DOI issue:
II. Z dziedziny stosunków artystycznych polsko-francuskich i polsko-włoskich
DOI article:Szymanski, Stanisław: Źródła i początek działalności Marcina Teofilowicza
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.13222#0160
156
STANISŁAW SZYMAŃSKI
46. Marcin Tcofilowicz, Autoportret
na wszystkich odcinkach, przecież architekturą i rzeźbą przygotowywano warunki dla przyszłych prac
malarskich75.
Najbujniej w ostatnich latach XVI wieku rozwijało się życie artystyczne na terenie Innsbrucka.
Zainaugurował je fundacjami w nowym duchu Ferdynand II, podnosząc wystawność artystyczną sie-
dziby dla żony swojej pochodzenia mieszczańskiego, Filipiny Wclser z Augsburga. Troskliwszą jed-
nakże opieką otaczał on zbiory osobliwości aniżeli twórczość w dziedzinie sztuki — choć i o niej nic
zapominał — a milszy mu był dla uciech zamek Ambras niż ciasny Biirg w Innsbrucku.
Istniejące przemiany kulturalne nastąpiły po śmierci Filipiny Welscr w r. 1584 i zaślubinach Fer-
dynanda z Anną Katarzyną mantuańską. Jak do Polski z Boną, tak do Innsbrucka z Anną przybywali
gromadnie Włosi. Poetów i śpiewaków włoskich w r, 1593 liczono na dworze około 40. Ułatwiali oni
ingres i włoskim formom plastycznym. Dominują więc one u schyłku stulecia, do czego niemało przy-
czyniła się uprzednia działalność Domcnica z lat 1561—1570, Giovannicgo Battisty Pozza (1561—1589)
oraz portrecistów: Giovannicgo Centarini (1549—1605), Franccsca Cavagna (um. 1630) i Franccsca Tcr-
zio (1523—1591), dekoratorów w Ambras: domniemanego Pietra Rosy (1540—1577) i Giovannicgo
Battisty Fontany (1,524—1587). Podrzędniejszą rolę od imigrantów odgrywali autochtoni: portrecista
nadworny Heinrich Tcufl, Anton Weiss, Sigmund Waldhiiber, a następnie Paul Dax, Hans Perkhammcr
i Hans Polhammcr, ojciec i syn76.
75 Enziclopcdia Italiana, t. 7, 1930, s. 821—824; J. Wcingartner, Dié Kunstdenkmaler Siidtircls, t. 5, Wicu 1923;
H. Sempcr, Die Bri.xcner Malerschule des 15. wid 16. Jahrhunderts niid iltr Verhàltnis zu Michael Pacha; |w:] tenże, Kunst-
geschichtliche Schriften, Innsbruck 1891.
76 H. Hammer, Die Entwickltittg der Kunst in Tirol, Munclien bd.; H. Semper, J. Ringler, Dii Kunst in Tint,
Innsbruck 1948; H. Hammer, Die Gemâide der âeutschen Maler des XVI. bis XIX. Jahrhunderts, 2 Folgc, Tirol 1930, z. 12, 13.
STANISŁAW SZYMAŃSKI
46. Marcin Tcofilowicz, Autoportret
na wszystkich odcinkach, przecież architekturą i rzeźbą przygotowywano warunki dla przyszłych prac
malarskich75.
Najbujniej w ostatnich latach XVI wieku rozwijało się życie artystyczne na terenie Innsbrucka.
Zainaugurował je fundacjami w nowym duchu Ferdynand II, podnosząc wystawność artystyczną sie-
dziby dla żony swojej pochodzenia mieszczańskiego, Filipiny Wclser z Augsburga. Troskliwszą jed-
nakże opieką otaczał on zbiory osobliwości aniżeli twórczość w dziedzinie sztuki — choć i o niej nic
zapominał — a milszy mu był dla uciech zamek Ambras niż ciasny Biirg w Innsbrucku.
Istniejące przemiany kulturalne nastąpiły po śmierci Filipiny Welscr w r. 1584 i zaślubinach Fer-
dynanda z Anną Katarzyną mantuańską. Jak do Polski z Boną, tak do Innsbrucka z Anną przybywali
gromadnie Włosi. Poetów i śpiewaków włoskich w r, 1593 liczono na dworze około 40. Ułatwiali oni
ingres i włoskim formom plastycznym. Dominują więc one u schyłku stulecia, do czego niemało przy-
czyniła się uprzednia działalność Domcnica z lat 1561—1570, Giovannicgo Battisty Pozza (1561—1589)
oraz portrecistów: Giovannicgo Centarini (1549—1605), Franccsca Cavagna (um. 1630) i Franccsca Tcr-
zio (1523—1591), dekoratorów w Ambras: domniemanego Pietra Rosy (1540—1577) i Giovannicgo
Battisty Fontany (1,524—1587). Podrzędniejszą rolę od imigrantów odgrywali autochtoni: portrecista
nadworny Heinrich Tcufl, Anton Weiss, Sigmund Waldhiiber, a następnie Paul Dax, Hans Perkhammcr
i Hans Polhammcr, ojciec i syn76.
75 Enziclopcdia Italiana, t. 7, 1930, s. 821—824; J. Wcingartner, Dié Kunstdenkmaler Siidtircls, t. 5, Wicu 1923;
H. Sempcr, Die Bri.xcner Malerschule des 15. wid 16. Jahrhunderts niid iltr Verhàltnis zu Michael Pacha; |w:] tenże, Kunst-
geschichtliche Schriften, Innsbruck 1891.
76 H. Hammer, Die Entwickltittg der Kunst in Tirol, Munclien bd.; H. Semper, J. Ringler, Dii Kunst in Tint,
Innsbruck 1948; H. Hammer, Die Gemâide der âeutschen Maler des XVI. bis XIX. Jahrhunderts, 2 Folgc, Tirol 1930, z. 12, 13.