DOI Artikel:
Wardzyńska, Katarzyna: Johannes Söffrens (1660-po 1721) - rzeźbiarz niderlandzki w Elblągu: wstęp do monografii
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.43437#0153
Miłoradzu (niem. Mielenz), gdzie dzierżył probostwo, w 1699 r. wystawił ołtarz
główny62 (obecnie o rekonstruowanym zwieńczeniu) (ił. 20), a jako proboszcz
w Jasnej (niem. Lichtflede) - wieloelementowy wystrój, na który złożyły się ołtarz
główny (ił. 21), ołtarz boczny św. Anny, obydwa wykonane według Schmida
w 1709 r. w Elblągu, ambona wsparta na figurze proroka oraz warszatowa grupa
Ukrzyżowania na belce tęczowej63. Niestety nie zachował wystrój malborskiej
świątyni farnej - a zwłaszcza fundowany przez Kreffta w 1720 r. ołtarz główny.
Wyłącznie z archiwalnych fotografii znane jest drewniane epitafium Andreasa
II. 19. Warszawa, kościół parafialny Misjonarzy p.w. Świętego Krzyża, stalle kapłańskie,
1700-1705 i około 1715-1720 r., Johannes Sóffrens z warsztatem, m.in. Jerzym Judą Tadeuszem
Dąbrowiczem (atryb.), Album w archiwum czasopisma „Nasza Przeszłość” w Krakowie, 1929
Cnóffeliusa z kościoła ewangelickiego p.w. św. Jerzego w Malborku64 (ił. 22).
62 Schmid, Die Bau- und Kunstdenkmaler..., H. 1, Die Stadte Neuteich und Tiegenhof...,
s. 174-175, ii. 232.
63 Notowane w wizytacji z 1716 r., por. AAW Olsztyn, sygn. AB B 72, s. 7, Visitatio Decana-
tus Christburgensis AD 1716 facta per DD Joannem Starzeński Decanum Christburgensem facta;
Bernhard Schmid, Die Bau- und Kunstdenkmaler Pomesaniens, H. 3, Kreis Stuhm (Die Bau- und
Kunstdenkmaler der Provinz Westpreussen, Bd. 3, H. 13), Danzig 1909, s. 284, Beil. 16.
64 Fototeka Instytutu Sztuki PAN w Warszawie, nr negatywów 32660 i 32658; Bernhard
Schmid, Marienburg in schonen Bildern. Schło f und Stadt, Danzig 1942, il. 28; Malbork na sta-
rych pocztówkach, oprać. Artur Dobry, Gdańsk 2001, il. 90. Epitafium wzmiankowane [w:] Wil-
helm Schwandt, Marienburg. Schło f und Stadt in Preussen, Danzig 1908, s. 80; Dehio-Handbuch
der Kunstdenkmaler West- und Ostpreussen. Die ehemaligen Provinzen West- und Ostpreussen
(Deutschordensland Preussen) mit Butowter und Lauenburger Land, bearb. von Michael Antoni,
151
główny62 (obecnie o rekonstruowanym zwieńczeniu) (ił. 20), a jako proboszcz
w Jasnej (niem. Lichtflede) - wieloelementowy wystrój, na który złożyły się ołtarz
główny (ił. 21), ołtarz boczny św. Anny, obydwa wykonane według Schmida
w 1709 r. w Elblągu, ambona wsparta na figurze proroka oraz warszatowa grupa
Ukrzyżowania na belce tęczowej63. Niestety nie zachował wystrój malborskiej
świątyni farnej - a zwłaszcza fundowany przez Kreffta w 1720 r. ołtarz główny.
Wyłącznie z archiwalnych fotografii znane jest drewniane epitafium Andreasa
II. 19. Warszawa, kościół parafialny Misjonarzy p.w. Świętego Krzyża, stalle kapłańskie,
1700-1705 i około 1715-1720 r., Johannes Sóffrens z warsztatem, m.in. Jerzym Judą Tadeuszem
Dąbrowiczem (atryb.), Album w archiwum czasopisma „Nasza Przeszłość” w Krakowie, 1929
Cnóffeliusa z kościoła ewangelickiego p.w. św. Jerzego w Malborku64 (ił. 22).
62 Schmid, Die Bau- und Kunstdenkmaler..., H. 1, Die Stadte Neuteich und Tiegenhof...,
s. 174-175, ii. 232.
63 Notowane w wizytacji z 1716 r., por. AAW Olsztyn, sygn. AB B 72, s. 7, Visitatio Decana-
tus Christburgensis AD 1716 facta per DD Joannem Starzeński Decanum Christburgensem facta;
Bernhard Schmid, Die Bau- und Kunstdenkmaler Pomesaniens, H. 3, Kreis Stuhm (Die Bau- und
Kunstdenkmaler der Provinz Westpreussen, Bd. 3, H. 13), Danzig 1909, s. 284, Beil. 16.
64 Fototeka Instytutu Sztuki PAN w Warszawie, nr negatywów 32660 i 32658; Bernhard
Schmid, Marienburg in schonen Bildern. Schło f und Stadt, Danzig 1942, il. 28; Malbork na sta-
rych pocztówkach, oprać. Artur Dobry, Gdańsk 2001, il. 90. Epitafium wzmiankowane [w:] Wil-
helm Schwandt, Marienburg. Schło f und Stadt in Preussen, Danzig 1908, s. 80; Dehio-Handbuch
der Kunstdenkmaler West- und Ostpreussen. Die ehemaligen Provinzen West- und Ostpreussen
(Deutschordensland Preussen) mit Butowter und Lauenburger Land, bearb. von Michael Antoni,
151