ΤΟ Ζ Η ΓΗ Μ Λ ΤΗΣ ΑΝΛΣΊΉΑΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΟΣ
Ή Αρχαιολογική Εταιρεία επιθυμοΰσα νά εχη τάς γνώμας τών διευ-
θυντών των εν Αθήναις Αρχαιολογικών Σχολών περί τοΰ άνακινηθέντος
κατά τό 1922 ζητήματος ώς προς τό επιστημονικώς σκόπιμον ή ά'σκοπον
της αναστηλώσεως τοΰ Παρθενώνος απηύθυνε δια τοΰ Προεδρείου αυτής
έπιστολήν προς πάσας τάς εϊρημένας Σχολάς και τον πρώην Διευθυντήν
της έν Αθήναις Γερμανικής Άρχ. Σχολής κ. Γουλ. Δαΐρπορελδ παρακα-
λοΰσα, δπο)ς εΰαρεστηθώσι νά έκφρτίσωσι τάς γνώμας αυτών προς την
'Αρχ. Έταιρείαν.
Αί απαντήσεις αΰται τών ξένων αρχαιολόγων, προθυμότατα διαβιβα-
σθεΐσαι τη Εταιρεία δημοσιεύονται κατωτέρω κατά την σειράν τής αποστο-
λής αυτών, ίνα καταστώσι προσιταΐ εις εύρΰτερον άρχαιολογικόν κΰκλον.
Έκ τών εν Αθήναις διευθυντών δεν άπήντησεν ό κ. Β. Η. ΕΠΗ.
1.
Ζαι· Κι·3§·θ άβ3 1,θί1\νβϊ8θη ^νίβΓΐβι·ίΐιι£1ο&ιΐθ8 (1θ8 Ραΐ'ίΐιβηοιι
ΜθίηβΓ Μθίηαη§ ηαοΐι ίδΐ ά'ιβ ρΓΪηζΐρίβΠο Ρι·α§β ηαοΐι ςίβι-
ΒβΓθοΙιΙϊο'ΐιηο· ζαιη ί.θϊίλνβϊββη λνίβοίΘΓααϊβ3 α γΙρη Ρηΐ'ί,ΐιοηοη
ηϊοΐιΐ 3ηάθΓ8 ζα 1)ο&ηί\νοΓ(;θη ίιΐδ Ρ>θί &ηάβι·6ΐι αηιϊΚ'οη Οββ&ιι-
άβη ιιικί νοη άβΓ Ργ3§θ ηίοΐιΐ ζα ΐΓβηηβη, οΙ> ιιηιΐ ίη ννϊθ\νβίί
ννΐΓ άαδ Κβοΐιΐ οιΙθγ (Πβ ΡίΙΐοΙιΙ; ΙΐίΛβη, άϊβ αηδ £ϋΓ άϊβ ΕιΊιηΙ-
ίιιηο- άθΓ8β11»θη από" άβι· ΑηίΠνβη Π1>βιΊΐ£ΐαρ1; ιιοΙ\νβη(ϋ» θΓδοΙιβϊ-
αβηάβη νοΓίνβΙιΐ'ϋηο'βη ζα Ιΐ'βϊίβη.
8θϊί αηο'βίϋΐα- 100 ,ΤίΐΙη'βα ΙΤιΙιΙβη \νϊγ αιΐδ — πηιΐ (β ηιβΙΐΓ
ννΪΓ άϊβ ΑηΙΠίβη Ιίβηΐιβα Ιβπιβη, ϊη «ο 1ιο1ιβι·βιη Μ&&886 — νβΓ-
ρίΙίοΙιίθί, £ΰ.γ Ηιγθ ΚοηδΘΐ'νϊβΐΊΐη§,· ζα 80Γ«βη, αιη ίοΐββικίβη
ΟβηοταΙϊοηοη (138 ΕγΙ>θ ζα θΓΠαΙΙβη: Μαδββα 8ΐη<:1 ηϊοΐιΐ πιθΗγ
δοΙιαίζΙί&ιηηιβΓη, δοηάθπι ΑηβίβΙΙοη, ίη <3θπθιι ίϊιι· (Ιϊβ ΕιΊι&11ιιη§
αηίϋίβΓ ΌβηΙνίηίΠβΐ' (ηαοΐι άβΓ βίηδΐ ΐιη Ει'Θΐ'βη ^θδίαηάθηθη!)
Ή Αρχαιολογική Εταιρεία επιθυμοΰσα νά εχη τάς γνώμας τών διευ-
θυντών των εν Αθήναις Αρχαιολογικών Σχολών περί τοΰ άνακινηθέντος
κατά τό 1922 ζητήματος ώς προς τό επιστημονικώς σκόπιμον ή ά'σκοπον
της αναστηλώσεως τοΰ Παρθενώνος απηύθυνε δια τοΰ Προεδρείου αυτής
έπιστολήν προς πάσας τάς εϊρημένας Σχολάς και τον πρώην Διευθυντήν
της έν Αθήναις Γερμανικής Άρχ. Σχολής κ. Γουλ. Δαΐρπορελδ παρακα-
λοΰσα, δπο)ς εΰαρεστηθώσι νά έκφρτίσωσι τάς γνώμας αυτών προς την
'Αρχ. Έταιρείαν.
Αί απαντήσεις αΰται τών ξένων αρχαιολόγων, προθυμότατα διαβιβα-
σθεΐσαι τη Εταιρεία δημοσιεύονται κατωτέρω κατά την σειράν τής αποστο-
λής αυτών, ίνα καταστώσι προσιταΐ εις εύρΰτερον άρχαιολογικόν κΰκλον.
Έκ τών εν Αθήναις διευθυντών δεν άπήντησεν ό κ. Β. Η. ΕΠΗ.
1.
Ζαι· Κι·3§·θ άβ3 1,θί1\νβϊ8θη ^νίβΓΐβι·ίΐιι£1ο&ιΐθ8 (1θ8 Ραΐ'ίΐιβηοιι
ΜθίηβΓ Μθίηαη§ ηαοΐι ίδΐ ά'ιβ ρΓΪηζΐρίβΠο Ρι·α§β ηαοΐι ςίβι-
ΒβΓθοΙιΙϊο'ΐιηο· ζαιη ί.θϊίλνβϊββη λνίβοίΘΓααϊβ3 α γΙρη Ρηΐ'ί,ΐιοηοη
ηϊοΐιΐ 3ηάθΓ8 ζα 1)ο&ηί\νοΓ(;θη ίιΐδ Ρ>θί &ηάβι·6ΐι αηιϊΚ'οη Οββ&ιι-
άβη ιιικί νοη άβΓ Ργ3§θ ηίοΐιΐ ζα ΐΓβηηβη, οΙ> ιιηιΐ ίη ννϊθ\νβίί
ννΐΓ άαδ Κβοΐιΐ οιΙθγ (Πβ ΡίΙΐοΙιΙ; ΙΐίΛβη, άϊβ αηδ £ϋΓ άϊβ ΕιΊιηΙ-
ίιιηο- άθΓ8β11»θη από" άβι· ΑηίΠνβη Π1>βιΊΐ£ΐαρ1; ιιοΙ\νβη(ϋ» θΓδοΙιβϊ-
αβηάβη νοΓίνβΙιΐ'ϋηο'βη ζα Ιΐ'βϊίβη.
8θϊί αηο'βίϋΐα- 100 ,ΤίΐΙη'βα ΙΤιΙιΙβη \νϊγ αιΐδ — πηιΐ (β ηιβΙΐΓ
ννΪΓ άϊβ ΑηΙΠίβη Ιίβηΐιβα Ιβπιβη, ϊη «ο 1ιο1ιβι·βιη Μ&&886 — νβΓ-
ρίΙίοΙιίθί, £ΰ.γ Ηιγθ ΚοηδΘΐ'νϊβΐΊΐη§,· ζα 80Γ«βη, αιη ίοΐββικίβη
ΟβηοταΙϊοηοη (138 ΕγΙ>θ ζα θΓΠαΙΙβη: Μαδββα 8ΐη<:1 ηϊοΐιΐ πιθΗγ
δοΙιαίζΙί&ιηηιβΓη, δοηάθπι ΑηβίβΙΙοη, ίη <3θπθιι ίϊιι· (Ιϊβ ΕιΊι&11ιιη§
αηίϋίβΓ ΌβηΙνίηίΠβΐ' (ηαοΐι άβΓ βίηδΐ ΐιη Ει'Θΐ'βη ^θδίαηάθηθη!)