Dokładnie w tym samym czasie, przed rokiem 1632-1634 w posiadanie
marmo bianco ordinario i marmo statuario venato wszedł nieustalony dotąd
rzeźbiarz gdański, autor wyróżniającego się nagrobka biskupa poznań-
skiego Adama Nowodworskiego (zm. 1634) w tamtejszej katedrze (ił. 24)94.
II. 24. Poznań, katedra, figura w nagrobku biskupa Adama Nowodworskiego (zm. 1634), 1635,
proj. i wyk. Wilhelm Richter (atryb.), marmo bianco statuario, fot. Michał Wardzyński, 2007
Kolisty i prostokątny kształt użytych plastrów i płyt, nieznajdujący analo-
gii w pozostałej twórczości jego samego i innych współczesnych rzeźbiarzy
gdańskich, pozwala przypuszczać, że odcięto je od sprowadzonych nad Mot-
ławę via Amsterdam prefabrykatów: toczonych na gładko trzonów kolumn
i prostych kubików. Ten sam artysta został uznany za autora kilku innych
gdańskich nagrobków z figurami odkutymi w marmo bianco statuario i mar-
mo statuario venato: Jędrzeja Chądzyńskiego w świątyni parafialnej w Pęci-
Mikołaja Kiszki, 1623-1639, s. 112-113. Chciałbym w tym miejscu serdecznie podziękować
Panu Jarosławowi Zawadzkiemu, kustoszowi Działu III AGAD za pomoc i konsultację w tej
ważnej kwestii.
94 Józef Nowacki, Kościół katedralny w Poznaniu. Studium historyczne, Gniezno 1959
(= Dzieje archidiecezji poznańskiej, t. 1), s. 615-616, il. 102. Na temat tego nagrobka zob. KZSP,
Seria Nowa, t. 7, Miasto Poznań, red. Eugeniusz Linette, Zofia Kurzawa, cz. 1, Ostrów Tum-
ski i Środka z Komandorią, Warszawa 1983, s. 20, il. 462; Karpowicz, Chronologia i geografia
niderlandyzmu w rzeźbie 1. połowy XVII w. [w:] Niderlandyzm na Śląsku i w krajach ościennych,
red. Mateusz Kapustka i in., Wrocław 2003, s. 49-50, il. 7.
Marmo bianco
statuario
z Carrary...
marmo bianco ordinario i marmo statuario venato wszedł nieustalony dotąd
rzeźbiarz gdański, autor wyróżniającego się nagrobka biskupa poznań-
skiego Adama Nowodworskiego (zm. 1634) w tamtejszej katedrze (ił. 24)94.
II. 24. Poznań, katedra, figura w nagrobku biskupa Adama Nowodworskiego (zm. 1634), 1635,
proj. i wyk. Wilhelm Richter (atryb.), marmo bianco statuario, fot. Michał Wardzyński, 2007
Kolisty i prostokątny kształt użytych plastrów i płyt, nieznajdujący analo-
gii w pozostałej twórczości jego samego i innych współczesnych rzeźbiarzy
gdańskich, pozwala przypuszczać, że odcięto je od sprowadzonych nad Mot-
ławę via Amsterdam prefabrykatów: toczonych na gładko trzonów kolumn
i prostych kubików. Ten sam artysta został uznany za autora kilku innych
gdańskich nagrobków z figurami odkutymi w marmo bianco statuario i mar-
mo statuario venato: Jędrzeja Chądzyńskiego w świątyni parafialnej w Pęci-
Mikołaja Kiszki, 1623-1639, s. 112-113. Chciałbym w tym miejscu serdecznie podziękować
Panu Jarosławowi Zawadzkiemu, kustoszowi Działu III AGAD za pomoc i konsultację w tej
ważnej kwestii.
94 Józef Nowacki, Kościół katedralny w Poznaniu. Studium historyczne, Gniezno 1959
(= Dzieje archidiecezji poznańskiej, t. 1), s. 615-616, il. 102. Na temat tego nagrobka zob. KZSP,
Seria Nowa, t. 7, Miasto Poznań, red. Eugeniusz Linette, Zofia Kurzawa, cz. 1, Ostrów Tum-
ski i Środka z Komandorią, Warszawa 1983, s. 20, il. 462; Karpowicz, Chronologia i geografia
niderlandyzmu w rzeźbie 1. połowy XVII w. [w:] Niderlandyzm na Śląsku i w krajach ościennych,
red. Mateusz Kapustka i in., Wrocław 2003, s. 49-50, il. 7.
Marmo bianco
statuario
z Carrary...