Instytut Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]; Zakład Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]: Porta Aurea: Rocznik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego (22.2023)

II. 9. Raffaellino da Reggio, Herkules, Scypion i Minerwa,
lata siedemdziesiąte XVI w., piórko, brązowy tusz, czarna kreda, papier,
Bristish Museum, Londyn, repr. za: domena publiczna

Vivit post
funera
virtus...

Sprangera w latach dziewięćdziesiątych XVI w. i przełożony na język grafiki
przez Jana Mullera, upowszechnił tę alegorię w Niderlandach.
W XVI w. znacząco wzrosła liczba dzieł tworzonych przez północnych arty-
stów, które podkreślały status artystycznej profesji i rozpowszechniały poglądy
ich twórców wśród szerokiej publiczności. Sławiono umiejętności i pracowitość,
nawiązywano do antycznej doskonałości, wychwalano szczęście artysty i jego
cnoty osobiste, przypominano uznanie, jakie zdobył, oraz podkreślano kon-
takty z innymi twórcami. Idea właściwego wyboru i osiągnięcia chwały poprzez
cnotę w kontekście własnej drogi twórczej została zilustrowana przez Fransa
Florisa (1519/1520-1570) w dekoracji jego willi. Artysta ukazał na fasadzie
siedem personifikacji, które uosabiają cechy i umiejętności artysty: dokładność

129