DOI article:
Barylewska-Szymánska, Ewa: Przyczynek do sytuacji materialnej gdańskich rzeźbiarzy w XVIII w.
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.43437#0206
Ewa
Barylewska-
-Szymańska
niewielki budynek, być może ten sam, który po latach opisano jako „Taschen-
gebade”. Zapewne tam początkowo zamieszkał.
Wreszcie mistrz Stritzki doprowadził do korzystnego dla siebie rozwiąza-
nia - w 1728 r. przy Szafami stanął jego własny dom (ił. 2) znany z licznych zdjęć
archiwalnych, nazywany niekiedy od popiersia umieszczonego w zwieńczeniu
portalu „Domem pod Murzynkiem” (ul. Szafarnia 3). Był to solidny budynek,
opisany później przez wyceniających nieruchomość jako mający dobre mury
ogniowe („gute Brandmauer”) i doskonale zbudowany („sehr woli gebauet”).
II. 2. Dom rzeźbiarza Christopha Strizkiego przy Szafami 3, fot. ze zbiorów prywatnych
Pierwotna dyspozycja wewnętrzna jest znana dzięki wspomnianemu opi-
sowi z 1763 r., kiedy starsi cechu murarzy i cieśli wycenili całą posesję należącą
do nieżyjącego już wówczas mistrza, który zmarł w marcu 1753 r. Jego dom
miał dużo różnych pomieszczeń: sporą sień, przestronne izby, kilka kuchni,
liczne komory. Opisując kilka pomieszczeń, odnotowano bogatą dekorację
sztukatorską (il. 3-4), w jednej z izb uzupełnioną dekoracją malarską. W kilku
wnętrzach była ona jednak już wówczas w nie najlepszym stanie technicznym.
W izbach znajdowały się marmurowe kominki (il. 5) oraz piece z białymi
i niebieskimi kaflami. Podłogi były wyłożone „pięknymi”, jak to podkreślono
w opisie, płytami kamiennymi. Możemy założyć, że do własnego domu Stritzki
wybrał najlepszy materiał.
204
Barylewska-
-Szymańska
niewielki budynek, być może ten sam, który po latach opisano jako „Taschen-
gebade”. Zapewne tam początkowo zamieszkał.
Wreszcie mistrz Stritzki doprowadził do korzystnego dla siebie rozwiąza-
nia - w 1728 r. przy Szafami stanął jego własny dom (ił. 2) znany z licznych zdjęć
archiwalnych, nazywany niekiedy od popiersia umieszczonego w zwieńczeniu
portalu „Domem pod Murzynkiem” (ul. Szafarnia 3). Był to solidny budynek,
opisany później przez wyceniających nieruchomość jako mający dobre mury
ogniowe („gute Brandmauer”) i doskonale zbudowany („sehr woli gebauet”).
II. 2. Dom rzeźbiarza Christopha Strizkiego przy Szafami 3, fot. ze zbiorów prywatnych
Pierwotna dyspozycja wewnętrzna jest znana dzięki wspomnianemu opi-
sowi z 1763 r., kiedy starsi cechu murarzy i cieśli wycenili całą posesję należącą
do nieżyjącego już wówczas mistrza, który zmarł w marcu 1753 r. Jego dom
miał dużo różnych pomieszczeń: sporą sień, przestronne izby, kilka kuchni,
liczne komory. Opisując kilka pomieszczeń, odnotowano bogatą dekorację
sztukatorską (il. 3-4), w jednej z izb uzupełnioną dekoracją malarską. W kilku
wnętrzach była ona jednak już wówczas w nie najlepszym stanie technicznym.
W izbach znajdowały się marmurowe kominki (il. 5) oraz piece z białymi
i niebieskimi kaflami. Podłogi były wyłożone „pięknymi”, jak to podkreślono
w opisie, płytami kamiennymi. Możemy założyć, że do własnego domu Stritzki
wybrał najlepszy materiał.
204