warszawskiej rzeźbiarz został określony jako „nasz snycerz Jan Zephrens”
z Elbląga, współpracujący z Michałem Brozenem75.
Przedstawione zestawienie prac przypisywanych Johannesowi Sóffrensowi,
II. 28. Dzierzgoń (niem. Christburg),
kościół Franciszkanów-Reformatów
(grekokatolicka cerkiew parafialna
Zesłania Ducha Świętego), ołtarz głów-
ny, około 1716-1724, Johannes Sóffrens
(atryb.), fot. Michał Wardzyński
II. 29. Przezmark (niem. Preussisch Markt),
kościół parafialny (dawny ewangelicko-
-augsburski), ołtarz, 1718 r., Johannes
Sóffrens (atryb.),
fot. Michał Wardzyński
z uwzględnieniem najważniejszych dokumentujących je materiałów źródło-
wych, nie stanowi zbioru zamkniętego i z pewnością będzie mogło w przyszło-
ści zostać rozszerzone czy poparte nowym materiałem dowodowym. Być może
na umieszczenie w oeuvre mistrza elbląskiego zasługuje marmurowa tablica
komemoratywna z wyrytym herbem ujętym w akantowe labry, upamiętnia-
jąca Francuza Roberta Leroux d’Esnevala (zm. 1693), umieszczona w krypcie
magnackiej w dolnym kościele warszawskiej świątyni Misjonarzy76 czy zespół
ośmiu epitafiów rodziny Załuskich z lat 1719-1721 w kolegiacie pułtuskiej,
a konkretnie zawarte w nich wapienne płyty z alabastrowymi całopostacio-
wymi portretami (ił. 31). Łączono je dotychczas ze środowiskiem gdańskim
lub królewieckim77.
75 Zob. przypisy: 4, 5, 11.
76 Michał Wardzyński, Monuments, Epitaphs and Commemorative Plaques in the Lower
and Upper Church, 17th-20th century [w:J Heart of the City. The Church of the Holy Cross in War-
saw, ed. by Kazimierz Sztarballo, Michal Wardzyński, Warsaw 2011, s. 246, il. 5.
77 Ewa Rowińska, Z mecenatu Ludwika Załuskiego biskupapłockiego. Epitafia rodzinne
w Pułtusku, „Biuletyn Historii Sztuki” 1963, t. 25, nr 1, s. 145-152; KZSP, t. 10, Dawne
155
z Elbląga, współpracujący z Michałem Brozenem75.
Przedstawione zestawienie prac przypisywanych Johannesowi Sóffrensowi,
II. 28. Dzierzgoń (niem. Christburg),
kościół Franciszkanów-Reformatów
(grekokatolicka cerkiew parafialna
Zesłania Ducha Świętego), ołtarz głów-
ny, około 1716-1724, Johannes Sóffrens
(atryb.), fot. Michał Wardzyński
II. 29. Przezmark (niem. Preussisch Markt),
kościół parafialny (dawny ewangelicko-
-augsburski), ołtarz, 1718 r., Johannes
Sóffrens (atryb.),
fot. Michał Wardzyński
z uwzględnieniem najważniejszych dokumentujących je materiałów źródło-
wych, nie stanowi zbioru zamkniętego i z pewnością będzie mogło w przyszło-
ści zostać rozszerzone czy poparte nowym materiałem dowodowym. Być może
na umieszczenie w oeuvre mistrza elbląskiego zasługuje marmurowa tablica
komemoratywna z wyrytym herbem ujętym w akantowe labry, upamiętnia-
jąca Francuza Roberta Leroux d’Esnevala (zm. 1693), umieszczona w krypcie
magnackiej w dolnym kościele warszawskiej świątyni Misjonarzy76 czy zespół
ośmiu epitafiów rodziny Załuskich z lat 1719-1721 w kolegiacie pułtuskiej,
a konkretnie zawarte w nich wapienne płyty z alabastrowymi całopostacio-
wymi portretami (ił. 31). Łączono je dotychczas ze środowiskiem gdańskim
lub królewieckim77.
75 Zob. przypisy: 4, 5, 11.
76 Michał Wardzyński, Monuments, Epitaphs and Commemorative Plaques in the Lower
and Upper Church, 17th-20th century [w:J Heart of the City. The Church of the Holy Cross in War-
saw, ed. by Kazimierz Sztarballo, Michal Wardzyński, Warsaw 2011, s. 246, il. 5.
77 Ewa Rowińska, Z mecenatu Ludwika Załuskiego biskupapłockiego. Epitafia rodzinne
w Pułtusku, „Biuletyn Historii Sztuki” 1963, t. 25, nr 1, s. 145-152; KZSP, t. 10, Dawne
155