Jolanta
Kuniewicz
II. 6. E. Zdanowski, Zaułek wileński w Wilnie, II. 7. E. i B. Zdanowscy, Kościół św. Piotra
Muzeum Miasta Gdyni i Pawła w Wilnie, zbiór prywatny
człowieka - architekturą. W fotograficznych przedstawieniach wnętrz świątyń
autorstwa Edmunda zachowany jest nastrój pełen tajemniczości i powagi.
Edmund Zdanowski należał do nielicznych twórców z powodzeniem
uprawiających fotomontaż. W pracach wykonanych w tej technice wyko-
rzystał swoje fotografie o charakterze dokumentalnym zrobione na potrzeby
użytkowe. W ten sposób powstały fotomontaże dotyczące np. radiowej Roz-
głośni Wileńskiej na Lipówce czy wystawy pamiątek po Moniuszce otwar-
tej w czerwcu 1932 r. Jeden spośród fotomontaży, których tematyka wiąże
się z rozgłośnią radiową w Wilnie, Bolesława i Edmund wykonali wspól-
nie. W fotomontażach Zdanowski pozwalał sobie na przekształcenia, do ich
stworzenia posługiwał się wybranymi i przetworzonymi elementami rzeczy-
wistości. Poczynania Edmunda Zdanowskiego w tym kierunku były popierane
przez środowisko fotograficzne, o czym świadczy opublikowanie jego zdjęcia
Verdun w „Przeglądzie Fotograficznym”25. Również Bolesława Zdanowska pod-
jęła samodzielną próbę tworzenia w technice fotomontażu (il. 12, 13), robiąc
pracę o bardzo kobiecej tematyce nawiązującej do karnawału26. Te inspirowane
25 J. Piwowarski, Fotografia artystyczna i jej wystawiennictwo w Polsce okresu międzywojen-
nego, Częstochowa 2004, s. 34; „Przegląd Fotograficzny” 1938, nr 11-12, s. nlb.
26 Tytuł nieznany, fotografia znajduje się w Muzeum Miasta Gdyni, sygn. MMG/HM/
11/2606.
252
Kuniewicz
II. 6. E. Zdanowski, Zaułek wileński w Wilnie, II. 7. E. i B. Zdanowscy, Kościół św. Piotra
Muzeum Miasta Gdyni i Pawła w Wilnie, zbiór prywatny
człowieka - architekturą. W fotograficznych przedstawieniach wnętrz świątyń
autorstwa Edmunda zachowany jest nastrój pełen tajemniczości i powagi.
Edmund Zdanowski należał do nielicznych twórców z powodzeniem
uprawiających fotomontaż. W pracach wykonanych w tej technice wyko-
rzystał swoje fotografie o charakterze dokumentalnym zrobione na potrzeby
użytkowe. W ten sposób powstały fotomontaże dotyczące np. radiowej Roz-
głośni Wileńskiej na Lipówce czy wystawy pamiątek po Moniuszce otwar-
tej w czerwcu 1932 r. Jeden spośród fotomontaży, których tematyka wiąże
się z rozgłośnią radiową w Wilnie, Bolesława i Edmund wykonali wspól-
nie. W fotomontażach Zdanowski pozwalał sobie na przekształcenia, do ich
stworzenia posługiwał się wybranymi i przetworzonymi elementami rzeczy-
wistości. Poczynania Edmunda Zdanowskiego w tym kierunku były popierane
przez środowisko fotograficzne, o czym świadczy opublikowanie jego zdjęcia
Verdun w „Przeglądzie Fotograficznym”25. Również Bolesława Zdanowska pod-
jęła samodzielną próbę tworzenia w technice fotomontażu (il. 12, 13), robiąc
pracę o bardzo kobiecej tematyce nawiązującej do karnawału26. Te inspirowane
25 J. Piwowarski, Fotografia artystyczna i jej wystawiennictwo w Polsce okresu międzywojen-
nego, Częstochowa 2004, s. 34; „Przegląd Fotograficzny” 1938, nr 11-12, s. nlb.
26 Tytuł nieznany, fotografia znajduje się w Muzeum Miasta Gdyni, sygn. MMG/HM/
11/2606.
252