DOI Artikel:
Bar, Wiesław: Ochrona dóbr kultury w prawie Kościoła rzymskokatolickiego
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.27412#0201
OCHRONA DÓBR KULTURY W PRAWIE KOŚCIOŁA RZYMSKOKATOLICKIEGO 199
Jan Paweł II 25 września 1997 r. w przesłaniu do uczestników II Zgroma-
dzenia Plenarnego Papieskiej Komisji ds. Kościelnych Dóbr Kultury przypo-
mniał: „Macie zachowywać pamięć przeszłości i chronić widzialne pamiątki
ducha przez nieustanną i systematyczną pracę, zmierzającą do ich katalogowa-
nia, konserwowania, restaurowania i obrony. Należy nakłonić wszystkie osoby
odpowiedzialne za tę dziedzinę do podjęcia tego zadania o pierwszorzędnym
znaczeniu, aby zostało wykonane z gorliwością, jakiej domaga się ochrona
dóbr wspólnoty wierzących, wszyscy zatem powinni je cenić i znać [...] Trze-
ba też podkreślić wagę parafialnych, diecezjalnych i regionalnych muzeów
kościelnych...”11.
Rok wcześniej, 12 października 1996 r., w przemówieniu do członków tej
Komisji Papież określił, czym są dobra kultury Kościoła katolickiego. Jest to
przede wszystkim dziedzictwo artystyczne z zakresu malarstwa, rzeźby, archi-
tektury, mozaiki i muzyki. Należą do nich miejsca wypełniania misji Kościo-
ła. Do nich zalicza się też księgi zgromadzone w bibliotekach kościelnych i
dokumenty historyczne strzeżone w archiwach wspólnot kościelnych; w koń-
cu: dzieła literackie, teatralne, kinematograficzne i wytwory środków masowe-
go przekazu12.
Na czele Komisji stoi aktualnie abp F. Marchisano; ma ona 29 członków
(wśród nich bp Jan Srutwa), sekretarza i podsekretarza, 6 urzędników oraz
41 konsultorów (z p. Kingą Perzyńską)13. Dla wypełnienia swych zadań
utrzymuje kontakty z innymi dykasteriami14 i z organizacjami międzynaro-
dowymi: z Unią Europejską, Parlamentem Europejskim15, UNESCO, Cent-
ralnym Instytutem ds. Katalogu i Dokumentacji, Centralnym Instytutem ds.
Restauracji. Wydała też kilka dokumentów z zakresu interesującej nas pro-
blematyki: w marcu 1994 r. o bibliotekach kościelnych w misji Kościoła,
w kwietniu tegoż roku o związku dziedzictwa kulturowego Kościoła z życiem
11 J a n Paweł II, Sztuka i kultura w służbie ewangelizacji, „L'Osservatore Romano”
1997, nr 12, s. 5.
12 AnPont 2000, s. 1976.
13 AnPont 2000, s. 1353-1355; według danych ze stron internetowych - www.vatican.va
z 13 września 2000 r. Komisja liczy 16 członków i 26 konsultorów; brak jest jednak danych
o dacie ostatniej aktualizacji.
14 Zob. np. I santuari eredi e protagonisti nella cultura d’Europea. Atti ciel 2 Congresso
Europeo su Santuarii e Pellegrinaggi, Pampei 17-21 novembre 1998, Citta del Vaticano 1999.
Między innymi wskazano na potrzebę kursów formacyjnych już w seminariach.
15 Zob. M. F r i g o, La protezione dei béni culturali ne! diritto internationale, Milano
1986; E1 patrimonio cultural en el Consejo de Europa. Texto, conceptos y concordancias, ed.
F. Morendo de Barreda, Fundación Hispania Nostra 1999, ss. 684.
Jan Paweł II 25 września 1997 r. w przesłaniu do uczestników II Zgroma-
dzenia Plenarnego Papieskiej Komisji ds. Kościelnych Dóbr Kultury przypo-
mniał: „Macie zachowywać pamięć przeszłości i chronić widzialne pamiątki
ducha przez nieustanną i systematyczną pracę, zmierzającą do ich katalogowa-
nia, konserwowania, restaurowania i obrony. Należy nakłonić wszystkie osoby
odpowiedzialne za tę dziedzinę do podjęcia tego zadania o pierwszorzędnym
znaczeniu, aby zostało wykonane z gorliwością, jakiej domaga się ochrona
dóbr wspólnoty wierzących, wszyscy zatem powinni je cenić i znać [...] Trze-
ba też podkreślić wagę parafialnych, diecezjalnych i regionalnych muzeów
kościelnych...”11.
Rok wcześniej, 12 października 1996 r., w przemówieniu do członków tej
Komisji Papież określił, czym są dobra kultury Kościoła katolickiego. Jest to
przede wszystkim dziedzictwo artystyczne z zakresu malarstwa, rzeźby, archi-
tektury, mozaiki i muzyki. Należą do nich miejsca wypełniania misji Kościo-
ła. Do nich zalicza się też księgi zgromadzone w bibliotekach kościelnych i
dokumenty historyczne strzeżone w archiwach wspólnot kościelnych; w koń-
cu: dzieła literackie, teatralne, kinematograficzne i wytwory środków masowe-
go przekazu12.
Na czele Komisji stoi aktualnie abp F. Marchisano; ma ona 29 członków
(wśród nich bp Jan Srutwa), sekretarza i podsekretarza, 6 urzędników oraz
41 konsultorów (z p. Kingą Perzyńską)13. Dla wypełnienia swych zadań
utrzymuje kontakty z innymi dykasteriami14 i z organizacjami międzynaro-
dowymi: z Unią Europejską, Parlamentem Europejskim15, UNESCO, Cent-
ralnym Instytutem ds. Katalogu i Dokumentacji, Centralnym Instytutem ds.
Restauracji. Wydała też kilka dokumentów z zakresu interesującej nas pro-
blematyki: w marcu 1994 r. o bibliotekach kościelnych w misji Kościoła,
w kwietniu tegoż roku o związku dziedzictwa kulturowego Kościoła z życiem
11 J a n Paweł II, Sztuka i kultura w służbie ewangelizacji, „L'Osservatore Romano”
1997, nr 12, s. 5.
12 AnPont 2000, s. 1976.
13 AnPont 2000, s. 1353-1355; według danych ze stron internetowych - www.vatican.va
z 13 września 2000 r. Komisja liczy 16 członków i 26 konsultorów; brak jest jednak danych
o dacie ostatniej aktualizacji.
14 Zob. np. I santuari eredi e protagonisti nella cultura d’Europea. Atti ciel 2 Congresso
Europeo su Santuarii e Pellegrinaggi, Pampei 17-21 novembre 1998, Citta del Vaticano 1999.
Między innymi wskazano na potrzebę kursów formacyjnych już w seminariach.
15 Zob. M. F r i g o, La protezione dei béni culturali ne! diritto internationale, Milano
1986; E1 patrimonio cultural en el Consejo de Europa. Texto, conceptos y concordancias, ed.
F. Morendo de Barreda, Fundación Hispania Nostra 1999, ss. 684.