DOI Artikel:
Ekthesis tōn ergasiōn tēs Archaiologikēs etaireias kata ta etē 1922 kai 1923
DOI Artikel:Oikonomos, G P.: Ekthesis peri tōn kata to etos 1924 ypo tēs Archaiologikēs etaireias pepragmenōn
DOI Artikel:Dragatsēs, Iakōvos Ch.: Ereunai kai meletai en Siphnō
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14774#0148
124
Πρακτικά τής Αρχαιολογικής Εταιρείας 1924
εμενεν άτακτοποίητον από της πρώτης έρεΰνης. Ούτω κατηρτίσθη πλήρες
τό δλον, ώς σώζεται, εκ τριών διαμερισμάτων κατά την Β πλευράν και
έτερων τοσούτων κατά την νοτίαν, αΐτινες και διατηρούνται καλώς, ενώ
ή προς Α είναι επί μέρους κατεστραμμένη, εντελώς δέ ή προς Δ. Πλήν
τούτου περισυνέλεξα τά διασκορπισθέντα τεμάχια τών λειψάνων τοϋ επί
του βράχου βωμοΰ προ τοΰ ναϊδρίου τοϋ Αγίου Νικήτα, τά όποια εν τω
μεταξύ εΐχον σκορπισθή.
Μετά τοΰτο μετέβην προς τό νότιον της νήσου κατά τον "Ασπρον
Πύργον, ενθα προ ετών εΐχον ερευνήσει καθορίσας αυτόν. Εις μικράν από
τούτου άπόστασιν προς Ν επί βραχώδους προεξέχοντος εδάφους υπάρχει
τύμβος, καλούμενος υπό τών εγχωρίων Σωροΰδι. Ούτος κατά την βάσιν
αύτοΰ περιβάλλεται υπό κλιμακωτού άναλήμματος εκ μεγάλων πολύ λίθων,
τό όποιον περί τον κύκλον της βάσεως τοΰ τύμβου είναι ύψηλότερον ή
ταπεινότερον αναλόγως τοΰ εδάφους. Οΰτω προς Δ είναι ΰψηλότερον και
έχει περισσοτέρας βαθμίδας, όλιγώτερον ύψηλόν προς Α και χαμηλό-
τατον προς τά λοιπά μέρη, έ'νθα και έλλείπουσιν οι λίθοι, έξαχθέντες υπό
τοΰ ιδιοκτήτου τοϋ άγροΰ, έν ώ ό τύμβος, προς χρήσιν επί τών πέριξ
τοίχων. Προς τό δυτικόν μέρος ύπάρχουσι βαθμίδες δέκα εις ΰψος 5.50.
Εκάστη τούτων εχει ΰψος 0,34 και πλάτος 0,32-034. Ή όλη καμπυλότης
τοΰ τύμβου προς τό μέρος εκείνο μετά τοΰ ύψους τών βαθμίδων είναι 20,
45, μέχρι δέ της αρχής αυτών άνω 14,95.
Τον τύμβον τοϋτον ήρεύνησα από Β, ο,του είχε γίνει αρχή εκσκαφής
αύτοΰ υπό τοϋ Ιδιοκτήτου, παλαιότερον αφαιρεθέντων τών περιβαλλόντων
την βάσιν αύτοΰ λίθων. Προέβην προς τό κέντρον μέχρις έ'νδεκα μέτρων,
άλλ' εύρον κάτω τών χωμάτων και ιδία περί τό μέσον πλήρη ογκολίθων,
χωρίς νά εμφανισθή που ίχνος τάφου. Έδώ και εκεί εν τοις χάψασιν
ενεφανίσθησαν τεμάχια προστύχων αγγείων ολίγα χρόνων ^Ρωμαϊκών και
ούδέν πλέον. Είχον προβή, όσον έσημείωσα ανωτέρω, ότε άπρόοπτον ατύ-
χημα, έπισυμβάν έ'νεκα της άδεξιότητος τών εργατών και τής υπερβολικής
απροσεξίας, ήνάγκασέ με νά αφήσω ημιτελή την ερευναν.
"Εκτοτε έστράφην προς άλίας τής νήσου θέσεις κατά τά νότια αύτής,
εκ δέ τής κατά ταϋτα έρεύνης προσέθηκα εις τούς ήδη γνωστούς έπ'αύτής
πύργους και δύο άλλους. Τούτων ό έτερος σώζεται έν ερειπίοις εν θέσει
Άίς Γιάννης στά Πλακιά, φθαρείς και υπό τοΰ παραρρέοντος χειμάρρου
και υπό νεωτέρων οικίσκων παρ' αυτόν κτισθέντων και δι' ύλικοΰ ληφθέν-
Πρακτικά τής Αρχαιολογικής Εταιρείας 1924
εμενεν άτακτοποίητον από της πρώτης έρεΰνης. Ούτω κατηρτίσθη πλήρες
τό δλον, ώς σώζεται, εκ τριών διαμερισμάτων κατά την Β πλευράν και
έτερων τοσούτων κατά την νοτίαν, αΐτινες και διατηρούνται καλώς, ενώ
ή προς Α είναι επί μέρους κατεστραμμένη, εντελώς δέ ή προς Δ. Πλήν
τούτου περισυνέλεξα τά διασκορπισθέντα τεμάχια τών λειψάνων τοϋ επί
του βράχου βωμοΰ προ τοΰ ναϊδρίου τοϋ Αγίου Νικήτα, τά όποια εν τω
μεταξύ εΐχον σκορπισθή.
Μετά τοΰτο μετέβην προς τό νότιον της νήσου κατά τον "Ασπρον
Πύργον, ενθα προ ετών εΐχον ερευνήσει καθορίσας αυτόν. Εις μικράν από
τούτου άπόστασιν προς Ν επί βραχώδους προεξέχοντος εδάφους υπάρχει
τύμβος, καλούμενος υπό τών εγχωρίων Σωροΰδι. Ούτος κατά την βάσιν
αύτοΰ περιβάλλεται υπό κλιμακωτού άναλήμματος εκ μεγάλων πολύ λίθων,
τό όποιον περί τον κύκλον της βάσεως τοΰ τύμβου είναι ύψηλότερον ή
ταπεινότερον αναλόγως τοΰ εδάφους. Οΰτω προς Δ είναι ΰψηλότερον και
έχει περισσοτέρας βαθμίδας, όλιγώτερον ύψηλόν προς Α και χαμηλό-
τατον προς τά λοιπά μέρη, έ'νθα και έλλείπουσιν οι λίθοι, έξαχθέντες υπό
τοΰ ιδιοκτήτου τοϋ άγροΰ, έν ώ ό τύμβος, προς χρήσιν επί τών πέριξ
τοίχων. Προς τό δυτικόν μέρος ύπάρχουσι βαθμίδες δέκα εις ΰψος 5.50.
Εκάστη τούτων εχει ΰψος 0,34 και πλάτος 0,32-034. Ή όλη καμπυλότης
τοΰ τύμβου προς τό μέρος εκείνο μετά τοΰ ύψους τών βαθμίδων είναι 20,
45, μέχρι δέ της αρχής αυτών άνω 14,95.
Τον τύμβον τοϋτον ήρεύνησα από Β, ο,του είχε γίνει αρχή εκσκαφής
αύτοΰ υπό τοϋ Ιδιοκτήτου, παλαιότερον αφαιρεθέντων τών περιβαλλόντων
την βάσιν αύτοΰ λίθων. Προέβην προς τό κέντρον μέχρις έ'νδεκα μέτρων,
άλλ' εύρον κάτω τών χωμάτων και ιδία περί τό μέσον πλήρη ογκολίθων,
χωρίς νά εμφανισθή που ίχνος τάφου. Έδώ και εκεί εν τοις χάψασιν
ενεφανίσθησαν τεμάχια προστύχων αγγείων ολίγα χρόνων ^Ρωμαϊκών και
ούδέν πλέον. Είχον προβή, όσον έσημείωσα ανωτέρω, ότε άπρόοπτον ατύ-
χημα, έπισυμβάν έ'νεκα της άδεξιότητος τών εργατών και τής υπερβολικής
απροσεξίας, ήνάγκασέ με νά αφήσω ημιτελή την ερευναν.
"Εκτοτε έστράφην προς άλίας τής νήσου θέσεις κατά τά νότια αύτής,
εκ δέ τής κατά ταϋτα έρεύνης προσέθηκα εις τούς ήδη γνωστούς έπ'αύτής
πύργους και δύο άλλους. Τούτων ό έτερος σώζεται έν ερειπίοις εν θέσει
Άίς Γιάννης στά Πλακιά, φθαρείς και υπό τοΰ παραρρέοντος χειμάρρου
και υπό νεωτέρων οικίσκων παρ' αυτόν κτισθέντων και δι' ύλικοΰ ληφθέν-