DOI article:
Wardzyński, Michał: Marmo bianco statuario z Carrary oraz inne importowane gatunki marmurów włoskich w małej architekturze i rzeźbie na terenie dawnej Rzeczypospolitej od XVI do końca XVIII w.
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.43437#0108
Michał
Wardzyński
II. 7. Wilno, katedra, kaplica św. Kazimierza,
fragment detalu architektonicznego
w okładzinie ścian wnętrza, 1624-1631, proj.
Costante Tencalla, wyk. Giovanni Giacomo
Tencalla z warsztatem, marmo bianco
ordinario, fot. Michał Wardzyński, 2004
II. 9. Wilno, kościół Bernardynek
p.w. św. Michała Archanioła, głowa anielska
z dolnego zamknięcia nagrobka Krzysztofa
Mikołaja Sapiehy (zm. 1631), wyk. Giacomo
Tencalla (atryb.), marmo bianco statuario,
fot. Michał Wardzyński, 2004
II. 8. Warszawa, archikolegiata
(obecnie archikatedra), popiersie
Asprilla Pacellego (zm. 1623),
zniszczone 1944, wyk. Giacomo
Tencalla (atryb.), marmo
bianco statuario, fot. Henryk
Poddębski, 1933
i ornamentalne wileńskich pomni-
ków nagrobnych Teresy z Chodkie-
wiczów Tyszkiewiczowej w kaplicy
przy cerkwi Bazylianów Św. Trójcy
(1627-1629), Mikołaja Krzysztofa
Sapiehy (ok. 1630-1635) w kościele
Bernardynek p.w. św. Michała (ił. 9)49.
Marmo statuario użyto też w kartu-
szu herbowym i detalach portalu
głównego kościoła karmelitów bo-
sych św. Teresy (po 1636)50. Daleko
posuniętą oszczędność w stosowa-
niu obu gatunków we wnętrzu ka-
plicy św. Kazimierza (najważniejszą
red. Olgierda Puciaty i in., Warszawa 1961, s. 177, il. 14; Maria I. Kwiatkowska, Katedra św. Jana,
Warszawa 1978, s. 70, il. 21; Mariusz Karpowicz, Malarstwo i rzeźba XVII w. [w:] Sztuka War-
szawy, red. idem, Warszawa 1986, s. 117-118 (tu rozpoznanie kamienia jako wapienia dębni-
ckiego i atrybucja Costantemu Tencalli i Sebastianowi Sali); idem, Matteo Castello..., s. 43-44.
49 Karpowicz, Matteo Castello..., s. 77, il. 79-88; ostatnio Maria Matuśakaite, Iśejusiems
atminti. Laidosena ir kapy źenklinimas LDK, Vilnius 2009, s. 175-181, il. 220-227.
50 Benignus J. Wanat, Zakon karmelitów bosych w Polsce. Klasztory karmelitów i karmelita-
nek bosych 1605-1975, Kraków 1979, s. 283.
106
Wardzyński
II. 7. Wilno, katedra, kaplica św. Kazimierza,
fragment detalu architektonicznego
w okładzinie ścian wnętrza, 1624-1631, proj.
Costante Tencalla, wyk. Giovanni Giacomo
Tencalla z warsztatem, marmo bianco
ordinario, fot. Michał Wardzyński, 2004
II. 9. Wilno, kościół Bernardynek
p.w. św. Michała Archanioła, głowa anielska
z dolnego zamknięcia nagrobka Krzysztofa
Mikołaja Sapiehy (zm. 1631), wyk. Giacomo
Tencalla (atryb.), marmo bianco statuario,
fot. Michał Wardzyński, 2004
II. 8. Warszawa, archikolegiata
(obecnie archikatedra), popiersie
Asprilla Pacellego (zm. 1623),
zniszczone 1944, wyk. Giacomo
Tencalla (atryb.), marmo
bianco statuario, fot. Henryk
Poddębski, 1933
i ornamentalne wileńskich pomni-
ków nagrobnych Teresy z Chodkie-
wiczów Tyszkiewiczowej w kaplicy
przy cerkwi Bazylianów Św. Trójcy
(1627-1629), Mikołaja Krzysztofa
Sapiehy (ok. 1630-1635) w kościele
Bernardynek p.w. św. Michała (ił. 9)49.
Marmo statuario użyto też w kartu-
szu herbowym i detalach portalu
głównego kościoła karmelitów bo-
sych św. Teresy (po 1636)50. Daleko
posuniętą oszczędność w stosowa-
niu obu gatunków we wnętrzu ka-
plicy św. Kazimierza (najważniejszą
red. Olgierda Puciaty i in., Warszawa 1961, s. 177, il. 14; Maria I. Kwiatkowska, Katedra św. Jana,
Warszawa 1978, s. 70, il. 21; Mariusz Karpowicz, Malarstwo i rzeźba XVII w. [w:] Sztuka War-
szawy, red. idem, Warszawa 1986, s. 117-118 (tu rozpoznanie kamienia jako wapienia dębni-
ckiego i atrybucja Costantemu Tencalli i Sebastianowi Sali); idem, Matteo Castello..., s. 43-44.
49 Karpowicz, Matteo Castello..., s. 77, il. 79-88; ostatnio Maria Matuśakaite, Iśejusiems
atminti. Laidosena ir kapy źenklinimas LDK, Vilnius 2009, s. 175-181, il. 220-227.
50 Benignus J. Wanat, Zakon karmelitów bosych w Polsce. Klasztory karmelitów i karmelita-
nek bosych 1605-1975, Kraków 1979, s. 283.
106