108
Πρακτικά της Αρχαιολογικής Εταιρείας 1024
ανάγλυφα ουχί συνήθη. Ταϋτα πάντα είναι εκ καλοϋ πωρόλιθου και φέρου-
σιν ίχνη λεπτοϋ αρίστου μαρμαροκονιάματος και βαφών. "Εν τών αρχι-
τεκτονικών τμημάτων, οπερ φέρει γράμματα άρχαϊκωτάτης επιγραφής,
έκόμισα εις τό Μουσεϊον Βόλου. — 2) Όλίγα μαρμάρινα τμήματα ανά-
γλυφων εκ μετοπών και ζωφόρου, ων εν παριστά λέοντα σπαράσσοντα ταϋ-
ρον, έτερα δε προέρχονται εξ ενδυμάτων γυναικών, οΐαι της Ακροπό-
λεως αΐ άρχαϊκαί.— 3) Μέγα τμήμα βάθρου μαρμάρινου, έφ' οΰ ύπηρχέ
ποτε ιδρυμένος άνδριάς χαλκούς, υπερβαίνων κατά τι τό φυσικόν μέγε-
θος· "σως εκ τούτου προέρχεται τεμάχιον επιγραφής μεγάλων γραμμά-
των Ε£φΑΝΤθ£··- κτλ.— 4) Στήλαί τίνες άναθηματικαί, ών μία τη
ΕΝΝΟΔΙΑΙ, ετέρα μέ άνάγλυφον άκραν δεξιαν χείρα εν εΐδει εΰχομένης.
Τοϋτο βέβαιοι και ή επιγραφή, λέγουσα πλην άλλων ΕΥΞΑΜΕΝΑΚΑΙ
ΚΑΤΑΤΥΧΟΥΣΑ, ήτοι τυχοϋσα τών δι' εύχής αιτηθέντων. "Ετεραι στή-
λαι άναγράφουσι δια πολλών στίχων ψηφίσματα και μάλιστα προξενιάς.
Σημειωτέον ό'τι δ χώρος οΰτος, ενθα ό ναός τοϋ Διός, κείμενος εξω
τών τειχών εν αρχή νεκροταφείου, φαίνεται δτι κατείχετό ποτε ύπό ναών
πολλών και οαλων συναφών οικοδομημάτων εις μεγάλην πέριξ έ'κτασιν
τά χαλκώματα ύπάρχουσιν εις βάθος 2-3 μέτρων. Άλλ' ή έξερίΰνησις
τοσούτου χώρου δια τών παρεχομένων λίαν άραιώς εκάστοτε γλίσχρων
πιστώσεων καθίσταται και δυσχερής και χρονία και άνιαρά.
Λ. Σ. ΛΡΒΛΝΙΊΌΠΟΥΛΟΣ
5. ΑΝΑΣΚΑΦΑΙ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩ5
(1924)
Κατά τό παρελθόν φδινόπωρον (7βριον-άρχάς 8βρίου) εξηκολοΰθησα
δαπάναις τής αρχαιολογικής Εταιρείας την άνασκαφήν εν τω μεγάλω χρι-
στιανικά) κτιρίω, δπερ εΐχον ήδη εν μέρει αποκαλύψει κατά τά ε'τη 1921 2.
Τό παμμέγιστον τοϋτο οικοδόμημα κείται έναντι καΐ κάτωθεν τής μεγά-
λης δεξαμενής Νικοπόλεως επί τής όδοϋ, τής άγουσης από Πρεβέζης εις
Ιωάννινα, κατά τό 99ον περίπου χιλιόμετρον. Τότε απεκαλύφθη και ή
λίαν μεγαλοπρεπής είσοδος αίιτοϋ, ως άποδεκνΰουοι τά ερείπια τοϋ περι-
σωθέντος προπύλου, δπερ κείται προς Δ, ήτοι προς τό μέρος τής όδοϋ.
Πρακτικά της Αρχαιολογικής Εταιρείας 1024
ανάγλυφα ουχί συνήθη. Ταϋτα πάντα είναι εκ καλοϋ πωρόλιθου και φέρου-
σιν ίχνη λεπτοϋ αρίστου μαρμαροκονιάματος και βαφών. "Εν τών αρχι-
τεκτονικών τμημάτων, οπερ φέρει γράμματα άρχαϊκωτάτης επιγραφής,
έκόμισα εις τό Μουσεϊον Βόλου. — 2) Όλίγα μαρμάρινα τμήματα ανά-
γλυφων εκ μετοπών και ζωφόρου, ων εν παριστά λέοντα σπαράσσοντα ταϋ-
ρον, έτερα δε προέρχονται εξ ενδυμάτων γυναικών, οΐαι της Ακροπό-
λεως αΐ άρχαϊκαί.— 3) Μέγα τμήμα βάθρου μαρμάρινου, έφ' οΰ ύπηρχέ
ποτε ιδρυμένος άνδριάς χαλκούς, υπερβαίνων κατά τι τό φυσικόν μέγε-
θος· "σως εκ τούτου προέρχεται τεμάχιον επιγραφής μεγάλων γραμμά-
των Ε£φΑΝΤθ£··- κτλ.— 4) Στήλαί τίνες άναθηματικαί, ών μία τη
ΕΝΝΟΔΙΑΙ, ετέρα μέ άνάγλυφον άκραν δεξιαν χείρα εν εΐδει εΰχομένης.
Τοϋτο βέβαιοι και ή επιγραφή, λέγουσα πλην άλλων ΕΥΞΑΜΕΝΑΚΑΙ
ΚΑΤΑΤΥΧΟΥΣΑ, ήτοι τυχοϋσα τών δι' εύχής αιτηθέντων. "Ετεραι στή-
λαι άναγράφουσι δια πολλών στίχων ψηφίσματα και μάλιστα προξενιάς.
Σημειωτέον ό'τι δ χώρος οΰτος, ενθα ό ναός τοϋ Διός, κείμενος εξω
τών τειχών εν αρχή νεκροταφείου, φαίνεται δτι κατείχετό ποτε ύπό ναών
πολλών και οαλων συναφών οικοδομημάτων εις μεγάλην πέριξ έ'κτασιν
τά χαλκώματα ύπάρχουσιν εις βάθος 2-3 μέτρων. Άλλ' ή έξερίΰνησις
τοσούτου χώρου δια τών παρεχομένων λίαν άραιώς εκάστοτε γλίσχρων
πιστώσεων καθίσταται και δυσχερής και χρονία και άνιαρά.
Λ. Σ. ΛΡΒΛΝΙΊΌΠΟΥΛΟΣ
5. ΑΝΑΣΚΑΦΑΙ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩ5
(1924)
Κατά τό παρελθόν φδινόπωρον (7βριον-άρχάς 8βρίου) εξηκολοΰθησα
δαπάναις τής αρχαιολογικής Εταιρείας την άνασκαφήν εν τω μεγάλω χρι-
στιανικά) κτιρίω, δπερ εΐχον ήδη εν μέρει αποκαλύψει κατά τά ε'τη 1921 2.
Τό παμμέγιστον τοϋτο οικοδόμημα κείται έναντι καΐ κάτωθεν τής μεγά-
λης δεξαμενής Νικοπόλεως επί τής όδοϋ, τής άγουσης από Πρεβέζης εις
Ιωάννινα, κατά τό 99ον περίπου χιλιόμετρον. Τότε απεκαλύφθη και ή
λίαν μεγαλοπρεπής είσοδος αίιτοϋ, ως άποδεκνΰουοι τά ερείπια τοϋ περι-
σωθέντος προπύλου, δπερ κείται προς Δ, ήτοι προς τό μέρος τής όδοϋ.