz-
towe. Godny uwagi jest także awers wcześniejszego z omawianych tu bonów,
na którym pojawia się, podtrzymywany przez silnie stylizowane lwy, herb
Gdańska o stosowanych niekiedy, choć heraldycznie wątpliwych, bardzo
mocno spłaszczonych krzyżach37.
Bezpośrednio po utworzeniu Wolnego Miasta Gdańska jego władze nie
dążyły do wprowadzenia osobnej gdańskiej waluty, przyjmując markę nie-
miecką, co rzecz jasna ograniczało możliwość autoprezentacji miasta poprzez
znaki pieniężne, jednakże nie uniemożliwiało jej całkowicie. Pomimo bowiem
35 M. Gumowski, M. Pelczar, Pieniądzgdański..., s. 12-13.
36 Twórczość Bertholda Franza Hellingratha (1877-1954) w zbiorach polskich, kat. wyst.,
Elbląg-Gdańsk 2008, s. 287, nr kat. V.7. Co prawda w katalogu uwzględniono tylko bon
z 1918 r., a więc z widokiem Długiego Targu, jednakże ze względów stylistycznych także odnoś-
nie do drugiego przedstawienia - z panoramą Głównego Miasta - autorstwo Hellingratha zdaje
się niewątpliwe.
37 Na temat domniemanego źródła tego rodzaju deformacji zob. A. Januszajtis, „Koroną herb
twój ozdobiono..Rzecz o herbie Gdańska, Gdańsk 1997, s. 75.
191
łxi b*x fidMUd?«n Kdmmmi*
^fafft Dattsig cin^ddft wkb.
Propaganda
wizualna
Wolnego
Miasta
Gdańska
II. 8. Bon na 50 fenigów, proj. Berthold Hellingrath, 1919 r., rewers
wyemitowanych w 1919 r.35 Autorem umieszczonych na tych bonach wido-
ków miasta był ceniony gdański wedutysta Berthold Hellingrath36, który także
w późniejszych latach projektować będzie gdańskie banknoty i znaczki pocz-
towe. Godny uwagi jest także awers wcześniejszego z omawianych tu bonów,
na którym pojawia się, podtrzymywany przez silnie stylizowane lwy, herb
Gdańska o stosowanych niekiedy, choć heraldycznie wątpliwych, bardzo
mocno spłaszczonych krzyżach37.
Bezpośrednio po utworzeniu Wolnego Miasta Gdańska jego władze nie
dążyły do wprowadzenia osobnej gdańskiej waluty, przyjmując markę nie-
miecką, co rzecz jasna ograniczało możliwość autoprezentacji miasta poprzez
znaki pieniężne, jednakże nie uniemożliwiało jej całkowicie. Pomimo bowiem
35 M. Gumowski, M. Pelczar, Pieniądzgdański..., s. 12-13.
36 Twórczość Bertholda Franza Hellingratha (1877-1954) w zbiorach polskich, kat. wyst.,
Elbląg-Gdańsk 2008, s. 287, nr kat. V.7. Co prawda w katalogu uwzględniono tylko bon
z 1918 r., a więc z widokiem Długiego Targu, jednakże ze względów stylistycznych także odnoś-
nie do drugiego przedstawienia - z panoramą Głównego Miasta - autorstwo Hellingratha zdaje
się niewątpliwe.
37 Na temat domniemanego źródła tego rodzaju deformacji zob. A. Januszajtis, „Koroną herb
twój ozdobiono..Rzecz o herbie Gdańska, Gdańsk 1997, s. 75.
191