DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.52240#0081
CXLI
PRAEFATIO
CXLII
C1
Manus nitida atro colore usa et quae facile cum
correctore confunditur haec fere scripsit: in p. 243,15 *),
ubi in marg. ext. J ad Ptolemaei nomen adscripsit: τον
νεώτερον τελεοτ^σαντα: C1 adiecit interrogationem:
’ / οοτ, i. e. ζήτει (s. ζ^ττ^μα) τις οδτος. interroga-
tionem huius similem p. 324,6 VII 736, 6 addidisse vide-
tur: ξτ τάσ λέξεισ ζί σ^μΓαίΊνΓοο1σΐ: ’) C1 etiam in p. 362
P τ
ad marg. ext. epp. IX 24,25,26 adpinxit δρι, άρα,
ειστΓασΊ λορικΓασΊ, neque scio, an eadem manus in
p. 365 marg. int. IX 54, 55 nomina ·:· μενεκρατίοοςΐ
et ·:· λοοκιλλιΓοο1 a C in marg. ext. scripta repetierit,
ac nisi forte cum Stadtmuellero verba epigrammati
VII 362,5 (p. 259) άθ-άνατον δε οδτε λόγος ποιεΐν οοτε
θ-εός δύναται addita: ναι ανόητε1 ό θ·3 τοδσ άγαπώντΓασΊ
ζ
αο άθ-ανάτοοσ ποιεί· καν σδ οδ γινωσΓκ^σΊ correctori,
sed manui rec.2) attribuimus, CPhanc vituperationem
in Philippum Thessalonicensem coniecit. eiusdem vero
manus scholium est ep. 363 adscriptum: ζτ“ δτι τδ τε-
τμενάν^σ τόπον σημαίνει, οδχ! δε τήν μρα τ’οο1 κειμένοο
ώσ δ^λοΐ ή τοδ έπ'ι γράμματος1 έννοια: —, quae verba
correctori deberi vix credideris cum lemmate (C)
collata hoc in rasura scripto: άδηλον (A) είσ τε (J)
τ
(τ,με νάντ;ς διόν ζ^νόδο: ϊππέα βασιλέως μαρΓκοοη η
άδρωωοδ'· (C). ac tamen iudicium certum in hac
ipsa re non fecerim, quoniam corrector scholium illud
diversum ab hoc postmodo addere potuit3).
Cui manui non attribuerim ea, quae inveniuntur
adpicta ad p. 405,7 (IX 292,1) ΕΓΡ (scii, έγράφη),
cui versui praefixit idem scriba -+- signum, ad p. 409,
24 et 30 (epp. IX 317,1 et 318,1) εγρ et εγρ,
ad p. 410,1 (IX 319,1) εγρ4). neque tamen ad cor-
rectorem has literas reicere licet, quamvis interdum
C similes ductus praebere videatur; cf. e. gr. ad
ep. VI 338 in marg. int. p. 204: άγαλμα λίΙΗνον.
1) Cf. ep. VII 736,6. — ,Quae quid sibi velint, nemo facile
certo affirmare poterit/ Paulssen in Corr. p. 34.
~ P
2) Eadem manus epigrammati notulam 1^" CD, ut laudaretur
T
carmen, in marg. ext. adposuit.
3) Verba supra allata si manui C1 adsignas, etiam versus a C
in marg. ext. additus ex parte huic scribae tribuendus esse
videtur; cf. coi. CXXXV ad ep. VII 363, 4·
4) Cf. coi. CXXX.
DE MANIBUS RECENTIORIBUS
Sed praeter has manus aliarum vestigia in
Anthologiae Palatinae membranis haud pauca depre-
henduntur, quae quibus recentioris aetatis scribis
tribuenda sint, enucleari vix potest, quamquam Stadt-
mueller plurima revocare voluit ad Fridericum Syl-
burgium inscriptione illa in columnis V, VI allata
permotus, atque ut iam supra adnotationes varias
a Stadtmuellero ad viri illius doctissimi manum recte
relatas esse negavi, ita nunc epistulis non nullis
Sylburgii 4) inspectis confidentius illas huic abro-
gaverim. nam et literarum latinarum et graecarum
ductus, quos Sylburgii epistulae ipsius manu exara-
tos praebent, non tales sunt, quales Anthologiae
adnotationes, quae dicuntur Sylburgianae, exhibent:
hae omnes literis ardue positis conscriptae sunt,
epistulae scripturam obliquam produnt 2). equidem
Salmasii, viri Anthologiae studiosissimi, manum esse
coniecerim, quam Sylburgio attribuit Stadtmueller.
Eiusdem autem stili ut numeri, quibus paginae
membranarum instructae sunt, ita et literae Γ, Δ, E, ζ,
marg. sup. pp. 49, 64, 81, 83 putandae videntur,
quibus lectores ad indicis veteris (J) titulos priores
f—ζ relegantur, notare omisit man. rec. epp. Cyziceno-
rum exordium, quod haec in ipso indice negleguntur,
eadem vero manus Aldinae alterius foliorum numeros
epigrammatis plurimis adscripsit, qui numeri inde a
codicis p. 64 animadvertuntur 3). saepissime deinde
epigrammatis iteratis aut notulam ζ^τ(ει) adiuncto
numero paginae, in qua ep. repetitum exstaret,
aut δις φέρεται aut δίς κεΐται adnotavit (cf. supra
coi. VII). cancellos praeterea eadem manus
librorum A. P. non nullorum fronti praefixit, initia
h Exstant in bybliothecae publicae Hamburgensis Supellect.
epistol. Ufienb. et Wolf. vol. XLVI epist. 380—387 (olim
CCXCIII—CCXCIX) octo literae a Sylburgio ad Cunradum Rit-
tershusium datae.
2) Inprimis, quantum duae manus differant, si verba ad ep.
VII 542 in p. 292 marg. int. manu recentiore scripta ,Thrax
puer aftricto | glacie dT lud1 Γ ebro* (Anth. Lat. IV 92 B.,
III Baehr., Herm. XXVIII 34) comparas cum Sylburgi epistolo-
graphi ductibus, elucet.
3) Hase in Notitia cod. Pal. (ed. Duebn. I p. XII sq.) de ed.
Nicol. Sab. a. 1550 cogitavit, qua Salmasium ad numeros
adscr. usum esse dixit.
PRAEFATIO
CXLII
C1
Manus nitida atro colore usa et quae facile cum
correctore confunditur haec fere scripsit: in p. 243,15 *),
ubi in marg. ext. J ad Ptolemaei nomen adscripsit: τον
νεώτερον τελεοτ^σαντα: C1 adiecit interrogationem:
’ / οοτ, i. e. ζήτει (s. ζ^ττ^μα) τις οδτος. interroga-
tionem huius similem p. 324,6 VII 736, 6 addidisse vide-
tur: ξτ τάσ λέξεισ ζί σ^μΓαίΊνΓοο1σΐ: ’) C1 etiam in p. 362
P τ
ad marg. ext. epp. IX 24,25,26 adpinxit δρι, άρα,
ειστΓασΊ λορικΓασΊ, neque scio, an eadem manus in
p. 365 marg. int. IX 54, 55 nomina ·:· μενεκρατίοοςΐ
et ·:· λοοκιλλιΓοο1 a C in marg. ext. scripta repetierit,
ac nisi forte cum Stadtmuellero verba epigrammati
VII 362,5 (p. 259) άθ-άνατον δε οδτε λόγος ποιεΐν οοτε
θ-εός δύναται addita: ναι ανόητε1 ό θ·3 τοδσ άγαπώντΓασΊ
ζ
αο άθ-ανάτοοσ ποιεί· καν σδ οδ γινωσΓκ^σΊ correctori,
sed manui rec.2) attribuimus, CPhanc vituperationem
in Philippum Thessalonicensem coniecit. eiusdem vero
manus scholium est ep. 363 adscriptum: ζτ“ δτι τδ τε-
τμενάν^σ τόπον σημαίνει, οδχ! δε τήν μρα τ’οο1 κειμένοο
ώσ δ^λοΐ ή τοδ έπ'ι γράμματος1 έννοια: —, quae verba
correctori deberi vix credideris cum lemmate (C)
collata hoc in rasura scripto: άδηλον (A) είσ τε (J)
τ
(τ,με νάντ;ς διόν ζ^νόδο: ϊππέα βασιλέως μαρΓκοοη η
άδρωωοδ'· (C). ac tamen iudicium certum in hac
ipsa re non fecerim, quoniam corrector scholium illud
diversum ab hoc postmodo addere potuit3).
Cui manui non attribuerim ea, quae inveniuntur
adpicta ad p. 405,7 (IX 292,1) ΕΓΡ (scii, έγράφη),
cui versui praefixit idem scriba -+- signum, ad p. 409,
24 et 30 (epp. IX 317,1 et 318,1) εγρ et εγρ,
ad p. 410,1 (IX 319,1) εγρ4). neque tamen ad cor-
rectorem has literas reicere licet, quamvis interdum
C similes ductus praebere videatur; cf. e. gr. ad
ep. VI 338 in marg. int. p. 204: άγαλμα λίΙΗνον.
1) Cf. ep. VII 736,6. — ,Quae quid sibi velint, nemo facile
certo affirmare poterit/ Paulssen in Corr. p. 34.
~ P
2) Eadem manus epigrammati notulam 1^" CD, ut laudaretur
T
carmen, in marg. ext. adposuit.
3) Verba supra allata si manui C1 adsignas, etiam versus a C
in marg. ext. additus ex parte huic scribae tribuendus esse
videtur; cf. coi. CXXXV ad ep. VII 363, 4·
4) Cf. coi. CXXX.
DE MANIBUS RECENTIORIBUS
Sed praeter has manus aliarum vestigia in
Anthologiae Palatinae membranis haud pauca depre-
henduntur, quae quibus recentioris aetatis scribis
tribuenda sint, enucleari vix potest, quamquam Stadt-
mueller plurima revocare voluit ad Fridericum Syl-
burgium inscriptione illa in columnis V, VI allata
permotus, atque ut iam supra adnotationes varias
a Stadtmuellero ad viri illius doctissimi manum recte
relatas esse negavi, ita nunc epistulis non nullis
Sylburgii 4) inspectis confidentius illas huic abro-
gaverim. nam et literarum latinarum et graecarum
ductus, quos Sylburgii epistulae ipsius manu exara-
tos praebent, non tales sunt, quales Anthologiae
adnotationes, quae dicuntur Sylburgianae, exhibent:
hae omnes literis ardue positis conscriptae sunt,
epistulae scripturam obliquam produnt 2). equidem
Salmasii, viri Anthologiae studiosissimi, manum esse
coniecerim, quam Sylburgio attribuit Stadtmueller.
Eiusdem autem stili ut numeri, quibus paginae
membranarum instructae sunt, ita et literae Γ, Δ, E, ζ,
marg. sup. pp. 49, 64, 81, 83 putandae videntur,
quibus lectores ad indicis veteris (J) titulos priores
f—ζ relegantur, notare omisit man. rec. epp. Cyziceno-
rum exordium, quod haec in ipso indice negleguntur,
eadem vero manus Aldinae alterius foliorum numeros
epigrammatis plurimis adscripsit, qui numeri inde a
codicis p. 64 animadvertuntur 3). saepissime deinde
epigrammatis iteratis aut notulam ζ^τ(ει) adiuncto
numero paginae, in qua ep. repetitum exstaret,
aut δις φέρεται aut δίς κεΐται adnotavit (cf. supra
coi. VII). cancellos praeterea eadem manus
librorum A. P. non nullorum fronti praefixit, initia
h Exstant in bybliothecae publicae Hamburgensis Supellect.
epistol. Ufienb. et Wolf. vol. XLVI epist. 380—387 (olim
CCXCIII—CCXCIX) octo literae a Sylburgio ad Cunradum Rit-
tershusium datae.
2) Inprimis, quantum duae manus differant, si verba ad ep.
VII 542 in p. 292 marg. int. manu recentiore scripta ,Thrax
puer aftricto | glacie dT lud1 Γ ebro* (Anth. Lat. IV 92 B.,
III Baehr., Herm. XXVIII 34) comparas cum Sylburgi epistolo-
graphi ductibus, elucet.
3) Hase in Notitia cod. Pal. (ed. Duebn. I p. XII sq.) de ed.
Nicol. Sab. a. 1550 cogitavit, qua Salmasium ad numeros
adscr. usum esse dixit.