IL 20. Miłoradz (niem. Mie-
lenz), kościół parafialny,
ołtarz główny, 1699, Johannes
Sóffrens (atryb.),
fot. Michał Wardzyński
II. 23. Malbork, kościół
parafialny, ołtarz bocz-
ny św. Stanisława Kostki
z dawnego kościoła Jezuitów
w kaplicy na Zamku Wysokim,
1701-1702 r., Johannes Sóffrens
(atryb.), fot. Michał Wardzyński
II. 21. Jasna (niem. Lichtfelde),
kościół parafialny, ołtarz
główny, 1709, Johannes
Sóffrens (atryb.),
fot. Michał Wardzyński
II. 22. Malbork, kościół
ewangelicko-augsburski św. Jerze¬
go, epitafium dr. Andreasa Cnóf-
feliusa, 1699 r., Johannes Sóffrens
(atryb.), fot. przed 1944
Na podstawie słabo czytelnego napisu można stwierdzić,
że upamiętniało pochodzącego z górnołużyckiego Budzi-
szyna uczonego, chemika i lekarza króla Jana III Sobie-
skiego, burmistrza Malborka, a ufundowane zostało w roku
jego śmierci - 1699.
W kronice malborskiej rezydencji Jezuitów w latach
1701-1702 odnotowano wykonanie ołtarza św. Stani-
sława Kostki, z fundacji szlachcica o nazwisku Repiński,
z obrazami zakupionymi przez superiora w Toruniu65
(il. 23). Nastawę zamówiono do kościoła p.w. Najświęt-
szej Marii Panny w malborskim Zamku Górnym, będą-
cym rezydencją Jezuitów, a obecnie znajduje się w dru-
giej kaplicy przy nawie północnej tutejszego kościoła
parafialnego p.w. św. Jana Chrzciciela.
Z tym samym zakonem wiąże się jedyna praca rzeź-
biarza w Toruniu. W kościele Jezuitów - obecnej katedrze
Berlin 1993, s. 396; Wiesław Jedliński, Dzieje kościoła i parafii Matki
Boskiej Nieustającej Pomocy w Malborku, Malbork 1996, s. 39, autor
podaje jedynie, że dokumentacja i niektóre zabytki zaginęły w czasie
drugiej wojny światowej.
65 AAW Olsztyn, sygn. AB H 11, Hausbuch der Jesuiten Mission
in Marienburg von 1647 bis 1744, k. 43r.
152