DOI Artikel:
Ekthesis tōn ergasiōn tēs Archaiologikēs etaireias kata ta etē 1922 kai 1923
DOI Artikel:Keramopulos, Antōnios D.: Peri tōn en tō Kadmeiō tōn Thēbōn anaskaphōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14774#0053
ΆνασκαφαΙ Καδμείου Θη€ων 29
επιφανείας, θεμελιωμένον δέ εις βάθος 4. 40 μ. Ό τοίχος εΐνε εκτισμένος
εκ μεγάλων η μικρών αργών λίθων κατά τρόπον παρεμφερή προς τον των
τοίχων ιοϋ ανακτόρου. Τό πλάτος αύτοΰ παρά τον βράχον ήτο 0.80' αλλά
0.20 ύψηλότερον άποστενοϋται εις πάχος 0.60. Δυστυχώς σώζεται μόνον
επί μήκους 0.80 μ, βαίνων από Β. προς Ν. Ή σημασία αύτοΰ δμως
εΐνε μεγάλη. Καταφαίνεται δ' αυτί] εκ τής διαφοράς των χωμάτων, άτινα
εκτείνονται προς ανατολάς, από τών έκτεινομένων προς δυσμάς. Τά προς
ανατολάς χώματα εΐνε από σημερινού βάθους 2 μ. περίπου μέχρι τοΰ
φυσικού βράχου μαλακά, σαφώς μυκηναϊκά, περιέχοντα αντίστοιχα όστρακα
και πολλήν τέφραν προερχομένην έκ τοΰ αγγειοπλαστικοί} κλιβάνου (πρβ,
Πρακτικά 1912 σ. 86), από τοΰ οποίου και εκτείνεται δμοιον εν συνεχεία
τό στρώμα τοΰτο. Τά προς δυσμάς δμως χώματα εΐνε σφόδρα τεταραγμένα,
στερούνται τέφρας και περιέχουσιν όστρακα από τών μινυείων και τών
μυκηναϊκών μέχρι τών τουρκικών λουλάδων καπνοσυρίγγων και κυάθων
καφέ, ώστε ά'/εταί τις νά πιστευση, δτι τό λείψανον τοΰ τοίχου εκείνου
ανήκει ϊσως εις τον περίβολον τής αυλής τοΰ ανακτόρου Εις άπόστασιν
3 μ. προς δυσμάς από τοΰ λειψάνου εκείνου, ήτοι εξω τής αΰλής τοΰ
ανακτόρου, ευρέθησαν εις βάθος 3 μ. τοίχοι ωμών πλίνθων χωροϋντες
εις βάθος μείζον τών 5 μ (ό φυσικός λοιπόν βράχος κατηφορίζει προς
Δ), ανήκοντες δ' είς οικίας μεταγενεστέρας, διότι τά χώματα περιέχουσι
και άσβεστου τεμάχια καΐ κεκαυμένων πλίνθων ωμών και λίθων άλλων τε
καΐ σχιδάκων πώρων (πρβ. Άρχ. "Εφ. 1000 σ. 7δ, 85), προερχόμενα βε-
βαίως εκ τοΰ ανακτόρου, δ δηλοΐ, δτι τά μέρη τούτου τά καέντα, αλλά μή
κριθέντα άβατα ε'χον κατεδαφισθή, ίνα άνοικοδομηθή τό δεύτερον άνάκτο-
ρον τοΰ Κάδμου (πρβλ. Κεραμοποΰλλου, Θηβαϊκά = Άρχ. Δελ. 1017 σ.
353 εξ) Εντεύθεν προέρχονται και τά προς βορράν τού ήρειπωμένου δη-
μοτικοΰ σχολείου ευρεθέντα άλλοτε (Άρχ. Έφημ. ε. ά. σ. 80-81) λείψανα
έκ πυρκαϊάς.
Άξιοσημείωτον εΐνε, δτι εν τοις κεκινημένοις χώμασι τοις εξω τοΰ
πιθανού εκείνου λειψάνου τοΰ περιβόλου τής αυλής τοΰ ανακτόρου κει-
μένοις ευρέθησαν, ως εΐπον, παντοία ό'στρακα (προμυκηναϊκά, μινυεια,
μυκηναϊκά, σκύφου κορινθιακοΰ, πινακίων κεκοσμημένων διά λευκού και
ερυθρού χρώματος δίκην βοιωτικών κυλίκων, μελαμβαφών αγγείων ελ-
ληνιστικών μετά χαρακτών (ίσως δέ ποτε και διά προσθέτων χρωμάτων
κεκοσμημένων) άνθοπλοκημάτων, άλλων μετ' Ιμπιέστοον κοσμημάτων,
άλλων μεγάλων εχόντων λαμποκοπούν έρυθρωπόν γάνωμα, ερυθρού λΰ-
επιφανείας, θεμελιωμένον δέ εις βάθος 4. 40 μ. Ό τοίχος εΐνε εκτισμένος
εκ μεγάλων η μικρών αργών λίθων κατά τρόπον παρεμφερή προς τον των
τοίχων ιοϋ ανακτόρου. Τό πλάτος αύτοΰ παρά τον βράχον ήτο 0.80' αλλά
0.20 ύψηλότερον άποστενοϋται εις πάχος 0.60. Δυστυχώς σώζεται μόνον
επί μήκους 0.80 μ, βαίνων από Β. προς Ν. Ή σημασία αύτοΰ δμως
εΐνε μεγάλη. Καταφαίνεται δ' αυτί] εκ τής διαφοράς των χωμάτων, άτινα
εκτείνονται προς ανατολάς, από τών έκτεινομένων προς δυσμάς. Τά προς
ανατολάς χώματα εΐνε από σημερινού βάθους 2 μ. περίπου μέχρι τοΰ
φυσικού βράχου μαλακά, σαφώς μυκηναϊκά, περιέχοντα αντίστοιχα όστρακα
και πολλήν τέφραν προερχομένην έκ τοΰ αγγειοπλαστικοί} κλιβάνου (πρβ,
Πρακτικά 1912 σ. 86), από τοΰ οποίου και εκτείνεται δμοιον εν συνεχεία
τό στρώμα τοΰτο. Τά προς δυσμάς δμως χώματα εΐνε σφόδρα τεταραγμένα,
στερούνται τέφρας και περιέχουσιν όστρακα από τών μινυείων και τών
μυκηναϊκών μέχρι τών τουρκικών λουλάδων καπνοσυρίγγων και κυάθων
καφέ, ώστε ά'/εταί τις νά πιστευση, δτι τό λείψανον τοΰ τοίχου εκείνου
ανήκει ϊσως εις τον περίβολον τής αυλής τοΰ ανακτόρου Εις άπόστασιν
3 μ. προς δυσμάς από τοΰ λειψάνου εκείνου, ήτοι εξω τής αΰλής τοΰ
ανακτόρου, ευρέθησαν εις βάθος 3 μ. τοίχοι ωμών πλίνθων χωροϋντες
εις βάθος μείζον τών 5 μ (ό φυσικός λοιπόν βράχος κατηφορίζει προς
Δ), ανήκοντες δ' είς οικίας μεταγενεστέρας, διότι τά χώματα περιέχουσι
και άσβεστου τεμάχια καΐ κεκαυμένων πλίνθων ωμών και λίθων άλλων τε
καΐ σχιδάκων πώρων (πρβ. Άρχ. "Εφ. 1000 σ. 7δ, 85), προερχόμενα βε-
βαίως εκ τοΰ ανακτόρου, δ δηλοΐ, δτι τά μέρη τούτου τά καέντα, αλλά μή
κριθέντα άβατα ε'χον κατεδαφισθή, ίνα άνοικοδομηθή τό δεύτερον άνάκτο-
ρον τοΰ Κάδμου (πρβλ. Κεραμοποΰλλου, Θηβαϊκά = Άρχ. Δελ. 1017 σ.
353 εξ) Εντεύθεν προέρχονται και τά προς βορράν τού ήρειπωμένου δη-
μοτικοΰ σχολείου ευρεθέντα άλλοτε (Άρχ. Έφημ. ε. ά. σ. 80-81) λείψανα
έκ πυρκαϊάς.
Άξιοσημείωτον εΐνε, δτι εν τοις κεκινημένοις χώμασι τοις εξω τοΰ
πιθανού εκείνου λειψάνου τοΰ περιβόλου τής αυλής τοΰ ανακτόρου κει-
μένοις ευρέθησαν, ως εΐπον, παντοία ό'στρακα (προμυκηναϊκά, μινυεια,
μυκηναϊκά, σκύφου κορινθιακοΰ, πινακίων κεκοσμημένων διά λευκού και
ερυθρού χρώματος δίκην βοιωτικών κυλίκων, μελαμβαφών αγγείων ελ-
ληνιστικών μετά χαρακτών (ίσως δέ ποτε και διά προσθέτων χρωμάτων
κεκοσμημένων) άνθοπλοκημάτων, άλλων μετ' Ιμπιέστοον κοσμημάτων,
άλλων μεγάλων εχόντων λαμποκοπούν έρυθρωπόν γάνωμα, ερυθρού λΰ-