Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Instytut Historii Sztuki <Danzig> [Editor]; Zakład Historii Sztuki <Danzig> [Editor]
Porta Aurea: Rocznik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego — 13.2014

DOI article:
Kriegseisen, Anna: Konstrukcja i techniki montażu oraz wykończenia ołtarzy i epitafiów powstałych w gdańskich warsztatach kamieniarskich w XVII w.
DOI Page / Citation link: 
https://doi.org/10.11588/diglit.43437#0065
Overview
loading ...
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
mocowano w wywierconych otworach i dodat-
kowo wklejano na kalafonię lub gips. Płytki ala-
bastrowe wieszano na tych dyblach, łącząc obie
powierzchnie za pomocą zaprawy gipsowej. Jeżeli
spoiny między elementami alabastrowymi były
widoczne, to wypełniano je gipsem i malowano.
W ten sposób oszczędzano drogi materiał, uni-
kając zagłębiania w murze znacznej jego grubo-
ści (podkłady mają zwykle grubość 10-12 cm).
Spoiny bloków piaskowca nie pokrywają się
ze spoinami części alabastrowych, co dodatkowo
stabilizuje całą konstrukcję. Każdy z niewielkich
uszaków ołtarza Ecce Homo o wysokości około
60 cm i szerokości 35 cm składa się z sześciu kawał-
ków alabastru. Masywne uszaki epitafium Anny
von Croy und Arschott, każdy o powierzchni
około 1 m2, w których zostały umieszczone por-
trety na blasze, składają się każdy z dwunastu czę-
ści alabastrowych na czteroczęściowym podkła-
dzie z piaskowca. Podkłady zagłębione w murze
nie były widoczne, a po otynkowaniu muru wokół
epitafium widz miał wrażenie, że uszaki mają gru-
bość tylko alabastrowej rzeźbionej nakładki (ił. 8).


II. 7. Podkład pod uszak
z piaskowca z nałożonymi
elementami alabastrowymi,
fragment ołtarza Ecce Homo,
fot. Anna Kriegseisen


II. 8. Fragment uszaka z epitafium Anny von Croy, z lewej: elementy wieńca na podkładzie
z piaskowca, z prawej: zmontowany uszak w całości, fot. Anna Kriegseisen

Konstrukcja
i techniki
montażu oraz
wykończenia...

63
 
Annotationen