DOI Artikel:
Wardzyński, Michał: Marmo bianco statuario z Carrary oraz inne importowane gatunki marmurów włoskich w małej architekturze i rzeźbie na terenie dawnej Rzeczypospolitej od XVI do końca XVIII w.
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.43437#0131
(wszystkie między 1683 i 1695), które ufundował opat oliwski Michał Antoni
Hacki (ił. 36)131.
II. 34. Oliwa, klasztor
Cystersów, kaplica Mariacka,
ołtarz, 1681, wyk. Hans
Michael Gockheller (atryb.),
marmury: Verde alpi / alpina,
Rosso alicante i nieustalonego
pochodzenia,
fot. Michał Wardzyński, 2005
II. 35. Oliwa, kościół
Cystersów, ołtarz boczny
Zmartwychwstania
Pańskiego, 1645, wyk. Hans
Gaspar Gockheller (atryb.),
m.in. marmur Portoro
II. 36. Oliwa, kościół
Cystersów, ołtarz ambitowy
Pana Jezusa u Piłata,
1683-1695, wyk. nieustalony
warsztat gdański, wapienie
mozańskie i marmur
(macchia grande),
fot. Michał Wardzyński, 2005
nieznanej proweniencji,
fot. Michał Wardzyński, 2005
Najpóźniejszym przykładem zastosowania marmuru z gatunku Verde
alpi / alpina są trzony kolumn wystawionego w trzeciej ćwierci XVII w.
we fromborskiej katedrze niewielkiego epitafium rodziny tamtejszego dzie-
kana i sekretarza królewskiego księdza Jana Krzysztofa Wołowskiego
(zm. 1697)132.
Incydentalnie pojawił się też w drugiej połowie XVIII w. w Gdańsku rzadki
i ceniony przez włoskich kamieniarzy eksploatowany w Alpach Apuańskich
zielonkawo-szary marmur Cipollino della Versilia, zwany też Cipollino verde
Italiano133. Sprowadzony w 1761 r. z Amsterdamu w zaledwie kilku blokach
posłużył do wytoczenia trzonów kolumn oraz elementów skomplikowa-
131 Iwicki, Oliwa wczoraj i dziś..., s. 71-72, 74-75, 77-78, ił. nlb. s. 72, 75, 78.
132 Obłąk, Katedra we Fromborku..., s. 25, ił. nlb.; KZSP, Seria Nowa, t. 2, z. 1, s. 82, il. 442.
133 Pieri, I marmi d’Italia..., s. 245, tabl. XXVIIa.
Marmo bianco
statuario
z Carrary...
129
Hacki (ił. 36)131.
II. 34. Oliwa, klasztor
Cystersów, kaplica Mariacka,
ołtarz, 1681, wyk. Hans
Michael Gockheller (atryb.),
marmury: Verde alpi / alpina,
Rosso alicante i nieustalonego
pochodzenia,
fot. Michał Wardzyński, 2005
II. 35. Oliwa, kościół
Cystersów, ołtarz boczny
Zmartwychwstania
Pańskiego, 1645, wyk. Hans
Gaspar Gockheller (atryb.),
m.in. marmur Portoro
II. 36. Oliwa, kościół
Cystersów, ołtarz ambitowy
Pana Jezusa u Piłata,
1683-1695, wyk. nieustalony
warsztat gdański, wapienie
mozańskie i marmur
(macchia grande),
fot. Michał Wardzyński, 2005
nieznanej proweniencji,
fot. Michał Wardzyński, 2005
Najpóźniejszym przykładem zastosowania marmuru z gatunku Verde
alpi / alpina są trzony kolumn wystawionego w trzeciej ćwierci XVII w.
we fromborskiej katedrze niewielkiego epitafium rodziny tamtejszego dzie-
kana i sekretarza królewskiego księdza Jana Krzysztofa Wołowskiego
(zm. 1697)132.
Incydentalnie pojawił się też w drugiej połowie XVIII w. w Gdańsku rzadki
i ceniony przez włoskich kamieniarzy eksploatowany w Alpach Apuańskich
zielonkawo-szary marmur Cipollino della Versilia, zwany też Cipollino verde
Italiano133. Sprowadzony w 1761 r. z Amsterdamu w zaledwie kilku blokach
posłużył do wytoczenia trzonów kolumn oraz elementów skomplikowa-
131 Iwicki, Oliwa wczoraj i dziś..., s. 71-72, 74-75, 77-78, ił. nlb. s. 72, 75, 78.
132 Obłąk, Katedra we Fromborku..., s. 25, ił. nlb.; KZSP, Seria Nowa, t. 2, z. 1, s. 82, il. 442.
133 Pieri, I marmi d’Italia..., s. 245, tabl. XXVIIa.
Marmo bianco
statuario
z Carrary...
129