DOI Artikel:
Skibiński, Franciszek: Dzieła Willema van den Blockego z kaplicy Św. Trójcy przy kolegiacie w Łowiczu
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.43437#0085
plecionka na obrzeżach poszczególnych części zbroi, zwłaszcza folg, oraz
pasy bogatej wici roślinnej zdobiące większe jej części. Obydwie figury łączą
nie tylko motywy ornamentalne i ich
umiejscowienie, ale też bardzo sta-
ranny sposób ich wykonania za po-
mocą płytkiego żłobienia, dającego
jednak, dzięki precyzji, wrażenie pla-
styczności. Artysta osiągnął tu znako-
mitą równowagę pomiędzy jasnością
układu, tektoniką bryły i dekoracją.
Wskazane tu, z braku miejsca je-
dynie pokrótce, zbieżności pomię-
dzy figurami Piotra Tarnowskiego
i Jana III Wazy w pełni potwierdzają
wcześniejszą atrybucję, wskazując,
iż w obydwu przypadkach mamy
do czynienia z dziełami Willema van
den Blockego.
Więcej problemów przy próbie
atrybucji sprawia relief ukazujący
Ukrzyżowanie (ił. 10). Spośród wią-
zanych z mistrzem Willemem scen fi-
guralnych jedynym materiałem, który
może zostać wykorzystany przy podję-
ciu próby analizy porównawczej, są ala-
bastrowe płaskorzeźby pochodzące
z pomnika szwedzkiego króla (ił. 11).
Sceny te łączy z łowickim Ukrzyżowa-
niem brak sugestywnie oddanej głę-
bi i pominięcie planów pośrednich.
Na płaską powierzchnię tła, na której
ukazano jedynie opracowaną w bardzo
niskim, graficznym reliefie panoramę
miasta, w dolnej partii kompozycji na-
łożono niemal pełnoplastyczne figury.
Ta specyficzna koncepcja - wyraźnie
zarysowane postacie bądź ich grupy
w części dolnej, gładka powierzch-
nia w centrum oraz bardzo delikatny
relief wraz z wysoką linią horyzontu
w partii górnej - odróżnia te zabytki
od najczęstszego schematu znanego
z prac rzeźbiarzy w alabastrze, którzy
II. 9. Figura Jana III Wazy (fragment),
fot. Franciszek Skibiński
II. 10. Willem van den Blocke, Ukrzyżowanie, ołtarz
w kaplicy Św. Trójcy w Łowiczu, ok. 1594-1598,
fot. Franciszek Skibiński
83
pasy bogatej wici roślinnej zdobiące większe jej części. Obydwie figury łączą
nie tylko motywy ornamentalne i ich
umiejscowienie, ale też bardzo sta-
ranny sposób ich wykonania za po-
mocą płytkiego żłobienia, dającego
jednak, dzięki precyzji, wrażenie pla-
styczności. Artysta osiągnął tu znako-
mitą równowagę pomiędzy jasnością
układu, tektoniką bryły i dekoracją.
Wskazane tu, z braku miejsca je-
dynie pokrótce, zbieżności pomię-
dzy figurami Piotra Tarnowskiego
i Jana III Wazy w pełni potwierdzają
wcześniejszą atrybucję, wskazując,
iż w obydwu przypadkach mamy
do czynienia z dziełami Willema van
den Blockego.
Więcej problemów przy próbie
atrybucji sprawia relief ukazujący
Ukrzyżowanie (ił. 10). Spośród wią-
zanych z mistrzem Willemem scen fi-
guralnych jedynym materiałem, który
może zostać wykorzystany przy podję-
ciu próby analizy porównawczej, są ala-
bastrowe płaskorzeźby pochodzące
z pomnika szwedzkiego króla (ił. 11).
Sceny te łączy z łowickim Ukrzyżowa-
niem brak sugestywnie oddanej głę-
bi i pominięcie planów pośrednich.
Na płaską powierzchnię tła, na której
ukazano jedynie opracowaną w bardzo
niskim, graficznym reliefie panoramę
miasta, w dolnej partii kompozycji na-
łożono niemal pełnoplastyczne figury.
Ta specyficzna koncepcja - wyraźnie
zarysowane postacie bądź ich grupy
w części dolnej, gładka powierzch-
nia w centrum oraz bardzo delikatny
relief wraz z wysoką linią horyzontu
w partii górnej - odróżnia te zabytki
od najczęstszego schematu znanego
z prac rzeźbiarzy w alabastrze, którzy
II. 9. Figura Jana III Wazy (fragment),
fot. Franciszek Skibiński
II. 10. Willem van den Blocke, Ukrzyżowanie, ołtarz
w kaplicy Św. Trójcy w Łowiczu, ok. 1594-1598,
fot. Franciszek Skibiński
83